Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline



Dank je Desire.

Het gaat ook echt allemaal een beetje raar. We hebben al zoveel verschillende appgroepjes gehad voor dit project. En degene die coördineert is heel dyslectisch en zij kan oprecht die appgroepen niet volgen. Zij gaat dan mensen bellen, alleen wat telefonisch wordt besproken staat eigenlijk nergens.

Dank je. Ik vond het heel spannend toen we eenmaal 'mijn' scene hadden ingepland, of ik niet depressief zou zijn die dag. Want ik had geen goede zomer in die zin.... en het leek me zo erg om dan de ochtend van de opname te voelen: Het gaat niet.
Gelukkig was ik niet down die dag, maar ik zie er wel heel moe uit. Dat paste wel bij mijn personage dus het is niet erg.

Ik was in eerste instantie heel blij om tijdens de eerste lockdown zo'n project te hebben. Maar voor mij had het ook gewoon met een maand of 3 klaar mogen zijn. We zijn nu acht maanden verder...

Ik ga zo slapen. Nog even iets wat jullie misschien herkennen: Ik heb zo weinig zin om eten te maken. Het bedenken, naar de winkel, klaarmaken... Ik heb wel eetlust want als ze een bord op de stoep zouden zetten zou ik het zo opeten allemaal. Maar ik vind het zo veel werk...
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-01-2021, 01:04 door desireless.)

(08-01-2021, 00:01)Feline schreef: Dank je Desire.

Het gaat ook echt allemaal een beetje raar. We hebben al zoveel verschillende appgroepjes gehad voor dit project. En degene die coördineert is heel dyslectisch en zij kan oprecht die appgroepen niet volgen. Zij gaat dan mensen bellen, alleen wat telefonisch wordt besproken staat eigenlijk nergens.

Dank je. Ik vond het heel spannend toen we eenmaal 'mijn' scene hadden ingepland, of ik niet depressief zou zijn die dag. Want ik had geen goede zomer in die zin.... en het leek me zo erg om dan de ochtend van de opname te voelen: Het gaat niet.
Gelukkig was ik niet down die dag, maar ik zie er wel heel moe uit. Dat paste wel bij mijn personage dus het is niet erg.

Ik was in eerste instantie heel blij om tijdens de eerste lockdown zo'n project te hebben. Maar voor mij had het ook gewoon met een maand of 3 klaar mogen zijn. We zijn nu acht maanden verder...

Ik ga zo slapen. Nog even iets wat jullie misschien herkennen: Ik heb zo weinig zin om eten te maken. Het bedenken, naar de winkel, klaarmaken... Ik heb wel eetlust want als ze een bord op de stoep zouden zetten zou ik het zo opeten allemaal. Maar ik vind het zo veel werk...

Hoi Feline,

Kan me goed voorstellen dat je er tegenop kijkt als je op zo'n dag down bent, dan is het net of je al een rol speelt voordat je eraan begint.
Afgelopen jaar lag mijn vrijwilligerswerk met ouderen vrijwel compleet plat, behalve de leuke contacten die ik daar had soms, mis ik het niet erg.
Nu ik grotendeels van mijn depressieve klachten verlost ben ging het wel veel makkelijker, maar met mijn nieuwe autoritaire collega's heb ik totaal geen klik.

Het is in mijn beleving heel knap om zoiets aan te gaan, mensen kijken naar je en dat ervoer ik vaak als zeer stressgevend.
Als ik heel onrustig ben vind ik eten bijzonder vervelend om te maken en proef ik amper iets...soms als ik eten kook moet ik nog zo lang wachten tot het klaar is dat ik er amper nog zin meer in heb.
Vind naar de winkel gaan vaak een hele opgave en kijk er zeer zelden naar uit, koken zal mijn hobby nooit worden maar als ik rustig ben is het geen probleem....hopelijk lukt het slapen.

Desireless
Antwoord


Dank je wel.

Inderdaad wat je schrijft. Soms is koken niet zo´n opgave maar het kan op andere momenten zo´n opgave zijn...

Inderdaad... je stapt eigenlijk al in een rol om een sociale versie van jezelf te spelen. En dan nog je theater-rol. We hadden mijn typetje bedacht in mei en toen zag ik het wel zitten. Maar uiteindelijk is het pas in augustus opgenomen. En omdat ik me in de zomer niet zo goed voelde, heb ik er erg tegenop gezien. En zij kunnen dat zich waarschijnlijk moeilijk voorstellen. Schudden het wat makkelijker uit hun mouw.

Zo werd er een planning gemaakt op de vrije dagen van de cameraman. Want hij was onmisbaar. In eerste instantie planden ze mij op een zaterdagochtend terwijl ik die vrijdagavond een concert had gepland. Ik doe dat niet vaak, maar als ik het doe houd ik het weekend er na rustig. Ik gaf aan dat ik voor een opname graag op tijd naar bed ga en dat die zaterdag precies de enige was die niet kon. Om mij tegemoet te komen wilden ze het wel naar de middag verzetten.... tja. En daarna is het nog een keer van datum veranderd en op die datum nog een keer naar de ochtend (vroeg) verschoven. Waarbij één speler de laatste verschuiving gemist had en dus bijna niet was gekomen.
Dit soort dingen zijn eigenlijk te stressvol voor mij.

