Ik voel me een levende zombie. Dat ik er net zo goed niet kan zijn. Het maakt niet uit wat ik doe. Niemand ziet het. Ik kan hier ook dood liggen zijn, niemand merkt t. 
Ik zie mensen feesten, naar verjaardagen gaan, lol hebben, op vakantie gaan. Het lijkt van een andere planeet. Ik ga naar bed en sta weer op en ga weer naar bed. Dat is het. Zonde wel.

Lijkt me rot dat je je zo voelt Pien.
Is er misschien een reden voor? ( medicatie bijvoorbeeld? )

Herkenbaar Pien, 
Jezelf meer een toeschouwer dan een deelnemer voelen. 
In ieder geval welkom en schrijf  gerust met ons mee. Hier kan je prima meebestaan!

Lief van Mabel

welkom op het forum 

schijf van je af 

ik heb dat gevoel ook gehad 

groet J

Ik voel me een levende zombie. Dat ik er net zo goed niet kan zijn. Het maakt niet uit wat ik doe. Niemand ziet het. Ik kan hier ook dood liggen zijn, niemand merkt t. 
Ik zie mensen feesten, naar verjaardagen gaan, lol hebben, op vakantie gaan. Het lijkt van een andere planeet. Ik ga naar bed en sta weer op en ga weer naar bed. Dat is het. Zonde wel.

---

Dag Pien

De gedachte van eind vorig jaar er net zo goed niet te kunnen zijn sneed mij door de ziel. Ik ken het wel hoor. Toch, voor anderen kun je een betekenis hebben. Die is soms aan jou zelf niet helder op zulke ogenblikken. Het kan dank ik steunend en goed zijn om er bij stil te staan wat je voor anderen betekent.
De eerste wet van geestelijk leven is zo las ik eens: geef weg wat je nodig hebt. Aandacht, liefde, etc.
Dat geeft jou zelf een functie en houvast om iets voor een ander te betekenen. Hoe klein ook, elk gebaar kan voor een ander zo belangrijk zijn! En voor jou zelf ook. Je gevoel van eigenwaarde.
Hoe is het je tot nu vergaan?

Dipjes

Heel herkenbaar Pien.

Vraag me zelf nu ook heel veel af waarom ik er nog ben.
Had er ook nooit moeten zijn. 

Wens je veel sterkte (mocht je hier nog lezen.)

Dat heb ik ook. Elke dag en al zolang. Niet meer vol te houden.

Ik voel me een levende zombie. Dat ik er net zo goed niet kan zijn. Het maakt niet uit wat ik doe. Niemand ziet het. Ik kan hier ook dood liggen zijn, niemand merkt t. 
Ik zie mensen feesten, naar verjaardagen gaan, lol hebben, op vakantie gaan. Het lijkt van een andere planeet. Ik ga naar bed en sta weer op en ga weer naar bed. Dat is het. Zonde wel.

Ja Pien , het is een rot gevoel. Ik zie mensen ook rondom mij gewoon hun leven opbouwen , hun leven leiden en ik heb dat allemaal niet gekund, ik zie hen ook reizen , leven , feesten en ik kan het niet  zoals je zegt  het lijkt van een andere planeet. Ik probeer gewoon hele kleine dingen te doen die ik wel aankan zoals een lange wandeling, wat muziek beluisteren of telefoneren met mijn beste vriendin of chatten maar het grootste deel van het leven gaat gewoon aan me voorbij dus heel herkenbaar veel moed groetjes CYranno

Mensen, 
Ik heb het een bepaalde periode in mijn leven wel gekund. Althans, ik deed het. Maar het gevoel dat ik het ook 'leefde', bleef toch een beetje achter. 


Ik weet wel: 
Veel dingen lijken mooier dan ze zijn,  ook omdat ze mooier, grootser en meeslepender verteld worden dan ze zijn.   Veel zaken zijn nogal overgewaardeerd. 
Al dat 'grote enorme genieten'  bestaat eigenlijk helemaal niet zo. 

Maar het gevoel dat alles aan je voorbij gaat ken ik ook, en dat is ook niet fijn. 

Eerlijk gezegd... ik zou ook niet weten wanneer het wel goed/ok  is.
 Dingen willen die je niet hebt is eigenlijk helemaal niet handig , wil je je wat goed voelen. 

Lastig allemaal.

Liefs