Sinds ongeveer een week heb ik veel last van extreme gevoelens van eenzaamheid. Ik snap niet zo goed waar ze vandaan komen want ik heb wel mensen om me heen. Dit maakt ook dat ik er eigenlijk ook niet aan toe wil geven en de gevoelens het liefste weg duw. Op schematherapie leer ik dat ik juist ruimte moet geven aan dit soort kwetsbare gevoelens. Maar ik weet niet goed hoe.. het wegduwen doe ik eigenlijk onbewust.. Heeft iemand tips?

Verder zit ik nu op de helft van mijn therapie. 19 weken gehad en er komen er nog 19. Ik merk bij mezelf veel stress op, omdat ik nog niet echt verandering zie.. en dan denk ik van: Nou, nu moet er dus wel echt wat gaan gebeuren de komende tijd..

Heb inmiddels ook al 2 systeemgesprekken gehad, de 3e is aanstaande donderdag. Het meest lastige vind ik denk ik dat mensen aangeven zich vaak machteloos te voelen als ik diep in de put zit.. Ik denk dat ik me daar een soort van schuldig over voel. Misschien heeft dit ook wel een link met die gevoelens van eenzaamheid bedenk ik me al schrijvende.

Daarnaast heb ik sinds vorige week ook veel last van nachtmerries. Ik wordt regelmatig wakker en voel me dan heel angstig. Maar de nachtmerrie zelf kan ik me niet herinneren. Dus ik weet niet waarom ik angstig ben.

Verder ben ik sinds eind december weer opnieuw gestart met medicijnen. Dezelfde antidepressiva die ik al eerder slikte. Merk nog geen effect. Dat zou ook ongeveer 6 weken duren, en dat was de vorige keer ook zo. Dus moet nog maar even geduld hebben. Nu nog veel last van extreme huilbuien en die kan ik echt missen als kiespijn.

Hoi Pjotr,

Eenzaamheid is iets persoonlijks,  en heeft niet persé iets te maken met mensen om je heen hebben. Wel met gebrek aan verbinding. En die is bij depressie nogal verstoord , omdat de rest niet voelt en denkt  wat jij voelt. Ik kan me bij wijze van spreken op n andere planeet voelen, mijn belevingswereld sluit totaal niet aan op iemand die geen ervaring heeft met depressiviteit.  
Zelf heb ik me lange tijd lopen verantwoorden, uitleggen, voorlichten, noem maar op. En maar zorgen dat de rest zich niet te onaangenaam erbij voelde, want dan zat ik weer met t schuldgevoel voor de ander met de onmacht.  
Zo had ik er nog een probleem bij. 
Daarom neig ik zelf juist ertoe anderen op afstand te houden als ik me erg slecht voel, het vreet energie die ik niet heb. Daar word de eenzaamheid alleen niet beter op. Dus ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, en ik hoop dat je er je weg in vind, het is inderdaad iets heel lastigs.


Sterkte en liefs, Mabel

Dankjewel. Dit klinkt wel heel herkenbaar.

Sinds ongeveer een week heb ik veel last van extreme gevoelens van eenzaamheid. Ik snap niet zo goed waar ze vandaan komen want ik heb wel mensen om me heen. Dit maakt ook dat ik er eigenlijk ook niet aan toe wil geven en de gevoelens het liefste weg duw. Op schematherapie leer ik dat ik juist ruimte moet geven aan dit soort kwetsbare gevoelens. Maar ik weet niet goed hoe.. het wegduwen doe ik eigenlijk onbewust.. Heeft iemand tips?

Verder zit ik nu op de helft van mijn therapie. 19 weken gehad en er komen er nog 19. Ik merk bij mezelf veel stress op, omdat ik nog niet echt verandering zie.. en dan denk ik van: Nou, nu moet er dus wel echt wat gaan gebeuren de komende tijd..

