Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Mijn partner is depressief


#61

Post by gietje117 on Nov 2, 2016 at 9:38pm
Wat moet het ook voor jou moeilijk zijn, Els! uit, maar toch nog bij elkaar. Zo verwarrend allemaal. Ik zou tekenen om nog een nachtje bij mijn vriend te slapen, maar ik snap ook dat het dan misschien nog moeilijker is om hem weer te zien gaan... Hoe klote allemaal!
Antwoord

#62

Post by leeuwin on Nov 2, 2016 at 10:58pm
Net reactie op voorstel. Hij zit ermee in zijn maag, ziet het momenteel iig niet zetten. Dat zegt hij.

Ik kan er niks mee eigenlijk. Heb me ingehouden om niet te reageren. Godsamme, het maakt me kwaad. Heel kwaad. Gewoon ff lekker eruit. Het is niet zo ingewikkeld hoor. Verdomme waarom gunt hij ons dat niet. En houdt hij het nu nog open? Bedoelt hij dat? Ik heb geen zin om te lopen leuren hoor. Verdomme hij mag zijn handen af en toe wel eens dichten met mij ipv me zo af te wijzen.

Ik weet het. Ligt aan mij. Mijn reactie is niet terecht en ongenuanceerd. Maar ben toch ff heel teleurgesteld en denk dan ff 'bekijk het maar klootzak!' Verdomme, ik stel gewoon ff een weekendje uitwaaien in Zeeland voor!

Nou zeg het me maar jongens, moet ik iets terugsturen en zo ja, wat?? Ik weet het ff niet...Bah ik baal gewoon enorm!!!!
Antwoord

#63

Post by gietje117 on Nov 2, 2016 at 11:36pm
Ik begrijp je reactie volkomen, Leeuwin. Jij hebt al zoveel geduld met hem gehad, jij hebt al zoveel op je tanden moeten bijten, al zoveel te verduren gehad dat het nu fijn zou zijn als je vriend zegt: oké, laten we dat gewoon doen. Jij verdient dat na alles wat je al hebt meegemaakt met mij. Maar mijn psychologe zei dat depressieve mensen heel erg egoïstisch kunnen zijn, extreem zelfs. Dus ik denk dat hij vooral denkt: ben ik daar wel aan toe? Zijn hoofd slaat nu wellicht werkelijk op tilt. Een goeie raadgever wat sms'en betreft ben ik niet. Vroeger zou ik gezegd hebben: antwoord heel erg eerlijk en zeg dat je het jammer vindt dat hij er niet net zo hard als jij naar uitkijkt. Dat het pijn doet om afgewezen te worden. Maar ik weet niet of dat nu een goed idee is. Kunnen onze depressieve partners daar iets mee? Ik vind het zelf zo moeilijk om altijd maar weer op die koord te dansen. Wat kan, wat mag en wat is goed of niet...
Ik hoop dat er hier betere raadgevers zijn!
Antwoord

#64

Post by leeuwin on Nov 3, 2016 at 7:05am
Dank Gietje voor je reactie hoor. Dat koorddansen is inderdaad slopend. Laatste weken vind ik dat beter gaan, vandaar dat ik vraag heb durven stellen om wknd weg te gaan. Het is gewoon mijn valkuil dat ik het teveel op mezelf betrek denk ik. Automatisch gaan mijn gedachten de kant op van 'waarom wil hij niet bij mij zijn een paar dagen?' Het voelt als een persoonlijke afwijzing. En wat bedoelt hij nou precies met dat hij ermee in zijn maag zit?
Minnie heeft ws gelijk dat het al positief is dat hij het serieus in overweging heeft genomen! En dus echt niet denkt 'met haar een wknd weg? Geen haar op mijn hoofd!'

Momenteel ziet hij het iig niet zitten zegt hij. Betekent dat dat hij het ergens wel wil maar dat het nu even te hoog gegrepen is? Zoiets hoor ik er wel in doorklinken...Bah ik zoek in de afwijzing toch ergens ook naar een stukje bevestiging. Zou ik niet nodig moeten hebben eigenlijk; ik wéét toch wel dat hij met mij wil zijn! Stomme ik.
Word er gewoon zo moedeloos van soms dat een 'gewoon' leven zo ver van ons af staat. Gewoon even een lekker weekend weg..het zou een mooie stap zijn nu. Nou ja, we hebben dat natuurlijk feitelijk al wel gehad in de zomer, de fijne dagen op Texel.
Ik moet gewoon mijn teleurstelling even verbijten; is soms confronterend.
Ik kom qua app aan hem niet verder dan een woord: jammer. Dekt de lading wel zo'n beetje denk ik. Niet onnodig zwaarder maken iig.
Antwoord

