Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hou het niet meer vol..


#1

Hallo iedereen, 

Ik ben Peetie en ben 40.

Nieuw hier en hoop dat ik gelijk mijn verhaal mag vertellen 

In 2011 ziek thuis gekomen met burn out, nu al 6 jaar geen energie en depressief.
Alles al geprobeerd van vitamine waaronder niacine tot aan paddestoelen in micro dosissen.
Psycholoog en artsen. Citalopram en ritalin
Evengoed proberen wat te werken.
Niks helpt!!

Vanavond zit ik weer s in een diep dal en is mijn avond wat gezellig met vrienden uit eten zou Zijn, nu in me eentje in bed.
Dat is the story of my life.

Het duurt al 6 jaar. Ben elke dag aan het vechten.
Mijn leven gaat van het proberen de leuke dingen te blijven doen naar de rust tussendoor te vinden.
Zeg maar opsluiten tussen de leuke dingen door.

Wt helpt nou? Ect daar zal ik denk ik niet voor in aanmerking komen. Maar ga het wel proberen, want vanzelf overgaan heb ik geen hoop meer in.
Antwoord

#2

Hi Peetje,

6 jaar lang! Goede genade wat een lange weg ben je al gegaan! Alle respect dat je het zover hebt geschopt. Het vanzelf overgaan lijkt me ook niet aan de orde inderdaad. Ik wil proberen met je mee te denken welke opties je nog niet geprobeerd hebt als je dat fijn vind. ( en misschien zijn er anderen met ervaring die dat ook wel willen doen)
Vraag ik je wel nog even verder uit. Die je me ook persoonlijk mag mailen als je dat liever niet en public wilt neergooien. Ik doe dat zelf wel, maar dat wil niet zeggen dat iedereen dat fijn vind of moet doen.
Wil je me vertellen
of je weet waardoor je depressie is ontstaan? ( of waarschijnlijk is ontstaan)
Of je nog medicatie gebruikt op het moment en waarom je het kreeg?
Welke therapieën je hebt gevolgd en wat je daarvan vond/wat het deed?
Wat vind je zelf nog goed gaan en waar loop je echt steeds vast?

Misschien stel ik echt veel te veel vragen. Kijk maar wat je wil beantwoorden en of dat lukt. Zo niet mag je ook uit de losse pols schieten en zeggen wat je wilt. Het maakt niet uit. Gooi er vooral uit wat jezelf kwijt wilt.
Voor nu, heeel veel sterkte gewenst!


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liz is fighting :   • Peetie
Antwoord

#3

(06-08-2017, 19:34)Liz is fighting schreef: Hi Peetje,

6 jaar lang! Goede genade wat een lange weg ben je al gegaan! Alle respect dat je het zover hebt geschopt. Het vanzelf overgaan lijkt me ook niet aan de orde inderdaad. Ik wil proberen met je mee te denken welke opties je nog niet geprobeerd hebt als je dat fijn vind. ( en misschien zijn er anderen met ervaring die dat ook wel willen doen)
Vraag ik je wel nog even verder uit. Die je me ook persoonlijk mag mailen als je dat liever niet en public wilt neergooien. Ik doe dat zelf wel, maar dat wil niet zeggen dat iedereen dat fijn vind of moet doen.
Wil je me vertellen
of je weet waardoor je depressie is ontstaan? ( of waarschijnlijk is ontstaan)
Of je nog medicatie gebruikt op het moment en waarom je het kreeg?
Welke therapieën je hebt gevolgd en wat je daarvan vond/wat het deed?
Wat vind je zelf nog goed gaan en waar loop je echt steeds vast?

Misschien stel ik echt veel te veel vragen. Kijk maar wat je wil beantwoorden en of dat lukt. Zo niet mag je ook uit de losse pols schieten en zeggen wat je wilt. Het maakt niet uit. Gooi er vooral uit wat jezelf kwijt wilt.
Voor nu, heeel veel sterkte gewenst!



H hoi 
Wat lief!! Ik mail je morgen even.
Antwoord

#4

Ik zal het hier schrijven, misschien helpen we daar ook iemand anders weer mee. Ook al is het bij iedereen anders.

