Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline



Vandaag lekker een dagje niks. 

Gisteren bij koor had ik een fijn gesprek met iemand. Ik merkte al dat ze erg ´op mij gericht´ was en ik begreep dat niet zo goed, wist ook niet of ik het zo prettig vond. Maar het contact lijkt steeds beter te worden. Ze confronteerde me laatst met het feit dat ik erg druk en onrustig was tijdens een repetitie maar ze deed dat op een fijne manier en daarmee ´scoorde ze punten´. Niet iedereen kan dat op een prettige manier zeggen. 

Gisteren vertelde ze dat ze moeite had met de kliekjes bij koor. Ik voel dat ook maar had dat eigenlijk nooit uitgesproken binnen het koor. Dacht ook dat het aan mij lag dat ik ´kliekjes´ zag. Maar dat ziet en voelt zij ook heel duidelijk. Ze zei, ik ben nooit gepest maar soms voelt het hier wel bijna zo. 

Verder is het contact met mijn ouders op dit moment lastig. Oppervlakkige dingen gaan wel, zo kunnen ze eindeloos praten over buren die ik eigenlijk niet ken, kennissen die ik eigenlijk niet ken en collega´s die ik ook niet ken. En ik weet ook niet zo goed meer of het een houding is, of dat ze misschien écht ergens een klein beetje beperkt zijn op sociaal gebied. Het kan natuurlijk wel, dat ze allebei bijv. ergens een autistisch trekje hebben en daarom het ook zo prettig vinden om zich aan sociale activiteiten te onttrekken en vooral vaak met zijn tweeën thuis te zijn. Want het valt wel op dat ze zich het liefst aan alles onttrekken. De ´verplichte´ familieverjaardagen doen ze wel maar verder zijn ze graag samen thuis. Feest in het dorp of niet... mijn ouders zitten met zijn tweeën thuis. 

Ik zit nu bij musicalkoor naast een vrouw die ook maar praat en praat over allemaal dingen die mij niks zeggen. Allemaal mensen die ik niet ken, componisten waar ik niks van weet, etc. Ze kijkt niet of ik luister en/of het interessant vindt, nee ze praat gewoon een eind heen, mijn kant op. Denk dat zij wel autistisch is. Maar in zekere mate hebben mijn ouders dat ook wel. Kijken ook niet of ik wel 'ruimte' heb om alle buren door te nemen, nee ze beginnen bij buurman A tot buurvrouw Z en ik moet wel een beetje opletten dan. 

Ik lijk niet zo op mijn moeder. Ik lijk meer op mijn vader maar vooral schijn ik op oma te lijken, de moeder van mijn vader. Haar heb ik nooit gekend. Maar ik begin wel met het idee te spelen om eens wat dingen uit te zoeken over haar. Eén nicht heeft haar nog heel bewust meegemaakt en de oudere broers/zussen van mijn vader natuurlijk ook. Juist omdat het tussen moeder en haar niet zo boterde heb ik het altijd laten rusten. Maar als ik op haar lijk, dan heb ik toch het recht om uit te zoeken wie zij was? 
Ik heb van opa haar ringen gekregen. Ik was puber en wist niet zo goed wat ik er mee moest, behalve zorgvuldig bewaren. Misschien ga ik ze alsnog dragen.
Antwoord


Ben een beetje bevriend geraakt met de zus van iemand die ik vaag kende. Maar ze zoekt zo veeeeeeeeeeeeel contact. Bijna iedere dag appen. We zouden Koningsnacht gaan stappen maar nu vroeg ze of ik voor die tijd nog een keer bij haar langs kom. 

Terwijl ik haar echt niet meerdere keren per week hoef te zien, zo werkt dat gewoon niet bij mij. 

