Hoi allemaal,

Hopelijk voel ik hier mij niet alleen.. JA ik help je .. Ja ik ben er voor je!!, allemaal dingen die ik hoor.. totdat ik de verwachtingen van diegene niet kan na komen, simpelweg niet kan opbrengen...
Ik snap dat het ook ontzettend moeilijk moet zijn voor hun maar voel mij zo alleen.. schrijf dit met trillende handen, benen en eigenlijk heel mijn lichaam.. met een grote brok ellendig gevoel van binnen..

Mijn moeder (M) heeft mij afgelopen dinsdag geholpen met opruimen, 3x dankjewel gezegd heb me ook echt over een grens moeten trekken om het aan te geven en te vragen of ze dit wou doen..
Zoals al de hele tijd kan ik mijn huis nu niet bijhouden en ja het is pas donderdag, twee dagen verder en nee niet alles opgeruimd het is best wel weer een rommel... ik kan het gewoonweg niet..
Vandaag weer halve dag gewerkt, meer lukt niet eerder behoefte aan minder.. probeer elke dag me weer toe te zetten om dingen te doen, wat tot nu toe eigenlijk alleen lukt is soms me overtuigen om toch een stukje motor te gaan rijden... is dit verstandig? weet niet enigste waar ik mij enigszins een beetje in kwijt kan.. Ben opgestapt van huis gegaan..
toen ik terugkwam zag ik een app van mijn moeder, ben je thuis? vervolgens reageerde ik nee dankje voor de was (die had ze gewassen en is ze even hier komen leggen) het vervolg was dit: [img][/img]

Terwijl dit bezig is kan ook mijn vriendin mij niet meer aan..
waarschijnlijk heb ik ook last van een soort verlatingsangst en kan ik mijn vriendin wel vertrouwen maar kan er geen rust in vinden en hierin blindelings vanuitgaan..
ik wil gewoon even het gesprek delen...

Je geeft wel een goed beeld.

Wat ik hoor in het bericht is het volgende:

Jij voelt je niet begrepen en behoorlijk machteloos. Depressie is een rot ziekte die je behoorlijk onderuit kan halen.

Moeders reageert op een manier alsof je fluitend in het leven rond wandelt. Zij heeft verwachtingen die niet realistisch zijn en niet passen bij hoe jij je voelt. Je moeder onderschat jouw situatie behoorlijk. Ze heeft duidelijk te weinig kennis over het fenomeen depressie. Zij is teleurgesteld, zij ruimt de boel op en verwacht dat jij het bij houd op een manier die zij voor ogen heeft. Jammer.
Werkt zij op een computer Martijn? Misschien moet je haar een goede site doorgeven en haar vragen daar wat te gaan lezen.

Je hebt op dit moment moeite met het vertrouwen. Mogelijk heeft dat iets te maken met het feit dat jij jezelf nog amper terug kent,  je hebt weinig basis om te vertrouwen. Kan het zo zijn dat het weinig met jouw vriendin te maken heeft?
Het probleem van jouw vriendin is dat zij het persoonlijk maakt. Ze neemt jouw uitspraken letterlijk op als "jij vertrouwt me niet" daar wordt ze boos, verdrietig van en krijgt een machteloos gevoel. Voelt het voor jou zo, wat ik schrijf? Misschien is het een idee dat je haar dit in jouw eigen woorden uitlegt.  

Al met al een spiraal waar je in blijft rond draaien. Kan me voorstellen dat je er moedeloos van word.

Heb je al een afspraak bij een psychiater of specialistische GGZ psycholoog?

Hoor graag jouw reactie,

Groetjes,  Bert