hoi Feline 

wat een psychater heb jij zomaar wat anders voorschrijven ik zou inderdaad kijken of je eens eens andere kan krijgen dit werkt toch niet meer vind ik dan een waar je persoonlijk contact mee kan hebben 

groet en strekte en een knuffel J

Het heet dormicum. 

Er is ook een 'pam' naam maar dat weet ik zo even niet meer. 

Weet je... het is als een relatie die je uit wilt maken en op het moment dat je dat wilt doen, gaat de ander er bovenop zitten. 
Alles doen om je te plezieren, zogenaamd. En elke keer als je wilt gaan zeggen 'we moeten praten' is hij je voor met een ander onderwerp. 

Deze psychiater weet al lang dat ik van hem af wil. 

Vorig jaar begin van de zomer heb ik het namelijk aan de psycholoog verteld. Mijn psycholoog zei, je brengt me in een moeilijke positie. 
Hij was nog in opleiding. 

Maargoed ik had toen een soort vel met papier gemaakt, voor mezelf, met per jaar opgeschreven wat er allemaal gedaan/besproken was met de psychiater en het kwam er eigenlijk op neer dat het allemaal nooit goed was. Altijd ergens aan sleutelen, inschrijven voor een nieuwe groep, pilletje erbij, pilletje er af. Familieleden mee. 
En dat vel liet ik zien aan de psycholoog. Ik dacht dat hij het niet eens zou kunnen lezen maar hij ging er heel aandachtig naar kijken en zei: Feline ik snap de noodzaak. 
Ook omdat hij weet hoe het toen gegaan is bij de crisisdienst en de gesloten afdeling en alles daarna, ik kan er niet tegen als mensen zo bovenop me zitten. En de psychiater die ik tot 2018 had, die had dat helemaal niet. Die was meer van, je roept wel als er iets is, en daarmee was ik ook al verder in de afbouw. 

De psycholoog zei, we gaan de volgende keer samen met de psychiater praten. Maar toen begon de zomervakantie en hadden we een aantal weken geen afspraken en in de tussentijd kwam ik in crisis. Ik denk ook juist doordat we nog midden in de EMDR zaten en de zomerperiode een trigger was. 

Maargoed, crisis, in korte tijd twee keer naar de psychiater incl ouders. Dus opeens stond het er anders voor. Maar ik had gemerkt dat de psycholoog het met mijn SPV had gedeeld. En dat vind ik niet erg, hij deed gewoon zijn werk en natuurlijk kon hij niet stil houden dat ik dat gezegd had. En ik heb daarna ook gemerkt dat de psychiater er ook van op de hoogte was want nu vraagt hij steeds wat ik van de behandeling vindt en vervolgens gaat DAAR de kostbare tijd in zitten. Want ik zeg eerlijk dat ik het niks vind natuurlijk. 

Het is alleen dat ik nu al in een soort 'gevarenzone' zit met verjaardag en familie en druk.... en lekkage... en zeurende buren. En die man kan er niet bij. Nu even niet. 

Ik moet nu maar het hoofd koel houden. Bijkomend ding is dat ik niet kan drinken nu, alcohol. Dus dat is ook een beetje afkicken want ik dronk best veel. Niet dagelijks maar wel vrij regelmatig. Dit is wel bekend bij de huisarts. 

Het is ook wel tekenend met die groepsgenoot van gisteren. Ik neem het haar niet kwalijk want ze was uit haar doen. Maar ik kreeg dus een heel verhaal dat die man het veel te druk heeft voor mij want hij heeft nog 3000 patiënten en als iedereen hem zulke lange mails stuurt dan kan hij dat echt niet lezen. En of ik enig idee heb hoe zijn dag er uit ziet. 
En zij vertelde tijdens haar beurt dat het even niet goed gaat met haar. Ik vroeg, heb je iets aan GGZ nu? Ze zegt ja ik zie de psychiater extra vaak. Dezelfde psychiater dus. 
Maw crisispreventie daar is altijd tijd voor. Dan kun je bijv van half 5 tot half 6 terecht, dat heb ik ook meegemaakt. Of als er iets uitvalt. Of desnoods komt hij s avonds voor je terug. 
Maar voor medicatieafbouw geldt dat er in principe gewoon een half jaar tussen zit. En nu voor mij één afspraak extra.... maar de vorige was juist verschoven door hem dus dat kun je bijna tegen elkaar wegstrepen. 

