Het lukt nu niet om het hele verhaal op te schrijven. 

Wat ik zo irritant vind aan hoe ik me nu voel... soms heb ik op mindere dagen toch nog van die 'sprongetjes'. Er zijn tijden geweest dat ik de hele dag uit keek naar Goede tijden slechte tijden en dan was ik toch nog 1 keer per dag blij, want dan begon GTST. 
Maar dat volg ik nu niet meer en ik heb er ook geen zin in. 

Of als ik een serie leuk vond, toch een soort 'blij' als ik een hele dag kon kijken en het verhaal leuk werd. En ik heb wel eens een depressie gehad waarin ik heel veel boeken las... dan was ik toch nog blij als een hoofdpersoon blij was of zoiets. 

Nu lijk ik dat soort dingen ook niet te kunnen vinden.

Och Feline ,

Dat is best  zwaar.  Het is toch fijn als je je, desnoods aan iets lulligs, toch even kan optrekken. Een mens heeft hoop nodig , een ijkpunt, een klein worstje om zichzelf voor te houden. 
Zelf heb ik t wel eens met donker worden , (de dag is voorbij en ik ben er doorheengekomen ) , als het continu somber, leeg en niets is.

ik kan dat ook niet meer iets volgen op tv ja heel af en toe netflix 

hier Feline een verdiende knuffel van mij 

liefs J

Dank jullie wel! 

Ja Mabel dat herken ik ook wel. Dat je blij bent als het donker is. 

IK had het ook wel eens bij het innemen van de medicatie s avonds, toen ik nog wat meer silkte. Weten dat er een verdoving gaat volgen. 

Ik ben nu wel wat TV aan het kijken maar al die mensen die dan heel bevlogen zijn over iets wat ze gestudeerd/bestudeerd hebben.... dat lijkt me ook wel bijzonder. Om zo gefascineerd te zijn door iets en het oprecht leuk te vinden daarmee bezig te zijn. 
Dat herken ik dus ook niet echt... (programma Atlas)

Feline, Goede vragen! Moet er eigenlijk wel om lachen. Maar zit voor mij wel logica in. 
Misschien dat de meneer die het geschreven heeft wel graag zelf iets wou schrijven en dat mensen dat dan goed vinden van hem. 

Fijn dat je psychiater meedenkt. Je hebt een nieuwe toch? Het is niet meer meneer die vader figuur wil zijn, of heb ik je verkeerd gelezen?

Ik had je post over het hoofd gezien, was einde pagina. 

De psychiater is nog wel dezelfde. Ik wilde inderdaad liever een andere, alleen omdat het nu ook niet goed gaat, is het ook lastig om juist op dit moment te wisselen. En hij was vandaag wel een stuk rustiger. En het rare was ook, ik was maandenlang boos over zij hele handelen en laatst vroeg mijn moeder waar ik dan precies boos over was en eigenlijk wist ik het ook niet meer zo goed. 
Hij vroeg vandaag ook wel wat ik van de samenwerking vind en dat vroeg hij de vorige keer ook. Misschien is hem via mijn psycholoog ook iets ter ore gekomen. En nu lijken we weer dezelfde kant op te werken en dat scheelt ook. 

Het lijkt alsof hij eerder niet zo goed wist wat hij met me moest en daardoor maar een beetje dingen begon te opperen... autisme... pilletje erbij... pilletje er af.... en daardoor sloeg ik dicht omdat ik de weg kwijt raakte in alles wat er voorbij kwam. 

Ik had nu dus een stuk over mijn jeugd geschreven (4 pagina's) en gelukkig werkte dat zoals ik hoopte. De dingen genoemd waarvan ik dacht dat het op ADD zou kunnen wijzen. Dat ik rustig was, dromerig, creatieve 'wolken' kon hebben (bijv alles lezen wat los en vast zat over Donald Duck), anderen vaak volgde maar zelf niet zoveel initiatief nam, nouja heel verhaal. En gelukkig kon de psychiater het op waarde schatten en zei hij ook dat dit op ADD lijkt. 


En dat het idd mogelijk is om te kijken wat medicatie kan doen. Ik heb nu eerst een lijst mee naar huis gekregen over ADD. En die gaat dus weer heeeeeeeeeeel erg over gymspullen vergeten etc en dat was het allemaal niet zozeer. Mijn moeder legde mijn gymspullen klaar en de school was erg overzichtelijk dus die gymspullen die gingen na het gymmen geen eigen leven leiden... die kwam en gewoon weer thuis en dan ging mijn moeder ze wassen. Daar lag het probleem niet zo. 

Terwijl ik dit schrijf herinner ik me wel dat we verhuisd waren en ik nog stug naar het oude huis bleef lopen. Misschien maakt dat indruk, hahaha. 

De lijst mag ik met mijn ouders invullen en dan kan ik die met de psychiater bekijken. Zoals ik het nu lees, kun je wel aangeven dat de klachten in de kindertijd mee vielen als je goed kon leren en als je omgeving goed georganiseerd was. En ik denk dat de psychiater wel bereidwillig is om daarin een beetje mee te kijken. We hadden een zeer georganiseerde school, mijn moeder legde alles klaar, het liep in die zin niet zo makkelijk in de soep. 

