Hoi lieve Joy , wat een gedoe met de woonst en zo. Kunnen jullie geen plannen maken om samen te wonen? Dat geeft financieel toch ook wat voordelen? Wat vervelend dat je altijd van het kastje naar de muur word gestuurd? Het samenwonen geeft mij alvast wat voordelen zeker op financieel vlak. In het begin vond ik het moeilijk maar dat is alleen maar beter gegaan met de stabiliteit in de loop van de jaren. Ik hoor in België ook soms geluiden van die woning maatschappijen en hoe die met de mensen omgaan bah maar de huur mag je lekker elke maand gaan betalen. Het is nu wel best vervelend dat je geen warm water hebt om je een douche te nemen. Je zou voor minder weg willen uit je woning als t altijd zo verloopt met de woningmaatschappij. Ik zou me daar ook best zenuwachtig in maken.
Wat moeilijk voor je dier. Jammer dat ze de medicatie niet kan innemen zou wat beter verlopen. Het is allemaal moeilijk voor jou en wij worden daar super zenuwachtig van. Probeer maar plannen te maken om samen te wonen maar ik las iets van een allergie? Kan je daar iets van medicatie voor innemen lieve Joy? Ik weet het niet hoor ben geen dokter. Het zou gewoon beter voor je zijn denk ik dat je kan gaan samenwonen je hebt een goede vriend en misschien kan je volgende stap gewoon gaan nemen. Ik duim voor jou denk alvast aan jou hou je goed hoor groetjes C.

Joy,

Niet werkende verwarming  en warm water heeft echt wel urgentie. Dit is niet normaal.  Laat staan een reden om  te gaan samenwonen. 

Het is helaas wel zaak  om nu eens alsnog flink boos te gaan worden bij de wbv  en je niet te laten wegbonjouren .  

Het is wel mooi geweest met dat begrip ,daar betaal je geen huur voor immers  - om in de  kou te zitten en bij weet ik het wie te gaan douchen.

 Het is aan hun om woongenot  te leveren , vastgelegd in de huur overeenkomst en rechtsgeldig. Dan huren ze een ander bedrijf in als deze geen tijd heeft.

Beetje te simpel wat je meneer zegt. n woningbouwvereniging moet wel degelijk aan zijn verplichtingen voldoen ,-  net als jij met het betalen van de huur,  en er kan  compensatie ge -eist worden.
 Dat kabelbedrijf is overigens aansprakelijk voor de door hen aangerichte  schade. Dat mag de woningbouwvereniging zelf  daar dan op gaan verhalen.

Kom je er niet uit? 
In je woonplaats is  waarschijnlijk wel een  of een andere club die zich met de belangen van huurders bezighoudt.  Want je bent niet de eerste de enige en ook zeker niet de laatste die met dit soort kwesties te kampen heeft. 
Leg die de kwestie voor.  Check internet. 

Tuurlijk heb je er allemaal geen zin in, waarom zou je ook  (wie zou dat wel hebben?) . Ik niet in ieder geval. Maar vrijwel iedereen loopt wel eens tegen iets dergelijks aan ....en dan los je het maar  weer op. Zucht 

 Sterkte!

Bedankt voor jullie reacties weer.
Waarschijnlijk had ik er nog wel weer rotter bijgezeten zonder het forum, heb er toch steun aan

Ik schrijf even verder met privacy 


Register or login to view the content

Ik weet dat genoeg mensen allerlei sh#t hebben en pijn of een ziekte of uit elkaar gaan of ergens niet kunnen wonen of rechtzaken of financiële problemen. 
Maar soms vraag ik mezelf hoeveel kan een mens tegelijk hebben? Alles maakt dat ik het nu wel weer zwaarder begin te vinden om door te gaan.. 

M'n meneer en ik hebben nog even gebeld en ik zei dat ik het gevoel heb dat ik vooral alleen maar een pakketje ellende ben, en of 'ie dan wel zeker wist dat hij wou gaan samenwonen.. Hij zei dat hij het wel een grappig, lief en leuk pakketje ellende vond 
(:

Nou meneer is wel een lieverd! 

Maar ... Heb je dan nu nog steeds geen verwarming en warm water? 

Groot gelijk heb j,e  ik zou ook mooi financieel zelfstandig willen  blijven.
 Je hebt gewoon elders een inschrijfadres nodig voor de gba , dat is alles waar het om gaat om je eigen inkomen te behouden. Buiten het allergie gebeuren om, je kan in principe bij je vriend trekken, alleen je kan je woning niet opzeggen. 
En hoe fijn is het eigenlijk wel niet om ook weer gewoon naar huis te kunnen? 

