Het is twee uur in de nacht en ik ben hier aanwezig na een hele moeilijke avond. Ik kan de slaap niet vatten. IK ben moe het moe het heel erg moe. Ik ben moe om te worstelen met mijn persoonlijkheid die zo complex en ongrijpbaar lijkt. IK weet niet meer wie ik ben en wat ik nog wil. Alles is verwarrend en onduidelijk. Wat ik zeker weet en wat wel duidelijk is is dat ik wil dat het stopt. De angsten, de depressies, de identiteitscrisis ... Ik wou dat het stopte. Vaak denk ik aan euthanasie aanvraag. Het bewust kunnen beslissen wanneer je er uitstapt lijkt me zo hoopvol en mooi. Het kunnen afsluiten op een waardige manier. Na veertig jaar vechten van 14 jaar tot 55 jaar , is het welletjes geweest. Veertig jaar zonder enigszins hulp van wat dan ook. Ik ben moegestreden. Heb mijn aanvraag gedaan bij GGZ maar er is een wachtlijst van zes maand en eerlijk gezegd ik verwacht er niet zo heel veel van. Heb eerlijk gezegd ook geen zin meer in therapie. Het wordt moeilijker met het ouder worden, het stopt niet. Ik doe mijn best om mijn verantwoordelijkheden te nemen en alle dagelijkse dingen tot een goed einde te brengen maar het vraagt me heel veel energie. Medicijn gebruik zit op een dood spoor , kan niks meer verdragen , niks extra meer. Enkel mijn basisgebruik en dat is niet zo heel veel . Ik zit op een dood spoor , ik wil weg....

hoi lieve Cyranno 

ja kan mij altijd een pb doen 

ik leef met je mee 

veel liefs en een knuffel J

Heftig hoor. Bij dood spoor zit een soort mooie beeldspraak... sorry ik bedoel dat niet vervelend maar het maakt je tekst nog intenser. 

Ik weet van sommigen hier dat ze wel gesprekken hebben gehad over een humaan einde. Ik heb daar zelf geen ervaring mee maar misschien kunnen die mensen iets schrijven. 

Natuurlijk hoop ik dat je wat opknapt maar zo lang worstelen is niet niks en dan snap ik ook je wens om er een einde aan te maken.

Hoi Feline, ik weet dat mijn tekst heftig is en mijn emoties en mijn hele leven zijn dat ook. Mijn verleden was dat  ook. Maar ik ben hier nu alleen op mijn flat en kom danig tot rust. Die uurtjes weg van alle mensen, de zorgen rond mijn pa en gewoon alleen zijn doen me goed. Ik besef dat ik mezelf helemaal niet mag belasten en vaak deze uurtjes alleen moet opzoeken. IK hou niet meer van deze maatschappij waar alles zo vlug en zo oppervlakkig is , waar alles draait om uiterlijkheden. Dan besef ik dat ik de spiritualiteit in mijn leven zelf zal moeten opzoeken. Ik ga sterk mijn grenzen moeten bewaken en veel rust nemen van als ik kan. Met de laatste restjes moed doe ik maar verder. Van enige hulp van dokters of andere mensen verwacht ik niet al te veel meer. Ze hebben vaak ook zelf tijdsgebrek. Bedankt voor je reactie Feline.

Wat moeilijk allemaal Cyranno,

Ik voel met je mee hoor. 
Hoe zou het wat minder belastend kunnen allemaal?  
Familie op afstand houden , niet teveel verantwoordelijkheden voor je pa op je nemen.  Eerder nee dan ja zeggen . 
Meer alleen zijn om te herstellen.  
Niet telkens maar moeten en willen en vinden dat je iets maar moet kunnen. 

Ik gun je rust en ontspanning. Laat de wereld maar door- draaien , maar jouw taak is om zelf niet door te draaien en goed voor jezelf te zorgen. 

Liefs en sterkte!

Dank je voor je bericht. Als je eventueel meer kwijt wilt over je familie kan dat ook he. Maar misschien wil je dat niet zo in het openbaar. 

Mijn vaders gezondheid is al een paar jaar zorgelijk en het helpt mij wel mijn gedachten te ordenen door hier te schrijven of bijv een vriendin te mailen. En er is toch veel herkenning want bijna iedereen maakt wel mee dat de ouders ouder worden en overlijden.... al gaat het overal anders. 

Veel sterkte.

Cyranno, wat naar dat je je zo voelt.. 
Ik kan me wel een beetje inleven in dat gevoel denk ik..   

6 maanden wachten op behandeling bij GGZ is niks nieuws, meer GGZ-bezoekers hier weten denk ik dat je de helft van de tijd op wachtlijsten zal staan. En als alles al teveel is is dat lang, dan is 3 weken al lang..

Ik weet niet of er in België ook verenigingen zijn die ruimte bieden aan een humaan zelfgekozen einde
(google?)  
Ik heb hier in Nederland wel één en ander uitgezocht, het is ook geen makkelijke weg en er komt nog veel bij kijken eigenlijk.. (emotioneel/praktisch/financieel en bureaucratisch)
Maar voor mij lucht het in ieder geval op als het er mag zijn, dat mensen serieus met je erover in gesprek durven gaan. 

Hopelijk kan GGZ nog iets voor je betekenen..
Hopelijk lucht het op om wat van je af te schrijven..

Liefs