Eerst maar even voorstellen.. Noem mij maar Minie, ik ben een vrouw van 50 jaar en ik heb een chronische depressie. Daarbij ook Ptss en Fibromyalgie. Ik woon sinds een jaar in Nijmegen maar t lukt niet echt om te wennen, hoewel dat meer met mijn ziekte te maken heeft. Ik heb weinig contact wat ik soms heel moeilijk vindt. Opzich ben ik graag op mezelf maar soms een kop koffie drinken met iemand is wel zo fijn. Ik ben niet aan het werk vanwege mijn ziekte wat ik eigenlijk helemaal niet erg vindt als ik heel eerlijk ben.
Wel wat hobby's en ik ben een boek aan het schrijven over mijn leven. Binnenkort start hopelijk het traject bij de levenseindekliniek. Mocht je met mij in contact willen komen..stuur maar pbtje.

Hoi Minnie, 

Ik ben 51 , heb cptss en m'n stemming is ook chronisch ondermaats. 
Ken je helemaal niemand daar? Hoe ben je er terecht gekomen eigenlijk? 

Groetjes, Mabel

Eerst maar even voorstellen.. Noem mij maar Minie, ik ben een vrouw van 50 jaar en ik heb een chronische depressie. Daarbij ook Ptss en Fibromyalgie. Ik woon sinds een jaar in Nijmegen maar t lukt niet echt om te wennen, hoewel dat meer met mijn ziekte te maken heeft. Ik heb weinig contact wat ik soms heel moeilijk vindt. Opzich ben ik graag op mezelf maar soms een kop koffie drinken met iemand is wel zo fijn. Ik ben niet aan het werk vanwege mijn ziekte wat ik eigenlijk helemaal niet erg vindt als ik heel eerlijk ben.
Wel wat hobby's en ik ben een boek aan het schrijven over mijn leven. Binnenkort start hopelijk het traject bij de levenseindekliniek. Mocht je met mij in contact willen komen..stuur maar pbtje.

Hoi Minie, ik ben ook een vijftiger nl 55 jaar en heb depressies samenhangend met persoonlijkheidsstoornis en denk ook dat ik posttraumatische stress heb ook al is dat niet gediagnosticeerd. Het maakt me triest te lezen dat je het ook knap moeilijk hebt, je hebt de psychische lasten en dan ook nog lichamelijk fibromyalgie. Dit is best een hele kluif . Jammer dat je niet went in de stad waar je woont. Ikzelf heb eigenlijk ook weinig contacten enkel twee goede vriendinnen en een vriend. Mijn twee goede vriendinnen wonen best een eind van mij , ik moet de trein nemen om hen te bezoeken dus simpelweg een kop koffie drinken zit er ook niet in. Ik mis dat ook heel erg. Ik lees je niet aan het werk bent , logisch als je leest waarmee je te kampen hebt dag in dag uit. Ikzelf ga ook niet meer uit werken maar ik doe 1 maal per week vrijwilligerswerk zo kom ik ook nog eens onder de mensen. Wat knap dat je een boek aan t schrijven bent en is ook therapeutisch zo van je af schrijven. Een traject bij de levenseinde kliniek dat is heel ingrijpend. Heb je familie die je ondersteunt? Ikzelf kom uit een disfunctionele familie en ondervindt er weinig steun , het is zo erg dat ik nu nadenk om alle contact te verbreken. Als je graag wat verder praat stuur me gerust een pb ik  ben cyranno.