Vandaag een redelijk oké dag gehad. Ik had wat meer energie en het is gelukt om weer ff wat op te ruimen in m'n appartementje. 


Het is valentijn en m'n meneer en ik hebben gebeld. Volgend jaar gaan we echt samen valentijn vieren, dan is het op een vrijdag. Hij stuurde dat hij blij is dat ik in z'n leven ben. Heel lief en ik probeer te zien wat er leuk is en niet dat ik alleen maar lastig ben of dat ik hem alleen maar teleurstel. 
Vroeger vond ik valentijn maar een commercieel belachelijke dag en moest ik er niks van hebben. Daarna ben ik als hardnekkige single een hopeloze romanticus geworden hahaha
Nu vind ik het gewoon leuk om een kaartje te schrijven of chocolade in te pakken voor de snoepkont (:

Er is iets met m'n diertje maar wat precies geen idee, soms heeft ze rare verlammingsaanvallen ofzo (m'n meneer vond het op epilepsie lijken) en dan raakt ze in paniek. Dan ga ik haar geruststellen en is het weer helemaal goed. Ze eet in ieder geval gewoon vrolijk, diertjes willen vaak niet meer eten als ze teveel pijn hebben maar dat heeft ze dan niet denk ik. Gelukkig kan ik nog deze week met haar terecht bij een dierenarts om te vragen wat het kan zijn.

Met m'n POH had ik nog een gesprek gehad. Ze zei dat ze het soms ook wel moeilijk vind beslissen wat we nu evt. moeten. Ze vind dat ik wel mooi bezig ben dat ik school wou proberen en dat dan ook aanga en een relatie al een tijdje, maar dan loop ik toch tegen dingen aan. Als ik nog opnieuw voor EMDR ga kijken zal dat extra stress kunnen geven. Zoiezo zal dat voor mij niet samen met school lukken. Knap voor wie dat wel lukt hoor. 
Nou ja, ik weet het zelf ook even niet.. 
Na de hele afwijzing bij FACT (omdat ik niet genoeg crisis ben) heb ik nog ff geen zin om alweer uit te zoeken waar ik dan nog wel in het hokje pas (bij andere psychologenpraktijken ben ik weer teveel crisisgevaar en sturen ze me naar FACT-ggz)
Dus dan misschien nog maar een crisis afwachten (sarcastisch toontje erbij)

Hoi Joy , hoe lief van je vriend dat hij aangeeft dat hij heel blij is dat je in zijn leven bent , je hebt het toch maar gedaan een relatie kunnen aangaan. Het is niet altijd makkelijk maar je hebt het kunnen opbouwen dat vind ik heel knap van jou... Ik heb ook vaak het gevoel dat ik lastig ben bij mijn vriend omdat ik zo vaak depressief ben. Maar blijkbaar zijn we meer dan alleen maar lastig . Ja valentijn is eens een gelegenheid om elkaar eens gevoelens te tonen. Ik heb een  kaartje geschreven met een cadeautje en we zijn ook gaan uit eten; het is gewoon ook leuk proberen ervan te genieten wat niet altijd lukt. Ik vind het ook , net als jouw poh heel knap dat je die relatie weet op te bouwen en dat je de school wou gaan proberen , ik vind dat niet zo vanzelfsprekend hoor. IK  zou het niet kunnen nog aandurven. Ja het is constant zoeken voor hulp , heb de indruk dat ze het zelf niet altijd weten laat staan begrijpen. Nog veel moed met je beestje en ik hoop dat de diagnose niet te erg moeilijk is. Veel groetjes van mij , cyranno

Inderdaad, net als wat Cyranno zei, lief dat ie dat zegt. Naast alle negatieve dingen kan je ook meer na de positieve dingen kijken zoals een simpel berichtje net als deze.
Wou dat ik zo'n iemand had die mij zo'n berichtje stuurde 

Nou don't know how ,

wij zijn ook heel blij met jou op dit forum en op die manier ook in ons leven!
 hierbij n  een hart voor onder je riem!

Liefs!

Beetje valentijn- spirit ook hier zo te zien (: 

Dankje voor de berichtjes weer, leuk dat jullie reageren. 

Cyranno; ja dat zit volgens mij heel hardnekkig dat blijft terugkomen dat dan denken lastig te zijn. 
Nou ja, m'n meneer is soms eigenlijk ook wel eens onzeker en dan denk ik; waarom, het is toch goed? 

