Dank je Mabel,

Ik baal echt met je mee en hoop dat er lichtpuntjes op je pad komen. Knap dat je toch nog dingen blijft doen!

Ik ben weer thuis en het voelt raar en vreemd. Ik mis de structuur en de rust van de opname, en zelfs de mensen van daar. Ergens is het wel ook fijn om weer bij man en kinderen te zijn. Het zal wel weer gaan wennen. Maandag en dinsdag ben ik iig weer in Utrecht voor de therapieën. 

De Sam studie is tegelijk met de opname gestart, ben al halverwege en het maakt wel wat los. Ik ga het zien.

Liefs freya

Hoi Freya, 

Het is idd wennen denk ik, en gelukkig ben je nog verbonden aan de  zorg. 

Zou je wat meer willen vertellen over het onderzoek,  hoe je het beleeft. Gaat t vlot ? Hoe is de NET. Kan ook per pb. 
Ik heb me aangemeld , maar heb twijfel. 

Liefs, Mabel

Freya,  ik en de andere van de afdeling missen jou ook hoor !!!!
Met rummicubben wordt je vaak geciteerd  


Fijn dat het tot nu toe niet erg tegenvalt thuis.

Freya,  ik en de andere van de afdeling missen jou ook hoor !!!!
Met rummicubben wordt je vaak geciteerd  


Fijn dat het tot nu toe niet erg tegenvalt thuis.

Het zal wel een stuk rustiger zijn?. Mis jullie echt. Bedacht me nog dat het miss leuk is om met de rumikubbers een Whatsapp groepje te maken en bv over een half jaar eens af te spreken om te kijken hoe het met iedereen gaat. Maar weet niet hoe jullie daarin staan... Ga maandag iig even binnen proberen te komen om A vast uit te zwaaien.



Gisteren viel helaas wel tegen, net of de opname niets gedaan had, wilde wel zo weer de trein terugnemen. Vandaag gelukkig weer iets rustiger.

---

Hoi Freya, 

Het is idd wennen denk ik, en gelukkig ben je nog verbonden aan de  zorg. 

Zou je wat meer willen vertellen over het onderzoek,  hoe je het beleeft. Gaat t vlot ? Hoe is de NET. Kan ook per pb. 
Ik heb me aangemeld , maar heb twijfel. 

Liefs, Mabel

Goed om te horen dat je je hebt aangemeld, je blijft dus wel zoeken naar mogelijkheden!

Bij mij ging het in principe vrij vlot, maar mijn intake is op papier gegaan omdat alle info al in mijn dossier stond en ik degene de de net geeft al kende. Maar in principe kon ik destijds binnen een week terecht en een week later starten.

Qua onderzoek zelf is het dus de intake, bloedprikken voor en na de Sam, 12 weken sam/ placebo slikken, 12 weken therapie en 12 weken de Hamilton vragenlijst invullen. Daarnaast krijg je elke week over de mail een life event lijst en moet je een lifechart bijhouden tot drie maanden na afronding.

De net zelf is eerst je levenslijn uitleggen : alle grote gebeurtenissen krijgen een steen ( nare gebeurtenis) of een bloem ( fijne gebeurtenis). Daarna worden die gebeurtenissen een voor een doorgesproken en op papier gezet. De sessie daarna wordt dan dat wat op papier is gezet(doet zij, hoef je niet zelf te doen)  voor gelezen zodat je er met wat meer afstand naar kunt kijken. Klinkt misschien simpel maar voor mij werkt het goed. Hulp vragen/ accepteren was bv een enorm issue voor me, maar nadat was uitgewerkt hoe dat was ontstaan lukte het me wel. 

Ik hoop dat je hieraan wat hebt. En anders gewoon het traject aangaan; je kan elk moment stoppen.

Een weekje thuis nu, het is lastig. Ik lijk bijna niets meer te kunnen hebben, krijg van de kleinste dingen een knoop in mijn maag of zie het ronduit niet zitten. Vriend neemt nog steeds veel over, heb een leger aan hulp, een bult pillen maar nog is het me teveel. Heb nog steeds wel betere momenten maar ze zijn spaarzaam en kort. Probeer me vast te houden aan de woorden " het kan dus wel" maar ook dat werkt niet altijd even sterk. Het is en blijft een geworstel. 
Misschien kijk ik er morgen weer anders tegenaan maar na een dag heel kalm aan doen en me toch nu doodmoe en moedeloos voelen baal ik gewoon even flink. Morgen als het goed is eindelijk een dagje alleen thuis, hoop dat het me goed doet. 