Heb inmiddels ook al 2 systeemgesprekken gehad, de 3e is aanstaande donderdag. Het meest lastige vind ik denk ik dat mensen aangeven zich vaak machteloos te voelen als ik diep in de put zit.. Ik denk dat ik me daar een soort van schuldig over voel. Misschien heeft dit ook wel een link met die gevoelens van eenzaamheid bedenk ik me al schrijvende.

Daarnaast heb ik sinds vorige week ook veel last van nachtmerries. Ik wordt regelmatig wakker en voel me dan heel angstig. Maar de nachtmerrie zelf kan ik me niet herinneren. Dus ik weet niet waarom ik angstig ben.

Verder ben ik sinds eind december weer opnieuw gestart met medicijnen. Dezelfde antidepressiva die ik al eerder slikte. Merk nog geen effect. Dat zou ook ongeveer 6 weken duren, en dat was de vorige keer ook zo. Dus moet nog maar even geduld hebben. Nu nog veel last van extreme huilbuien en die kan ik echt missen als kiespijn.

Ja dat is een hele minst Pjotr, om Het gezellig te hebben In je eentje. Want zo kan je Het ook zien he, half vol half leeg glas. Lekker alles zelf beslissen, met Normand rekening hoeven houden.
Blik bonen bij De tv, boeren, luieren. Normandie die er wat van zegt. In andere omstandigheden zou je Het misschien heerlijk vinden, lekker alleen! Als mijn vrouw wel eens een paar Shen weg Gaat zie ik er tegenop. Maar zie ook snel De voor delen van een mannenHuis houden, heerlijk. Misschien kan jij er ook wat voor delen In cultiveren.....
Over nachtmerries: vaak veroorzaakt door te veel DEK op je bed, of Cv aan. Te warm dus snachts. Of apneu,(ademstilstand In slaap)  daar schrik je ook wakker van met op hol geslagen hart! Dat kan eenvoudig heresy worden. Vaak smirk je dan ook, en schrik je daar zelf van wakker, dat kan ook....

Machteloosheid bij jou zien Leiden is heel gewoon. De mensen zijn met je begaan, willen iets doen voor je. Je kan ze practisch dingen vragen die voor jou belangrijk zijn en voor hen weinig moeite kosten. Ze kunnen je probleem niet oplossen maar voelen dan toch dat ze wat doen!
Samen wandelen, boodschap doen etc etc. Belangrijk voor jou, niet veel moeite voor hen. Of 10 minuten luisteren hoe jij vertelt hoe erg Het is, en dan weer wat Anders gaan doen. Dat is lekker concrete voor de mensen en toch beperkt. Hoef je je niet zo schuldig te voelen. En jij kan ook eens een Lief klein gebaar van waardering maken voor t evenwicht. 
Wordt zeer gewaardeerd let maar s op.

Over dat er iets moet gebeuren In de groep, als groepswerker kan ik je zeggen dat dat meestal op ⅔ deel van de looptijd gebeurt. Mensen hebben nog hun reserves hoog kunnen houden maar voelt eenmaal over de helft tijdsdruk om iets te doen. Dat levers meestal gedoe op in de groep rond ⅔ e van de tijd. Dan weet je dat vast. Dat is dus iets positiefs. Het gaat vanzelf. Een ervaren therapeut heb ik rond dat punt ook wel eens bewust andere therapeuten In zien zetten als invaller voor een losse workshop. Dat faciliteert het loskomen juist
En zelf hoeven ze niet in het gedoe dan. Slim he? Ach het is ook werk he.

