Dit is een man om n thuis mee te maken !  En dat is best  bijzonder. 
Voor zaken buitenhuis moet je hem niet hebben , das jammer, maar dat kun je zelf prima en er zijn ook  nog anderen op de wereld .  

Ik zie t wel voor me.

Liefs!

Dank je. CM gaat mij overdragen aan Leviaan. 
En ik had zelf aangegeven dat het me even tot ´hier´ zit met psychiater, SPV en de halve familie erbij. En de zelfhulpgroep. En dagbesteding. 
CM komt volgende week weer. 

Ja ik ben aan het kijken wat ik met date buitenshuis kan doen. Hij raakt toch snel in paniek, ook omdat hij lichamelijk iets mankeert. 
IK heb daar nooit bij stilgestaan. Zondag is een rondje om het blok niet gelukt omdat hij halverwege zich niet goed voelde. Ik moet dit even aankijken. 

Heb natuurlijk al die jaren dingen alleen gedaan. Vaak was het zo'n geduw en getrek om gezelschap te vinden voor bijvoorbeeld zwembad of strand en het leek mij juist zo fijn om dat op een dag met iemand samen te kunnen doen. Even de stad in, ergens wat drinken, etc. 

IK zit met alles even in de knoop nu. In de zomer voelde ik een soort opluchting omdat ik mijn schoonmaakbaantje had en financieel wat minder zorgen had. Nu heb ik 'werk' (dagbesteding) maar ik verdien geen geld. Natuurlijk wist ik dat van tevoren alleen het is wel een beetje gek dat je arbeid levert en er financieel niet op vooruit gaat. 
De rommel in huis komt ook doordat ik weinig nieuws durf te kopen qua kasten. Maar hoe het nu is, is ook geen leven. 

En als ik bij Date ben, ben ik niet bezig met mijn stucadoor voor mijn huis. Maar dan kon ik thuis en schrik ik eigenlijk van de situatie.

---

Mabel ik had jouw post nog niet gezien. 

Ik kan het niet zo goed inschatten, wat hij wel en niet kan. Zoals ik zei, ik heb zoveel dingen alleen gedaan en toch gehoopt dat iemand op een dag met mij mee zou willen. Maar je weet natuurlijk niet na twee dates al wat wel en niet kan. En hij weet zelf ook niet waar hij over een maand of over een jaar staat. 
Reizen vond hij nooit leuk, dat is duidelijk. 

Verder moet ik vooral doen wat ik wil doen, ook als hij het niet kan. Ik doe binnenkort een wandelevenement met een vriendin en moet daar nog wat voor trainen. Dan weet ik iig dat hij niet mee kan, ook niet een heel klein oefenrondje. 

Dit is natuurlijk de fase van elkaar leren kennen. Wij hebben niet een soort 'interview' gedaan de eerste date over lievelingseten en dat soort gedoe. Bij het afscheid zondag bleek ook dat hij een heel andere politieke voorkeur heeft. Maar hij kon het wel onderbouwen. 

Het was een raar afscheid. De buurvrouw belde dat er iets rammelde hier in huis en daar had ze last van. Dus toen moest ik weg. Anders had ik nog wat meer dingen kunnen vragen maar dat komt dan de volgende keer wel.

Via via sprak ik iemand die beter bekend is met de procedures bij GGZ. En dat ze inderdaad meer geld krijgen als ze een tweede en/of derde diagnose kunnen stellen. 
Dus die ene vrouw die af en toe opduikt en hamert op mijn autisme... dat is dus idd op die manier te verklaren. Dat mens is knettergek en ik heb voor de grap al eens gezegd dat ze misschien een bonus krijgt als ik die diagnose krijg. Maar kennelijk werkt het echt zo. 

Morgen gesprek met de SPV. Is lang geleden omdat ik het zelf niet zo nodig vond toen ik de psycholoog had en later de Caseamanager. 
Ik heb natuurlijk ook mijn zelfhulpgroep en op een gegeven moment was het een beetje dubbelop allemaal. 

Ik heb een prima SPV, daar is weinig op aan te merken. Sympathieke vrouw en staat stevig in haar schoenen.

Feline, 
heeft diegene dan ook uitgelegd hoe dat werkt met die extra diagnosen en dat geld had ze daarvoor zouden  krijgen? 
Daar zou ik wel benieuwd naar zijn . 

