Er is een traject hier waar veel mensen voor de trein springen. Toen ik nog werkte moest ik er langs en was er regelmatig chaos in de ochtend vanwege een aanrijding met een persoon.
Dan zit je in een bepaalde vibe. Kan ik omrijden via andere plaats? Red ik mijn afspraak nog? Kan ik thuiswerken?

Die mensen hadden geen naam verder. Geen gezicht. Geen verhaal. Ik wilde gewoon van A naar B en dan was het lastig.

En nu.... ik hoef eigenlijk niet te weten of het Karel van de inpakafdeling is geweest of Trudy van de soep.
Of ze een brief achterlaten.
Of ze elkaar ook tegenkomen daar, de mensen die daar lopen.

Misschien moet ik een einddatum bedenken voor de dagbesteding. Even kijken hoe de komende dagen gaan, met de medicatie zoals die nu is. Maar ik voel me zo f*cking alleen daar als het 12 uur is. Het personeel eet dan gezellig met elkaar. De soepkantine vind ik TE heftig, te zieke mensen gewoon en daar ben ik al meerdere keren huilend uit gelopen.
Daarom werk ik ook de middagen niet maar dan heb ik s middags ook beetje gekke middag want ben wel vies als ik thuis kom dus eerst douchen etc.

Buiten op die bankjes liggen mensen ook wel eens wartaal uit te slaan. Het is wel een zware categorie.

dubbel

Vandaag wel naar de dagbesteding geweest en daarna helemaal ondergesneeuwd.

Ben wel blij dat ik gegaan ben maar voelde wel weer dezelfde tweestrijd. Mensen houden zulke rare verhalen en je probeert er toch chocola van te maken maar juist dat kost veel energie.
En arbeidsmatig is het ook een beetje raar. Sta je met een paar mensen een klus te doen, moet ééntje opeens iets anders doen maar dan klopt het werk niet meer, als daar opeens iemand niet staat.
Ook al is het makkelijk werk, je moet wel logisch werken.

Maargoed afbouwfase is eigenlijk gewoon ´ziek´ en ik zou een reguliere baan nu niet kunnen. Vanmorgen opeens rare spierpijn tijdens het werken, dat trok ook weer weg. Daarna in de supermarkt wist ik het niet meer.... ik wist het ECHT niet meer.
Het kwam wel weer maar ik heb een tijd op de broodafdeling gestaan en ik wist het niet meer. Goddank lieten de mensen me even en gingen ze niet vragen of het wel goed ging.

IK was een paar weken niet geweest bij dagbesteding en de vorige keer dronk ik nog, realiseerde ik me. Meestal de avond voor de dagbesteding en zéker als ik thuiskwam van dagbesteding.

Wel heeft iemand van de WMO-instantie gebeld en zij komt bij mij thuis precies bespreken wat ik allemaal nodig heb. Ze klonk ontzettend aardig. Dus dat is fijn. Het is fijn dat het niet van GGZ is. GGZ voelt voor mij vaak als iets met straf.

Die kerel met wie ik vanmorgen werkte, heeft mijn oude psychiater dus - hoera - die kwam ook gezellig ter sprake bij de koffie. Dat heb je daar dan ook weer. Hij is er heel blij mee hahahahhahahahah. Ik heb niks gezegd hoor, fijn voor m.

Ja dat snap ik. Dat je de GGZ begint te ervaren als iets straffend in de zin van gezeik ,gezeur . Je bent ontoerijkend ,je voldoet niet .Je moet anders zijn ,je bent niet goed zoals je bent . Je moet niet denken wat je denkt, en ook niet voelen wat je voelt. Je moet beter je best doen. En je moet schikken in je cliëntzijn , want zo zijn de verhoudingen. 

Wat dat betreft vind ik het hele concept GGZ niet positief. En ik zou het iedereen gunnen dat hij/zij een zodanig leven en gezonde verbondenheid om zich heen   heeft dat ze ook niet nodig zijn . 
Zelf  heb dat  dus helaas niet . 

Als deze persoon van de wmo  langskomt leg dat eens ook deze dagbesteding kwestie voor, Ze hebben de contacten ze weten van het aanbod en mogelijk na wat intern overleg kan er wel ze goed advies voor een ander plek uitkomen die veel geschikter voor jou is. Of een aantal plekken waar je met hen  samen kan gaan kijken. 
Ook op dit vlak kun je aangeven wat je nodig hebt/ of wat je wenst / of waar jij goed bent gedijt. Zij  geven namelijk ook de indicatie daarvoor af. 