Bj mij begon het eigenlijk al toen ik 20 was. In een ander deel van het land (buitenland) zo hard gewerkt, daar viel ik al uit door oververmoeid. 

Jaren erna overspannen geraakt, hier wel snel weer uit. Ik woonde toen tijdelijk weer bij mijn ouders.

Jaren daarna slechte relaties gehad. De ergste van mijn ex, waarbij ik een kind heb.

In 2010 hele lieve man tegengekomen. Toen begon ik er met hem over te praten en dacht ik aan pms, huisarts geweest en kreeg de pil voorgeschreven. Van 1 week in de mnd ellendig voelen voor ongesteldheid, ging het al gauw naar 2 weken en naar 3 weken....ik dacht dat kan geen pms zijn....
Wat dan wel??

Afijn uiteindelijk ingestort en zo begon het...burn out, depressie ...
Vanaf dat moment naar psycholoog en een andere psycholoog. Huisarts, en nu  GGZ
Heb een fijne psycholoog maar ik heb niet het idee dat je hier nou echt beter door wordt.
Ook sliep ik het eerste jaar smacht nauwelijks, vaak in de ochtend viel ik pas in slaap.

Ok wat heb ik allemaal al geprobeerd:

Hypnose  voor in slaap te komen
Hapto 
Bio resunantie
Vitaminen
Paddo s in microdosis
Wuetolie om te slapen
Bloedonderzoek en meerdere malen
Oh ja schildklier meds  wat later weer stabiel was..
Weekend ayuasca
Sporten, wandelen
Studie doen

Niks helpt
Er zitten echt betere dagen tussen maar energie is zoooooo  snel op, waarbij ook mijn humeur downhill gaat.
Het schommelt tussen in bed liggen en proberen nieuwe energie te krijgen naar sporten een heel weekend. Wel met over grenzen Gaan, maar ja anders doe ik niks meer

Hoop dat je een beeld hebt.
Antwoord

#5

Hallo Peetie,

Allereerst een hartelijk welkom op dit forum.

Ik zal je wel weinig nieuws vertellen als ik stel dat jij in je leven niet zo goed voor jezelf hebt gezorgd.
Zowel in jouw relaties (tot de laatste?) als met je werk. Je lijkt een lange tijd onvoldoende te hebben aan gevoeld waar jouw grenzen lagen.
En misschien in je eerdere relaties te weinig je grenzen gesteld. Als je dat maar lang genoeg doet kan dat tegen je gaan werken. Dat doet wat met een mens niet? Hoe zou jij jezelf als mens omschrijven?
Ik heb zelf verschillende depressies door gemaakt en het ging pas wat beter toen ik goed voor mezelf ging zorgen. Serieus stil ging staan bij mijn gevoelsleven.  Een betere balans in mijn leven vinden, leren voor mijzelf op te komen, grenzen stellen. Mij veel minder gaan storen wat andere mensen wel niet van mij zouden vinden. Bloedserieus voor het eerst te gaan leren leven.
Hoe is voor jou? Ik hoor het graag.

Groetjes,  Bert
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bert :   • Peetie
Antwoord

#6

hi Peet,
En daarnaast dus Citalopram en Ritalin..... Net als ik hard opzoek geweest naar een oplossing voor je depressie.

Okay, wat een verhaal joh en fijn dat je het gewoon met ons deelt. Een ander heeft er mogelijk inderdaad wat aan en anderen kunnen met je meedenken ook.
Iedereen zal dat vanuit zijn eigen manier van denken en ervaren doen, dus blijf vooral zelf nadenken en kijken wat je nodig hebt en wat je aanspreekt of met je klikt.