Het wordt een lang verhaal. Maar onze dagbesteding is een winkel en er worden ook gewoon spullen verkocht. Dus gewoon klanten etc en eigenlijk lijkt het best veel op een normale werkplek alleen de lat ligt lager. En dan merk ik dat ik best prima kan werken. Ik kan een paar uur mijn handen laten wapperen, ik zeg hallo tegen de klanten en zo moeilijk is het niet. 

Vandaag kwam de 'grote baas' even kijken. Dat is de man die hoofd is van de dagbestedingen en hij kent alle 200 mensen bij naam en hij was ZO geïnteresseerd in mij. Hij wordt op handen gedragen hoor en terecht. Maar wat een verschil zeg. Zoveel waardering en vooral zoveel vertrouwen in mij.

Ik ben rond mijn verjaardag ook mensen aan het bedanken die belangrijk zijn en die mij steunen. Gelukkig toch meer dan ik soms denk. Mijn GGZ-groep bijvoorbeeld. 

En dan denk ik ook aan jullie. Want jullie zijn er ook al een hele tijd voor me en dat is heel belangrijk. Onmisbaar zelfs denk ik.

Inderdaad , laat je niet gek maken . Het hoofd koel houden. 

Dormicum , ik dacht het al. Niets mis mee op zich hoor. 
Goed slapen is ook belangrijk. 

Groetjes en sterkte

Het is toch mis gegaan. 
De nacht van donderdag op vrijdag. Het was warm in huis, maar niet extreem. Ik was veel buiten geweest en was ook echt moe. Er was nog steeds gedoe met het water, bovendien stond de vaatwasser inmiddels midden in de keuken en moest ik apenkooien als ik naar de kraan wilde.... Waarschijnlijk heb ik door de omstandigheden te weinig water gedronken. Ik heb geen alcohol gehad. 
Om 3 uur wakker geworden, heel hard aan het zweten. Tussen slaap en waak dacht ik dat ik dood ging. Ik had de dag ervoor gezegd dat ik de tijd wel zou willen stilzetten en mijn moeder had daar wat cynisch op gereageerd dus ik dacht ook, straks ga ik dood en denken ze dat het expres is. 

Met moeite kon ik uit bed en de keuken bereiken. Want mega duizelig en 'onvast''. Daar een paar glazen water gedronken, kan water mee naar de slaapkamer en ik knapte meteen een stuk op. Ik werd wel misselijk maar hoefde niet over te geven. Geen buikklachten dus dat was het in ieder geval niet. 
Je weet nog niet of het nog erger wordt natuurlijk. En feit is dat ik dormicum kreeg maar dat dat ook inhield dat de lorazepam per direct gestopt was. Dus er zal ook zeker de onttrekking bij gezeten hebben. 

Ik wil verder schrijven maar het lukt niet. Ik heb om 6 uur mijn broer uit bed gebeld. Die nam het serieus en we hebben s middags een lang gesprek gehad met mijn psychiater. Aan de telefoon met zijn 3en. 

Broer weet er natuurlijk niet zoveel vanaf maar is in de ochtend over de middelen gaan lezen op internet en zo kon hij ook goede vragen er over stellen. Hij bleef ook zeggen dat het waarschijnlijk niet puur de Dormicum geweest is maar ook de onttrekking van de Lorazepam. 

Tussendoor al gebeld met huisartsenpost en huisartsenpraktijk. En ik weet niet hoeveel nummers van GGZ gebeld maar op vrijdagochtend in de zomer zijn daar weinig mensen aan het werk, kan ik wel zeggen. Wat heb ik veel moeten bellen... 

De huisartsassistente was duidelijk, uitdroging. En het klopt want ik heb dat in het buitenland ook wel eens meegemaakt, ook korte tijd heel ziek en daarna snel opgeknapt. De psychiater denkt aan een paniekaanval. We zullen het wel nooit eens worden. Want wat het ook was, ik was niet eens in paniek. Ik heb wel bewust mezelf wakker gehouden en rechtop gaan zitten af en toe. Ik dacht als ik weer ga slapen en ik merk bijv niet dat ik moet overgeven.... lijkt me eng. 

