Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Van depressie naar zelfmoordpogingen


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 19-11-2023, 23:40 door itsgoingwrong.)

Mij Hallo,


Wat snel en makkelijk getypt,, maar hier dan mijn verhaal. 
Mijn naam is Dyon en ben vandaag 29 jaar geworden. Heb twee jaar geleden naar veel gedoe en problemen mijn hbo Bachelor gehaald. 
Hierna dacht ik lekker te gaan werken, maar toen kwam mijn chronische darmziekte weer opzetten. Nu, ruim anderhalf jaar verder, is het nog niet verholpen. Het is allemaal niet zo lekker verlopen en geregeld in het ziekenhuis, maar krijg nu weer een nieuw medicijn. Weer vier maanden wachten en kijken of het werkt. Zelf was ik geen voorstander van Oxycodon, maar hier na een half jaar extreme pijn (van Dec 22 tot Mei 23) er toch maar op over gegaan. Toen ineens besloot ik te stoppen in augustus, omdat het letterlijk ‘heroïne’ is, en ik hier niet aan verslaafd wilde raken. Helaas was ik al verslaafd, maar toen ik wilde stopte brak de bom los. Assistente in het ziekenhuis zei “halveer vandaag je dosis maar”. Sinds dag 1 dat ik dit deed ben ik kapot, want er ontwikkelde zich een slaapstoornis. Vanaf 1 kon ik niet slapen, plus niet stilzitten en kreeg ik trillingen enzovoort.
Doordat het slapen nu nog steeds niet goed lukt, voel ik me in mijn lichaam en hoofd helemaal kapot en gewoonweg op. De rest om me heen gaat door, en ik voel mezelf steeds verder wegglijden. 
Het is zelfs zo ver gekomen dat ik nu bij de crisisdienst zit. Schrijven allemaal slaapmediciatie voor, maar het helpt van geen kant. 

Laatste drie weken is elke minuut op een dag te veel en te moeilijk. Pijn, uitputting, gevoel hebben dat het leven stil staat, dat ik er nooit meer bovenop kom. Ik weet namelijk ook ineens nergens meer antwoord op. Grote levensvragen komen ineens omhoog, en de kleine weet ik ook ap geen antwoord op. Daarom last van angst en paniekaanvallen en is mijn beleving van alles om mij heen ook helemaal weg. 

Ik wil verlost worden. Ik wil hier vanaf.

(19-11-2023, 23:35)itsgoingwrong schreef: Mij Hallo,


Wat snel en makkelijk getypt,, maar hier dan mijn verhaal. 
Mijn naam is Dyon en ben vandaag 29 jaar geworden. Heb twee jaar geleden naar veel gedoe en problemen mijn hbo Bachelor gehaald. 
Hierna dacht ik lekker te gaan werken, maar toen kwam mijn chronische darmziekte weer opzetten. Nu, ruim anderhalf jaar verder, is het nog niet verholpen. Het is allemaal niet zo lekker verlopen en geregeld in het ziekenhuis, maar krijg nu weer een nieuw medicijn. Weer vier maanden wachten en kijken of het werkt. Zelf was ik geen voorstander van Oxycodon, maar hier na een half jaar extreme pijn (van Dec 22 tot Mei 23) er toch maar op over gegaan. Toen ineens besloot ik te stoppen in augustus, omdat het letterlijk ‘heroïne’ is, en ik hier niet aan verslaafd wilde raken. Helaas was ik al verslaafd, maar toen ik wilde stopte brak de bom los. Assistente in het ziekenhuis zei “halveer vandaag je dosis maar”. Sinds dag 1 dat ik dit deed ben ik kapot, want er ontwikkelde zich een slaapstoornis. Vanaf 1 kon ik niet slapen, plus niet stilzitten en kreeg ik trillingen enzovoort.
Doordat het slapen nu nog steeds niet goed lukt, voel ik me in mijn lichaam en hoofd helemaal kapot en gewoonweg op. De rest om me heen gaat door, en ik voel mezelf steeds verder wegglijden. 
Het is zelfs zo ver gekomen dat ik nu bij de crisisdienst zit. Schrijven allemaal slaapmediciatie voor, maar het helpt van geen kant. 

Laatste drie weken is elke minuut op een dag te veel en te moeilijk. Pijn, uitputting, gevoel hebben dat het leven stil staat, dat ik er nooit meer bovenop kom. Ik weet namelijk ook ineens nergens meer antwoord op. Grote levensvragen komen ineens omhoog, en de kleine weet ik ook ap geen antwoord op. Daarom last van angst en paniekaanvallen en is mijn beleving van alles om mij heen ook helemaal weg. 

Ik wil verlost worden. Ik wil hier vanaf. Ook mede omdat ik zo veel nog ‘moet bijlopen’. Heb bijna geen geld meer en heb geen idee wat ik wil gaan doen. Zelf dat ben ik allemaal kwijt. Ik ben in mijn hoofd daardoor ook zo in de war. Ik wil en verlost worden van de pijn en vervelende bijwerkingen, en soms in mijn gevoel van het leven zelf… want ik ben echt helemaal in de war. 

kan er uren over doorpraten, en dat is ook fijn. Maar ik ben er gewoon klaar mee en zie steeds meer maar 1 optie; zelfmoord 
Antwoord

#2

Hallo Dyon , welkom hier .
 Goed dat je hier schrijft. Goed dat je bij de crisisdienst bent gekomen, ik denk dat dat nodig is. 

Blijkbaar moet die oxocydon veel voorzichtiger worden afgebouwd . En misschien anders voorlopig maar niet. 
Het mag niet zo zijn dat je compleet ontregelt en in de war raakt . Dat je er nog problemen bij krijgt.

Dan kun je beter maar  voorlopig verslaafd blijven en eerst de darmziekte onder controle zien te krijgen. 

Dit is geen situatie om te gaan werken , laat staan je leven af te meten aan dat van anderen . Jouw situatie is heel anders en de prioriteiten liggen daardoor ook heel anders. 

Blijkbaar loopt het in het ziekenhuis allemaal niet zo goed of zorgvuldig. Je zou je zorgverzekeraar kunnen bellen voor andere opties. Een goede begeleiding zal heel erg wenselijk zijn lijkt me. 

Sterkte, schrijf hier gerust.

Liefs
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  mijn depressie Started by zizou10
2 Replies - 100 Views
11-04-2024, 10:29
Laatste bericht: don't know
  Depressie Started by Xavier
8 Replies - 480 Views
27-03-2024, 10:37
Laatste bericht: Sann
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
22-01-2024, 00:06
Laatste bericht: Joy
07-12-2023, 00:14
Laatste bericht: Mabel
05-10-2023, 20:47
Laatste bericht: Sander45
  Depressie eenzaamheid Started by Marc108
4 Replies - 556 Views
02-09-2023, 13:59
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Postpartum depressie Started by Liefie
3 Replies - 460 Views
19-08-2023, 22:56
Laatste bericht: Joy
28-05-2023, 13:00
Laatste bericht: Wandelaar
27-03-2023, 19:03
Laatste bericht: Jarno



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)