Aantal dagen ziek op bed gelegen. En helaas ben ik toen weer extra pillen gaan slikken en ook alcohol. Ik wil dan zo graag even van de wereld verdwijnen. Gewoon even hoor, tot mijn hoofd weer rustig is. 

Het is gewoon een rot-verslaving. En ergens hoop ik dat die man komende woensdag een beetje een rustig typ is en dat hij mij leuk vindt (ik vind mezelf niet zo leuk nu)

En ik hoop hier morgen te kunnen schrijven dat ik geen extra medicatie heb genomen.

Feline, 

Ik zie jou niet als een verslaafde. Ik denk dat je wel moeite hebt met het uitzitten en verdragen van lijden   ( en wie heeft dat niet?). Waarschijnlijk heb je ander copinggedrag nodig wil je die pillen en drank ter zijde kunnen laten. 
Wat , daar heb ik ook geen antwoord op. Dat is ook ontzettend moeilijk. Zoiets pak je niet even zomaar uit een kast.
Toch kan zoiets wel langzaam wat  uitslijten.

Ik heb in mijn leven een periode ( aantal jaren)  aardig gedronken,  ook wel dagelijks en gebruikte daarbij ook cocaïne rond de weekenden -  en dat  werd steeds meer een probleem . 
Ik ben allereerst gaan zorgen dat ik niet meer dan 2 glazen dronk - of liever helemaal niet.  Allereerst door de week niet meer drinken. De drank verlaagde de drempel en werkte ook de lust  op tot snuiven. 
Door dat te ondervangen  had ik al meer grip en bleef het vervolg , de dealer bezoeken uit. Meestal.
En nee, dat ging echt niet in een keer allemaal goed.  Dat gaat af en toe weer fout en dan baal je. 
( Ik had gruwel katers van 3 dagen) 

 (Wat tegen dit alles echt effectief hielp was dat ik een zware depressie met angst kreeg ( niet daardoor, dat terzijde) ; de ( levens) lust tot dit alles  was me compleet vergaan, ik kon er niet eens meer aan denken . Nou tja , die depressie is funester gebleken dat dat middelen gebruik , maar  dat terzijde . In dit verhaal neem ik het maar even als voordelig bijgevolg  aan.  ) 
 
Uiteindelijk snoof ik nog een paar keer per jaar en dat vond ik prima.  En inmiddels eens in de paar jaar.  Drinken doe ik amper meer,  Ik kan er ook niet goed tegen meer.  Vind het best zo.  

Ik persoonlijk heb geen problemen met het gebruik van middelen. Ik heb er ook fantastische ervaringen mee die ik voor geen goud had willen missen. 

 Toen ik nog in de jeugdhulpverlening werkte zei ik tegen mijn jongeren:  als je kiest drugs te  gebruiken,   doe het met beleid ; weet en kies  wanneer je het gebruikt en plan het . 
 Zorg dat je er geen nadeel van hebt . 
 Iets als fout bestempelen,   is simpel en werkt toch niet,  en je verliest het contact. ( Als hulpverlener is dat dus niet wat je wil) 

Misschien is dat voor jou  n werkbaarder doel , dan het moet weg , gestopt , afkeurenswaardig , is fout , mag niet meer,  en dan falen, een rotgevoel.

Spreek  het af met jezelf . Voorkom dat het je overvalt , en  ; verheug je er ook gerust  op.  Zorg dat je de dag erna vrij bent . Etc . 
Misschien is het wel verstandig als je dan de spullen uit huis hebt tussendoor. Maak het jezelf niet onnodig moeilijk door de kat op het spek te binden. 

Neem eens in gedachten eens of het je mischien helpt een beleid te voeren  wil ik maar zeggen.  

Bijv bij  de aa  neemt men zich telkens voor DEZE dag niet te drinken en zo rijgen ze de dagen aan een. Omdat nee ,never, nooit meer,  zo uitzichtloos zwaar is dat dat niet versterkend werkt. 



Groet en liefs!

Rotsituatie Feline.
Wat ik me wel afvraag is waarom je als je ziek bent de behoefte voelt om te gaan drinken ect. Of was je juist ziek daarna? 

Ik sluit me verder wel bij Mabel aan; gebruiken of stoppen met beleid, als dat voor jou makkelijker werkt.
Sommige mensen kunnen rigoureus stoppen en sommige mensen niet. 

In ieder geval sterkte en hopelijk voel je je komende week iets beter..

Dank jullie wel!! 

Nee ik werd maandag ziek, een zelfde virusje als hier bij anderen rondgaat. 
Dinsdag was ik van plan te gaan werken (schoonmaak) maar het idee van een emmer sop sjouwen maakte me al beroerd. Helaas afgezegd.
Toen terug in bed gegaan en misschien eerst zelf wat geslapen of toen al een lorazepam genomen en ik sliep ook echt heel veel. Omdat de lorazepam vrij hard ging zo, en mijn voorraad seroquel altijd eindeloos lijkt te zijn, ben ik in de loop van de week seroquel gaan slikken om nog meer te slapen. En toen voelde ik me zo schuldig naar mijn familie want ze hebben deze week zoveel tijd gestoken in telefoontjes, dingen lezen over de meds etc. Maar… dit weten zij gelukkig niet, deze uitspatting. 