Ik heb een paar tips die je zelf maar moet onderzoeken en je mening over vormen:
-schematherapie: diepliggende patronen in je eigen gedrag veranderen. Dit wordt tegenwoordig meer ingezet voor hardnekkige of terugkerende depressies dan voorheen.
-rTMS: vergoeding is nu geloof ik wel aan de orde, maar mogelijk niet overal . Veelbelovend en niet zo heftig voor je lijf als ECT. helemaal niet heftig zelfs, dus zeker te proberen
- Als je citalopram hebt geprobeerd, dan is dat de eerste medische stap die artsen kunnen proberen. Er is wel echt nog een heleboel andere opties in de medische wereld die verandering kan brengen. Dit kan een zoektocht zijn met een goede psychiater die dat traject met je wil proberen. Blijf wel goed opletten op jezelf. Ik ben twee keer geholpen door medicatie, dus ik weet dat het werkt, maar tegelijk weet ik ook dat medicatie soms erg heftig kan zijn
- je begon met anticonceptie: je vertelt niet of je bent gestopt. Dat hoop ik wel eerlijk gezegd, want dat lijkt me een boosdoener op het eerste gezicht. Eerlijk gezegd bij mij ook een mogelijke trigger geweest. Had de prikpil. Eerste keer prikken bloede ik als een rund voor een maand. Tweede keer prikken zei ik tegen mijn vriend dat ik me minder goed voelde en moest opletten omdat het mogelijk depressieve gevoelens vergrote en wilde dat natuurlijk niet voor de tweede keer. Derde keer prikken storte ik in na 6 weken..... Had het er mee te maken, was het toeval? Geen idee. Ik ben gestopt met de prikpil en gebruik nu een andere AD dan voorheen en die helpt me weer gelukkig.

Mijn ervaring is dat grote organisaties zoals Arkin of PsyQ of GGZ Centraal, zoveel in huis hebben dat ze ook makkelijker toepasselijke hulp kunnen bieden. Beter dan een psychologen praktijk met een paar mensen, of een psychiater in zijn eentje.

We zijn nog veel te jong... ik word  40 in oktober. Voel me 25 eigenlijk. Waar is de tijd gebleven? Ik hoop dat je je leven terug kan krijgen. Depressief zijn is namelijk echt vreselijk.

Hoe kom je normaal gesproken de dag door? Hoe leef je? Werk je nog? Heb je de zorg voor je kind?


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 11-08-2017, 23:35 door Peetie.)

(07-08-2017, 17:02)Bert schreef: Hallo Peetie,

Allereerst een hartelijk welkom op dit forum.

Ik zal je wel weinig nieuws vertellen als ik stel dat jij in je leven niet zo goed voor jezelf hebt gezorgd.
Zowel in jouw relaties (tot de laatste?) als met je werk. Je lijkt een lange tijd onvoldoende te hebben aan gevoeld waar jouw grenzen lagen.
En misschien in je eerdere relaties te weinig je grenzen gesteld. Als je dat maar lang genoeg doet kan dat tegen je gaan werken. Dat doet wat met een mens niet? Hoe zou jij jezelf als mens omschrijven?






Ik heb zelf verschillende depressies door gemaakt en het ging pas wat beter toen ik goed voor mezelf ging zorgen. Serieus stil ging staan bij mijn gevoelsleven.  Een betere balans in mijn leven vinden, leren voor mijzelf op te komen, grenzen stellen. Mij veel minder gaan storen wat andere mensen wel niet van mij zouden vinden. Bloedserieus voor het eerst te gaan leren leven.
Hoe is voor jou? Ik hoor het graag.

Groetjes,  Bert


Hi bert
Je zegt precies hoe het Is, te slecht voor mezelf gezorgd.  Moet ook beter voor mezelf zorgen.
Daar ben ik ook de laatste tijd erg aan het opletten.  Maar je weet hoe lastig het is.

Hai 

Liz, bedankt voor je bericht, ik moest deze week naar de arts, daar heb ik gevraagdom rTms. Ik had er nog nooit van gehoord. Mijn arts kende het enigszins, maar dacht dat ik er niet voor in aanmerking zou komen ivm te weinig uitgeprobeerd...dat gaan we wel samen uitzoeken.  nu gaan we dus de citalopram afbouwen enmet een ander depressivum starten.. met zoloft geloof ik
Ook heb ik lorazepam gekregen.  

