Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hallo allemaal


#1

Een man met een depressie? Dat is toch meer een vrouwending ...

Tot mijn 35e dacht ik dat eigenlijk zelf ook. Ik liep al wat jaren bij hulpverleners met diverse angststoornissen. De psycholoog die ik op dat moment had kwam tot de conclusie dat ik depressief was, een diagnose die ik in eerste instantie betwistte. Toen ik me echter verdiepte in de symptomen, kwam ik er achter dat hij gelijk had en niet zo'n beetje ook.

Een vreemd gevoel maakte zich van mij meester. In feite had ik er nu een probleem bij. Aan de andere kant besefte ik dat het klote gevoel dat ik had niet normaal was en dat er dus ook mensen waren die een 'gewoon' leven hadden.

Na nog enkele jaren combinatie (angst/depressie) therapieën te hebben gehad zonder echt resultaat (ik ben vrij eigenwijs en laat me slecht overtuigen) heb ik de huisarts om pillen gevraagd omdat ik het echt niet meer zag zitten. De angsten legden mijn leven vrijwel volledig lam, de angst voor de angst was groter dan ooit, ik wilde alleen nog dood. De arts schreef me Xanax voor en dat hielp me de lente en zomer van mijn 42e levensjaar door. In het najaar liep ik weer vast en kreeg ik er Seroxat bij. Die combinatie was een schot in de roos voor mij. 

Op dit moment gaat het redelijk goed. Ik ben nu 57 en de reden dat ik nu op dit forum kom is een artikel in Trouw en mijn vrijwilligerswerk bij thuiswonende ouderen. Daar zit me een lage-druk-gebied, dat wil je niet weten.

Ik hoop hier, mede namens de vaak niet-digitale ouderen, ervaringen op te doen en van elkaar te leren.

Ray
Antwoord

#2

Hoi Ray, welkom op het forum!ik schrijf hier als "partner van" en ik moet zeggen dat ik ook nog dagelijks leer van mijn partner en de mensen die hier schrijven. Goed dat je vrijwilligerswerk voor ouderen doet! Ik denk daar zelf ook al heel lang over na. Maar het is er nog nooit van gekomen helaas. Is natuurlijk mijn eigen schuld, maar tijd is het probleem. Op het moment nodig voor mijn partner, maar misschien later..
Lees rustig rond op het forum en schroom niet op topics te reageren.
Antwoord

#3

Hoi Ray,

Wees meer dan welkom hier op het forum! 
Men kan altijd van elkaar leren, dus ik vermoed dat je hier wel op je plek bent.

Zelf heb ik ook een tijd Xanax geslikt, maar uiteindelijk na een tijd (een jaar/anderhalf misschien) vond ik dat het vooral voelde alsof ik een zombie was. Alles op de automatische piloot, geen gevoel etc.
Was dat ook voor jou zo?
Wel heel fijn dat je een goeie combinatie hebt aan medicijnen en om te horen dat het redelijk goed gaat!

Vrijwilligerswerk wordt zwaar onderschat naar mijn mening. Zeker nu men allemaal ouder en grijzer wordt, vallen er grote gaten in de samenleving heb ik het idee.
Zelf heb ik het ook een aantal jaren gedaan voor De Zonnebloem, tot ik naar het buitenland verhuisde.
Erg dankbaar werk!

Nu ben ik nieuwsgierig naar dat artikel in Trouw. Iets wat je hebt gelezen of zelf moet schrijven?

Groetjes,
Sanna
Antwoord

#4

Dank Positiva en Sanna voor jullie bericht.

@Sanna: Xanax is inderdaad nogal een verdover, maar dat merkte ik eigenlijk pas toen ik ermee stopte (heftige afkick).

Mijn weerstand tegen dat soort medicijnen, hoewel ik er dus uiteindelijk zelf om vroeg, heeft me er lange tijd vanaf gehouden. Maar het is het een of het ander en ik koos na al die therapie-ellende voor een pil. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik in die periode dagelijks ook een halve liter whisky consumeerde, dus erg representatief zal mijn zaak niet zijn.

Drie jaar geleden kreeg ik zeer zware maagpijnen die me, na medisch onderzoek, lieten inzien dat ik mijn alcoholische geneugten moest begraven. De groepstherapie die ik daarvoor volgde bij Mondriaan verliep ondanks het therapeutische gezweefteef goed, geheel dankzij de goeie groep mede-verslaafden. Een psych van Mondriaan verving Xanax door Mirtazapine, mede om de door jou aangegeven reden en dat werkt nu redelijk goed.

Het artikel waar ik op doelde stond in Trouw van 5 april jl.
Bloggen over een depressie verdrijft de eenzaamheid
Hadden ze hun been gebroken, dan waren er vast kaartjes met beterschap op de mat gevallen. Maar hun kwelgeest heet depressie en die maakt dat mensen afstand nemen. Bloggen is hun oplossing; dat brengt begrip. 

groet,
Ray
Antwoord

#5

Hallo Ray,

We hebben toch wel wat overeenkomsten niet?

Ik heb verschillende depressies doorgemaakt, maar het gaat momenteel beter. Ik gebruik ook mirtazapine om te slapen, werkt bij mij prima.
En als klap de vuurpijl ben ik ook verslaafd geweest, om al die shit niet te hoeven voelen.

Wel wat gemeen dus.

Groet,  Bert
Antwoord

#6

Hoi Bert,

Inderdaad bekend terrein voor ons beiden dus. Jij ook van je verslaving af nu?