Groetjes freya

Hoi Freya,  

Wat rot dat het zo zwaar gaat. 
Maar kan het me goed voorstellen,  het kost ook allemaal energie . Ook n hulpleger kost energie.  Goed dat je toch betere momenten hebt,  nu hopen dat die zich gaan uitbreiden.   En mischien het maar nemen zoals het is , het gaat nou een maal niet sneller  beter.
Kan ik tegen mezelf trouwens ook prima zeggen. Hier zit er weinig schot in. Met de healer hou ik ook op, het was niet mijn doel spiritueel te worden en ik geloof dat ze niet veel van depressie afweet. 
Janmer dan, leuk geprobeerd. Ik ben erg moe en n beetje klaar met alles. Een  gpede vriend is ernstig ziek en het ziet er slecht uit.  Veel aandacht zal daarheen gaan nu .   Bedankt voor je info over het sam onderzoek,  ik  kan het denk ik nu niet met  goede inzet aanvangen, ik zie ook op tegen het gereis.  Het is al snel teveel. Ook wel even uitgeprobeert.

Veel sterkte, Mabel

Balen Mabel dat het maar niet wil verbeteren. Wel goed dat je toch nog dingen probeert, wie weet ga je nog wat vinden. Ik las volgens mij in een ander topic dat je toen je ziek was goede dagen hebt gehad op een gesloten afdeling, kan je daar niet naar terug? Het heeft mij tot nu toe niet gebracht wat ik ervan gehoopt had maar wel een goede laatste week gehad, die nu aanvoelt als een weekje vakantie van mijn depressie.

Helaas zit ik de afgelopen dagen nog steeds erg laag. Ik heb echt al mijn relativeringsvermogen nodig om de dagen dragelijk te houden
 Ik hoop dat aankomende week even rustig verloopt qua verstoringen, verder is de week al druk genoeg en vanaf vrijdag hebben ze vakantie en daar zie ik enorm tegenop. De eerste week gaat nog wel, dan zijn ze om en om logeren maar de tweede week heb ik ze wat meer om me heen. Normaal maak ik dan nog uitstapjes met ze, ik hoop maar dat ik dat op kan brengen. Het is vaak wel makkelijker dan met ze thuis zitten.   

Sterkte met alles, en zeker met je goede vriend!
Liefs Freya

Hallo Freya, 

Het klinkt alsof het allemaal maar niet wat lichter begint te worden bij jou.  Kan me voorstellen dat het gezinsleven je dan zwaar valt. 

Ik denk en weet dat er geen indicatie is voor opname bij mij.  Geen urgentie voor plekken die toch al zwaar onder druk staan.   Er hoeft geen medicatie begeleid te worden.  Voor gesloten kom ik al helemaal niet in aanmerking , er is geen gevaar.  Dat ik depressief ben levert geen reden op.  Buiten dat vraag ik me af of ik iets mee opschiet. In het slechtste geval  verkeer ik de rest van mn leven tussen bed en bank.  Dat hoop ik niet hoor, en ook geen  half jaar nog of zo , maar daar word je ook niet voor opgenomen. 

Hoop gedoe is t toch allemaal.  Ik ben niet levensmoe maar depressiemoe.

Liefs en sterkte,  Mabel

Het wat naar om te lezen dat het nog zo moeizaam gaat.  Had het je zo gegund dat de opname echt wat langer zou helpen.


Kan me goed voorstellen dat je behoorlijk tegen de vakantie periode opziet.

Had ik ook toen de meiden kleiner waren ook altijd.

Heel veel sterkte!!

Ik juich nog niet, maar na twee weken doe ouderwets hels waren ervaar ik nu toch wat licht. Vorige week donderdag werd ik wakker met een wat minder zwaar gevoel en met een dipje hier en daar lijkt het nu dan toch wat te verbeteren.

Ik weet niet of dit toch van de opname komt, de ophoging (zit nou op 70) of de pittige net-sessie maar boeit me ook niet, als ik dit maar kan vasthouden. Dan is het iig dragelijker.

@madelief, zet bij jou de verbetering door? Ben je al op vakantie?

@ Mabel, hoe is het met je vriend? En met jezelf?

Liefs Freya