Bedankt allen, wordt vervolgd.

Groet, Bert

Vandaag een stapje omlaag naar 15 mg Sertraline. Tot nu toe gaat het goed genoeg.

Groet, Bert

Oké, goed genoeg is goed!
. Rustig aan. En houdt ons op de hoogte!

Liefs

Ik volg dit topic met veel interesse omdat ik zelf ook wil afbouwen. korte schets: ik nam bijna 4j fluoxitine, maar sinds een paar maanden ben ik sertraline aan het nemen omdat dit meer op "angst" zou werken dan fluoxitine. Nu ik me een pak beter voel, zou ik graag afbouwen. Wat ik merk, is dat ik wanneer ik men dosis verklein toch wel wat last krijg van afkickverschijnselen: bv: electrische schokjes, een 'dof' gevoel, vermoeid,... met afbouwen bedoel ik dan mijn dosis (50mg) verlagen naar 25mg... Heeft er iemand hier ervaring met die verschijnselen en hoe gaan jullie hier eventueel mee om?

Hallo Kristof,

Een dof gevoel en vermoeidheid herken ik wel, die periodes zie ik dan als een restant van mijn eerdere depressieve periodes.
Ik zelf merk niet dat Sertraline hier invloed op heeft.
Kan het zijn dat je iets te snel afbouwt? Ieder lijf reageert weer anders op het afbouwen. Ik heb een tijd 37,5 mg gebruikt voor ik overging naar 25 mg. 
Hoor het graag.

Groet, Bert

Hallo Kristof,
 ten eerste wat goed dat het zo is aangeslagen! 
Met name elektrische schokjes zijn wel een teken dat je het te  snel afbouwt. 

In dat geval zul jetussen stappen kunnen  nemen. Zoals bijvoorbeeld Bert voorstelt maar afhankelijk van hoe je reageert misschien nog meer tussenstappen.

Groet

Er begint me iets op te vallen, eigenlijk sinds ik 25 mg Sertraline slik. 
Dat gebeurt me wel eens vaker, dat ik pas mij na een tijdje realiseer dat er iets is veranderd in mijn functioneren en mijn welbevinden.
Het valt me nu op dat ik was onrustiger ben dan voorheen, ook zie ik sneller beren op de weg als ik met een tegenvaller wordt geconfronteerd of als een situatie nog niet helemaal duidelijk is. Ik blijf langer in mijn hoofd zitten waar zorgelijke gedachten dan blijven rond cirkelen. Ik voel dit alles ook in mijn maag, waar zich denk ik wat meer spanning ophoopt.
Allereerst natuurlijk fijn dat ik mij er bewust van wordt en dus kleine aanpassingen kan doen in mijn dagelijks leventje.
De achterliggende oorzaak er van weet ik niet, maar het kan goed zijn dat dit met het afbouwen te maken heeft. Alert blijven dus als het gaat om het verder afbouwen. 
Rustig aan. 

Groet, Bert

Bert, goed dat je het zo benoemd!  

Logisch dat je dat niet direct opvalt,  het leven wordt  voorwaarts geleefd maar achterwaarts begrepen. Je moet het wel eerst kunnen meemaken voor je kan terugkijken en je ergens gewaar van wordt.

Ik herken wat je beschrijft. 

Bij mij ontstaat de volgende gedachtegang: 

Het lijkt een stukje basis, fundament weg te nemen waar je normaliter  op kan functioneren, wat een ander mens ' van zichzelf ' heeft , (doordat ie het in zijn basis heeft meegekregen en kunnen opbouwen) . 
Je bent/ wordt snel wat onzekerder,  angstiger en zorgelijker, dat werkt door en  het voed je gedachten. 
Kortom,  de  door jou benoemde klachten..

 Terugkijkend op mezelf,  weet ik  niet zo goed of dat bij het afbouwen hoort eigenlijk, het kan,  maar voor mij persoonlijk kan ik concluderen dat ik het jaren later dus nog heb, op 25 mg. Probeer me te herinneren of ik dat bij 50 mg ook had.  
Ik vermoed mogelijk mischien toch minder,  maar ben er niet zeker van. 

Ik weet wel dat ik dat stuk ook niet goed heb kunnen ontwikkelen in mn basis , zwak fundament, en dat er later aan wat ik wel heb verworven ook nog afbreuk  is gedaan. (Dan heb ik ook niet heel veel over om op te staan.)  