Normaal was ik denk ik wel eerder wakker geworden van de warmte maar ben in zo'n diepe slaap gebracht dat ik niet in staat was te ontwaken. 

Het gaat nu beter maar lichamelijk nog wel van slag. 

En ik zal proberen iets minder aanwezig te zijn op het forum af en toe. ik voel wel dat ik teveel achter de computer zit en dat ik daar ook moe van ben.

Mijn vader las ergens dat je met dormicum alleen mag beginnen tijdens ziekenhuisopname. 

Ik was alleen thuis 3 hoog achter. Willen ze me dood hebben ofzo.

Ik denk dat je vader dat niet helemaal goed heeft geinterpreteerd..
 Het is een heel snelwerkend  slaapmiddel wat daardoor ook gebruikt wordt als roesje bij ingrepen. Wellicht zit t hem ook  in de dosering. 

Het is een slaapmiddel waar veel ervaring mee is. Midazolam is de stofnaam. 

Goed blijven drinken Feline , dit soort narigheid wil je niet nog een keer meemaken!

Dat dit ter vervanging is van lorazepam begrijp ik niet helemaal. Dit is geen middel wat je overdag gaat nemen als je iets kalmerend nodig hebt.
Dat het ter vervanging van seroquel voor de nacht is zou ik me wel goed voor kunnen stellen,  gezien de effecten die jij beschrijft van de seroquel.. 
Dat zou mij nog helemaal geen verkeerd idee  lijken. 
Ik vraag mij af wat de redenering van je  psychiater is.  

Sterkte en liefs!

Ok goed dat het zo bekijkt en dat je er zoveel vanaf weet! 

Misschien zei vader iets van, na langdurige slapeloosheid alleen in het ziekenhuis. Bijv als iemand al 6 dagen wakker is en psychotisch. Ik weet niet meer wat hij nou precies voorlas, het kwam een beetje tussen een gesprek met mijn moeder door. 

Bij de groep zeiden ze ook dat het geen zwaar middel is. Ik ben er dan erg gevoelig voor denk ik. 

Als je het zo stelt als jij doet, is het nog vreemder. Het startprobleem was dat de lorazepam op was omdat ik meer had gebruikt dan afgesproken. Het bekende 'af en toe een pammetje extra'. Maar ook dat is roepen in de woestijn. De huisarts weet van mijn pam-verslaving nu. De casemanager.... die dus dan meteen zegt, de pillen is de afdeling psychiater. 
Dan vraag ik de psychiater mij te bellen, zo van: Beste Pietje Puck, de lorezepam is alweer op. We kunnen nu wel eerlijk zeggen dat ik een lorazepam-verslaving heb. KUNNEN WIJ TELEFONISCH contact hebben? Misschien is een kortwerkende pam beter want ik heb wel pammen nodig want ik ga slaapwandelen van de Seroquel. Groe, Feline. 

Ik vroeg of hij kon bellen. Want ik slik teveel lorazepam, ben verslaafd, ben te snel door de voorraad heen. Lijkt me toch een soort alarmbel. Natuurlijk weet iedereen dat ik verslaafd ben want zij zien ook die doosjes als sneeuw voor de zon verdwijnen. 

Kennelijk is bellen hem niet gelukt. Maar het komt er op neer dat de lorazepam in één keer van 2 naar 0 gegaan is. Daarvoor in de plaats dormicum. Seroquel onveranderd. Althans zo heb ik begrepen dat ik het moest slikken. Feit was dat de lorazepam op was en ik daar in eerste instantie geen nieuwe voor kreeg. 

Hij heeft slaapkliniek voorgesteld en dat vinden we eigenlijk allemaal een goed idee. Familie en ik. Omdat in feite alles ook begonnen is met slaapprobleem. Alleen zag GGZ mij voor het eerst toen ik 5 dagen achter elkaar in een ander land had gelopen, op blote voeten en mijn haar niet had gekamd. 
Ja dan snap ik dat je niet meteen denkt 'slaapprobleem' maar toch eerder psychose oid. 
Achteraf was het ook toen uitdroging natuurlijk. Dat kwartje is bij mijzelf heel laat gevallen. Ik maak elders even een apart topic slaapkliniek zodat ik die informatie apart kan hebben.

