Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Voorstellen als (ex)partner


#1

Hallo lieve mensen, 

Allereerst fijne paasdagen. Graag wil ik mij ook aan jullie voorstellen.
Ik heb 6 jaar een relatie gehad met een lieve, introverte man, waarvan 4 jaar samengewoond.
Vanaf november 2016 is zijn gedrag zichtbaar verandert. Hij begon zich steeds meer van mij terug te trekken, creëerde fysiek steeds meer afstand, begon zich sneller te irriteren, slaapt heel slecht, piekert veel, voelt zich opgejaagd, wilde graag studeren maar gaat dit niet meer doen wegens weinig zelfvertrouwen. Thuis gaf hij aan erg ongelukkig te zijn, erg down, een zware dip te hebben. Buiten huis was hij erg vrolijk, tot we weer samen waren. Dan kon zijn masker weer af. Halverwege februari trok hij het niet meer en is naar zijn ouders vertrokken. Begin maart heeft hij de relatie verbroken. Hij voelt zich leeg, heeft geen gevoel meer. Hij houd van me, maar ziet dat hij me ongelukkig maakt. Hij wil me niet opzadelen met zijn problemen, maar wil geen hulp zoeken..



Ik hou echter heel veel van hem en ik wil er voor hem zijn, hem niet kwijtraken..
Antwoord

#2

Hi Strong13!

Het lijkt mij een goed iets dat je je hier hebt aangemeld.  Ik kan mij niet eens beginnen voor te stellen hoe energievretend en vermoeiend het moet zijn om diegene waar je veel van houd zo te zien worstelen. Die zes jaar samen zal echter niet voor niets zijn.

Het lijkt mij belangrijk voor je ex (?) dat hij tóch hulp zoekt. Ja, dat is zwaar en moeilijk maar het is de enige manier om er iets aan te doen. Ik weet niet hoe het contact met je (ex-)schoonouders is maar je zou eens kunnen proberen om het er met hen over te hebben.

Het is maar een suggestie van een nieuw forumlid. Hou vol! Het feit dat je je hier aanmeld spreekt al boekdelen over jouw behulpzame houding.
Antwoord

#3

Hallo Drifter, bedankt voor je reactie! Je hebt inderdaad gelijk.. Het is heel energievretend om hem zo mee te maken, maar het voelt ook ontzettend frustrerend en machteloos om toe te kijken vanaf de zijlijn.. 

Ik heb het zelf met hem erover gehad, wat ik allemaal zie aan hem. Dat herkent hij dan ook allemaal. Maar als ik aangeef dat ik me zorgen maak en het misschien verstandig is om naar de huisarts te gaan omdat dit symptomen kunnen zijn van een depressie, dan geeft hij aan geen hulp te willen. De afgelopen weken heeft hij zichzelf vergeleken met mensen uit zijn familie (zus en neef) die ook depressief zijn geweest, maar die twee waren ook erg lusteloos en hadden zelfmoordneigingen. Dat herkent hij nog niet bij zichzelf, waardoor hij denkt er zelf wel weer uit te kunnen komen.

Ook ben ik inderdaad bij zijn ouders geweest.. Maar zijn ouders zien alleen maar de jongen met het vrolijke masker die in hun ogen ongelukkig is met mij.. Omdat hij aangeeft dat het voor de rest prima gaat en hij het vrolijke masker bij hun opheeft.. Ook zijn zus wil me niet horen. Heb inmiddels wel zijn neef (die depressief geweest is) ingeschakeld, hij is bij hem geweest en herkent alles. Hij schrok heel erg van mijn (ex)vriend (Pfff lastig hoor om ex te zeggen), maar kon ook nog niet tot hem doordringen.. Sad
Antwoord