Twee jaar geleden zat ik in een musicalkoor en toen werd de musical verschoven van november naar maart. Toen heb ik wel heel resoluut gezegd: Dat gaat mij niet lukken. Ik was niet in de gelegenheid de hele winter nog door te repeteren. Maar toen was het één grote verschuiving ipv elke keer losse dingetjes die heen en weer schoven.

Toch vind ik zulke dingen wel leuk. Maar er moet meer structuur in zitten. En nu met Corona is er natuurlijk niet veel op theater- en muziekgebied.
Antwoord


Vandaag bij ouders nog over oma gepraat nav haar sterfdag. 

Het is ons idd niet zo duidelijk of ze van haar kleinkinderen hield. Van mij wel denk ik, maar van allemaal? 

Er kwam nu een verhaal boven tafel. Oudste tante had oudste nicht een weekend bij opa en oma gebracht met 11 maanden. In de praktijk paste mijn moeder op want zij woonde nog bij haar ouders. Mijn andere tante kwam langs en oma heeft gezegd: ik hoop niet dat 1 van jullie mij dit ooit nog aan doet. 

Dat is best een heftige uitspraak als het over je kleinkind gaat. 

Ik ben aan de ene kant altijd dat voorbeeldige kind geweest waar oma geen last van had. Aan de andere kant heb ik altijd het idee gehad dat het aan mij lag dat ik zo weinig contact had met mijn oma. 

Het is gewoon raar als iemand er wel is maar niet meedoet, ofzo. Dat is anders dan iemand die er helemaal niet is.
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-01-2021, 23:11 door desireless.)

(08-01-2021, 18:02)Feline schreef: Vandaag bij ouders nog over oma gepraat nav haar sterfdag. 

Het is ons idd niet zo duidelijk of ze van haar kleinkinderen hield. Van mij wel denk ik, maar van allemaal? 

Er kwam nu een verhaal boven tafel. Oudste tante had oudste nicht een weekend bij opa en oma gebracht met 11 maanden. In de praktijk paste mijn moeder op want zij woonde nog bij haar ouders. Mijn andere tante kwam langs en oma heeft gezegd: ik hoop niet dat 1 van jullie mij dit ooit nog aan doet. 

Dat is best een heftige uitspraak als het over je kleinkind gaat. 

Ik ben aan de ene kant altijd dat voorbeeldige kind geweest waar oma geen last van had. Aan de andere kant heb ik altijd het idee gehad dat het aan mij lag dat ik zo weinig contact had met mijn oma. 

Het is gewoon raar als iemand er wel is maar niet meedoet, ofzo. Dat is anders dan iemand die er helemaal niet is.

Hoi Feline,


Je oma zal een manier van denken en handelen hebben aangeleerd die voor haar gevoel het beste werkt denk ik, het is giswerk als mensen het niet willen of kunnen uitleggen.
Het is inderdaad een rare opmerking om je zo uit te laten over een 11 maand oud kind, maar er zal wel een logische verklaring voor zijn.

Was door mijn depressie altijd zo onzeker, dat vrijwel alles wat niet goed ging aan mij lag ...al kon ik het niet verklaren voor mezelf.
Valt me toch wel op dat mensen niet echt van elkaar verschillen, maar wel dat ze vaak op verschillende manieren hetzelfde willen bereiken.
Als je bij depressie gaat sporten, drinken, drugs gebruikt, gokt, jezelf beschadigd het zijn allemaal verschillende bezigheden met hetzelfde doel.

Desireless
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-01-2021, 22:49 door desireless.)

.....foutje
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 09-01-2021, 01:09 door Feline.)

Dank je.

Mijn moeder begint er ook vaak over. Het is nu een jaar na haar overlijden en dat is natuurlijk nog niet zo heel lang. Maar bepaalde spullen die ze nog tegenkomt, of de overbuurman die nu het huis van opa en oma heeft die de tuin verandert... dat zijn wel dingen waar we het even over hebben.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit bij oma op schoot zat of dat ze voorlas of met ons tekende/kleurde... maar misschien dacht ze zelf dat ze toch geen leuke oma was. 

Overigens deed ze ook niet naar tegen ons. Ze liet eigenlijk alles aan opa over en ze zat er vooral bij.

Verder kijk ik wel uit naar de EMDR donderdag. Ik hoop dat we weer een stapje vooruit kunnen doen en dat er wat energie terugkomt. Als ik in de spiegel kijk zie ik ook zo'n treurige blik. Een soort bevestiging van dat ik me echt niet goed voel.

Toch een toevoeging. Eigenlijk weet ik wel dat oma van ons hield. Op haar manier dan. We waren altijd welkom, kregen altijd iets te drinken en ik heb toch wel haar warmte gevoeld.