Groet

Op het moment dat een diagnose gesteld wordt, komt er geld voor een diagnose-behandelplan dat past bij die diagnose. Ik weet niet zeker of dit de goede termen zijn, dat kan ik nog navragen. Dus op het moment dat ik diagnose bipolair heb, en er komt een diagnose autisme bij, komt er budget voor dat autisme. 

Ik kan het nog eens preciezer vragen en in een PB zetten als je wilt. Ik heb dit van een juriste die veel met GGZ werkt.

---

Ik herinner me ook dat mijn psychiater me op de lijst van autisme-onderzoek heeft gezet. Daar is een wachtlijst voor. Hij zei: Je wilt nu nog geen autisme-onderzoek maar als je je toch bedenkt dan sta je in ieder geval op de lijst. 
En dan kon ik een autisme-psycholoog krijgen. 

We hadden net een discussie gehad dat een 'gewone' psycholoog niet kon als er niet een heel concrete aanleiding voor was.

Ach zo . Labelen om iets voor elkaar te krijgen , als indicatie om n budget  vrij te krijgen voor behandeling.  
Hulpvraag is psychologische behandeling begrijp ik , dan kan (enkel?)   via de n label in dit geval  autisme route .
Op zich niet zo verkeerd  - als je dan ook autisme hebt. Want anders zit je met die autisme insteek , en als dat niet de gewenste begeleiding is lijkt me dat niet aansluiten.
Label  Bipolaire heeft toch ook n budget? 


Maar ik ontvang het graag uitgewerkt per Pb ! 

Groet!

Ok Mabel ik zal het nog iets preciezer navragen! 

Wat ik eerder begreep, dat ging over AD(H)D trouwens, is dat ze veel werken met psycho-educatie, dus in een groep. Mijn ervaring is dat dat gegeven wordt door SPV-ers en dat er 1,5 x een psychiater bij komt maargoed dat is van 15 jaar terug. 
Dat is natuurlijk relatief goedkoop, mensen in zo'n groep zetten en dat dan behandeling noemen. 

Want een psychiater heb je natuurlijk al, je zult er niet opeens twee krijgen. Maar dit is alweer mijn eigen mening. Ik zal de juriste vragen het kort op te schrijven en dan stuur ik het je in PB. Als ik het vergeet, help me vooral herinneren. 

Vandaag een soort raar gevoel alsof ik heel weinig geslapen heb, terwijl dat eigenlijk wel meevalt. Denk dat het gewoon de onttrekking van de Seroquel is. Zit nu op 37,5 mg dus 1,5 tabletje. Misschien blijf ik hier even op zitten tot dit rare gevoel wegtrekt. Dan duurt het maar een weekje langer. 

Gisteren bij ouders heel even het boek van Remke van Staveren in handen gehad. Ziet er goed uit! Ze zijn er nu zelf in bezig maar daarna mag ik het lenen.

Heel intensief gesprek gehad met SPV, moeder en broer. 

Ze is heel goed, dat vooropgesteld. Ze ging agenda op het whiteboard zetten. Autisme-onderzoek stond erop en afbouw medicatie ontbrak. 

Ik werd meteen al soort emotioneel maar kon het reguleren gelukkig. Gevraagd of ze afbouw erbij wilde zetten en of we daarmee konden beginnen. 
Ze legde later wel uit dat ze autisme niet zeggen om vervelend te doen, maar omdat er stukjes zijn die ze niet kunnen verklaren met 'bipolair'. 
Ik gaf aan dat het een soort opstapeling was bij mij. Eerst kwam dat autisme nogal uit de lucht vallen. Maar toen heb ik er nog wel over gelezen omdat pscyhiater dat aanraadde. Maar de keer daarna was ik opeens blijvend volledig arbeidsongeschikt volgens de psychiater en hij kon ook niet zeggen wat ik mijn leven dan wel voor invulling zou kunnen geven.... en toen dacht ik, het wordt elk consult erger. 

Mijn moeder vindt het ook raar hoe dat gegaan is dat ik bij zo'n autismemevrouw terecht gekomen ben. En ik vind het dan weer bijzonder dat die vrouw mij één keer heeft gezien. Dat zij niet beschikte over de eerder ingevulde vragenlijsten. 
Dat ik daar kwam nadat ik de poezen van een vriendin verzorgd had en de huissleutels van de vriendin binnen had laten liggen. Dus stress en moest snel andere sleutels regelen. En zo kwam ik daar binnen en ik vertelde het als een soort grapje/ om het ijs te breken. Maarja dat heeft niet in mijn voordeel gewerkt. 