Ja dat is een hele kunst
 Pjotr, om Het gezellig te hebben In je eentje. Want zo kan je Het ook zien he, half vol half leeg glas. Lekker alles zelf beslissen, met Normand rekening hoeven houden.
Blik bonen bij De tv, boeren, luieren. Normandie die er wat van zegt. In andere omstandigheden zou je Het misschien heerlijk vinden, lekker alleen! Als mijn vrouw wel eens een paar Shen weg Gaat zie ik er tegenop. Maar zie ook snel De voor delen van een mannenHuis houden, heerlijk. Misschien kan jij er ook wat voor delen In cultiveren.....
Over nachtmerries: vaak veroorzaakt door te veel DEK op je bed, of Cv aan. Te warm dus snachts. Of apneu,(ademstilstand In slaap)  daar schrik je ook wakker van met op hol geslagen hart! Dat kan eenvoudig heresy worden. Vaak smirk je dan ook, en schrik je daar zelf van wakker, dat kan ook....

Machteloosheid bij jou zien Leiden is heel gewoon. De mensen zijn met je begaan, willen iets doen voor je. Je kan ze practisch dingen vragen die voor jou belangrijk zijn en voor hen weinig moeite kosten. Ze kunnen je probleem niet oplossen maar voelen dan toch dat ze wat doen!
Samen wandelen, boodschap doen etc etc. Belangrijk voor jou, niet veel moeite voor hen. Of 10 minuten luisteren hoe jij vertelt hoe erg Het is, en dan weer wat Anders gaan doen. Dat is lekker concrete voor de mensen en toch beperkt. Hoef je je niet zo schuldig te voelen. En jij kan ook eens een Lief klein gebaar van waardering maken voor t evenwicht. 
Wordt zeer gewaardeerd let maar s op.

Over dat er iets moet gebeuren In de groep, als groepswerker kan ik je zeggen dat dat meestal op ⅔ deel van de looptijd gebeurt. Mensen hebben nog hun reserves hoog kunnen houden maar voelt eenmaal over de helft tijdsdruk om iets te doen. Dat levers meestal gedoe op in de groep rond ⅔ e van de tijd. Dan weet je dat vast. Dat is dus iets positiefs. Het gaat vanzelf. Een ervaren therapeut heb ik rond dat punt ook wel eens bewust andere therapeuten In zien zetten als invaller voor een losse workshop. Dat faciliteert het loskomen juist
En zelf hoeven ze niet in het gedoe dan. Slim he? Ach het is ook werk he.

Om maar weer eens een update te geven:

Erg vermoeid de laatste dagen. En trek me ook heel veel terug.. voor de 3e dag op rij niet naar buiten geweest.. moeite met eten, geen vriend die langs is geweest deze week, maar geen fut om daar achteraan te gaan, morgen wel iemand die langskomt maar eigenlijk helemaal geen zin in..  dat soort dingen.

Hoi Pjotr,

Nou hier zit er nog een. Zo ongeveer hetzelfde, absoluut geen trek in een buitenwereld. . Het is werkelijk strontvervelend. Ook zeker met dat mooie weer. Zal blij zijn als het weer regent. 
Ja sociaal doen is ook een drama hier.

Liefs, Mabel

Oude klachten die weer terugkomen.. laatste weken weer erg veel last van emoties, alsof ik erin verzuip. Steeds huilen op random momenten en het dan niet tegen kunnen houden. Tot een paar weken geleden had ik dat wel in de hand, maar nu is het dus weer door m'n vingers geglipt.? Heb komende week contact met mijn psychiater.. maar vragen of er eventueel nog iets aan m'n medicijnen kan veranderen.

Vervelend zeg. Dat gesprek maar even afwachten, hopelijk kan je psychiater er nog wat mee. Kun je in de tussentijd jezelf wat afleiden? Wandelen, muziek, sport, vrienden bellen oid? Hier op t forum is kletsen de laatste tijd ook lastyhe. We lopen elkaar steeds mis... De luisterlijn kun je nog proberen. Maar sterkte iig! Lastig als je niet weet waarom t nu zo gaat ook. Zo maar ineens, voeld zo machteloos he

hoi Pjotr,

Wat akelig dat het niet wil en dat je zo emotioneel bent, waar je weinig grip op hebt. Ik zou willen dat ik je kon helpen, maar ik ben er ook vaak niet als je het nodig hebt, sorry.

groet,
Run