#4

Hoi Strong13,
Dat is inderdaad herkenbaar...
Dat verrekte masker begrijp ik ook heel goed! Fijn dat zijn neef, die uit ervaring kan praten, hem gesproken heeft. Ik denk dat het juist belangrijk is dat hij in een vroeg stadium hulp zozoekt en het niet eerst erger laat worden. Maar ja dat vind jij ook. Laat hem weten dat je -desgewenst- nabij bent en dat je hoopt dat hij hulp zal zoeken maar dat je erop vertrouwt dat hij de juiste keuzes zal maken. Geef het tijd heel veel tijd... Ik weet er echt alles van, ik ben door een regelrechte hel gegaan sinds mijn vriend 3 jaar geleden instortte en het huis verliet. Een paar maanden later zei hij ineens de relatie te willen verbreken. Ik vond het nergens op slaan, dit ging immers niet over ons, met ons was niks mis! Dat heb ik hem -gedoseerd- ook alrijd laten weten. Hij kon toen helemaal niks hebben van mij, door alles voelde hij zich onder druk staan, zijn gevoel was weg, er was alleen maar spanning, gepieker, slecht slapen, overprikkeling, nachtmerries etc etc. Veel van die klachten zijn zeker nog niet weg maar onze relatie gaat goed inmiddels weer, hij is er weer en verbaast me voortdurend qua dingen die weer samen kunnen. Veel ook nog niet hoor en het woord "samenwonen" zou ik absoluut nog niet in de mond durven nemen. We zijn er nog niet maar we zijn wel zo veel verder dan 1 of 2 jaar geleden. Het is ongelooflijk hoe eeg een depressie je leven en dat van je naasten op zijn kop kan zetten maar (ik durf dat bijna nog nie5 te zeggen) wij zijn het levend bewijs dat je uit dat intens diepe dal kunt komen samen. Durf ik dat echt te zeggen...als je meegemaakt hebt dat alles van het ene op het andere moment op losse schroeven komt te staan? Ja blijkbaar:-)
Antwoord

#5

Bedankt voor je reactie Leeuwin! En wat onwijs fijn om te horen dat jullie samen, langzaamaan, vooruit gaan. Zo te lezen ben je een onwijs sterke vrouw, met wie je vriend ontzettend veel geluk mag hebben. Ik hoop dat hij zich dat gaat realiseren als hij er, vroeg of laat, bovenop is. 

Inmiddels heb ik mijn ex ook weer gezien. Tweede paasdag hebben we samen met onze hond in het bos gelopen. Jeetje, hij zag er echt slecht uit. Ingevallen koppie, Wallen onder zijn ogen, heel bleek. Maar het was toch echt wel gezellig. Veel gepraat over luchtige onderwerpen. Uiteindelijk ook nog gehad over hoe het met hem gaat, dan geeft hij toch aan zich eenzaam te voelen. Het te missen dat er niemand (lees: hond) om hem heen is, de hond woont bij mij. Toch is hij dan ook wel bezorgd om mij, aangezien hij zag dat ik moest huilen toen hij benoemde eenzaam te zijn (IK BEN ER TOCH!!) hij hoopt dat alles goed met mij gaat en ik een plek kan vinden waar ik gelukkig wordt...
Antwoord

#6

Sorry dat ik zo lang niet heb gereageerd!! Ik moet er nog even aan wennen...

Heb je je (ex) vriend inmiddels nog eens gezien? Na het wandelen met de hond?

Ik snap dat het enorm pijn doet als hij zo'n opmerking maakt over zijn eenzaamheid. Jij bent er, zover ik kan opmaken uit je berichten, zeker voor hem. Hij ziet het alleen niet.

Om mij heen zie ik veel relaties onnodig kapot gaan als het slecht gaat met een van de twee. Hopelijk weten jullie het weer te lijmen.

Heel veel sterkte!!!
Antwoord

#7

Fijn dat je er weer bent Drifter! Helaas heb ik mijn (ex)vriend nog niet weer gezien, wel geappt. Ik heb een huurhuis gevonden waar ik 1 juli in kan, zodat ik niet meer tijdelijk bij mijn moeder hoeft te wonen.. maar dat betekent wel dat ik de spullen met mijn (ex)vriend zal moeten gaan verdelen. Mijn spullen  er allemaal nog en de inboedel is ook van mij. Dat vind ik wel een moeilijke stap, maar langer bij mijn moeder blijven is ook geen optie.. Sad
Antwoord

#8

Het ophalen van je spullen en inboedel lijkt mij zeker niet makkelijk. Dan is het meteen zo definitief Sad
Wel heel fijn dat je een huisje hebt gevonden! Dat helpt in ieder geval je eigen situatie.
Antwoord

