Tja, de appgroep was er juist speciaal voor bedoeld om mijn gevoelens te uiten, zodat ik niet steeds met meerderen hetzelfde gesprek hoef te voeren.

Ach Pjotr dat is wel een daad van Vriendschap zo een steun app groep.
Mooi idee. Maar als het minder goed werkt voor je dan mag je best in plaats daarvan, of ernaast, individuele contacten aangaan toch? 
Al gaande wordt de weg gevonden he.
Een app kan best een minder geschikt of niet voldoende middel blijken en dan stuur je dat gewoon bij he.
Veel mensen denken dat ze oplossingen moeten bedenken voor je en raken dan ontmoedigd en dan kan dat druk opleveren voor jou. Dan kan je beter vertellen wat je prettiger vindt, bijvoorbeeld een luisterend oor voor bepaalde tijd, een wandelingetje een activiteit etc. Dat is een concreet haalbaar doel voor iedereen en mislukt niet makkelijk. Dat is bemoedigend. Dat doet je depressie niet ineens verdwijnen maar helpt je de periode door. Zo kunnen je vrienden toch iets tastbaars doen voor je. Ze voelen zich waarschijnlijk machteloos, dus wat aanwijzing van jou is waarschijnlijk welkom.
Probeer eens uit zou ik zeggen hoe een op een contact bevalt. Het is geen tovermiddel maar kan je wat houvast geven. 
Ook zonder woorden kan er steun zijn in samen iets simpels doen. Regelmaat kan daarin belangrijk element zijn. Ook met de vriendengroep kan dat zo zijn. Ik bedoel niet een wild feest of pretpark, dat is te veel prikkels waarscheinlijk. Maar iets doen.
Het lan ook zijn dat je na een prettig dagdeel het contrast zwaar valt met de gewoon geworden somberte. Daar schrikken mensen soms van. Ikzelf lig soms juist wakker na een geslaagde activiteit. Het uit huis zijn, anderen ontmoeten in klein groepsverband doet me goed. Maar het contrast met thuis is weer even wennen. Toch kan je jezelf als het ware wennen aan, trainen in helpende omstandigheden opzoeken ondanks dat je er geen zin in hebt blijkt dat achteraf vaak toch prettig. Zo bouw je een fundamentje om op te staan. Vriendschap is heel heel erg belangrijk in het leven is mijn ervaring. Een wezenlijke Stein wanneer het moeilijk is en dat heeft iedereen wel eens...Ik kwam er achter dat ik veel betere vrienden had dan ik dacht, als ik maar duidelijk was over hoe ik me voelde. Daarvoor zagen ze alleen mijn opgewekte feest kant, maar dat is maar tweederde van mijn persoon.

Iemand op therapie heeft vandaag vertelt dat ze zwanger is.. merkte dat ik het lastig vond om mee te gaan in die blijdschap.. Daar eigenlijk de hele sessie over zitten piekeren, en er niet echt met m'n hoofd bij geweest.. Maar wilde de sfeer niet verpesten dus heb er niks van gezegd.. Voelt nu weer stom dat ik dat niet heb gedaan..

hoi Pjotr,

Wat had je graag willen zeggen dan?

groet,
Run

Iemand op therapie heeft vandaag vertelt dat ze zwanger is.. merkte dat ik het lastig vond om mee te gaan in die blijdschap.. Daar eigenlijk de hele sessie over zitten piekeren, en er niet echt met m'n hoofd bij geweest.. Maar wilde de sfeer niet verpesten dus heb er niks van gezegd.. Voelt nu weer stom dat ik dat niet heb gedaan..

Pjotr
Dat is zo menselijk, je vertoont sociaal gedrag door de opgetogenheid niet te doorbreken. Tegelijk is het een sessie en mogen alle gevoelens ge uit worden. Mogelijk heb je zelf zorgen over de toekomst van een kind met een ouder met problemen en zit je daar zelf ook mee wat jouw eventuele kind betreft. Of je vindt het pijnlijk dat je zelf niet of niet weer een kind mag krijgen. Of jalouzie, boosheid etc. Punt is dat het jouw prive gevoelens zijn die slechts getriggerd worden door dit. De volgende sessie is dan prima geschikt om over jouw eigen gevoel te spreken. Dan is de mededeling van je groepsgenote een aanleiding geworden en klos je toch niet door de groepsvreugde heen. Je zegt iets over jou, niet over haar. Je kan misschien zelfs al aan de leiding laten weten dat je wat spreektijd wilt dan kan je het nu mogelijk meer uit je hoofd zetten.

Het zit m vooral in het feit dat ik geen relatie heb en mensen om je heen dat wel hebben of krijgen en dat ze dan ook kinderen krijgen. Tegelijk hoor ik op therapie vaak dat het heel moeilijk is in een relatie als je depressief bent. Dus het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Dat feit zorgt er ook meteen weer voor dat ik boos op mezelf wordt als ik daarbij gemis ervaar.

Het zit m vooral in het feit dat ik geen relatie heb en mensen om je heen dat wel hebben of krijgen en dat ze dan ook kinderen krijgen. Tegelijk hoor ik op therapie vaak dat het heel moeilijk is in een relatie als je depressief bent. Dus het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Dat feit zorgt er ook meteen weer voor dat ik boos op mezelf wordt als ik daarbij gemis ervaar.

Ik heb er altijd moeit mee als mensen die zelf niet goed in hun vel zitten aan kinderen gaan beginnen .
Tja dat ben ik weer .

Het zit m vooral in het feit dat ik geen relatie heb en mensen om je heen dat wel hebben of krijgen en dat ze dan ook kinderen krijgen. Tegelijk hoor ik op therapie vaak dat het heel moeilijk is in een relatie als je depressief bent. Dus het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Dat feit zorgt er ook meteen weer voor dat ik boos op mezelf wordt als ik daarbij gemis ervaar.

Precies Pjotr, zoals je het nu onder woorden brengt gaat het over jou niet over haar. Dat kan je volgende sessie toch prima zo verwoorden. Mensen zulken dat ook herkennen en dan ondervindt je begrip.
Als je het meteen in het midden gegooid had was er waarscheinlijk eerst irritatie ontstaan en pas later begrip.
Dus je hebt een goede oplossing gevonden in deze hink stap sprong als je het volgende keer noemt!

Mijn deeltijd behandeling was crea, spelletjes en lichte sport.
Eerst in het ziekenhuis, elke dag.
Later 3x in de week, 8 maand lang, intussen 2x per week.
Ik had een leuke groep, dat is wel belangrijk.
Schijnbaar is dat overal in Nederland anders.
Nu om de 3 a 4 maanden naar de psychiater voor kontrole.

Groetjes,

Ans

Mijn deeltijd behandeling was crea, spelletjes en lichte sport.
Eerst in het ziekenhuis, elke dag.
Later 3x in de week, 8 maand lang, intussen 2x per week.
Ik had een leuke groep, dat is wel belangrijk.
Schijnbaar is dat overal in Nederland anders.
Nu om de 3 a 4 maanden naar de psychiater voor kontrole.

Dank voor je bericht Ans, blijkbaar ben je een stukje beter af nu zo te horen.
Fijn voor je en lief dat je hier er over vertelt. Dat is bemoedigend voor de mensen die het moeilijk hebben he.
We hebben behoefte aan ook goed nieuws 
Dus blijf dat vooral ook brengen.
En voel je je het wat minder dan weet je ons ook te vinden he...

hoi Ans,

bedankt voor je positieve bericht

groet,
Run