Mijn beestje heeft blijkbaar een hernia.. niet aan gedacht dat dat kon. Er is weinig aan te doen, opereren is te risico op nog meer beschadiging zei de dierenarts.
Heb wat pijnstiller mee en als ik dat bij het eten doe eet ze het gewoon op. 
Vind het wel lastig als een diertje ziek is, euthanasie word een heel stuk makkelijker gedaan bij dieren heb ik het idee maar dan maak je als verzorger eigenlijk de beslissing op basis van je eigen interpretatie. Ik kan communiceren over hoe ik me voel of dat ik het leven nog wel of niet zie zitten. Bij zo'n diertje is het maar raden of het nog levenswaardig is.
Maar vooralsnog heb ik het idee dat ze er nu lekker bij zit.

M'n meneer en ik hebben weer een leuk weekend gehad. We hebben ook weer even gehad over toekomstdingen als trouwen. Of ja, eigenlijk had ik de vraag welke dag hij dan zou kiezen. 

Ik vind het nog steeds moeilijk om én af te spreken én komende week weer school proberen (wil ik!) én een beetje huishouden/boodschappen en nog wat sociaal doen of gesprek bij POH of regel-dingen.. pfff..
Hoe doen mensen dat? Hoe heb ik dat ooit eens gedaan? werken en huishouden en een relatie en
We zullen zien hoe het gaat..

Bij mij is het nu in ieder geval niet dat ik geen zin heb in dingen of dat ik niks leuk vind. Op die manier depressief voel ik nu niet. Al heb ik wel m'n momenten gehad dat ik me afvroeg wat het allemaal voor zin heeft
of dat ik niks meer wil of niet weet waar ik het zoeken moet.
Maar nu is het vooral continu overprikkeld voelen, mezelf eraan herinneren dat niet alles NU moet en ook niet kan. Soms te onrustig zijn voor te ontspannen maar te vermoeid om vanalles te doen.

Nou don't know how ,

wij zijn ook heel blij met jou op dit forum en op die manier ook in ons leven!
 hierbij n  een hart voor onder je riem!

Liefs!

Ben ontroerd   Leuk om te lezen, thanks.

Het is maandag, en ik heb een bijpassend humeur waar maandag-haters misschien nog wat van kunnen leren.
Ik kom daarom m'n miserie maar weer lekker hier uit typen.

Het zullen de hormonen zijn en op maandag vaak een beetje opladen na het weekend.
M'n meneer is weer hier geweest en een verjaardag.
Bij het gesprek met de POH had ik  ook al erover gehad dat ik nu op zich vanalles wil doen en ook leuk vind om sociale dingen af te spreken maar dat ik het gevoel heb achter mezelf aan te hobbelen, het snel teveel is (zowel fysiek, mentaal en emotioneel)
Het is dus niet dat ik er geen zin in heb en het frustreerd me dat ik mezelf in de weg zit. 
Vanmorgen ook weer pijn.

Vandaag dus niet naar school.. (zucht..) Ik twijfel of ik me helemaal afmeld. Als het me meer niet lukt dan wel om te gaan dan blijf ik telkens tegen dat gevoel van falen aanhikken. Dan zal het waarschijnlijk beter zijn om het dan maar erbij te laten..

Met m'n meneer had ik het erover hoe hij het zou vinden als ik nog wat intensiever therapie ga proberen, EMDR bijvoorbeeld. Als ik dat zou willen proberen en denk dat het kan helpen, zei hij
M'n meneer vind het soms raar hoe het systeem werkt (dat ik bij een aantal psychologen word afgewezen omdat ik "te complex" ben maar bij de therapie waar ik dan telkens naar word doorverwezen "niet crisis genoeg"..) tja..  

Met m'n diertje ging het niet zo lekker dit weekend, deze week maar weer terug naar de dierenarts. Gelukkig zit ze op dit moment er gewoon weer relaxed bij.