Helemaal niet verkeerd. 

Liefs

 .

---

Ja dat snap ik. Dat je de GGZ begint te ervaren als iets straffend in de zin van gezeik ,gezeur . Je bent ontoerijkend ,je voldoet niet .Je moet anders zijn ,je bent niet goed zoals je bent . Je moet niet denken wat je denkt, en ook niet voelen wat je voelt. Je moet beter je best doen. En je moet schikken in je cliëntzijn , want zo zijn de verhoudingen. 

Wat dat betreft vind ik het hele concept GGZ niet positief. En ik zou het iedereen gunnen dat hij/zij een zodanig leven en gezonde verbondenheid om zich heen   heeft dat ze ook niet nodig zijn . 
Zelf  heb dat  dus helaas niet . 

Als je contactpersoon van de wmo  langskomt, overweeg dan eens ook deze dagbesteding kwestie voor te leggen.
Ze hebben de contacten, kennen  het aanbod en mogelijk na wat intern overleg kan er wel eens een  goed advies voor een andere plek uitkomen die  geschikter voor jou kan zijn . Of een aantal plekken waar je met hen  samen kan gaan kijken. 
Ook op dit vlak kun je aangeven wat je nodig hebt/ of wat je wenst / of waar jij goed bent gedijt. Zij  geven namelijk ook de indicatie daarvoor af. 

Ook kun je ze de afbouwkwestie voorleggen en je behoefte aan steun daarbij. En wat je daarin steunend zou vinden.

Helemaal niet verkeerd , niet geschoten is altijd mis. Ze kunnen meedenken in de breedste zin . Het verschilt per consulent maar er zijn mensen waar je erg veel aan kan kunt hebben daar en die goed op de hoogte zijn van allerlei mogelijkheden.

Liefs

 .

---

Ja dat snap ik. Dat je de GGZ begint te ervaren als iets straffend in de zin van gezeik ,gezeur . Je bent ontoerijkend ,je voldoet niet .Je moet anders zijn ,je bent niet goed zoals je bent . Je moet niet denken wat je denkt, en ook niet voelen wat je voelt. Je moet beter je best doen. En je moet schikken in je cliëntzijn , want zo zijn de verhoudingen. 

Wat dat betreft vind ik het hele concept GGZ niet positief. En ik zou het iedereen gunnen dat hij/zij een zodanig leven en gezonde verbondenheid om zich heen   heeft dat ze ook niet nodig zijn . 
Zelf  heb dat  dus helaas niet . 

Als deze persoon van de wmo  langskomt leg dat eens ook deze dagbesteding kwestie voor, Ze hebben de contacten ze weten van het aanbod en mogelijk na wat intern overleg kan er wel ze goed advies voor een ander plek uitkomen die veel geschikter voor jou is. Of een aantal plekken waar je met hen  samen kan gaan kijken. 
Ook op dit vlak kun je aangeven wat je nodig hebt/ of wat je wenst / of waar jij goed bent gedijt. Zij  geven namelijk ook de indicatie daarvoor af. 

Helemaal niet verkeerd. 

Liefs

 .

---

---

Nou ja nu staat t driedubbel... Ik wilde alleen maar corrigeren maar ik zit te kloten blijkbaar....

Dank je Mabel. 

Het lijkt wel of er een schakeltje mist ofzo bij mij en de dagbesteding. Ik ben daar toen op gesprek geweest en toen kon ik starten maar ik heb niet 1 vast aanspreekpunt en weet ook niets van de indicatie, waar dat vandaan komt, hoe lang, etc. 
Anderen komen soms binnen met een begeleider maar ik kan wel zelf een adres vinden enzo dus dat soort begeleiding was niet nodig. 
Ik weet niets van regels, schorsingen.... misschien zijn ze gewoon een gesprek vergeten in het begin. 

Misschien zou deze zelfde dagbesteding wel beter gaan als er een tweewekelijks gesprekje was, bijv. Er vanuit gaande dat het voor de duur van de afbouw is en geen eindstation. 

Meneer ZZM werkt 'in die wereld' en gaf ook nog wat tips maar zei wel dat op het complex waar ik nu werk, alle afdelingen vergelijkbaar zijn. Als ik nu in het restaurant ga werken loop ik in principe weer tegen dezelfde praat aan van suïcidepogingen, bajes in, bajes uit. 

