Goed aangepakt Feline ! 

Ik klap ervoor!

Liefs

Hahaha dank je wel. 

Ik kreeg het toch niet voor elkaar het deurtje er terug in te krijgen. t Is beetje zwaar en om dan tegelijkertijd te schroeven dat lukte niet. 
Ik heb WonenPlus gemaild voor een vrijwilliger. (applaus)
Wonenplus is een organisatie hier waar je een klein bedrag betaalt en dan heb je recht op vrijwillige hulp. Is alleen als je het 'nodig hebt' bijv je bent op leeftijd of hebt niet veel te besteden. 

Iemand die een goede baan heeft kan gewoon een professional inhuren vinden ze. 

Ik heb er een paar keer gebruik van gemaakt. Ene keer bevalt het beter dan de andere keer maar zo'n kastdeurtje dat lijkt me niet zo moeilijk voor die mensen. Het kan ook even met 2 personen.

Alweer verdomd goed aangepakt Feline! 

Ik klap door Ik klap door! 

Groet

Het klinkt stom maar het helpt me echt! 

Ik had het eerder over een heel groot forum. Daar zaten we de hele dag te keuvelen over het huishouden en elkaar aan te moedigen voor rotklusjes maar het hielp mij wel, ik deed mijn huishoudelijke dingen tussen het forummen door. 

Vanmorgen heb ik lithium laten prikken. Het is me wel duidelijk dat mijn nieuwe psychiater niet zo veel gaat doen. Hij zal er zijn bij uitschieters maar hij gaat niet uitgebreid mij leren kennen enzo. De begeleiding ligt bij de SPV nu. 
Eigenlijk hoe ik het in het begin ook gewend was. Een psychiater die je weinig zag en een SPV die je goed persoonlijk kende. 

Met de Casemanager is het zo´n beetje afgerond, geloof ik. Ik zeg het zo vaag omdat ik eigenlijk niet weet wat onze laatste stap is. Ik begreep wel dat zij backup is voor mij als de SPV op vakantie is. Dus als er dan iets is, dat ik een contactpersoon heb die ik al ken en die mij al kent. Daar kwam de SPV laatst mee en daar ben ik wel heel blij mee. Ze stemmen als team de vakanties ook op elkaar af. 

Ik was enigszins verbaasd dat mijn nieuwe psychiater 120 stuks pam tegelijk uitgeschreven had. Af en toe krijg ik een preek over de pammen en hoe slecht ze zijn maar vervolgens ligt het weer in grote hoeveelheden voor me klaar. Over een aantal weken zou ik kunnen beginnen met het afbouwen van de pammen maar dan wil ik dat wel doen volgens de methode van de afbouwpoli. Zij zien het daar echt als een verslaving. 

Mogelijk zetten ze het ook eerst om in diazepam en aan het einde werken ze met taperingstrips. Sommige mensen worden doodziek tijdens dat afbouwen. We gaan het zien.

J. schreef in zijn topic iets over een stad in Duitsland.

Ik kreeg in een stad in Duitsland mijn psychose. Ik wil er altijd nog een keer naar terug maar ik heb het nog steeds niet gedaan.
Laatst realiseerde ik me dat het goed is dat ik daar 'zo' gelopen heb en niet in ons dorpje bijvoorbeeld. Als ze me daar in psychotische toestand hadden gezien, of hier in de stad, was dat misschien moeilijker geweest.

Ik ben later nog één keer in die stad geweest. Een (toenmalige) vriendin was in Duitsland gaan wonen en als ik haar wilde opzoeken, moest ik in die stad overstappen. Ik wilde alleen met de bus, zo'n Euroliner ding. Ik wilde per se niet met de trein, want met de trein is het mis gegaan zeg maar. Ik wist het gewoon niet meer, al die sporen, al die treintijden, al die mensen. En ik was al zo lang wakker.
Lang verhaal maar de psychose is dus begonnen toen ik niet meer wist welke trein ik moest nemen. Ik wilde gewoon heel graag naar huis, en dat lukte niet.

Dat is alles. Ik was niet suicidaal, niet gewelddadig, niks. Ik wist alleen niet meer hoe het moest met die trein.

Anyway die vriendin die bleef een beetje mopperen destijds want ze vond het zo onhandig dat ik met de bus kwam en wie gaat er nou met de bus en bladiebla. Gek genoeg was die eerste jaren mijn verhaal nog niet zo zwaar beladen. Het is net of het trauma pas later is gekomen. Ik ben haar toen ook 'gewoon' gaan opzoeken terwijl ik nu de taal niet kan verdragen.