#65

Post by gietje117 on Nov 3, 2016 at 9:42am
Je hebt gelijk, jammer zegt misschien al meer dan genoeg. Dat kan hij misschien nog dragen. Te emotioneel reageren, dat is het ook niet. Dat merk ik ook. Dan wil ik zo veel van mijn hart, maar dan komt er geen reactie meer terwijl ik zeker weet dat mijn vriend mijn sms'en leest. Op andere dingen reageert hij onmiddellijk. Het is zo moeilijk om te begrijpen wat er in hen omgaat en ik snap wat je bedoelt met die afwijzing. Gisteren tijdens het avondeten heb ik zitten janken, echt niet normaal. De hele tijd snikken en toen ik mijn ma naar me zag kijken met tranen in haar ogen, brak ik helemaal. Zij zien ook af als ze weten dat ik het zo moeilijk heb. Maar als ik dan denk dat mijn vriend liever alleen op zijn kamer zit ipv bij mij, dan word ik gek. En niemand van mijn vrienden (of bijna niemand) die het nog een kans geeft. Omdat vijf maanden nu wel erg lang is en dat het besef dat hij bij mij hoort niet meer komt... Maar kan het geen maanden tot een jaar duren of zelfs langer... Waarop hoop ik nog. Of hoop ik beter niet meer. Zolang er niemand anders in het spel is, mag ik hopen, hoor ik dan weer van andere... Maar zelfs dat. Moet hij het eens niet proberen met iemand anders om te weten wat hij bij had. Of gaat mijn liefde dan te ver en mag ik dat gewoon niet toelaten. IK weet het echt niet meer...
Antwoord

#66

Post by leeuwin on Nov 3, 2016 at 11:06am
Het zijn uiteindelijk 2 woorden geworden:
Oké. Jammer.

Oké om toch aan te geven dat ik zijn keus respecteer. Het kost me natuurlijk wel moeite maar dat uit ik dan wel bij jullie...;-)
Antwoord

#67

Post by leeuwin on Nov 3, 2016 at 12:47pm
Hè bah raak stress toch niet zo goed kwijt. Net bij Carla geweest, goed gesprek hoor. Zij zei wel het jammer te vinden dat hij niet iets meer toelichting geeft waarom hij precies wknd weg niet ziet zitten. Niet zo heel raar dat daardoor je behoefte aan bevestiging geactiveerd wordt, vond ze.
Ik probeer er boven te staan maar daar is ie weer de botsing tussen verstand en gevoel! Ik WEET wel dat ik de bevestiging niet nodig zou moeten hebben maar...ik VOEL die behoefte wel! Ik zoek dan maar houvast in ons fijne vorige wknd samen en het feit dat hij donderdag belde en naar me toe kwam en bleef slapen. IK HEB DIE BEVESTIGING DUS NIET NODIG. Waarom luistert mijn gevoel daar nou niet naar??
Ik heb hem net even uit de auto gebelde maar hij nam niet op. Zie wel dat hij nu net online was op app dus hij heeft mijn gemiste oproep wel gezien; belt niet terug. Shit daar heb ik last van!
Vorige week donderdag belde ik hem ook uit auto en nam hij ook niet op maar toen was ik oké eronder. En diezelfde avond belde hij immers om 's avonds te komen. Dat zal deze wk niet aan de orde zijn (m'n moeder is er om op kids te passen) maar probeer daarmee mijn gevoel te overtuigen dat ik me niet druk moet maken over niet-terugbellen. De behoefte aan bevestiging laat zich alleen niet zomaar onderdrukken!
Ik heb toch voldoende bevestiging over ons, hij zei het laatst zelf 'het is nooit genoeg, jij wilt altijd meer en meer bevestiging' Tja...Nou ja een keer 'ik hou van je' horen zou geen kwaad kunnen...

