hoi lieve Feline 

wat jij meemaakt gun ik jou niet zomaar iets anders krijgen van medicatie 
ik hoop dat je bij de slaapkliniek verder komt ook met afbouwen en gun jou ook een andere psychater ook een die je in real life spreekt of wat ik heb ik spreek nog regelmatig de
spv die weer ook alles van mij en die helpt mij ook goed 

heel veel liefs en knuffel en strekte J

Och, 

En dat rot gevoel in de benen is waarschijnlijk   van de  lithium. 

Wat een k** pillen  zooi. 

Zucht .

Dank je Mabel. Door het verliezen van vocht is ws spiegel Lamotrigine en Lithium hoger geworden. Normaal als je slaapt merk je het niet. Maar als je wakker bent is het k*t. 

Ik ben achteraf ook wel pissed op de casemanager. Ze was in het begin ZO goed met alles. En laatste tijd werd het steeds minder en nu denk ik dat ze een soort marionettepop is van die arts. Want het was bij heel veel dingen: Dit moet je met de arts bespreken. 
En een aantal dingen: Dat moet je zelf doen. Alle regelzaken, telefoontjes, administratie. 
En de schoonmaak daar krijg ik dan hulp bij maar het moet per se elke week. Eens in de twee weken kan niet. Ik ben nu best veel van huis, als je de dagbesteding mee rekent. Ik heb thuis ook tijd voor mezelf nodig. 

En je weet natuurlijk niet of je een lief persoon krijgt of een bitch. Maar elke week vind ik best veel. Ik ben natuurlijk niet fysiek beperkt, kan de dingen ook wel zelf. Het is prettig als we bijv een keer de hele keuken kunnen doen incl alle kastjes. Maar voor de 'weggooirondjes' heb ik ook zelf even wat tijd nodig. Ook als ik weer actief word op Marktplaats. 

Anyway ik ben niet meer zo vaak een ochtendje gewoon thuis. En als ik me niet ziek voel, ga ik eigenlijk op de ochtendjes thuis vanzelf wel even wassen, afwassen etc. Die tijd heb ik ook nodig. En dan staat het wasrek er weer, dat moeten we ook plannen. Huis is niet groot en heb geen droger. 

Ik mag natuurlijk zelf aangeven als ik eens in de twee weken wil. En als ik zeg, ik ben nu de grote opruimronde aan het doen en dan laten we daarna de hulp in gaan, dan is dat toch ook mijn recht. Het is geen uitstellen, ik heb echt al veel weg gedaan. Ik vind dat GGZ echt veel tijd weer kost en als de slaapkliniek er bij komt is dat ook weer extra. 

Of misschien hoeft zo'n Leviaan niet de hele ochtend te komen. Als het bijv een of twee uurtjes is, is het te overzien. Een heel dagdeel vind ik te lang.

---

Hoe aannemelijk is het eigenlijk dat je een slaapmiddel neemt en vervolgens twee uur later in je slaap een paniekaanval krijgt? Terwijl je nog nooit een paniekaanval gehad hebt?

Ik zit toch te denken of ik die poetshulp niet kan weigeren. We zouden over anderhalve week deze aanvragen. 

Ik had graag nog een tijdje hulp gehad bij de telefoontjes met de woningbouw etc. Het komt er nu eigenlijk op neer dat ik deze nu al zelf doe, maar soms zit CM er bij. En nog irritanter is als ze zegt dat ik iets zelf moet proberen. Dat haat ik. Vraag je na poging 999 hulp, want daar zijn ze voor, krijg je de hulpvraag weer terug. 

Nu merk ik dat mijn broers klaar staan en ook mijn schoonzussen. Dan bedoel ik voor een enkel lastig telefoontje. En waarschijnlijk ook wel voor een weekendje klussen want ik doe bij hun ook klussen en verhuizen en op katten passen etc. Dat gaat meestal over en weer. 

Een schoonmaakster zou ik eigenlijk fijn vinden als ik juist niet thuis ben. Dat je thuis komt en dat er een engeltje geweest is. 