#9

Hallo Strong, hoe gaat het intussen met je? Ik maakte ongeveer hetzelfde mee...
Antwoord

#10

(16-04-2017, 14:10)Strong13 schreef: Hallo lieve mensen, 

Allereerst fijne paasdagen. Graag wil ik mij ook aan jullie voorstellen.
Ik heb 6 jaar een relatie gehad met een lieve, introverte man, waarvan 4 jaar samengewoond.
Vanaf november 2016 is zijn gedrag zichtbaar verandert. Hij begon zich steeds meer van mij terug te trekken, creëerde fysiek steeds meer afstand, begon zich sneller te irriteren, slaapt heel slecht, piekert veel, voelt zich opgejaagd, wilde graag studeren maar gaat dit niet meer doen wegens weinig zelfvertrouwen. Thuis gaf hij aan erg ongelukkig te zijn, erg down, een zware dip te hebben. Buiten huis was hij erg vrolijk, tot we weer samen waren. Dan kon zijn masker weer af. Halverwege februari trok hij het niet meer en is naar zijn ouders vertrokken. Begin maart heeft hij de relatie verbroken. Hij voelt zich leeg, heeft geen gevoel meer. Hij houd van me, maar ziet dat hij me ongelukkig maakt. Hij wil me niet opzadelen met zijn problemen, maar wil geen hulp zoeken..



Ik hou echter heel veel van hem en ik wil er voor hem zijn, hem niet kwijtraken..

Hallo String 13, ik ben net nieuw hier en las je verhaal. ik herken het veranderende gedrag van de man die je beschrijft.... maar dan vooral in mijn eigen persoontje. Ik ben iemand die na het overlijden van mijn verloofde echt zwaar de depressieve gevoelens over zich heen kreeg en van daaruit me af ging schermen. In de jaren daarna ben ik relatievorming uit de weg gegaan met dezelfde reden als die jij omschrijft uit zijn denkpatroon.... ik wil een ander, waar ik van hou en om geef, niet belasten met mijn bagage. Juist degene waar je het meest van houdt wil je daarvoor ontzien. Ik zeg niet dat het dus 'juist is' ofzo, noch verkeerd, helemaal niet. Ik wil/kan geen oordeel vellen. Maar ik herken het denkpatroon als geen ander.

Ik ben keihard aan mezelf aan het werken en weet niet goed waar het heen gaat, waar dat pad me brengt. Maar ik heb geloof ik wel eerst een basis gevoel van vertrouwen en zekerheid in het leven nodig (het kan goedkomen even kort door de bocht gezegd) voor ik een dergelijke stap overweeg. Iets dat ik herken in je woorden over weinig zelfvertrouwen. Ik deel mijn verhaal omdat ik veel herken en me openstel voor contact mocht je dat prettig vinden. Natuurlijk is ieder mens anders maar wellicht helpt het... dus mocht je dingen willen vragen of juist met me delen... je bent van harte welkom.

Ik hoop in ieder geval dat de weg die je hebt ingezet, zo las ik in de vervolgberichten, uiteindelijk de juiste voor jouw persoon zal blijken te zijn... en dat het naar een betere situatie mag wijzen dan degene die er is/was.

Groeten en al het beste, Daan1987
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
20-06-2024, 23:58
Laatste bericht: pimgr00
19-06-2024, 23:00
Laatste bericht: Wannabejulia
31-01-2024, 11:10
Laatste bericht: Nicje
28-03-2023, 08:44
Laatste bericht: Suuz
15-01-2023, 23:34
Laatste bericht: Simba
  Een depri partner als vrouw Started by Marijn
5 Replies - 2,175 Views
23-11-2022, 21:34
Laatste bericht: Anoniem2022
  Partner verstoot mij Started by Vidiyo
2 Replies - 844 Views
22-10-2022, 17:36
Laatste bericht: Fae
21-06-2022, 08:35
Laatste bericht: Joy
19-06-2022, 23:47
Laatste bericht: Pico
09-02-2022, 00:03
Laatste bericht: Joy



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)