Pas als er verhalen komen dat mijn tantes elkaar niet 'contacten' op moederdag, oma's verjaardag, de sterfdag en hoe moeilijk het allemaal geweest is.... en hoe ze kennelijk op mijn nicht reageerde, dan ga ik twijfelen. Maar als kind denk je er niet zo veel over na. Oma is oma (andere oma was al overleden) en het gaat zoals het gaat. Dat ze zo op de achtergrond was, dat heeft ze altijd gehad. Dat had ik ook niet veranderd door vaker heen te gaan of haar meer bij mijn leven te betrekken.

Het was een aparte vrouw maar dat zal ook door haar eigen jeugd en opvoeding zijn gekomen.

En nu ga ik maar slapen ;-)
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 09-01-2021, 06:36 door desireless.)

(09-01-2021, 00:55)Feline schreef: Dank je.

Mijn moeder begint er ook vaak over. Het is nu een jaar na haar overlijden en dat is natuurlijk nog niet zo heel lang. Maar bepaalde spullen die ze nog tegenkomt, of de overbuurman die nu het huis van opa en oma heeft die de tuin verandert... dat zijn wel dingen waar we het even over hebben.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit bij oma op schoot zat of dat ze voorlas of met ons tekende/kleurde... maar misschien dacht ze zelf dat ze toch geen leuke oma was. 

Overigens deed ze ook niet naar tegen ons. Ze liet eigenlijk alles aan opa over en ze zat er vooral bij.

Verder kijk ik wel uit naar de EMDR donderdag. Ik hoop dat we weer een stapje vooruit kunnen doen en dat er wat energie terugkomt. Als ik in de spiegel kijk zie ik ook zo'n treurige blik. Een soort bevestiging van dat ik me echt niet goed voel.

Toch een toevoeging. Eigenlijk weet ik wel dat oma van ons hield. Op haar manier dan. We waren altijd welkom, kregen altijd iets te drinken en ik heb toch wel haar warmte gevoeld.

Pas als er verhalen komen dat mijn tantes elkaar niet 'contacten' op moederdag, oma's verjaardag, de sterfdag en hoe moeilijk het allemaal geweest is.... en hoe ze kennelijk op mijn nicht reageerde, dan ga ik twijfelen. Maar als kind denk je er niet zo veel over na. Oma is oma (andere oma was al overleden) en het gaat zoals het gaat. Dat ze zo op de achtergrond was, dat heeft ze altijd gehad. Dat had ik ook niet veranderd door vaker heen te gaan of haar meer bij mijn leven te betrekken.

Het was een aparte vrouw maar dat zal ook door haar eigen jeugd en opvoeding zijn gekomen.

En nu ga ik maar slapen ;-)

Hoi Feline,

Zou er ook niet meer over kunnen zeggen dan wat jij al beschrijft, het blijft giswerk zonder gedetailleerde info.
Maar schrijf gewoon wat je wilt als je dat rust geeft.
Hoop dat de emdr iets voor je doet, heb het in het verleden ook gedaan maar kwam niet bij mijn gevoel, hoop dat het jou wel lukt.
Zag dat je emdr ook zelf kan toepassen online (niet zonder risico's) dus misschien dat ik dat ooit in de toekomst met een ander samen thuis kan doen.

Desireless.
Antwoord


Dank je. Omdat oma vorig jaar rond kerst gevallen was en vlak na oud en nieuw overleed, kwam alles weer even terug met kerst. Ook bij mijn moeder. Hopelijk kunnen we het nu weer wat laten rusten.
Ik heb haar in ieder geval altijd in haar waarde gelaten. Niet gezeurd om toch op schoot te gaan / te kleuren / naar buiten te gaan. En dat ik me lang heb afgevraagd of ik niet meer uit ons contact had kunnen halen... waarschijnlijk niet.

Wat ik zelf fijn vind aan EMDR, is juist dat er iemand bij me is. Ik kan thuis soms last hebben van nare herinneringen en dat blijft dan hangen. Bijv vorige zomer was ik in gedachten heel erg op mijn studentenkamer van 2004 en ik bleef daar in hangen. Er was geloof ik iets uit het nieuws van die tijd en ik zat weer even op die kamer, in gedachten, maar kon het niet meer loslaten.

Mijn therapeute praat vooraf met me over koetjes en kalfjes, ze leidt me tijdens de EMDR en we sluiten het ook weer af met koetjes en kalfjes. Om te zien of ik weer helemaal in het hier en nu ben. En ik kan haar mailen. Om die reden zou ik het niet thuis online doen. Maar dat is voor iedereen anders.
Antwoord


Ik heb een paar jaar terug LTO3 besteld, een supplement dat zou helpen bij de concentratie. Ik heb het toen niet echt een kans gegeven.

Nu ben ik het weer eens gaan slikken maar ik word er zoooooo verschrikkelijk moe van. Wel prettig natuurlijk dat ik iets gevonden heb dat me moe maakt. Maar ik ben nu wel heel erg moe. Het is overigens iets natuurlijks.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Dagboek J Started by misterj
1,533 Replies - 185,083 Views
Gisteren, 19:31
Laatste bericht: misterj
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,278 Replies - 240,283 Views
15-10-2024, 18:04
Laatste bericht: misterj
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 1,351 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,908 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 571 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 1,177 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 1,016 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 11,917 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 4,034 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)