Als de casemanager komt moet ik soms daarna opnieuw beginnen want dan ben ik alles kwijt. En ik moet lang bijkomen als ze geweest is. Het klinkt een beetje ondankbaar maar dat is wel het resultaat van zo iemand. 

IK snap dat de hulp van de casemanager ophoudt maar zij kunnen niet bepalen dat ik een schoonmaakster MOET. De vraag was iemand die helpt met instanties. En aangezien ik zelf werk als schoonmaakster voelt het ook een beetje raar dat ik dan op kosten van de maatschappij een schoonmaakster krijg terwijl ik niks aan mijn handjes mankeer. 

Het is mooi dat het bestaat maar ik voel me nu met minder pillen al zoveel beter en ik heb al zoveel gedaan. En familie in huis gelaten, wat ik eerst niet durfde. 

Bovendien, en dat is echt, heb ik de stoel waar CM altijd in zit op MP gezet. Zelfs die ben ik beu, haha. Mocht ze ooit nog een keer komen dan blijft ze maar staan.

Een paniekaanval had ik volgens GGZ. Maar het gewone woord nachtmerrie is niet gevallen. 

Vanmorgen weer wakker geworden na een soort van vage droom. Wakker ook omdat ik even moet plassen. Droom over een bepaalde plaats in het dorp van mijn ouders. Iets met een vaatwasser (hum) en mijn broer wil die repareren en ik moet met de ambulance. 
Ik ging verder denken. Vrienden van broer wonen in die straat, tevens zaten die ouders vroeger in de vriendengroep van mijn ouders. Tot zover te volgen denk ik. 

Nou is die man van dat gezin laatst overleden en ik was enorm geraakt door de prachtige rouwkaart. 

Ik denk dat het cirkeltje rond is. De angst dat mijn vader iets overkomt. Ik denk dat het een doodnormale angst is.

Ik zou gaan wandelen met iemand van vrijwilligerswerk. Het gaat niet door en ik merk dat ik dat toch heel jammer vind.

Ik had GGZ gebeld, een van mijn 30 contactpersonen. Om te vragen wie nou mijn contactpersoon is. Geen woord over de medicijnvergiftiging van vorige week, alleen maar weer over dat autisme. Dat alles 'te druk voor me is'.
Maar het is nou eenmaal ook druk omdat ik zelf ook veel dingen ingepland heb nu. En dan plan ik liever 'gezonde' activiteiten dan al die bezoekjes aan GGZ en onderzoek ADHD en autisme en weet ik veel wat.
Hoe mijn agenda nu is, met dagbesteding en schoonmaakwerk en vrijwilligerswerk is het een beetje een gewone werkweek geworden. Behalve dat je steeds moet schakelen. Het doet me goed om bezig te zijn. Dagbesteding en schoonmaken is voornamelijk fysiek.

Tja als ik ergens werkte en ik werkte met een arts samen en die zei: Mevrouw de Vries heeft diabetes - dan zou ik dat gewoon aannemen.
Dus als mijn psychiater overal verkondigt dat ik autisme heb.... dan heb ik autisme.

Ook deze mevrouw houdt geen rekening met de voordelen van minder medicatie.

hoi Feline 

ik ben bijgelezen 

wat een gedoe dan zeg ik het nog netjes hoe het gaat met jou en de ggz ik ben ook niet altijd blij geweest met de ggz maar ik moet wel zeggen alles ik in overleg gegaan nou ja alles toen ik gedwongen was opgenomen niet zo maat  toen ik een tijde daar was en het ging wat beter is het wel weer in overleg gegaan ik zit nu sinds 2013 bij het fact heb daar maar een slechte spver gehad mar die was gelukkig snel wel ik ben ook achteraf blij dat ik door hun ben gemotiveerd om dagbesteding te gaan doen en in het begin is er ook een pit verpleegkundige bij mij geweest om de praktische zaken te regelen en ook om te motiveren om wat te doen heeft mij erg goed geholpen anders was ik niet waar ik nu sta ik heb je ook een jaar andere dagbesteding gedaan maar dat was niks bleek achteraf waar ik nu zit zijn meer gelijkgestemden dat vind ik fijn 

miss jij een een goede spv krijgen ipv cm en miss ook een pit die wat motiveert en ik vind maar dat vind ik persoonlijk dat je een andere psychater moet krijgen met de werkt niet vind ik 

heel veel liefs en knuffel J

Dank je wel lieve J! 

