Ik ben Don en ben 36 jaar. Ik heb add en paniekstoornis en depressie episodes en dislexy al mijn hele leven.in iedere geval fijn kennis te maken hier hahahahah. Ik gebruik peroxitine 30 mg en als het echt slecht gaat oxazepam 10 a 20 a 30mg ligt aan de periode.opzicht gaat het best goed, wel na hoop veranderingen.

buiten af gaan wonen op ut boeren durp,
gestopt met werken omdat de vrouw de lasten kan dragen.
tijdje uitkering gekregen maar werd gek van de regels dus heb upyours gezegd tegen die mensen word je gek van,
Gezorgd voor minder prikkels geen nieuws meer voor mij Facebook insta en de rest, allemaal niet meer geen negatieve invloed van de wereld.
Mensen om me heen waar ik niks mee had en negatieve waren afgebouwd.
Alles weg gedaan verkocht weg gegooid wat niet nodig is.
Gezelligheid opzoeken van mensen waar je wel wat aan hebt.
Andere doelen stellen wat je leuk vind, leef maar een keer.
Mensen helpen in moeilijke situaties een luisterend oor.
Lekker genieten van niks doen in plaats schuldig voelen.
Leren dat je na je zelf moet luisteren en niet na anderen
Want zet er 10 op een rij en hebben allemaal andere mening


En zeker heb ik ook men dagen en zeker ook periode en dat zal altijd zo blijven, bij mij dan en dat is niet erg ben gewoon zo. maar dan mag ik toch leven en mag ik toch genieten en mag ik toch mijn leven leiden en na me zelf luisteren.

Ik wil graag horen hoe andere mensen er mee omgaan en gedaan hebben om er uit te komen leer en luister graag.

Mvg

Don

---

Oh ja en ik ben in de avond en nacht wakker heerlijk wat een rust hahahahaha.

Knap  Don, 

Hoe had je dit  gedaan  zonder lastendragende vrouw, als je alleen was? 

Groet!

Ja daar kan ik geen uitspraken over doen hoe en wat precies. maar helaas is het overleven in de maatschappij, zeker voor zieken mensen val je tussen schip en wal in. als je niet meer kan werken heb je gewoon pech. Dan ben je een arme sukkel en dan moet je soms kiezen en is het alles of niks, anders moest ik toch onder de brug. van te voren toen ik geen vrouw had was het gewoon dingen doen of niks betalen en onder de brug raken of dingen doen om te kunnen overleven en een huis boven je hoofd hebben en eten hebben. Het is gewoon zo helaas.voor mij is het een heel verhaal.maar goed komt er op neer, wat voor baas wil er iemand hebben wat een paar keer per jaar episoden heeft en ziek is.kan je zeggen niemand.van een uitkering kun je niet van leven onmogelijk met zo hogen kosten allemaal tegenwoordig.maar goed ook andere verhaal.

Heb je nog vragen hoor ik het graag.

Groetjes

Hoi Don , 
dan is het idd fijn dat je vrouw voor je zorgt. 

Zelf heb ik n Iva  , de voormalige WAO, vanwege hetzelfde euvel met solliciteren en werk.  
Ik heb mezelf financiëel wel weten te redden. 

Groet