Nouja ik moest er even aan denken toen ik de blog van J las. Dat ik eigenlijk nog steeds een keer terug wil naar die stad. Om te zien dat het waarschijnlijk gewoon een kerk is en wat winkels en dat er niet zoveel lading meer op zit.

hoi Feline 

ik heb in het verleden ook iets meegemaakt waar pas ongeveer 10 jaar daarna pas echt last van kreeg toen de depressie begon en die bleek achteraf in 2009 al begonnen te zijn maar in 2011 liep het uit de hand waarddoor ik werd opgenomen op de gesloten afdeling maar dat wist jij al 

ik denk dat het bij jou is begonnen met toen niet veel slaap en in een vreemd land en niet weten waar naar toen op een gegeven moment naar toe moest welke trein denk ik dan corrigeer mij maar 

ik zou zeggen ik wel wel meer als steun als je een keer zou gaan 

groet J

Ik heb een nieuw experiment. Ik heb de pammen in de brievenbus gedaan. (Deze zit op slot)

Ik kan dan niet meer half slapend en gedachtenloos een pammetje pakken maar moet echt aankleden en de deur uit als ik een pam wil. Ik heb voor één avond gepakt en in de keuken gelegd, de rest kan ik nu niet zo makkelijk bij.

Ik hoop dat over 10 jaar ofzo iemand dit leest en dat er dan betere methodes zijn om mensen van de medicatie af te helpen.

Mijn Seroquel heb ik bij mijn ouders gelegd. Mocht ik toch uit balans raken dan kan ik er dus nog wel bij. Ze hebben het niet 'in bewaring', het ligt gewoon in een kastje daar en zij weten niet dat het daar ligt maar ze zouden er ook geen bezwaar tegen hebben.

Uiteindelijk, volgens de methode van Remke van Staveren is het de bedoeling dat ik de pammen niet meer in huis heb. Ook geen halfje in de portemonnee of nog ergens een strip achter de hand. Nee gewoon alle pammen weg.
En van Seroquel 'mag' ik een noodpakket hebben. Als ik een tijdje slecht slaap kan ik daar gebruik van maken, maar niet te lang.

Ik geloof alleen niet dat haar theorie over noodpakket enzo al bij mijn GGZ bekend zijn. Daar zit wat ruis op de lijn. Binnenkort bij de SPV hoop ik dat we het er toch even over kunnen hebben. Misschien kunnen we de autisme-discussie kort houden en meteen to the point komen.

Feline, ik vind het zo jammer dat je het zo allemaal moet doen
ipv dat de apotheek minder uitgeeft ofzo. 

Bij mij zijn ze daar best streng mee, maar waarschijnlijk is dat omdat ik dus wel eens een hoop pillen in 1 x heb genomen. Van de benzo's krijg ik niet meer als 10 mee per keer. En als ik ze steeds vaker kom halen word er ook wel wat gezegd. 

Maar je bent ermee bezig! Klap klap klap.

Dank je wel!

Ik zal kijken of mijn broer wil helpen weer afspraken te maken over de benzo's. In augustus had hij heel goed door dat het geen fijn spul is maar dat je zeker niet zomaar kunt stoppen (wat mijn psychiater wel een goed idee vond) en hij kon dat ook heel rustig bespreken met mijn psychiater.

4 april heb ik weer mijn SPV en dan hoop ik rustig te kunnen bespreken hoe zij de afbouw nou zien. En waarom er zo makkelijk weer met die benzo's wordt omgegaan terwijl ze OOK preken geven dat ze zo slecht voor me zijn.

---

De meneer met de auto appte hoe het ging.

Ik zei dat ik weer niet zo lekker heb geslapen. Dat ik laatst mijn slaapkamer heb veranderd en mijn bed heb verplaatst maar dat het toch niet voegt ofzo, het slaapt niet lekker.

Wat leuk dat je aan het herdecoreren bent, zei hij.

En ik moest heel erg lachen. Want hij is ooit vroeger 1 x hier binnen geweest en dat was toen ik hier net een jaartje woonde en het 'af' was. Alle klussen waren gedaan, er was nog niks stuk, geen overbodige spullen, ik maakte nog wel eens schoon.
En ik ben hem langzaam aan het voorbereiden op wat voor catastrofe hier heeft plaats gevonden.

Maar hij.... in al zijn onschuld... noemt het herdecoreren :-)

Ik heb maar niet verteld dat ik een WMO-incidatie heb gekregen voor mijn herdecoreren :-)

Ach , nou iets in je huis veranderen is ook herdecoreren te noemen. 

Mooi dat de qetiapine er af is! 

Goed bezig en klap!