Daarover gesproken, onze 'boef' mag binnenkort naar begeleid wonen en naar een normale baan. Hij is zo'n keiharde werker en ik hoop zo dat hij het gaat redden in de gewone wereld. Ik leef ook gewoon heel erg mee met die gast en dat is natuurlijk ook waarom het me energie kost. Je raakt gehecht aan die mensen. Hij heeft zoveel meegemaakt, zo lang vast gezeten, verslaafd geweest, alles..... ik gun hem echt het allerbeste. 
Dat zijn de mooie dingen. 

Een van de begeleidsters zei nog dat er misschien potjes zijn waar ik recht op heb, wat ik zelf niet weet. Ze had wel eens over computerpotje gehoord bijv. Dat zijn van die dingen, dat weet ik allemaal niet. Of ik krijg een tip maar dat is wel voor bijstand en niet voor Wajong. Of verschilt per gemeente. Ze zei dat ik dat ook bij WMO kan vragen. 

Ik loop ook een beetje vast met 'geen geld durven uitgeven', al heel lang. Ik heb nu bijv matras op de grond want stel dat ik morgen bed koop en overmorgen wordt fiets gestolen. Maarja zo kun je straks niks kopen. En als ik het zo laat is matras beschimmeld straks. Dan is er even iemand nodig met daadkracht om bepaalde aankopen toch te doen want er gebeurt nu al een aantal weken helemaal niks.

hoi lieve Feline 

in de gemeente waar ik woon staat een rekenmethode daar kan je meteen zien waar je recht op hebt miss is dat bij jou op de site van de gemeente ook wel en wie weet heb je recht op kwijtschelding van de gemeentelijke belastingen miss energie toeslag die is dit jaar weer tot 120% van bijstand 

maar ja wie week kan je er iemand bij helpen hier waar ik woon in de gemeente kan je maatjes krijgen voor van als je bijvoorbeeld moeite hebt om met geld om te gaan of formulieren invullen voor de toeslagen maat dat kan ook als er iemand van de WMO komt die weet dat allemaal 

ik hoop dat je hier wat aan hebt 

veel liefs en een knuffel J

o ja bij mij op de dagbesteding is je weet het ggz en WMO toen ik bij de ggz zat had in net als nu een vaste begeleidster die een plan opmaakte van wat je doelen waren dat moet bij de ggz en het werd betaald via de zorgverzekering waar ik nu zit via de WMO via de gemeente maar dat denk ik wel dat jij dat weet en ook daar heb ik een vaste begeleidster maar met de andere medewerkers kan ik ook praten als ik wil maar ja dat was bij de ggz ook 
maar ik denk in het geval van jou dat een vaste begeleider fijn is vooral waar je nu mee worstelt 

en ik doe zelf arbeid matige dagbesteding bijvoorbeeld gordijnhaakjes tellen van de HEMA zo veel in een zakje doen en dan netjes dicht nieten maar jij wat jij wil ik denk via de WMO dat die gene ook veel weer maar ik had bij de ggz een trackt begeleider die wist ook veel 

ik hoop ook dat je hier wat aan hebt lieve Feline

Dank je wel J. 

Waarschijnlijk heeft degene met wie ik het gesprek gehad heb, wel mijn doelen opgeschreven vanuit mijn verhaal. Maar we zijn er niet concreet mee aan de slag gegaan eigenlijk. 

Dank je voor je tips. Wajong gaat niet via de gemeente dus ik weet niet of ik via de gemeente voor potjes in aanmerking kom. Een vriendin zit in de bijstand en voor haar gelden via haar gemeente weer heel andere dingen, bijv dat ze recht heeft op werkend Witgoed. Juist dat soort dingen hoop ik inderdaad met WMO samen te kunnen bekijken. 

Het zou idd wel prettig zijn om de doelen voor de dagbesteding duidelijk te hebben, voor mezelf en de begeleiding. Want het fietsen er naartoe is ook goed (ook als het een mindere dag is) en bij slecht slapen is het goed te weten dat ik s ochtends weer ergens wordt verwacht. 
Maar ook idd, wat doe je met de 'ballast' van de andere mensen. Hoe geef je aan dat je even een privégesprek wilt. Of plan je juist af en toe een gesprekje? 

Ze vragen wel hoe dingen gaan hoor. En toen mijn ouders het ongeluk hadden gehad, heb ik heel lang staan praten met een begeleider. En toen een paar jongens wat flirterig waren heb ik ook gevraagd hoe daarmee om te gaan, juist om te voorkomen dat het ongemakkelijk wordt. 

