Dank je wel Cyranno! 

Wat goed dat je al zo lang niets drinkt. Hier nu 4 weken niets. 

Inderdaad het niet kunnen omgaan met emoties. En het stapelt zich ook op. Nu ik bij familie ben kan ik vertellen hoe mijn dag was etc. Thuis heb ik dat niet terwijl ik merk dat ik daar wel behoefte aan heb. Weet ook nog geen oplossing daarvoor. 
De buren hebben helaas nog steeds enorme ruzie. Ik ga niet bij de een of de ander op de thee, ze proberen beide mij aan hun kant te krijgen. Werd gisteren nog geappt daarover. Toen zat ik bij dagbehandeling en kon het meteen even vertellen en om advies vragen. 
Paar maanden geleden had ik waars

---

(Forum hapert op mijn telefoon)

Waarschijnlijk een fles wijn gehaald en was met de dekens over mijn hoofd in bed gaan liggen. 
Ik baal wel heel erg van mijn buren. Ik moet langs beide voordeuren om naar buiten te gaan en heb last van de slechte sfeer. En ben bang dat ze tegen mij er over beginnen, want dat doen ze soms. 

Ik ben zo ongelofelijk moe. Geen dagbesteding vandaag. Misschien is het reactie omdat ik van 2 naar 1,5 lorazepam ben gegaan.

Zo'n burengedoe kan ook behoorlijk vervelend zijn Feline, begrijpelijk dat je je er niet in wil mengen. 

Lijkt me wel fijn dat je bij je familie terecht kan om even te praten

Ja de ouderwetse thee met een koekje zeg maar. Dat is inderdaad heel fijn. 

Heb voor mijn eigen huis een nieuw dekbed gekocht. De oude viel echt uit elkaar. Als het daar wat meer aangekleed is, kan ik me misschien beter afsluiten voor de energie van de buren. 

Ik ben zoooo opgelucht. Ik was in december bij de afbouwpoli geweest en daarna zou de eigen behandelaar het moeten oppakken. Maar  die doet er niets mee. 
Tussendoor natuurlijk crisis. 

En ik wist steeds niet wat ik nou moest met die afbouwpoli. Nog een keer contact zoeken, ze informeren over de crisis? Aangeven dat twee gesprekken voor mij te weinig is geweest. 

En nu word ik uitgenodigd voor een support-groep van de poli. Degene die het leidt ken ik persoonlijk en er is een verpleegkundig specialist bij betrokken die ik telefonisch eens gesproken heb, kundig persoon. Ik ben echt heel blij. 

Ik heb veel meer aan een positieve benadering dan horen wat allemaal niet kan en niet mag. 

Waarbij ik wil benadrukken dat ik ze bij de dagbehandeling heel positief vind.

Goed (nieuws) om te lezen Feline! 

Groet

Dank je Mabel! 

Bij dagbesteding ga ik niet in discussie over medicatie. Dat is niet de plek daarvoor. Ook al schrik ik van alle pammen die worden voorgeschreven. 

Ik vond zelf twee gesprekken ook te weinig maar voelde mij wat machteloos daarin want dat was het concept. Blij dat er straks weer contact is met de afbouwpoli. 

Uiteindelijk slik ik nu veel minder dan twee jaar terug maar het ging niet over rozen. Benieuwd hoe dat bij anderen is.

Weer een dag dagbehandeling er op zitten. 

Ik ben zo verschrikkelijk moe. Vanmorgen toen de wekker ging al heel moe. Toch alles meegedaan vandaag maar ben helemaal op. Ga even liggen.

Ben iets opgeknapt. 

Het is best lastig wat ik na de dagbehandeling ga doen. Want het is wel de bedoeling dat je iets gaat doen. Niet thuis zitten en drie weken later weer bij dagbehandeling aankloppen. 

De verslaving is een beetje geparkeerd. De medicatie is in beheer. Alcohol nu niet binnen bereik. Dagbehandeling geeft afleiding maar de oorzaken zijn nog niet weg natuurlijk. Wel heb ik het gevoel dat mijn lichaam en brein aan het herstellen zijn. En de zucht naar middelen is veel minder. En ik slaaaaap. Ik slaap zo lang, zo diep, dat is echt een geschenk uit de hemel. 

Ik ben bij de dagb

---

(Telefoon doet weer gek) 

Dagbehandeling maar een keer emotioneel geweest. Dat was bij muziektherapie, maar pas toen er echt tijd en ruimte werd gemaakt voor de emoties. 
In zo’n groep gedraag ik me toch beetje sociaal wenselijk. Wat ook wel fijn is want door iig alles mee te doen, ben ik wel geactiveerd. 

