Mijn partner met chronische depressie. Wat kan ik doen om te helpen?

Hallo lieve mensen van dit forum,

Voor alle mensen met partners die depressie hebben en/ of mensen die depressie (specifiek misschien chronische depressie) hebben heb ik een vraag. (Dit word een lang bericht)

Ik ben nu ongeveer een half jaar samen met mijn vriendin uit Amerika. We zijn nu officieel 1 maand echt samen nadat we elkaar in het echt hebben gezien. Lange afstand relaties zijn op zichzelf erg zwaar. Ik was ook niet echt een persoon die hier ooit aan zou willen beginnen, totdat we elkaar ontmoette. Ik heb mij nog nooit zo goed gevoeld in mijn hele leven en zij voelt zich hetzelfde. Omdat we elkaar over het internet leerde kennen (iedereen hier kan dit snappen) waren we erg open over persoonlijke dingen met elkaar. Ik leerde dat ze chronische depressie heeft. Een beetje Google onderzoek deed weinig op, er zijn te veel verschillende meningen en dingen over depressie dat het allemaal te veel is. 
Vandaag ben ik voor het eerst op zoek geweest naar een online forum voor mensen uit Nederland die hetzelfde doorgaan. Ik zocht dit op vanwege een hoog vermoedende geestelijke stoornis die ik kan hebben: OCD. na een forum daarvoor te hebben gevonden kwam ik ook op deze terecht. Ik wil weten hoe ik haar kan helpen. 
Wat is chronische depressie? Hoe voelt het voor haar? Ik zag op internet dat dit partners narrig en geïrriteerd kan maken naar anderen toe. Dit is niet het geval voor ons. Ze is altijd zo lief, in persoon en online wanneer we bellen. Dag in dag uit. Ze is heel erg gevoelig en ik doe haar soms ook onbedoeld pijn wanneer ik grenzen laat zien. Ze is iemand die niet snel haar gedachten en echte gevoelens deelt, wat erg met mij kruist sinds ik iemand ben die alles tot het punt wilt uitvogelen en soms push ik haar (niet expres) om mij te vertellen wat er aan de hand is. Het kan mij soms irriteren omdat ik haar niet in persoon kan zien en ik geen idee heb waar ze staat. 
Ik wil liever geen persoonlijke informatie vertellen over haar situatie en jeugd maar ik kan jullie vertellen dat het niet een pretje is. Er is niet iemand die haar kan helpen en ik heb het gevoel dat ik de boosdoener moet zijn om met haar hulp te zoeken. Als support. Ik wil dat ze het zelf opzoekt wat ze ook een klein beetje doet. Ik denk snel: iedereen heeft soms toch een kleine duw nodig in de juiste directie? Maar depressie is serieus en ik wil haar graag helpen en niet het foute doen. Wat ik heb gedaan tot nu toe: haar laten zien dat de directe toekomst een stuk beter is (ze komt een maand hierheen, verhuisd met een vriend, etc.) dan de huidige situatie. Haar meerdere duwen geven om te bellen naar haar doctor voor een intake therapie afspraak. Hier komen vaak excuses naar boven als ik vraag waarom het nu niet kan en waarom het nog niet gedaan is. Ik probeer gesprekken te beginnen over medicatie zoals anti-depressants (geen zorgen, ze heeft ze al eerder gehad wat heeft gewerkt). Onzekerheid speelt een grote rol. Ze is vaak bang dat ik haar niet meer leuk vind wat ik constant recht moet zetten.
Ik ben zelf niet perfect, ik raak snel geïrriteerd van erg klef en aanhankelijk gedrag. Ik denk dat dit alleen is wanneer ik het gevoel heb dat ze me niet alles verteld en ik kan daar slecht tegen. Meerdere keren gaat ze ook over grenzen heen wanneer ik ze duidelijk maak. Ik probeer dan echt mijn best om haar te comforten alleen lukt dit niet altijd. 

Waarom ik meer in-dept ben gegaan in onze relatie is omdat ik wil weten of dit een gedragspatroon is waar andere mensen ook mee omgaan. Hoe kan ik helpen haar beter te laten voelen?, Comfortabeler te laten voelen? Ik geef zo veel om haar en we hebben de grootste lol, ik hoop gewoon dat haar leven beter kan worden want ze verdient de hele wereld naar mijn mening. 

- Pico