NL is compleet regeltjesziek. Ik heb wel een gevoel dat de :fraudeursjachtzucht' begint af te nemen na de toeslagen affaire. 

Op zich is  er niets mis mee om je eigen zaken te regelen en niet alles af te laten hangen van een huisarts of wat voor zorgverlener dan ook. Ert gaat nou helemaal van alles mis , die ervaring hebben we hier allemaal, en erg vlot zijn ze nou ook niet. 

Je bent gewoon goed bezig Joy, Je zou je geen bak elllende hoeven te voelen hoor! 
Tuurlijk had het allemaal anders gekund , - maar blijkbaar kan dat gewoon niet of zo . 

Althans, ik sta  regelmatig  met verbazing ernaar te kijken.

Veel liefs en groet !,

hoi lieve Joy 

hoe is het met je beestje ??

ja is wat met samenwonen en een uitkering  waar ik woon als de partner een bijstand uitkering heeft mag een half jaar samen wonen zonder dat de uitkering gekort word je moet dan wel je huurhuis aanhouden 

hopelijk maak je een goede keuze met je opleiding 

de meneer van jou lijkt mij een fine man als ik het zo lees wat hij zegt tegen jou zo'n lieve dingen 

groet J

"You should get up, 'cause you got shit to do"

Dankje voor jullie lieve berichtjes weer.

Nou Mabel, financieel onafhankelijk is het eigenlijk ook niet, ik ben een "uitkeringstrekker" hè. Maarja, het is zo.. toch fijn dat dat er is dan.

M'n meneer kan ook zo lief zijn. Soms maakt dat de angst ook wel meer dat het uit kan gaan. 

In ieder geval kan ik nu weer (warm!) douchen.
Het is even gemaakt dat het in ieder geval niet meer lekt, de radiator losgekoppeld.

Ik zag dat ik deze week de toets heb gemist. Nu zal de kans op examen doen in ieder geval niet meer zijn..
Ik probeer wel nog wat dagen de lessen mee te volgen.

Verder ben ik nu een beetje oppervlakkig bezig, of dat ik daar even mee bezig zou willen zijn. Gewoon wat nagels lakken of make-upjes doen. 
Dat is dan fout, want wat heb ik daaraan, buiten dat ik het nu even leuk vind ben ik dan niet nuttig bezig.
Ik had een gesprek met m'n POH dat alles nu fout is, zo voelt het, wat ik ook doe. Ik denk veel aan de "feedback" die ik in therapie gekregen heb, als je zo doet dan ben je in vermijding, als je zo doet ben je borderline of zijn je "emoties uit het ruitje"
Als ik een houding aan neem dat het me even niet meer boeit met die woningvereniging is fout, ben ik boos of verdrietig dan moet ik niet zo zeuren ect.ect.


M'n beestje lijkt nu wel oké Mister, lief dat je het vraagt.
Ik hoop dat die hernia niet teveel pijn doet voor haar.

Maar Joy, 

 dan ben je nooit financiëel onafhankelijk. Als je werkt ben je afhankelijk van t salaris  van je baas. Als ZZP'er ben je afhankelijk van je opdrachtgevers. Je koophuis is van de bank. 
Enige die dan financieel onafhankelijk zijn zijn mensen die in grote weelde zijn geboren of door verwerving van n paar miljoen. 
 
Ik zou in ieder geval nooit afhankelijk willen zijn binnen n relatie. Dat lijkt me een recept voor ellende . Maar goed,  ik heb dan ook niet bepaald de fraaiste ervaringen. 

Heel fijn voor je dat het opgelost is met de woningbouwvereniging! Vervelend hoor.

Ik vind je therapie ervaringen wel erg technisch aandoen  . Waren de peuten dit aan het oplezen uit een boek ' dit doet de borderliner'  ofzo? Ik hoop dat je het nog uit je geheugen kan wissen, want het slaat nergens op. Althans ik kan me niet voorstellen dat iemand hier  beter van gaat functioneren of zich begrepen voelt.

Het fout zijn gevoel herken ik wel.  Geen idee wat n mens met zichzelf moet uitvreten om wel te deugen, als je tegenovergestelde hebt ingeprint gekregen, kom je daar niet zo snel los van . 