Nog maar even kijken. Toen ik nee zei op het voorstel om voor donderdag nog af te spreken, stelde ze voor om te bellen. Neeeeeeeeeeee. Weet niet hoe jullie dat hebben. Als ik mensen max 1 x per week spreek is dat heel vaak, voor mij. Ik hoef niet meerdere keren af te spreken én te appen en te bellen. Ik moet nu alweer mijn grenzen bewaken. Om te beginnen kan ik wat langer wachten met het beantwoorden van de app.
Antwoord


De coach was hier. Ze ziet dat ik er niet uit kom zo en vindt dat er intensievere therapie moet komen. Ik heb in mijn jeugd mijn emoties te weinig kunnen uiten en heb me niet prettig gevoeld binnen het gezin. En daar loop ik nu telkens weer tegenaan met depressies tot gevolg. 

Het is raar want men heeft mij altijd het idee gegeven dat we het zo goed hadden thuis. Ouders die heeeeeeeel hard hun best deden, etc. Maar ik heb een rol aangenomen van het meisje dat ze graag wilden zien. Ik heb niet altijd kunnen uiten wie ik ben. 

De coach zegt dat mijn laatste manager, heel erg mij in diezelfde hoek gezet heeft. Doorwerken, niet zeuren, we hebben het druk. Dat ik daarom zo heftig op haar reageer, achteraf. 

Het positieve is dat coach mijn bipolaire stoornis niet zo heel aanwezig vindt maar dat ze eerder ziet dat oud zeer de boosdoener is, en gedrag daar omheen. De keren dat ik aangegeven heb me wat depressief te voelen, vindt ze ook dat wel meevallen. Ze bagatelliseert het niet maar ze vindt dat ik wel goed reageer als ze over het hier en nu begint en ook positieve dingen zeg. Kennelijk test ze dat een beetje ;-) 

Dus morgen bij de psychiater vragen om psychologische begeleiding. Best spannend want het is mijn intake morgen. Maar liever meteen GOED met de billen bloot.
Antwoord


Vandaag eindelijk de psychiater, na een half jaar zonder arts. 

Ik voel me niet goed, ik heb weer te weinig geslapen... Het gaat niet goed zo. Nog vijf uurtjes en dan kan ik erheen. Hoop dat het meevalt.
Antwoord


Hallo Feline,

Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaring met de psychiater.

Groetjes,  Bert
Antwoord


Dank je Bert. In principe was het een fijn gesprek, maar het was ook 'veel' in de zin dat ik erg veel over mezelf verteld heb en hem daarna pas over 3 maanden weer zie. Het is nogal wat in een uurtje. 

Hij wil ook graag dat ik een naaste/betrokkene meeneem die mee gaat kijken in mijn behandeling. Maar dat vind ik lastig, het is zo prive, ik weet niet direct wie ik daarbij wil hebben. En diegene moet ook maar net vrij van werk kunnen nemen voor de gesprekken. 

Bij elkaar is het erg veel geweest, dinsdag het gesprek met de coach en gisteren de intake met de arts. Merk dat ik beetje uit het lood geslagen ben en me erg 'patiënt' voel. 

De medicatie gaat nu iets omhoog in de hoop dat ik beter ga slapen en meer rust krijg in mijn hoofd. Ik heb ook even helemaal nergens zin in dus denk dat ik een paar dagen heel rustig aan ga doen. Misschien zelfs het koningsdag-gebeuren aan me voorbij laten gaan. 

Ik heb wel last van mijn darmen vanmorgen. Ik weet niet of dat van het ophogen van de medicatie (lithium) komt. 

Vind het fijn om af en toe hier te schrijven komende dagen. Dan voel ik me hopelijk wat minder alleen.
Antwoord


Na wat googlen blijkt dat er een inloophuis in het centrum is waar je vier ochtenden per week koffie kunt drinken. Misschien herinneren jullie je nog dat ik laatst zoiets zocht. 

Blij dat ik het heb gevonden  Heart
Antwoord


Ik heb in de afgelopen 13 jaar, heel vaak op moeilijke dagen ervoor gekozen om naar mijn ouders te gaan. 

Er zijn vast veel mensen hier die wilden dat ze ouders hadden waar ze heen konden, of dat de ouders nog bij elkaar waren... Ik hoop dat ik niemand voor het hoofd stoot. 

