Ik ben dus een mama van 4 kinderen. In de leeftijd van 5 tot 11 jaar. Na mijn tweede zwangerschap had ik een postnatale depressie. En tijdens mijn laatste zwangerschap een prenatale depressie. In deze periode ben ik ook een week opgenomen geweest. 
Maar nu staat er een verhuizing voor de deur. Met alle veranderingen die er bijkomen kijken. En ik ga weer helemaal terug naar waar ik vandaan ben gekomen. Depressieve gevoelens, suïcidale dachten en automutilatie. Afgelopen donderdag heb ik in paniek de huisarts gebeld. En zei stuurde mij door naar een crisisteam. Daarmee heb ik nu dagelijks contact. Niet verder kijken dan de dag is nu visie. Maar mij lukt dat niet.

Hoe graag ik ook wil. Ik kan het niet stoppen. Het liefst zou ik van een hoge flat springen maar ik denk dat ik dat toch niet durf. Ik zat laatst al wel op het dak naar durfde niet te springen.

Wat mij nog het meeste dwars zit is dat er dus eens in de zo jaar voor mij weer zo'n periode komt. En ik vraag me dan toch af wat het dan allemaal voor zin heeft.

Liefs

Mama van 4,

Hartelijk welkom op dit forum.

Moeilijke situatie voor je. Schrijf gerust van je af.
Ik zelf ga nu wat beter om met depressie, daardoor zijn ze een stuk minder heftig.
Niemand kan in de toekomst kijken toch?

Groet, Bert

Register or login to view the content

Welkom op het forum 

welkom op het forum