Liefs

Daar heb je eigenlijk wel een punt Mabel..
Eigenlijk zijn we idd altijd wel een soort afhankelijk van baas, gasten/klanten, banken ect.ect. 
Tenzij je in een zelfgebouwd boshutje/grot in de wilde natuur gaat wonen, haha

Wat naar en verdrietig dat je dat gevoel ook zo kent fout te zijn..
Wat probeer jij om ermee om te gaan?
En ja, herkenning dat je er moeilijk vanaf 
komt..

M'n meneer is weer hier geweest het weekend en het is zo'n lieverd.
Afgelopen week had ik zo'n enorme moodswings! Pff, wat een k#thumeur! 
Het zal vast ook aan m'n hormonen liggen. Heeel veel boosheid kwam op, vooral omdat er weer dingetjes uit het verleden getriggerd werden, door andere situaties maar ook door hem. We hadden er al ff over gepraat aan de telefoon en ik probeerde uit te leggen dat ik een klein beetje geirriteerd was door iets van hem maar dat het een enorme boosheid bij mij is doordat hij iets raakte waar een hele lading aan zit..

Toen hij kwam had ik voor 'm gekookt maar daarna zei hij dat ik ff moest gaan liggen met m'n pijn en hij de afwas zou doen. Ik moest huilen, omdat ik het moeilijk vind dat hij vanalles voor me doet maar ook omdat ik me toch wel vaak gesteund voel door hem. 
Ik zei dat ik het wel lastig vond, want hij had al heel de week gewerkt en dat ik dan ook nog zou falen als (huis)vrouwtje voor hem als hij hier kwam afwassen. Toen zei hij plagerig dat ik moest zitten en zwijgen en kwam een kopje thee brengen. 

Ik moet al heel het weekend af en toe huilen, zowel omdat ik nog met verdriet van dingen uit het verleden zit als ook een beetje dat ik het zo fijn vind dat m'n meneer er is en tegelijkertijd de angst dat het fout gaat.
We hebben ook al wat opgeruimd, naar de kringloop gebracht en nog even besproken wat we wel/niet samen willen houden. Bij mij komt daar dan weer een hoop gedoe bij, emotioneel maar ook anders,
want zonde-om-weg-te-doen-maar-het-staat-hier-maar-en-misschien-heeft-iemand-anders-er-wat-aan-maar-wat-als-ik-weer-vanalles-heb-weggegeven-en-dan-uiteindelijk-zelf-weer-niks-meer-heb dingen. 
Toen ik hier kwam wonen kwam ik ook zo goed als met niks, dus ik kan dit! 

En ik ben bij de huisarts geweest en heb een verwijzing naar de pijnpoli. Fijn! De huisarts waar ik nu bij was vind ik ook wel fijn. Het was een meneer en dan vind ik het wel ongemakkelijker om bepaalde dingen te bespreken maar ik voelde me wel serieus genomen en hij zei, ook al is er (nog niet) direct geen oorzaak te vinden, je hebt wel last van pijn en een verwijzing naar de pijnpoli vond hij dan best een normale vraag. 
Bij m'n huisarts van eerst voelde ik me regelmatig niet serieus genomen, dat ik moest zeuren om bv. een bloedtest om te checken of er iets is, merkte ik een houding van "het zal wel" ook als ik bijwerkingen van medicatie had ect.. de hoogoplopende discussie over de medicatie nadat ik crisis had gehad en daarna mijn vraag om er (samen met POH) over te hebben dat vond ze totáál onnodig want er was helemaal geen probleem volgens haar..
Nou, dan crepeer ik nu nog liever dan dat ik nog bij haar ga voor de huisarts! Het irriteerd me dat ze eigenlijk wel nog steeds als m'n behandelend huisarts staat aangegeven. En volgens mij heeft ze écht wat dingetjes in m'n dossier veranderd of weggehaald maar per mail vroeg ik daarnaar en ze ontkent het..

Verder voelt alles voor komende week weer teveel. Ik keek ernaar uit om weer naar school te gaan, ook al ben ik nog steeds verdrietig dat de testen/toetsen niet meer gelukt zijn en de kans op een examen-papiertje daarmee weg is.. (Ik zou wel evt. nog staatexamen kunnen proberen)
Register or login to view the content 

Dat maakt dat ALLES weer teveel is!  
Het liefst wil ik een tijdje alleen zijn en zitten huilen met mezelf, maar tegelijk voelt dat ook weer niet oké, verlaten en alleen. Klem tussen help mij een beetje  en laat me met rust want alles is teveel en alles doet emotioneel pijn


Nou, een heel verhaal er weer uit.. 
Wat een lap tekst, pfff

Inderdaad een aardige lap tekst   hoop dat het oplucht.
Zo te lezen tref je het wel met je meneer, wou dat ik zo iemand had (maar dan in vrouw-vorm   )
Als ik het zo lees vind je het aan de ene kant moeilijk om alleen te zijn / aan de andere kant om samen te zijn? Kan het mis hebben. Of is het ook de verandering, van het samenwonen enzo, of ...
Heb er ook wel eens aan zitten denken. Aan de ene kant wil ik ook niet 'alleen' zijn, maar aan de andere kant weet ik ook niet of ik wel samen kan wonen (ook ivm hobby's enzo, je eigen ding doen zegmaar). Maar goed, dat effe terzijde.