Vanaf volgende week helaas weer afscheid nemen van een paar mensen. Iemand opperde dat we maar met zijn allen bij elkaar moeten gaan wonen en dat klinkt best leuk. Verschillende mensen zijn wat zoekende qua woning of logeren bij iemand. 

Ik had nooit verwacht dat het zo prettig zou zijn bij de dagbehandeling. De vorige ervaring was helemaal tegenovergesteld. Toen was het ook een neverending story en kon je maanden in die groep blijven. Waardoor echt een sleur-sfeer ontstond met hele zieke mensen. 

Hoofddoel van het weekend wordt uitrusten.

Heb je zelf een idee wat je gaat doen Feline?
Er zullen vast nog weer genoeg klusjes thuis e.d. te doen zijn neem ik aan.. en contact met je spv is ook nog of niet? 
Begrijpelijk dat je het wel even zal missen de structuur die je nu hebt
Maar klinkt alsof het wel iets beter gaat toch?

Ja het gaat echt beter. Ik wil/moet ook echt niet terug naar de oude situatie van thuis zitten in een half ingericht huis en mezelf verdoven. 

Ik wil wel betaald werk gaan doen, als de tijd rijp is. Er is ook een coach in beeld om te helpen. Maar ik zou heel graag eerst psychologische hulp hebben dat ik niet meer zo overhoop kom te liggen. Het oude verdriet opruimen en leren met emoties om te gaan. 
Zelf hoop ik dat er bij Jellinek ook een soort dagbehandeling is. Dus niet losse uurtjes maar echt structuur terwijl je ook therapie krijgt. 

Wat ik lastig vind is dat ik bij GGZ voor alles maar de SPV word gewezen. En dat ik haar niet wil afvallen want ze is een goede SPV. Maar ze is echt geen psycholoog. 
Ik heb een psycholoog gehad maar die was voor 1 trauma. Wat daarbuiten viel kon hij niet meebehandelen want daar was geen tijd voor en dat hoorde er niet bij. 
Maar ik heb dus wel het (levensgrote) verschil tussen een verpleegkundige en een psycholoog ervaren. 
(Tips over hoe dit uit te leggen bij ggz zijn welkom!) 

Dus ik hoop op therapie bij Jellinek en op zoek gaan naar betaald werk. 

Ergens is het irritant dat ik voor de intake al best stabiel ben, vrij van alcohol en niet meer zo met die pammen loop te kloten. De urgentie is wel een stuk lager dan 5 weken terug. 

Ik weet niet of ik verteld heb van mijn neef die overleden is door zijn alcoholgebruik. Ik zou graag 1 x een grondige behandeling willen. Dan sta ik niet volgend jaar weer bij Jellinek op de stoep. 
Heb bij dagbehandeling niet 1 dag gemist, nooit later gekomen of eerder weggegaan. Hoop dat dat wat in mijn voordeel werkt.

---

Er is 1 programma-onderdeel bij dagbehandeling waarvan ze vooraf vragen of je wilt meedoen. Dus bij lunch vragen ze: wie gaat er straks naar beweging? 
Zelf ga ik niet kijken waar ik wel of geen zin in heb, ik doe alle onderdelen mee, klaar. Maar nu blijkt dat sommigen moeite hebben met die zaal. Dat is een soort ondergronds bijgebouw en daar moest ik ook wel aan wennen idd. 

Maar dan nog, als je onderdelen gaat overslaan wordt het rommelig.

wat goed dat het jou zo echt lukt met de dagbesteding , en dat je zelfs plannen hebt voor betaald werk , ik kijk ervan op zelf zou ik het echt niet kunnen... Maar als het je lukt om betaald werk te doen ja dan voel je je zeker ook echt beter al  is het maar voor enkele uren. Zelf doe ik eenmaal per week vrijwilligerswerk waar het soms ook echt druk kan zijn en ik eigenlijk mee functioneer met mijn collega s , daar heb ik het soms ook al lastig gehad maar ik wil niet opgeven , ik heb verder niks waar ik echt een voldoeningseffect uit haal. Ik mis ook soms een geestelijke uitdaging maar dat probeer ik op te lossen met boeken lezen... Maar dat je het zo goed doet op de dagbesteding is echt iets waar je trots mag op zijn ... Ik lees het gaat ook goed met de alcohol is ook al heel wat want dat is toch ergens zelfdestructief gedrag he , vanavond ben ik alleen en ga ik op mijn terras een aperitief zonder alcohol drinken en lekker genieten... Je bent goed bezig Féline met de pillen en de alcohol mag je fier op zijn. En dat je soms zo vermoeid bent ja ik denk wij verbruiken veel energie met onze emoties en dan zijn we soms pompaf en ja na de dagbesteding kan je waarschijnlijk ook moe zijn je bent goed bezig hoor vele groetjes van CYranno