Ik heb niets tegen autisme hoor. Maar het wordt me zo door de strot geduwd. En het achterstallige werk in huis komt ook door jarenlang weinig energie én gebrek aan geld voor sommige praktische oplossingen. 

Dat ik geen op maat gemaakte kastenwand heb (waar mijn casemanager het dan over heeft) is niet uit autisme, dat is omdat dat duur is. 

Verder goed gesprek, aan deze mevrouw ligt het allemaal niet. Zelfs broer was positief verrast.

Nou ja... Voordat iemand behandelt word voor omgaan met autisme ,  gaat voor het stellen van die diagnose daar n onderzoek aan vooraf  . 
Das geloof in ik n vrij uitgebreid onderzoek wat n dag of 3 in beslag neemt. Met interview
s met familie, jezelf , n hoop vragenlijsten etc .  

Dit klinkt als ' kunnen wat dingen niet plaatsen'  plus wat samengeraapte voorvallen ; zal wel autisme zijn?  . 

Klinkt wat raar dit.

Groetjes

Vind ik ook inderdaad. 

Psychiater baseerde destijds zijn mening ook op mijn ervaringen op het werk. Maar de mensen die na mij kwamen hadden OOK moeite met de chaos daar. Ik spreek ze nog af en toe en ze zijn nu beter op elkaar ingespeeld maar het blijft een lastige plek. En ik ben niet uitgevallen daar, ik ben gestopt omdat ik een opleiding deed en de combinatie teveel was. Maar ik was zeker niet ziek of overspannen toen ik stopte. 
De combinatie was te druk. Overigens hebben ze bij GGZ de hele opleiding nooit serieus genomen terwijl ik er een flinke kluif aan had met zoveel medicatie in mijn mik. 

Als je iemand van UWV hebt dan gaat diegene op het werk kijken en ziet ook al snel of de client veel prikkels ervaart die er niet zijn, of dat het daadwerkelijk een gekkenhuis is. Wij hebben eens een evenement gehad voor 600 man bijvoorbeeld. 

Het lijkt mij voor mezelf heel belastend, zo'n onderzoek. Zeker nu de aanvraag voor slaaponderzoek ook is aangevraagd en ik mogelijk naar de afbouwpoli mag. Ik wil mijn praatgroep/zelfhulpgroep ook liever niet overslaan, ik heb dagbesteding, straks komt Leviaan erbij. Het is niet dat ik tijd over heb. 
Bovendien heb ik in het voorjaar vrijwillig meegewerkt aan een wetenschappelijk onderzoek en merkte ik weer hoe belastend het is om weeeer het hele verhaal te doen. 

En het lijkt me voor mijn ouders ook te belastend. Ze hebben nu twee keer vragenlijsten ingevuld en de ene is kwijt en de andere moet nog steeds besproken worden maar ze hadden nooit gedacht dat dat zo'n ding zou worden (Diva). 
Hun agenda wordt ook voor de helft gevuld met allerlei gezondheidsafspraken voor diverse kwalen. Zoals dat gaat bij mensen tegen de 70. Dan is het de knie, dan de bekkenbodem, dan een darmonderzoek, dan een blaasoperatie. 
Misschien is dit geen argument om geen autisme-onderzoek te doen maar in ieder geval denk ik, niet nu. 

Het wordt bijna een verkooppraatje. Er zou een wereld voor me open gaan met een diagnose. En nu is er een nieuwe psycholoog en die heeft NU tijd dus dan kan ik deze kans grijpen. 

Natuurlijk kunnen handvatten prettig zijn. Maar dan denk ik, geef dan die handvatten. 

Mijn casemanager kan ook verzanden in details eerlijk gezegd. 
Waar ik bijvoorbeeld veel aan heb, is dat we samen een map gemaakt hebben met tabbladen voor de instanties. Want ik weet niet zo goed wat allemaal bewaard moet worden en hoe ik dat kan indelen. 
Waar ik ook wat aan heb, is dat ze in de leefbare ruimtes liever geen (verhuis)dozen ziet en kratjes van de supermarkt. Inderdaad een mooie opbergbak is leuker. 

Waar ik niet zoveel aan heb is tijdens het gesprek allemaal mandjes van Action opzoeken op internet en laten zien hoe handig etc. Dat is haar overenthousiasme denk ik. Maar dat zijn voor mij niet echt handvatten. Ik ben niet zo van de zelfhulpboeken maar misschien is dat toch een idee. Ik heb er nog een liggen over opruimen en er zijn natuurlijk ook allerlei filmpjes over opruimen. Die mensen hebben ook niet allemaal autisme.