Die Mirtazapine neem ik voor het slapen in met Zoplicon (beide 7,5 mg). Werken perfect als in- en doorslapers. en in de ochtend start ik dan weer met 30 mg Seroxat om de dag een beetje behoorlijk door te komen.

Mijn angsten zijn vrijwel weg en qua depressie is het veel beter dan voorheen. Bij jou ook?

Goed weekend verder en probeer te genieten van de lente.

groet,
Ray
Antwoord

#7

Hallo Ray,

Welkom op het forum!

Depressie discrimineert inderdaad niet hoewel het bij vrouwen vaker voorkomt.

Wat goed dat je van de verslaving bent afgekomen en je leven ondanks je aandoeningen mooi kunt inrichten. 

Ik hoop dat ik dat ook op een dag mag zeggen en dan vooral op loopbaan niveau, want daar loop ik door mijn terugkerende depressies steeds vast.

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#8

Hallo Ray,

Wat de alcohol betreft, ik heb nu 3 jaar geleden het besluit genomen om voor het eerst te gaan leren leven.
Vanaf dat moment was alcoholgebruik weer goed te hanteren.

Hoe is dat leren leven voor jou?

Groetjes,  Bert
Antwoord

#9
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-04-2018, 13:11 door Ray.)

(08-04-2018, 09:01)Letitgo schreef: Hallo Ray,

Welkom op het forum!

Depressie discrimineert inderdaad niet hoewel het bij vrouwen vaker voorkomt.

Wat goed dat je van de verslaving bent afgekomen en je leven ondanks je aandoeningen mooi kunt inrichten. 

Ik hoop dat ik dat ook op een dag mag zeggen en dan vooral op loopbaan niveau, want daar loop ik door mijn terugkerende depressies steeds vast.

Groetjes,
Marjolein

Dank je Marjolein en ik hoop dat jij je depressie spoedig de baas bent en/of in ieder geval hanteerbaar, zodat je kunt leven zoals jij dat wil.

groet,
Ray

(08-04-2018, 11:15)Bert schreef: Hallo Ray,

Wat de alcohol betreft, ik heb nu 3 jaar geleden het besluit genomen om voor het eerst te gaan leren leven.
Vanaf dat moment was alcoholgebruik weer goed te hanteren.

Hoe is dat leren leven voor jou?

Groetjes,  Bert

Dat gaat wat alcohol betreft verrassend goed, al had ik natuurlijk wel een flinke stok achter de deur: die maagpijnen waren verschrikkelijk.

Ik was solo gebruiker en alleen na 17.00 uur. Dus na mijn werk. Nu werk ik niet meer, ik ben afgekeurd op een combinatie van 3 burn-outs, hartproblemen en chronische vermoeidheid na de dottersessie. 
Ik zorg dat ik geen alcohol is huis heb en ik ga zo weinig mogelijk naar plaatsen waar wel drank is.

Wat jij schrijft over leren hanteren, is voor mij geen optie. Ik wou dat het dat wel was, maar nee: dan belazer ik mezelf.
Lukt het jou echt? Hoeveel en wat dronk je hiervoor? En nu als ik vragen mag?
Ik hoop echt dat jij het wél kan.

groet,
Ray
Antwoord

#10

Hallo Ray,

Toen ik drie jaar geleden tegen een zware depressie op liep heb ik mij ziek moeten melden en ben ik steeds meer gaan drinken.
Voor dat moment dronk ik na mijn werk 2 flessen wijn en in het weekend drie.
In die laatste periode begon ik 's morgens om 9.00 al met mijn eerste glas tot zo'n vier flessen wijn per dag.
Op het laatst at ik ook amper meer en dronk ik alleen. Diep in de shit dus.
Ik heb hulp gevraagd en ben gestopt. Ik heb een jaar helemaal niets gedronken, daarna gestart met een biertje.
Ik drink nu al weer twee jaar drie tot max vier pijpjes bier (5%) per dag.
Daarnaast heb ik een aantal criteria met mijzelf afgesproken waaraan mijn leventje moet voldoen. Zo werk nu al weer zo'n 2 1/2 jaar als ervaringsdeskundige. Niet fulltime, maar een aantal dagdelen per week. Ik loop dus nu zelf een eindje mee met mensen die kwetsbaar zijn en nogal eens problemen hebben met verslaving.

Groet,  Bert
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hoi allemaal Started by MeMyselfandI
8 Replies - 310 Views
12-03-2024, 15:30
Laatste bericht: MeMyselfandI
  Hallo, ik ben er ook bij! Started by NicoBP2
2 Replies - 104 Views
13-02-2024, 11:02
Laatste bericht: Mabel
  Hoi allemaal Started by Mama van 4
4 Replies - 212 Views
06-02-2024, 17:41
Laatste bericht: misterj
  Hallo en help Started by Kippetje
9 Replies - 984 Views
28-01-2024, 18:10
Laatste bericht: Xavier
  hallo ik ben J. Started by Momentoftime
3 Replies - 180 Views
26-12-2023, 15:53
Laatste bericht: Jupiter
14-10-2023, 20:38
Laatste bericht: Ronnie
  Hallo allemaal Started by Mart79
1 Replies - 240 Views
19-09-2023, 12:32
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Hallo allemaal Started by Indra
2 Replies - 279 Views
30-07-2023, 20:18
Laatste bericht: Joy
  Hallo allemaal Started by Speld
4 Replies - 460 Views
05-07-2023, 08:08
Laatste bericht: Mabel
  hoi allemaal Started by will
23 Replies - 1,869 Views
29-04-2023, 22:49
Laatste bericht: desireless



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)