De afkorting PIT hoor ik hier nooit meer. Inderdaad in het begin hadden ze het daar wel over. Ze hebben heel veel gereorganiseerd. Helaas zit er ook geen maatschappelijk werk meer bij, dat mis ik ook enorm. 
Toen maatsch werk er nog was kon ik 1 of 2 keer per jaar een vraag stellen als ik vast liep. Daar hoefde geen traject voor te worden aangevraagd. Dat vinden ze trouwens allemaal jammer dat dat zo gegaan is en dat zij nu weg is. 

Ik heb wel een hele goede SPV. Het probleem was alleen dat ik op een gegeven moment 5 aanspreekpunten had en toen heeft de SPV zich even teruggetrokken. Nu kan ik gewoon weer met haar verder en ik heb begrepen dat zij nu coördineert. Aangezien ze medisch geschoold is, weet ze misschien ook iets van medicatie. 

Mijn broer neemt het allemaal ontzettend serieus. En dat is goed want ik heb me natuurlijk over alles ontzettend druk gemaakt de hele tijd maar afbouwen ho maar. Ik ben alleen maar extra gaan slikken in sommige periodes en ik kreeg het ook gewoon mee bij de apotheek. Dus ik ga zo maar even met de pillendoos en pillensnijder zitten want maandag is een mooie dag om te beginnen.

---

Ik denk dat PIT een beetje hetzelfde is als casemanager bij ons. Alleen zou je denken dat een casemanager de leiding heeft. Alleen je hebt een regiebehandelaar, een coördinator en een casemanager. Voor mij voelt dat verwarrend, alsof 3 mensen het alle drie aansturen. 

Ik was in de stad en werd wiebelig. Stemmen van mensen gingen echoën. Het is geen ramp, ik weet dat het door de afbouw komt. Ik voel me wat onvast maar ik val nooit echt om. Ik weet niet zo goed waar ik dan behoefte aan heb. Vocht of zout of suiker. Of gewoon even rust. Ben maar naar huis gegaan.

Het lijkt wel of die autismemevrouw punten krijgt voor elke keer dat ze een diagnose kan geven. 

Ze doet alsof het een ticket to the tropics is. Er gaat een wereld voor je open met een diagnose. Blabla. 
En ik kan het mij voorstellen als je misschien nog geen hulp hebt. Maar met diagnose bipolair kom ik gewoon voor hulp in aanmerking. Dat wist ze overigens niet, van die bipolaire stoornis. 

Zucht.

Ik zou geloof ik een moord doen nu voor een paar glazen wijn met een pammetje. Maar ik haal geen wijn meer in huis en mijn broer weet nu precies hoeveel pammen ik heb. 
Ik heb nog geen spijt van hoe het nu loopt. Maar ik mis wel de escape-mogelijkheid. Wijn en een pammetje en lekker slapen. 

Het verbaast me eigenlijk dat broer vorige week meteen door had dat mijn 'aanval' vooral de onttrekking van de Lorazepam was. Ik heb hem nooit bij mijn medicatie betrokken en hij heeft ook geen medisch beroep. Misschien ook iets van intuïtie. 
En hoe rare kwibus de arts ook is. Hij heeft geen moment gevraagd naar een evt bewuste overdosis. En heeft ook niet gevraagd of ik alcohol genomen had. 

Ik heb mijn alcoholprobleem niet eens verzwegen al die jaren. Mijn vorige arts wist er ook van en mijn huisarts ook. Maar kennelijk zien ze DAAR niet zoveel kwaad in. 

(heb dus niet gedronken bij de dormicum) 

Sorry dat het er steeds over gaat. Maar ik ga een paar dagen naar vrienden en heb ook hun vooraf ingelicht over de situatie. Ik wil ook geen gezeur over gezellig een biertje meedoen etc. Het kost allemaal wel veel moeite zo.