Mabel, dank je voor je openheid. Misschien kan ik alcohol gewoon zien als een middel dat voor mij goed werkt, zo nu en dan. Ik heb meestal niet zo erge katers. Misschien kan ik he-le goede vrienden zelfs laten weten dat als ik echt moet ontspannen, ik alleen thuis ga zitten met een fles wijn. 

Want ik voel me daar minder naar mee dan met seroquel. Ben de afgelopen dagen weer voor alles en nog wat bang geweest en met name voor een muis die ik s nachts hoorde. Overdag geen spoor van een muis of van keutels, helemaal niks. 

Als ik van mezelf wat wijn mag als de spanning te hoog wordt, liever dat dan seroquel, dan helpt dat ook bij de afbouw denk ik. 

De meneer die ik nog steeds niet ontmoet heb, liet weten dat hij een studie gaat doen naast zijn werk. En toen ging het mis in mijn hoofd, donderdagochtend denk ik. Want de vorige langdurige date ging een studie doen en toen wilde hij mij niet meer zien. En mijn hoofd vol lorazepam en seroquel dacht, zie je wel, hij wil me niet meer zien. 

Ik moet gewoon nooit meer seroquel overdag slikken, nooit meer. Mabel bedankt dat je het drankgebruik zo ‘normaal’ maakt.

---

Joy ik heb jou nog niet precies geantwoord denk ik. Ik voelde me al ellendig van een paar dagen ziek binnen.
En het idee dat die man mij afwees (althans dat maakte ik er van)
Dan lig ik ‘rustiger’ in bed met wat wijntjes dan dat ik gewoon wakker lig te liggen. 

Misschien als ik idd dat alcohol-gedoe niet zo geheim probeer te houden, kan ik ook bij iemand anders beetje uitzieken. Voel me gewoon zo eenzaam en ellendig na een paar dagen ziek thuis.

Moeite met het uitzitten van lijden zeg je ook mooi. Soms voelt het alsof het bloed in mijn aderen groen is, zo giftig voel ik mij dan. 

Misschien zit ik dan onbewust in een nare herinnering. En dat verdraag je beter met wat drank. 

Ook het ontbreken van daginvulling hielp niet mee in veel periodes.

Misschien leuk te melden dat ik via Facebook bij een vriendinnengroepje-in-wording zit. Het zou voor mij zo fijn zijn af en toe iemand te kunnen bellen en dat het dan niet alleen ove Ditjes en datjes gaat. Heb ze een keer gezien en toen waren 3 vrouwen heel open over dingen die ze meemaken. Een vechtscheiding bijv. We hadden eerst iets leuks gedaan (dat ook) en daarna kwamen de gesprekken. 

Alcohol was bij mij thuis een soort taboe. Ook toen ik puber was en daarna ging studeren en al helemaal toen ik tijdens mijn depressie een soort dagtaak had aan flessen halen, flessen leegdrinken, flessen wegmoffelen etc. 

Ik kan nu bijv een kleine voorraad alcohol achter in de berging leggen dat als ik echt moeite heb de nacht door te komen, ik in badjas kruip door sluip door een noodoplossing heb. Niet te makkelijk maken maar alles beter dan de seroquel ophogen.

Wat maakt de seroquel dan zoveel vervelender dan een hoop drank Feline? 
Ik ken het medicijn verder niet dus zelf geen ervaring mee..

Nou ja, toch hoop ik ook dat je nog wat andere manieren vind dan flessen alcohol blijven wegmoffelen hoor.. Nou ja, dan bedoel ik daar niet mee dat je ook telefoons kapot zal gooien en veel pillen of snijden, maar dat het lukt dat het draaglijker word met wat sporten of wandelen of schilderen of whatever..
Een vriendenclubje waarbij het soms ook over échte dingen kan gaan lijkt me ook fijn.

Dank je. Ik heb vriendschap vreselijk gemist inderdaad. 

Wij gingen allemaal op kamers in onze tijd en toen ik in mijn oude stad moest worden opgenomen was daar eigenlijk niemand meer. En om dan opnieuw te beginnen terwijl je niet meer studeert, niet werkt… was voor mij heel moeilijk. En de mensen die ik toen ontmoette waren nog zo onbezorgd… ik hoorde daar niet bij vond ik. 

Nu bij de kermisclub (zo noem ik ze maar even) zit toch meer bagage die bij de leeftijd past. Vechtscheiding, eentje is weg bij de jehova’s, een was aangevallen door een buurman, etc. Ik voel wel de ruimte om zelf ook meer te vertellen. 