Deze week willen ze ook iets van nieuwe internet komen aanleggen, in de hele regio zijn ze ermee bezig. Ik heb er eigenlijk geen zin in dat dan weer klusjesmensen vanalles komen doen (waar ik niet om gevraagd heb) 
Het zal ook niet verplicht zijn. Een van de buren zag het ook niet zitten. Een ander had het weer over complotten. 
Nou ja, mijn reden mag een stomme reden zijn maar hoe ze die kabel gaan aanleggen lijkt me heel onpraktisch en lelijk. En ben ik pas net een beetje herstellende van de onpraktische (en lelijke) dingen van de verbouwing wat voorheen gedaan moest. 
Er komen ook nog voor een nieuwe wasmachine maar daar heb ik zelf voor gekozen. Daarvoor moet ik nog allerlei spullen aan de kant gaan zetten ect. 
Op zich kun je zeggen, wat is je probleem, het is maar een stomme internetkabel! Maar ik heb internet, dat doet het op zich
En hoe ze die kabel willen gaan maken hier, nee echt niet
Dan maar geen "nog sneller" internet. Er is me al gewaarschuwd dat ik dan uiteindelijk geen internet meer heb omdat alles via dat gaat en ik dan honderden euro's zou moet betalen.  Dus, mocht ik niks meer schrijven zou het daarom kunnen zijn! 
Soms heb ik het idee dat ik in de verkeerde tijd geboren ben..Tuurlijk, we hebben nu luxe apparaten en in het ziekenhuis kunnen ze meer dan vroeger. Heel blij mee!
Maar ik zit niet te wachten op een koffie apparaat dat connected is met m'n wekker en zodra de wekker gaat koffie gaat maken. 
En een cv-ketel met vlammetje; als het vlammetje uit is doet hij het niet en moet je het vlammetje aanmaken, simpel! Nu heb ik het idee dat soms zo'n monteur niet eens meer een idee heeft waarom dat ding zit te knipperen en foutmeldingen aangeeft.
En ik hoef geen zelfrijdende auto. En alleen maar zelfscankassa's, zodat als ik een k#t humeur heb en weinig zin in contact ik iig wél nog het minimale hallo en bonnetje hoeft niet, dankje kan zeggen als ik om boodschappen moet!

Nou het is ook allemaal b******* en erger nog, de helft van de tijd werkt ook niet.

Hier ook 2 jaar terug het kabel gedoe gehad.
Geloof dat ze toen wel zes keer zijn geweest,  want  was de communicatie vrij onduidelijk. Het ging ook in alle mogelijke talen gezien het werkt team blijkbaar compleet internationaal migratiewerk was.

Ik merk geen enkele vooruitgang richting mijn oude internet. Het scheelt je geloof ik €50 , bij een latere aansluiting, nou daar hoef je het ook niet voor te laten. Ik zou zeggen, dat het je nu al stress geeft, bespaar je de moeite, (tenzij je van die snelle games wil spelen- dan zal het wel de moeite waard zijn of zo. Of een of andere internetberoep overweegt)

Er lijkt  geen reden waarom je geen trauma behandeling zou doen. 
Nou ja misschien qua financieel bijdragen, - tenzij je het via de  GGZ wil doen,  waar inderdaad geen touw om vast te knopen is en ook geen doorkomen aan.
 Ik begrijp wel dat je vriend het niet snapt, het is ook niet uit te leggen, en daarbij zit de boel hopeloos verstopt door hun eigen werkwijze als  hoofdreden, maar dat zullen  ze je niet aanvoeren. 
Maar of het werkt weet je toch pas als je het hebt geprobeerd.

Als het einde van je studie nog lang niet in zicht is, zou ik persoonlijk denk ik inderdaad overwegen om te stoppen.  
Want het klinkt allemaal niet bemoedigd of  bekrachtigend of fijn..  is dat het waard zou je je inderdaad kunnen afvragen , wat  is de urgentie van die certificaten.

Maar wat mooier dat je dieren er weer beter bij zit! Dat zal een hele opluchting zijn.

Liefs!

hoi lieve Joy 

wat een gedoe met internet hier zijn ze er ook mee bezig mss toch maar doen ze zeiden tegen mij dat in de toekomst je dan geen ADSL internet meer heb ik kan dan nog maar een provider kiezen maar ja een gedoe is het wel 

succes met school is ook moeilijk maar ja als het jou niet lukt dan heb je het wel geprobeerd dat wel ik ben er trots op dat je het geprobeerd hebt maar miss lukt het jou ook 

succes 

liefs en knuffel J

"You should get up, 'cause you got shit to do"

Dank je voor jullie berichtjes Mabel en Mister.

Register or login to view the content

hij wou toch even komen zei hij, " om het leed met me te delen". 

Da's wel lief é 

Van die woningbouw / internetgebeuren is wel een ellende ja. Door mijn werk kom ik ook nog wel eens bij mensen thuis om dingen te vervangen, repareren etc. en dan hoor ik ook wel eens het één en ander over de woningbouw etc , en dat is af en toe gewoon triest inderdaad. Dingen die al jaren gerepareerd of vervangen moeten worden en dat soort dingen. Ik ben ook eens bij iemand geweest die had lekkage in de meterkast, ook lekker gevaarlijk en de reactie van de woningbouw, pfff, bedoel maar. En je betaalt wel huur. Als je geen huur betaal hebben ze ineens wel haast é.

Hoop dat het allemaal geregeld is / word voor je en niet van het kastje naar de muur word gestuurd. Je had het over fuck-you mentaliteit, denk dat die op dit moment wel kan gebruiken 

ps Ik hoor steeds over je diertje enzo, nou ben ik toch wel benieuwd wat voor iets het dan is (of ik moet iets gemist hebben ergens...) en dat voor diertje je heeft hij dan?