Ok ga ik vragen om op suikerziekte te testen, weet niet of iemand die dit leest herkent met mijn sympomen...
Maar gisteren gesport, zoals altijd (in burn out/depressie periode) zakt mijn energie en sport ik alleen nog op wilskracht.
Een vriendin heeft diabetes en ik zei kn je mij ook s prikken? Ik zat toen op 3.2. 
Vanavond weer gemeten en zat op 5.6 maar wel na patatje en broodje kroket en een cola...

Maar ja je blijft op zoek...ellendige, frustrerende tocht
Antwoord

#8

Hi Peetie.  Ik wil je niet aan het schrikken maken,  maar ik heb te lang lorazepam gebruikt,  6 mnd en ben daar nu heel heel erg ziek van en zal dar nog maanden zijn helaas. Ik heb vreselijke ontwenningsverschijnselen bij de kleinste vermindering.
Daarom mijn waarschuwing :  Gebruik het echt alleen in uiterste nood. Als je lichaam er aan went is het de hel om eraf te komen. 
Lees maar eens over lorazepam en afbouwen. 
Dus sporadisch kan het je helpen. 
Btw 1mg Lorazepam is al 5 mg valium. Lorazepam word gegeven alsof het snoepjes zijn maar het is heftig spul. 


Ik hoop dat je goede begeleiding krijgt. 
dat hebben we allemaal zo nodig. 
RTMS is ook voor mensen die niet alles al hebben geprobeerd.  Studies wijzen uit dat het voor veel mensen werkt.  Vooral de zwaardere depressies. 

Heel veel sterkte iig. X


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#9

Dank voor je tip.
Ik weet het heb ooit oxezapam verslaving gehad 

He gaat het met jou?  Wat is jouw verhaal?
Antwoord

#10

Hi Peet, 

Mijn verhaal is het makkelijkst te vinden door op mijn naam te klikken en mijn posts te lezen. 

Voel me niet gefocust genoeg om alles te vertellen namelijk, maar in het kort ben ik in okt 2016 ziek geworden met een zware depressie. Ik ben uiteindelijk na 8 mnd opgeknapt met AD medicatie. Toen wilde ik gelijk stoppen met de lorazepam die ze me steeds gaven ondanks mijn  vragen of dat geen probleem was. 
En nu al weer twee maanden ziek van het afbouwen en nog maanden te gaan. Ik word ook depressief van de afbouw, nu diazepam trouwens omdat lorazepam bijna niet af te bouwen is met de heftige symptomen die ik heb. Ik heb 4mg diazepam te gaan en kan alleen met tienden afbouwen waarbij ik drie weken minimaal nodig heb voor herstel. 
De depressieve gevoelens nu zijn voor mij wel echt minder erg dan mijn eigen depressie. Ik hoop dat dat niet erger word.  Doodziek zijn kan ik hanteren. Depressie is veel moeilijker.  

Gr. Liz


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nog meer schrijven Started by Joy
53 Replies - 1,359 Views
Vandaag, 03:32
Laatste bericht: cyranno
  Het wordt niet beter Started by Mango-ijs
5 Replies - 519 Views
20-11-2023, 10:14
Laatste bericht: Jarno
  Ik weet het niet meer Started by Gewoon_Ik
6 Replies - 308 Views
10-11-2023, 23:55
Laatste bericht: Mabel
30-08-2023, 19:13
Laatste bericht: Sander45
  Het stopt niet Started by Kannietmeer
5 Replies - 524 Views
15-06-2023, 19:39
Laatste bericht: Mabel
  Weet me geen raad meer Started by Kenzo
6 Replies - 627 Views
13-04-2023, 11:43
Laatste bericht: Kenzo
  kan het niet meer Started by cyranno
14 Replies - 1,372 Views
20-03-2023, 18:32
Laatste bericht: Joy
18-03-2023, 19:29
Laatste bericht: Mabel
  Niet kunnen huilen Started by Nick
9 Replies - 1,716 Views
21-08-2022, 17:48
Laatste bericht: Jupiter
17-08-2022, 23:37
Laatste bericht: J@n



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)