Heb beetje steun nodig geloof ik...
Antwoord

#68

Post by gietje117 on Nov 3, 2016 at 1:42pm
Weer heel erg duidelijk dat onze partners zich heel erg moeilijk in onze situatie kunnen inleven. Dat jij bevestiging nodig hebt, dat is meer dan normaal. Iedereen heeft dat nodig en denk je niet dat wij er extra gevoelig voor zijn met partners als de onze? Onze relatie werd al zodanig op de proef gesteld. Ons gevoel ook en ons verstand des te meer. Dan is het normaal dat jij even wil horen dat hij van je houdt. Al weet ik niet of zij daar zo erg bij stil staan. Ik denk het eerlijk gezegd niet. Ze hebben echt al zodanig veel moeite met zichzelf dat het heel erg moeilijk wordt om er nog iemand anders zijn gedachten bij te nemen. Soms denk ik: was mijn vriend maar hier. Maar aan de andere kant denk ik dat dat jojo-effect toch ook verdomd lastig moet zijn... Konden we mekaar maar helpen of bestond er maar een oplossing voor een ieders probleem. Kop op, Leeuwin, er komen nog mooie momenten zoals Texel. Je hebt ook weken moeten wachten op wat contact en dan belde hij je zelf! Ik weet dat het niet makkelijk is wanneer je 'genegeerd' wordt. Heb het dinsdagavond ook nog gehad. Mijn vriend neemt alleen de telefoon op als hij thuis is. Dinsdag liet hij me weten dat hij op café zat. Dus geen moment om te bellen. Dus mocht ik ook maar gaar worden in mijn eigen nat. Trek je plan, daar komt het op neer. Van de persoon die je het liefste ziet, word je in de steek gelaten en dat doet inderdaad verdomd veel zeer.
Antwoord

#69

Post by positiva on Nov 3, 2016 at 6:15pm
Das inderdaad balen Leeuwin. Het gevoel dat je krijgt als er een negatief antwoord komt, kun je nou eenmaal niet uitschakelen. In mijn ogen zou je bijvoorbeeld nog kunnen zeggen: ik verbaas me er een beetje over dat je "nee" zegt. Weet je nog hoe leuk we het op Texel hebben gehad? Daarom leek me dit een goed idee. Met zo'n weekeindje weg kunnen we dat gevoel weer even terugroepen. Kun je me uitleggen waarom je niet wilt?
Zoiets?
Ik weet het niet hoor. Iedereen is anders. Iedere depressie is anders. Maar ik denk dat ik geen genoegen zou nemen met zo'n onbevredigend antwoord..
Antwoord

#70

Post by minniemouse on Nov 3, 2016 at 6:59pm
Shit Leeuwin, balen.. Sad Ik heb wel eens gehoord (ook van een ex-collega die in een depressie heeft gezeten) en herken ook bij mijn vriend dat beoaalde activiteiten lastig te overzien zijn. Mijn vriend is soms al 'de kluts kwijt' als hij iets simpels gaat doen, als z'n aquarium verschonen. Zou kunnen dat jouw vriend ontzettend loopt te piekeren over hoe hij een weekend weg moet gaan aanpakken. Iets wat wij als volkomen normaal en relaxed zien, zien zij als een soort grote last of klus hoe ze dat nou weer gaan doorstaan. Een uitgebreidere uitleg was inderdaad wel fijn geweest. Je hebt een vrij kort antwoord teruggegeven en misschien moet je het daar maar even bij laten om ook een beetje te laten merken dat jij er niet Oke mee bent. Hij heeft het in ieder geval wel in overweging genomen, dus ik denk niet dat je het moet zien als een persoonlijke afwijzing (al snap ik je volkomen dat het wel zo voelt). Sad Sad

Dubbel lijkt me dat Els, 'relatie uit' en toch een paar dagen samen doorbrengen. Ik hoop dat deze situatie net zoals de vorige keer tijdelijk is. Hij moet toch ook wel inzien dat jij belangrijk voor hem bent en dat jullie veel positiefs hebben meegemaakt, ondanks de situatie? Ik snap de gedachtegang van een depressief brein wat dat betreft ook niet. Afstand nemen van degene van wie je houdt en die je nodig hebt, voor hoever dit afstand nemen is. Hij komt vast niet voor niks zoveel tijd bij jou doorbrengen!

Heeft iemand nog iets gehoord van Manuela of Bruijntje? Bruijntje heb ik een bericht gestuurd dat we nu 'hier' zijn, maar Manuela niet. Misschien moet ik dat eens doen als ik op de computer ben.

Liefs
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Mijn energie is op Started by 10675
2 Replies - 75 Views
08-03-2024, 10:42
Laatste bericht: Tazz
01-02-2024, 00:15
Laatste bericht: don't know
31-01-2024, 11:10
Laatste bericht: Nicje
21-12-2023, 19:36
Laatste bericht: Mabel
28-05-2023, 19:27
Laatste bericht: Edelsteentje
28-03-2023, 08:44
Laatste bericht: Suuz
15-01-2023, 23:34
Laatste bericht: Simba
  Een depri partner als vrouw Started by Marijn
5 Replies - 1,941 Views
23-11-2022, 21:34
Laatste bericht: Anoniem2022
  Partner verstoot mij Started by Vidiyo
2 Replies - 683 Views
22-10-2022, 17:36
Laatste bericht: Fae
  Depressief door je relatie? Started by Anoniemm
8 Replies - 1,348 Views
10-08-2022, 08:13
Laatste bericht: Anoniemm



Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)