Hardlopen en wandelen is fijn maar zit wel midden in de stad hier dus het geeft niet meteen rust. 

Ik ben zelf wel blij dat alcohol geen littekens geeft zegmaar. Ik hoop dat dat niet lullig klinkt want je gaat natuurlijk niet op een dag bedenken, ga ik snijden of drinken of gamen of kotsen? Dan gebeurt het gewoon. En kan natuurlijk ook veel kapot maken.

---

De meneer met wie het daten niet opschoot.
Hij gaat ook binnenkort op vakantie. En ik dacht, ik ga nu niet laten gebeuren dat er weer iets tussen komt en dat ie dan x weken weg is en dat ie van de aardbodem verdwijnt. We zouden as woensdag daten maar ik kreeg geen duidelijk plan boven tafel. 
Meestal willen ze dan niet maar ik had niet het idee dat hij niet wilde. 

Toen heb ik een spraakbericht ingesproken met het weerbericht voor as woensdag en dat het een mooie dag was om mij mee uit te vragen. 

Hij vond het best raar, haha maar opeens kwam er wel een plan. Hij vindt appen lastig zei hij. Ik zei als je eenmaal irl elkaar kent hoef je niet steeds te appen want dan kun je gewoon afspreken. 

Sorry Joy de seroquel vraag kom ik nog op terug. Je gaat er van trippen en soms ga je even ‘out’. Gewoon drugs eigenlijk maar ik probeer het nog eens beter te omschrijven.

Ik kom nog terug op de medicatie. Even woorden zoeken. 

Ik verlang ernaar die man te zien woensdag. Hij moet daarna wel werken dus duidelijke eindtijd. 

Wij hoeven die ratrace niet meer van trouwen en maxi cosi’s etc en dat ik misschien ook wel heel fijn. Dat je alle tijd samen hebt. 

Tenminste als hij leuk is in het echt.

Ik zit ineens helemaal in de knoei over die lorazepam. Ik heb meer gebruikt dan afgesproken, vorige week, en het geeft me een paniek-gevoel. 

Was gisteravond ook best emotioneel. Bij het minderen van de medicijnen komt het los nu. En ik wil die leuke man ook niet wegjagen met dit gedoe. 

Gisteren was er zo’n psychiater bij zomergasten en opeens ging het over zijn moeilijke kindertijd en toen dacht ik, die van mij heeft wellicht ook een soort complex van vroeger. Hij komt ook uit een andere cultuur en misschien heeft hij daar toch een tik meegekregen ofzo. 

Het is om te zien ook een rare man. Als je 50 mannen op een rij zet zou deze er wel uitspringen dat je denkt, hij heeft iets vreemds over zich. 

Overigens met familie nu afgesproken dat afbouw seroquel echt prioriteit heeft. Andere arts zoeken etc kost ook veel tijd. En ik zou voor kerst van de seroquel af kunnen zijn. Familie helpt nu bij de gesprekken. 

Ik ben nu niet meer zo aan het wandelen s nachts dus dat is al heel wat. Dat was echt een seroquel-kwaal alleen jarenlang dacht ik, geen seroquel is geen slaap. 

Ik hoop echt dat die man een beetje sterk in zijn schoenen staat. Ik kan dit allemaal niet alleen. Ik bedoel thuis tussen die vier muren dat is te moeilijk.

Ik zal proberen de Seroquel uit te leggen. Als je het inneemt kun je een soort klap krijgen waarmee je in één keer in dromenland bent. Maar als je niet in slaap valt kom je in een soort wazige toestand en dat is naar. Dan ben je juist niet rustig maar kun je geen rust vinden. Als je het s avonds gebruikt hebt, kun je overdag het gevoel hebben dat je niet bij de wereld hoort. Ik voel me ook wiebelig, bijv als ik met de stofzuiger op de trap loop. En rond de tijd dat het uitwerkt kun je je ook echt misselijk voelen. Verder heel moeilijk wakker worden. Maar vooral in periodes het gevoel dat je eigenlijk dood moet. Niet dat je concreet een plan hebt daarvoor, maar meer het gevoel dat je ooit wel iets moet bedenken zodat je niet 80 of 100 hoeft te worden. 
Zo'n soort onderliggende wens om er niet te zijn. En dan duurt het ook best lang voordat je je realiseert dat het erger geworden is als de Seroquel is opgehoogd. 
Iemand schreef ook, alsof je lichaam niet van jezelf is. 

Verder ken ik iemand die s ochtends echt niet in beweging kon komen, ze kon de move niet maken om uit bed te stappen. Ook al wilde ze wel. 

Moeilijk te omschrijven voor iemand die het niet kent. Pammen maken rustig maar Seroquel lijkt een soort spinnenweb van aan de ene kant rustig, maar wel onrustige benen, heel wazig hoofd terwijl je ook probeert te denken. Etc. 
Ze hebben het ook op de markt gezet als 'niet verslavend'. Nou probeer er maar eens vanaf te komen.