In dit verband herinner ik mij ook een stukje uit een YouTube uitleg van Martin appelo wat betreft de zin/nut van ssri' s ( in zijn geval ook sertraline)  in verband met zijn eigen fundamentele beschadigingen, die hem een verstoring/ depressief narcisme opleverde waarmee hij door het leven gaat. 
Is tevens psycholoog  en heeft dus zelf ervaring door gebruik .(Dat neem ik serieus. )

Ik vraag me nu eigenlijk af (bij mij) of dat bij het afbouwen hoort of dat er slechts iets bloot komt te liggen wat toch al stuk was. 
Maar dat ik me dat niet heb kunnen realiseren (na jarenlang Ad gebruik weet je ook niet beter dan dat je 'zo'  bent,..
 en afbouwen is toch al een ontzettend onduidelijk proces) 

Bij mij voed dit de gedachte dat ik zou kunnen overwegen om toch wat op te bouwen omdat ik dan wat beter , gemakkelijker zou kunnen functioneren. Dat zou namelijk zinnig zijn om die reden. 
 Ik vind die klachten  hinderlijk. Het zorgt voor onstabilteit en  ze lopen ook makkelijk uit de hand. Daar zit ik natuurlijk  niet om verlegen ( en jij ook niet,  kan ik me zo voorstellen). 

Dit zet weer denken en overwegen in werking wat betreft mijzelf. 
Je hebt me ergens op gewezen. 
Bedankt voor het delen ! 

Sterkte!

Inderdaad Mabel, 
Dat afbouwen is ook een vaag, onduidelijk proces.
In de kern ben ik ook beschadigd in mijn jeugd, met forse consequenties als volwassene. 
Het blijft toch vaag, bouw ik die spanning op en zie ik beren op de weg op basis van een halve eeuw laag zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen
en eigenwaarde? Ik denk/dacht aardig hersteld te zijn van die wereld vol onzekerheid en huiver, maar ja, dat was met Sertraline.
Daar komt bij dat ik erg alert ben nu ik medicatie afbouw, misschien wel te?
Eind van de maand verzorg ik weer een themabijeenkomst rond het onderwerp "depressie". Dit heb ik vaker gedaan en ging best aardig. Maar nu voel ik spanning als ik aan 31 mei denk. Komt dit omdat ik het onderwerp dit keer vanuit een andere invalshoek wil belichten? Of is toch een stukje voortvloeiend uit het afbouw proces.
Kortom je kunt jezelf aardig gek maken met al die gedachten, mogelijke achterliggende redenen en hersenspinsels.
Ik heb vandaag besloten om maar rustig verder te gaan met afbouwen en me niet te veel te fixeren op kleine veranderingen. Wel mijn kop er goed bijhouden en die
niet in het zand steken. 
Wordt vervolgd.

Groet, Bert

Hoi Bert, 

Ik denk dat je het niet hoeft te twijfelen aan je gewaarwording ervan. Ik denk dat je iets belangrijks geconstateerd hebt. Bij mij is er een kwartje gevallen.

Ik vermoed dat het fundamentele schade is .
 Latere ervaringen maken dat fundament niet sterker , en dat is echt best gek. ( En zuur! ) 

Ik sprak onlangs nog met n ervaringsdeskundige hier over . Die herkende dat ook. 
In bepaalde traumatherapieen wordt er ook over gerept en onlangs kwam ik het ook weer tegen binnen familie opstellingen. 

Op dat stuk zit geen leervermogen, zo werd dat benoemd als ik mij goed herinner.    

Er lijkt als het ware iets niet aangemaakt toen dat aangemaakt had  moeten worden in de ontwikkeling, je zou het zelfs neurologisch kunnen zien:  de aanleg van neurale paden, de emotionele bedrading in je hersenen.  (Basisvertrouwen, zelfbeeld, eigenwaarde)
Waarschijnlijk is dat een van de gevolgen vanuit vroegkindelijke tegenspoed/ onveilige jeugd .

Blijkbaar blijft dat dan. 
Als Ad die schade kan afdekken is het een mooi resultaat, want  verbetering ervan zit  er dan dus gewoon niet in blijkbaar. 

Plus dat ik de klachten die je beschrijft wel als heel hinderlijk ervaar en een obstakel in mijn leven. 

Mij dit alles realiserend; 
Ik ben sinds gisteren begonnen met 37.5. Ik maak dus de tegenovergestelde beweging als jij Bert. 

Ik moet wel even denken of ik dit in een tijdspad wil gieten , wil bepalen waar toen ik bereid ben qua hoogte milligrammen en een evaluatieperiode winst/ bijwerkingen ,   (plus mijn psychiater op de hoogte stellen zodat hij de voorschrijvingen kan aanpassen. ) Ik doe het ook rustig aan.

Groet!