In ieder geval, bij mijn ouders word ik altijd opgevangen met een kop koffie of thee met iets lekkers. Eigenlijk worden mijn emoties al snel weer gesust dan. Er is geen troost in de zin van een schouder om op te huilen, een arm om me heen, etc. Eigenlijk is een bezoek aan mijn ouders een manier om NIET door de emotie heen te hoeven. Ik heb dat alleen nooit zo gezien, dacht dat het me goed deed om even in hun structuur te zitten. 

Vandaag toch naar de stad gegaan, 2 uurtjes. Heb over de markt gelopen, kort een bekende gegroet, het ging een beetje in tegen mijn gevoel van 'ik wil binnen zitten'. Een bekende van mij maakte muziek op straat, daar ben ik even heen gelopen. Hij vond het leuk om me te zien en stelde voor om eens een kop koffie te doen. Kijk dat is nou leuk :Smile (hij was een deelnemer aan een theatercursus van een paar jaar terug) 

Verder heb ik vanmorgen een andere bekende geappt of we eens kunnen wandelen. Hij is op de hoogte van het proces waar ik nu doorheen ga en ik wilde hem liefst voor hij op vakantie gaat, nog even spreken. Hij appte dat hij zijn best gaat doen. Best een stap hoor want ik vraag niet zo snel mensen hun tijd, op deze manier. 

Maar ik zie ook in dat de contacten met coaches en mensen van GGZ altijd beroepsmatig zijn en dat er altijd een eindtijd bij hoort.
Antwoord


Ondertussen probeer ik me bewust te worden van de patronen. Mijn ouders hadden naar eigen zeggen geen regels en waren niet van het straffen en belonen. 

Wat er echter wel was, waren de vele onuitgesproken of wel uitgesproken verwachtingen. We mochten ze niet teleurstellen, zeker als oudste dochter mocht ik dat niet. Als we kattenkwaad uithaalden met de neven en nichten dan was de reactie van mijn moeder 'dat de neven en nichten mij opgestookt hadden want Feline zou dat zelf nooooooooooooit doen.'
Bij het spelen altijd een beetje bang dat mijn kleding vies zou worden of stuk zou gaan. Stel je voor. 
Altijd dat gevoel dat je het lieve brave meisje moet zijn. Dat het vreselijk zou zijn als de juf of meester je ouders moet vertellen dat je stout geweest bent. 

Dat plaatje naar de buitenwereld. 

Ik denk dat je beter een regel kunt hebben en dat je daar als kind tegenaan kunt schoppen, dan dat er onuitgesproken verwachtingen in de lucht hangen. Zo nodigde ik tijdens de middelbare schooltijd vrijwel nooit de vriendengroep bij ons thuis uit omdat ik dacht dat iedereen dat te druk vond. (Gelukkig had ik verschillende vrienden waar we regelmatig konden zitten). Ze hadden ook kunnen zeggen: Feline je kunt 4 x per jaar de vrienden hier uitnodigen maar meer vinden we te druk. Dan was het bespreekbaar. 
Ze zijn nog steeds niet van het 'ja' en 'nee' en ik merk dat het me nu ook te veel energie kost om eindeloos te vissen naar hun antwoorden. Dan weet ik niet of zij denken dat ik blijf wachten tot zij iets besloten hebben. Of dat 'geen reactie' hetzelfde is als 'nee'. Voorlopig zal ik alleen de noodzakelijke activiteiten met ze ondernemen.
Antwoord


Ja Feline een kind heeft regels en vooral ook steun nodig om zich te ontwikkelen tot een volwaardig volwassen mens.
We hebben het hier geloof ik samen vaker over gesproken.
Ook vandaag kun je die directe steun niet van hen verwachten denk ik.

We moeten het zelf doen, maar dat hoeft niet alleen.

Groetjes,  Bert
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,260 Replies - 169,005 Views
27-03-2024, 11:52
Laatste bericht: Joy
  Dagboek J Started by misterj
1,464 Replies - 138,686 Views
17-03-2024, 15:50
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 556 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,138 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 415 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 857 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 858 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,044 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,302 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)