Ik heb een zelftest gedaan, het is geen Corona. Straks naar de psycholoog. Niet zoveel zin maar tegelijk zit ik best vast met mijn emotie dus misschien toch wel goed.

Hoi Feline 

fijn dat het geen corona is 

miss inderdaad beter om te gaan al je zo hoog in je emoties zit 

succes 

liefs en knuffel J

Dank je. Toen ik bij de psycholoog kwam, had hij net gehoord dat hij in contact geweest was met iemand met Corona. Hij was nog een beetje van slag en ging snel dingen regelen maar ons gesprek kon niet doorgaan. 

Er staat nu een gesprek gepland over 2 weken.

---

Er staat iets gepland van vrijwilligerswerk vandaag maar ik heb totaal mijn interesse verloren. Terwijl ik het een paar weken terug nog leuk vond. 

Vervelend is dat ☹️

Dank je. Toen ik bij de psycholoog kwam, had hij net gehoord dat hij in contact geweest was met iemand met Corona. Hij was nog een beetje van slag en ging snel dingen regelen maar ons gesprek kon niet doorgaan. 

Er staat nu een gesprek gepland over 2 weken.

---

Er staat iets gepland van vrijwilligerswerk vandaag maar ik heb totaal mijn interesse verloren. Terwijl ik het een paar weken terug nog leuk vond. 

Vervelend is dat ☹️

Hoi Feline 

ik hoop dat de afspraak over 2 weken wel doorgaat

hoe is het met het  vrijwilligerswerk afgelopen ik denk als je het in de weg zit dan miss stoppen ermee maar ja wat ga je dan doen om de dagen te vullen 
denk maar goed na 

liefs J

Ik ben wel naar het vrijwilligerswerk gegaan. Meestal vind ik het juist leuk en ik wilde een paar weken geleden nog voorstellen meer taken te nemen. 

En deze week is opeens de interesse weer weg. Lastig voor mezelf maar ook voor de anderen. Gelukkig had ik dat van die taken nog niet gezegd.

---

Ik heb vanmorgen de zo nodig medicatie genomen maar ben zo suf en moe nu. Morgen maar weer zonder proberen. 
Ik was in een winkel en had eigenlijk het gevoel te willen gaan liggen. 

Morgen heb ik iets belangrijks dus dan maar geen zo nodig medicatie slikken.

Van suf en moe zijn  krijg je inderdaad  niet méér zin of beleving  in dingen. 
 Pammen kunnen behalve gewenste rust ook de somberte behoorlijk in de hand werken. Rotgevoel verdragen is redelijk te trainen . Maar daar zit wel een grens aan. T blijft n afweging .

Sterkte!

Ja ik weet het, dat de pammen het erger maken. Morgen moet ik ergens heen dus dan kan ik ook geen extra medicatie nemen.

Iets heel anders maar ik heb woensdag afspraak met de psychiater en wil eigenlijk het psychologisch onderzoek van lang geleden er weer bij pakken. Met deze psychiater heb ik dat nog nooit bekeken. Even kijken of we wel helemaal in de goede hoek zitten want wat er toen uit kwam is niet echt goed bekeken. 

Ben beetje moe om het helemaal uit te leggen.

Ik heb voor de psychiater een word document geschreven met hoe ik als kind was en daarna. Alleen vond ik het lastig om mijn huidige situatie te beschrijven. Zeker omdat twee familieleden mee gaan naar het gesprek (dat had ik lang geleden al afgesproken) en het dan wel voelt alsof ik heel erg met de billen bloot moet. 

Eigenlijk denk ik zelf dat ik wel kenmerken heb van bipolaire stoornis maar ook van ADD. En ik heb hier al sinds 2012 dingen over uitgezocht en ook contact gehad met een groep ADD-ers. Maar ik vond het niet nodig het bij GGZ te bespreken omdat het me niet nodig leek meerdere diagnoses te hebben. 

Anderhalf jaar geleden begon de psychiater over trekken van autisme. Afgelopen zomer heb ik zelf aangegeven dat ik meer aan ADD dacht. Mijn ouders waren daarbij en de psychiater zei: Dat kunnen we meteen vragen. En toen vroeg hij een paar dingen over mijn schooltijd en toen was het meteen van de baan 'want ik kon goed leren'. 

Ik heb nu een lang verhaal geschreven. Ik schrijf ook dat ik in mijn jeugd veel gedachten en angsten niet uitsprak waardoor mijn ouders misschien een ander beeld hebben dan ikzelf. Ik heb aangegeven dat het leren mij makkelijk af ging maar dat ik op de middelbare school ook wel een erg perfectionistische manier van leren had en er veel tijd in gestoken heb. 

En dat ik meerdere dingen niet afgerond heb zoals mijn studies, mijn autorijlessen en nog wat dingen. Allemaal dingen waar ik wel aan begon (en soms best enthousiast) maar waarvoor de aandacht verslapte en waar ik dan niet meer uit kwam. Ik ben ook vaak verhuisd, ook naar andere woonplaatsen omdat ik dan hoopte dat het daar allemaal beter zou gaan. 

Volgens mij zijn er wel dingen die meer bij ADD passen dan bij autisme. En inmiddels ben ik eigenlijk op het punt dat ik wel medicatie zou willen proberen voor ADD. Het schijnt dat er in je hersenen bepaalde dingen anders werken en dat is niet een kwestie van 'gewoon doorzetten'. Het heeft veel met dopanime te maken. 

Dus dan mogelijk medicatie voor ADD in plaats van de antipsychotica. Hoop ik. Ik voel me weer best slecht de laatste dagen. 

De GGZ heeft mij zo'n beetje in kaart vanaf 2005. Maar wat voor kind ik was etc dat staat denk ik nergens. En hoe mijn moeder mij ziet kan weer anders zijn dan hoe ik mijzelf zie en hoe ik bij vriendinnetjes was. 

Ik weet eigenlijk niet of ik dit al eerder had geschreven. Het zit in ieder geval al heel lang in mijn hoofd. Ik hoop dat de psychiater zijn idee van autisme een beetje kan loslaten en ook naar ADD wil kijken.

Ik heb ook nog gevraagd of we nog eens naar mijn psychologisch onderzoek kunnen kijken. Is al in 2010 afgenomen. Eerste berichtgeving was 'niks aan de hand' maar drie jaar geleden had iemand er nog eens naar gekeken en was er wel iets aan de hand. Namelijk het tempo was opvallend laag vergeleken met de andere scores (ik hoop dat ik het goed zeg). 
Volgens mij zit dat ook wel in de ADD-hoek. 

Ik heb eens een documentaire gezien van iemand die heel ziek was. De documentaire ging over haar verzoek tot euthanasie en de weg daar naartoe. Ze was vooral lichamelijk ziek en daardoor was het uitzichtloos. 
Maar toen ging ze ritalin slikken en ging ze met sprongen vooruit en na een tijdje wilde ze ook geen euthanasie meer (en toen werd het voor de documentairemakers lastig maar je kunt moeilijk zeggen: Het is afgesproken en zo doen we het). 

Het zou toch mooi zijn als je ritalin slikt en opeens heb je weer zin in je leven...

Hoi Feline 

hoe is het nu met jou ?

liefs J