Wel fijn om te horen dat je een huisarts heb nou die je wel serieus neemt. Zal ongetwijfeld al een beter gevoel geven dan die andere die je eerst had.

Hoe komt het trouwens dat bij het opruimen een hoop gedoe komt? Is het idee van het (eventuele) samenwonen, keuzes maken of ... De kringloop vind ik zelf altijd wel prettig eigenlijk. Vind het zelf ook vaak lastig om dingen weg te doen. Vaak zijn het dingen waar je eigenlijk niks aan heb en weggooien is dan ook weer zonde. Daarom dump ik nog wel eens wat bij de kringloop. Ik ben het kwijt en wie weet heeft iemand er nog wat aan. Zo heb ik ook een adresje waar ik computerzooi kan dumpen. In het verleden (ver) bouwde ik nog wel eens computers en zat er altijd mee te rommelen. Zo doende heb ik een heleboel van die rommel over. Weggooien vind ik zonde, die gozer doet het als hobby dus ... tijdje geleden zolder opgeruimd en een hoop gedumpd. 
Nadeel van de kringloop is als je er wat dump dat je ook meestal wel effe rondje ga lopen, en ... dan kom je wel eens wat tegen haha.

Ja meestal lucht het wel op idd.. haha
Al vind ik het best lastig als het over bepaalde dingen gaat met privacy enzo..

Er zal vast een vrouw-vorm rondlopen voor jou. Alleen nog niet gevonden! Beetje metal-headje? 

En wat voor hobby bedoel je? Moet ze een beetje rare hobby hebben? 


Het is nu voor mij nog meer de kant van het samenwonen toch een stap vinden. Ooit heb ik samengewoond (hoe heb ik dat toen gedaan? hahaha)
Maar ben daarna zo gewend om veel alleen te zijn.
En ja, en nu raak ik een beetje gewend aan steun en samen zijn ect. en kan toch weer uit elkaar gaan en dat kan dan heeel veel pijn doen..

Ik breng de meeste dingen ook liever naar de kringloop dan gewoon weggooien, of ik kijk dat het anders gerecycled zou kunnen ofzo. 
Maar dan stel, je hebt al je computer-zooi weggedaan en dan gaat het laatste wat jij nog hebt aan computer zooi (en wat je tegenwoordig wel nodig hebt) kapot en je kunt ook niet zomaar een nieuwe kopen ect. Nou ja, dat zou gewoon balen zijn..

Bij therapie heb je ook een vorm van wat-als senario's bedenken om zo met angst om te gaan om toch dingen te doen (ik weet ff niet meer hoe dat schema heet)
Bv. je hebt angst gekregen om naar de winkel te gaan omdat je mogelijk in je broek plast en dat is vervelend dan, dus ga je niet naar de winkel. En dan moet je met dat therapie-schema denken dat dat vast niet gebeurd en als het gebeurd dan komt het goed want in je broek plassen is dan het ergste wat kan gebeuren en als dat alles is.. En dan is je angst weg en ga je naar de winkel (zoiets moet dat werken dan)

Nou, bij mij werkt dat "vragenspelletje" of schema een beetje avé-rechts denk ik want inmiddels heb ik dan soms dat ik de meest vreselijk-verschrikkelijk-afschuwelijke dingen probeer te bedenken, haha.
Dat gaat dan nu vaak zo in m'n gedachte (ondertussen probeer ik ook gewoon te bedenken dat dat allemaal niet gebeurd en probeer ik gewoon verder te doen met opruimen hoor) 
Maar dan zowel als ik iets wel doe of niet doe, dus wél dingen wegdoen/níet dingen wegdoen. 
Geen idee waar het vandaan komt want heb daar geen trauma in ofzo. 
Maar het is niet alleen met opruimen/dingen wegdoen of juist weer kopen.. in andere situaties komt dat ook zo wel eens 
Ik heb gewoon de laatste dagen ook weer wat extremer last van angst
en dat is gewoon vervelend 
Angst, boosheid en verdriet