En dan na de lijst kunnen we naar medicatie kijken. En het overviel me bijna dat het zo makkelijk deze kant op ging. Ik had gisteren met mijn moeder ook al eea besproken en ook dat ik WEL medicatie zou willen. 

(Overigens moeder was mee en jongste broer. Sinds de zomer neem ik steeds iemand mee). Mijn moeder vroeg: Kan het dan zijn dat mensen een stofje te weinig hebben?
Ja zei de psychater, het kan een tekort aan dopamine zijn. 

En toen zei ik voorzichtig dat er wat mensen in de familie zijn die wat moeite hebben om op gang te komen. En toen zei mijn moeder tegen de psychiater: Nou mijn man had twee tantes, die waren gewoon TRAAG. 
(Die waren een soort bezienswaardigheid in de buurt geloof ik, daar kwam werkelijk niets uit de handen... ze leven niet meer maar die genen heb ik dus ;-) ) 

Dus hopelijk is het toch iets met een dopaminetekort dat opgelost kan worden. 

Verder had ik gevraagd of we nog eens naar het psychologisch onderzoek van 2010 konden kijken. En de psychiater gaf aan dat een aantal scores heel erg goed waren en een paar wat minder en een paar heel slecht. Er was niet zoveel tijd om er op in te gaan. 
Maar een mens functioneert beter als alles een beetje gemiddeld is, dan wanneer er een paar skyhigh zijn en een paar slecht. Hij zei 'foutje met de bedrading' maar om daar verder naar te kijken is dan weer een psycholoog nodig. 

Ik had eigenlijk geen plan B.... ik weet het eigenlijk echt niet meer. Qua stemming maar ook dat ik bepaalde dingen niet meer lijk te 'snappen'. Ik kan niet meer bedenken hoe je gezond moet eten bijvoorbeeld. Ik krijg van alle kanten informatie en ik weet het niet meer. En nu is er bij het vrijwilligerswerk iets in allemaal mappen, en dat snap ik ook niet meer. 
Ik hoop dat ook dat iets is wat met een helderder hoofd weer lukt. Of dat ik de dingen die ik niet snap, eens rustig kan bekijken zonder dat er opeens een kortsluiting ontstaat.

---

En wat die theatergroep betreft, het is idd een beetje vreemd. 

Ik heb wel vaker iets met theater gedaan, maar dan was het heel duidelijk dat het leuk was om het samen te maken. En dat het doel was om het dan aan je familie en vrienden te laten zien. 

Alleen dit is iets.... het moet in no time allemaal ingestudeerd worden.... ze willen het 8 keer opvoeren geloof ik, als Corona het toelaat. 
En ik ben meer gewend dat je stukje voor stukje repeteert zodat het beter kan worden. Maar gisteren het hele stuk doorlopen waarbij ik ook 1,5 uur heb zitten niksen voordat mijn personage een keer wat ging zeggen. 

Ik weet het niet precies, misschien dat die makers zelf uit een dorp komen waar het hele dorp uitloopt voor zoiets. Ik ken die wereld niet zo goed. 

Verder had ik gisteren geen idee wat ik daar kwam doen. Zo'n onwerkelijk gevoel. Ik weet niet of dat rare gevoel nog weg trekt en wat ik er dan van vind. Die mensen die komen dan ook uit hun school/stage/werk, druk druk. Ik had echt het gevoel dat ik helemaal niks te vertellen had. Niet dat zij mij dat gevoel gaven maar zo voelde ik mij zelf.

Dit is raar. Er was mij iets gevraagd voor het vrijwilligerswerk en ik dacht dat ik er alleen naar had gekeken maar het niet gedaan had. Maar kennelijk heb ik het wel gedaan want het is toch gebeurd. Ik vroeg zojuist aan mijn 'collega' of zij het dan had gedaan. Maar nee... dan heb ik het kennelijk gedaan gisteren.

Hmm, 

Dat is n beetje vreemd ja...  mischien komt de herinnering nog terug als  je je wat meer ontspant en comfortabeler voelt . 

Groet!

Vandaag gaat het iets beter. Ik heb ook wat was uitgezocht (ik had al dagen dezelfde broek aan, kon het niet bedenken) 

Gisteren had ik toch een programma van tv dat ik leuk vond. 

En ik heb een boek gepakt waarin ik bezig was maar niet kon volgen. Gaat weer iets beter.

Vandaag weer wat moeizaam. Het zou toch leuk zijn als ik morgen wakker zou worden en alles zou er weer rooskleurig uit zien?

Vandaag weer wat moeizaam. Het zou toch leuk zijn als ik morgen wakker zou worden en alles zou er weer rooskleurig uit zien?

Hoi lieve Feline 

ik hoop dat je vandaag en betere dag hebt dat gun ik jou zo 

liefs en knuffel J