Ik heb best veel alcohol gedronken laatste tijd en daar wil ik nu mee stoppen.

Echt als verdoving. Eerst omdat mijn vader ziek was. Toen om die stomme musicalvriend die eerst zijn hele ziel en zaligheid met me deelde en opeens alleen nog maar heel kortaf reageerde als ik iets vroeg. Ik raak gehecht aan zo iemand, maarja. 

Ik weet niet eens meer wat alle andere redenen waren. Maar ik wil het niet meer. Ben ook flink aangekomen. 

Trouwens de musicalvriend zijn kinderen vind ik niet zo leuk. Ik vind kinderen soms heel leuk, maar iig het meisje niet. Jongetje was misschien nog wel schattig maar die sneeuwde onder bij die zus. Nee gewoon vergeten die mensen.

Begrijpelijk Feline maar misschien toch idd een goed plan om niet teveel te drinken. 

Succes met stoppen!

Ik had zelfs uitgesproken dat ik wel vrienden wilde blijven maar toen was die scheiding nog niet definitief en het lijkt wel of hij nu altijd die kinderen heeft (zal niet zo zijn) en dat ie zelf geen bed heeft, alleen de kinderen wel. 
Zoiets ving ik op. 

Maar hij was wel iemand met wie ik makkelijk praatte en dat mis ik wel. Geen reden om maar weer een fles open te trekken maar jammer is het wel want ik denk niet dat dat weer terugkomt.

Het is denk ik steeds dat afscheid nemen. Eerst de psycholoog eind december. En dan doen ze alsof een traumabehandeling los staat van evt andere psychologische behandeling maar ik kan dat toch allemaal niet zien als losse stukjes en alsof zo’n man inwisselbaar is. 

Nu weer afscheid van de musicalvriend. Ik zie niet echt ruimte voor een vriendschap als het altijd over zijn kinderen gaat. 

Paar glaasjes wijn gaan er dan wel in maar ik moet dat niet meer doen…

Beter gewoon de tranen laten komen maar dat lukt nog niet echt.

Als huilen oplucht dan hoop ik dat dat ff lukt Feline.
Bij mij komen er op momenten ook tranen maar ook niet altijd op handige momenten.

Dat ken ik idd Joy. Wat dat betreft is de zonnebrillentijd handig en de mondkapjestijd was dat soms ook. Totdat zo’n kapje doorweekt was natuurlijk. 

Weet nog dat ik bij een van de musicalrepetitie s heb zitten vechten tegen de tranen om van alles. En musicalvriend deed ook stom in de auto en nadat hij me had afgezet wilde ik nog even naar de avondwinkel lopen maar ik moest onderweg zo huilen dat ik maar niet meer naar die winkel ben gegaan. Want ja wat moeten die mensen s avonds laat met een klant die helemaal overstuur is. 
Dat is denk ik de laatste keer geweest dat ik zo’n niet te stoppen huilbui had. 

Misschien omdat die musicalvriend me toen opeens begon af te kraken in de auto dat ik misschien niet echt in zo’n groep paste want ik maakte nooit grappen etc. Maarja we kwamen altijd te laat en gingen ook snel weer weg en ik vond de grappen van die mensen ook best kut dus tja. 
Was wel genoeg voor tranen met tuiten, allemaal dingen bij elkaar.
Dag later liet iemand me voorzichtig weten dat hij vond dat musicalvriend me erg belastte met zijn dingen. Vanaf toen ben ik ook zelf vervoer gaan regelen want het was wel waar. 

Hopelijk komen de tranen vanzelf weer een keer.

---

Ik heb maandag voor het laatst ‘stiekem’ gedronken. Gisteren een biertje in gezelschap en vandaag niks. 

Binnenkort de flessen maar ns wegmoffelen want gezien de sociale controle op de buurt lijkt het me niet zo handig dat ik het met de kruiwagen doe. Zou wel lekker efficiënt zijn.

bekend probleem!

 ik weet hoe andere dit oplossen : Voor  wegmoffelen van flessen biedt de boodschappentrolley uitkomst . Daar kan geen kruiwagen tegen op. Gelukkig ook nog handig voor heel veel andere zaken. Voor een tientje heb je er al een bij de Action 

Sterkte Feline, zet hem op!

Dank je wel Mabel! 

Meestal neem ik er 3 tegelijk mee en dan niet altijd dezelfde glasbak. 
Boodschappentrolley ook goed idee. 

Bah ik voel me echt heel raar vandaag. Mijn hoofd, bah. Misschien ook juist het minderen van de alcohol.

hoi Feline 

hier een knuffel voor jou komt goed het blijft een gevecht met pillen en of alcohol 

liefs J

Het Dank je Mister. Ik voelde zo’n strijdvaardigheid en had al een boek in mijn hoofd zitten en ik hoefde het alleen nog maar te schrijven. 

Nu is alles weg. Energie, inspiratie, allemaal weg.