Dat lijkt me inderdaad een goed idee die slaapkliniek! Het liefst een kliniek waar al die pillen eens een keer op de schop kunnen zodat je iets krijgt wat het leefbaar  is en werkt.

 Het is trouwens best goed  nieuws dat dormicum/midazolam  zo goed bij je werkt! 
Als je het aandurft,  zou je deze kunnen nemen en dan seroquel voor de nacht eens laten zitten. Als dat namelijk werkt dan kan je al aardig wat seroquel schrappen in ieder geval die voor de nacht. Dat zou al een hoop gedoe schelen in het wazige spook gedrag etcetera. 
Dat zou alvast wat winst kunnen zijn. 

Het is overigens echt niet minder verslavend dan lorazepam. Maar als je anders niet slaapt heb je toch iets nodig. 

Maar dit is dus echt geen middel wat je overdag kan nemen. Wat dat betreft begrijp ik er dan weer helemaal geen ene bal van.

Het is erg jammer dat het contact met psych zo stroperig verloopt want dingen zoals dit vereisen gewoon overleg,  en ook nog iets anders belangrijks:  instemming van degene die ze gaat slikken. 
Wat dat betreft vind ik deze gang van zaken echt bijzonder opmerkelijk. 

Hoe dan ook blijft veel water drinken , dat in ieder geval. ( Ik moet mezelf er ook toe dwingen hoor , 2 l per dag ) 


Groetjes en sterkte !

Dank je wel! 

Ik drink wel veel altijd. Alleen door de toestanden in de keuken moest ik donderdag bijna apenkooien als ik iets wilde pakken. Het is geen grote keuken en de vaatwasser stond in het midden. 
Later herinnerde ik me, ik heb ivm afsluiten van de kraan, water in flessen neergezet op het aanrecht. Maar ook het idee dat ik er 'zuinig mee moest doen' want het was gewoon een boel gedoe. Net als op de camping, dat je denkt: Ik heb net genoeg om mijn tanden nog mee te poetsen. 
Daardoor heb ik mijn natuurlijke dorst een beetje genegeerd. Het was even kamperen in eigen huis en dat was ook écht niet anders. Dit was nadat broer geweest was donderdag en het was nou eenmaal even zo. 
Maar dan nog word je normaal wel wakker als je het te warm hebt. 

We hebben in principe nu de afspraak dat ik eerst seroquel afbouw. 
Wat ik zelf kan verbeteren, is een dagritme. 
Door alle dingen bij elkaar heb ik vooral de neiging om te liggen, al jaren. Misschien heeft dat met het rotgevoel in de benen te maken. Ik realiseer het me nu pas. Ik lig niet te slapen maar wel veel dingen met de laptop te doen of te lezen. Komt nog bij dat ik graag in het donker zit/lig want ik ben ook overgevoelig voor licht met de medicatie. Dus eigenlijk zijn dat verbeterpunten die helemaal niet moeilijk zijn die ik door kan voeren. Heb nu het rolgordijn een stuk omhoog en ga vaker zitten op de bank in plaats van liggen in bank of bed. 

Ben bang dat ik aan die dormicum ook zo verslaafd raak. Als ik een beetje gewend ben schrik ik niet meer zo van 'de klap' en ik vrees dat ik in depressieve periodes dat overdag ook wel lekker ga vinden. 

Dan is er nog een verbeterpunt. Alcohol. Ik dronk veel te veel. Daarom schrok ik dinsdag ook, ik mocht met de pillen niet meer drinken. Ik dronk niet dagelijks overigens. Al ik echt mijn best wil doen de situatie te verbeteren, moet ik de alcohol ook laten staan. Dus dit is de vijfde dag zonder drank. Ik moet vooral leren om niet teleurstellingen etc te verzachten met een drankje. 

Ik weet zelf ook wel dat die alcohol ook een rol heeft gespeeld. Ik heb het dus niet gecombineerd maar het zal mijn lichaam geen goed gedaan hebben. MIjn huisarts weet van het drankprobleem, ook de hoeveelheden. Ik raakte meestal niet dronken, ik verspreidde het over de dag.