Maar nu met dat stukje grenzen en ballast van anderen enzo, dat is wel goed om te bespreken. Ik denk dat er geen harde regels zijn van waar je wel of niet over mag praten daar. Het is juist ook goed als er geen taboes zijn. Vandaag ben ik geen moeilijke gesprekken aangegaan, wilde gewoon even werken en meer niet.

---

Ik zie er trouwens uit als een spook. Vanmorgen nog niet maar nu wel. De afbouw-griep is het denk ik. 

Spierwit, droge gescheurde lippen, ogen half open. Ik moest ook door de sneeuw vanmiddag. Blijf lekker binnen en in bed. Brrrr.

Hoi lieve Feline

Als je onder de 120 % verdiend heb je dacht ik ook recht op dingen van de gemeente alleen moet je daar Dan zelf achteraan gaan veel formulieren invullen 
Ik heb laatst die rekentool gebruikt via mijn gemeente maar ik verdien 30 euro te veel voor in aanmerking te komen voor bijvoorbeeld de witgoed regeling 

Veel liefs J

Dank je J. Het zou zeker fijn zijn als het ook voor mij geldt! 

En dan zou het prettig zijn het even samen met iemand van WMO in te vullen. Ik kan me soms moeilijk concentreren op zulke dingen of twijfel dan of de laatste stap goed doorgekomen is. 

De vriendin in de bijstand heeft bijv recht op een nieuwe, goede wasmachine met garantie. Dat hebben ze toch liever dat dat mensen telkens via kringloop iets moeten aanschaffen dat dan misschien weer gaat lekken etc etc etc.

Ik zie woensdag iemand van vroeger. Ik kan niet zo goed uitleggen wat er gebeurd is allemaal, tussen vroeger en nu. 
Niet dat ik mij moet verantwoorden maar je vertelt toch over jezelf. 

Ik denk dat ik de laatste 3 jaar drie grote dingen ben kwijtgeraakt. 
De kerk, als plek om te zijn maar ook om muziek te maken etc 
Een groot online forum. Groter dan dit, dagvullend zeg maar, en ik zat er al 10 jaar maar het is min of meer gecrasht. 
Een kleiner online forum. Wel iets anders dan dit omdat we elke twee maanden meeting hadden en zodoende ook bij elkaar over de vloer kwamen. 

Het zijn geen hele zichtbare verschillen eigenlijk. Die kerk nog een beetje, maar ik ging niet op familiefeestjes foto´s van de fora laten zien natuurlijk. Maar de voldoening die het gaf op een dag was voor mij enorm. 

Ik ben blij met deze plek maar die andere twee mis ik ook nog. Op Viva (dat kan ik wel gewoon benoemen eigenlijk) waren mensen waar ik in 2009 mee begonnen ben te schrijven en dan met sommigen dagelijks, hele dagen. 
Als ik bijv huishouden ging doen ging ik paar klusjes doen, even schrijven, weer verder. Dan deed ik in ieder geval meer dan dat ik nu doe. 

Het is alles bij elkaar, de impasse. Ik ben gewoon leeg. Ik heb in zoveel dingen geïnvesteerd waar niks van over is. 

Daarom wil ik ook wel graag wandelen zondag. Vriendin K is steeds blijven proberen, dingen met mij te plannen. Het is ook leuk hoor maar zij trekt wel de kar.

---

En we hadden het nog over dat straf-gevoel. 

Misschien dachten ze in de vorige eeuw nog dat geestesziekten een straf van God waren en zit dat er nog helemaal in verweven. 
Voor mij ontging het mij al volledig dat ik opgesloten werd zonder een strafbaar feit gepleegd te hebben en tot op de dag van vandaag kan ik me er over verontwaardigen en ben ik het er niet mee eens. 

Op het terrein waar ook de dagbesteding zit, heb je van die soort bungalowhuisjes met tralies er omheen en van die goedkope centerparks-stoelen. En ik vind het er altijd wel leuk uit zien want wij mochten helemaal nergens naar buiten, geen binnenplaatsje, geen kooi, geen tralies, niks. Gewoon geen buitenlucht. 

En 'gewone mensen' vinden die tralies dan zo erg. Ik denk, die kunnen tenminste buiten zitten op die goedkope stoelen. Vind ik echt een wereld van verschil.