Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

mijn man heeft een depressie..


#1

Hallo Allemaal, 

Ik zou graag mijn verhaal kwijt willen. Ik ben een partner van....
Ik ben momenteel 5 jaar samen met mijn man en bijna 1 jaar getrouwd. 
Mijn man heeft 6 maand geleden de diagnose depressie gekregen, echter denk ik dat dit al een aantal jaar aan de gang is. 
Het is begonnen in 2015 toen hij chronische rugklachten kreeg en moest stoppen met werken. Hij kreeg morfine van de huisarts en werd naar allerlei specalisten in het ziekenhuis gestuurd maar er werd geen oorzaak gevonden waar de pijn vandaan kwam. 
Dit heeft zich tot 2017 afgespeeld. Hij begon steeds meer zijn interesse in alles te verliezen. Alles wat hij nog deed was gamen.. als ik hem vroeg om iets op te ruimen was het al te veel, en wanneer ik een gesprek hierover aan wou gaan kreeg ik te horen “ik doe toch nooit wat in huis...” ofterwijl met praten kwam ik nergens...
Eind 2017 is mijn man naar de pijnpoli geweest en heeft hij een injectie gehad in zijn ruggenwervel. Dit heeft ontzettend goed geholpen en hij ging weer aan het werk. De fout was bij zijn ouders... (mijn man was schipper) hij zou 2 weken varen en 2 weken thuis zijn. Echter dachten mijn schoonouders daar later heel anders over en gingen steeds langer varen en verwachten steeds meer van mijn man, zelfs in zijn vrije tijd verwachtte zij hulp van mijn man. In deze tijd waren wij ook bezig met het plannen van ons huwelijk. 
aan het eind van 2018 kreeg mijn man een break down. Hij zakte tijdens zijn werk neer en is sinds dien weer thuis.
Toen zijn we naar de huisarts geweest en bleek het een depressie te zijn. Hij is nu 6 maand aan de anti depressiva. Een paar maand terug had ik het idee dat het goed hielp, hij deed weer wat dingen in en om huis, maar het gaat nu weer bergafwaarts. 
Hij zit boven, op zijn kamer te gamen. Kan nog geen kopje in de vaatwasser zetten. 
Ik hou ontzettend veel van hem, maar het begint mij teveel te worden. Als ik dit aan geef krijg ik weinig reactie terug... of hij zegt “ik doe ook nooit iets he..” wat mij weer een schuld gevoel geeft. 
Hij is de afgelopen jaren zo erg veranderd... niet de man meer waar ik verliefd op ben geworden. 
Ik zit zelf momenteel met het handen in mn haar... wat moet ik doen! Het kost mij teveel energie naast een fulltime job...

Tips zijn welkom Smile
Antwoord

#2

Hallo Rain,

Wat een vervelende situatie. Als partner van iemand die depressief is geweest kan ik me voorstellen wat je voelt enzo. De machteloosheid, zorgen en vooruitzicht.

Hoe gaat het met jou? Dat is ook een belangrijke vraag. Vergeet ook jezelf niet. De partner wordt vaak vergeten in een situatie als deze. Hulp is er heel weinig is mijn ervaring. Je kan gesprekken bij de praktijk ondersteuner van de huisarts aanvragen. Heeft mij wel geholpen, kan je in ieder geval je verhaal doen.

Hoe gaat het met je man? Krijgt hij behandeling, pillen of allebei? Iemand met depressie is trekken aan een dood paard, is mijn ervaring dan. Probeer diegene te ontzien maar bewaak ook je grenzen zodat het niet je leven gaat beheersen ook al heeft dat op dit moment vaak de overhand. 

De depressie bij mijn vrouw begon in 2016 en nu na 3 jaar pas lijkt het weer echt goed te gaan. Mede dankzij de behandeling die ze nu heeft. Niet om je bang te maken maar hou er rekening mee dat het een lange adem kan zijn voordat er oplossingen zijn. Niet iedereen is daar tegen bestand en voel je daar ook niet verplicht toe! 

Ik hoop dat je het allemaal nog wat positief kan zien. Praat er in ieder geval met mensen over waar je je goed bij voelt. Mijn ervaring is dat een hoop mensen er echt wel begrip voor hebben en vaak hoor je ook dat ze iemand kennen of hunzelf die een depressie heeft gehad. 

Sterkte!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Tom84 :   • Rian
Antwoord

#3

Hoi Rain, welkom op het forum! Ik schrijf hier ook als "partner van" en kan me helemaal aansluiten bij wat Tom zegt. Denk aan jezelf! Ook voor jou kunnen gesprekken inderdaad zinvol zijn. Het is gewoon zwaar en kan lang duren. Mijn partner is nu ruim een jaar "genezen", maar zit momenteel weer in een flinke dip. We zijn na 4 jaar latten, een half jaar geleden gaan samen wonen, maar hebben in goed overleg besloten nu toch weer te gaan latten. Het samenwonen (met mijn kinderen) kan hij niet aan.  Dat is voor ons de oplossing. En op deze manier kun je ook een gelukkige relatie hebben. Dit is geen advies naar jou toe natuurlijk, maar zo zijn er zijn diverse opties die je kunt overwegen. Succes!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Rian
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Mijn energie is op Started by 10675
2 Replies - 75 Views
08-03-2024, 10:42
Laatste bericht: Tazz
21-12-2023, 19:36
Laatste bericht: Mabel
28-05-2023, 19:27
Laatste bericht: Edelsteentje
31-10-2022, 22:16
Laatste bericht: Vide
08-08-2022, 20:40
Laatste bericht: J@n
19-06-2022, 23:47
Laatste bericht: Pico
09-02-2022, 00:03
Laatste bericht: Joy
09-11-2021, 19:06
Laatste bericht: Mabel
09-09-2021, 14:33
Laatste bericht: Leetje
28-07-2021, 12:15
Laatste bericht: MaryO



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)