Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Depressieve partner


#1

Hallo allemaal

Ik ben 36 en al 11 jaar getrouwd met een hele lieve man, we hebben samen 1 zoon. Mijn man is al een aantal jaren depressief en gebruikt daar medicatie voor, ondanks dit gaat zijn depressie op en neer. Op dit moment zit hij weer in een verschrikkelijke dip en ik kan nu al voorspellen hoe het zal gaan. Hij werkt momenteel nog, maar dit is een kwestie van dagen voordat hij de ziektewet in gaat en vanaf dat moment gaat het nog verder bergafwaarts, minder geld, minder mogelijkheden om dingen te doen.
Hij heeft een ontzettend kort lontje, op de momenten dat hij thuis is lopen mijn zoon en ik constant op eieren. Proberen zo min mogelijk tot last te zijn wat resulteert in dat wij ons helemaal wegcijferen om hem ook maar een beetje rustig te houden. Hij wil geen hulp van een psycholoog of psychiater en we zijn recent geëmigreerd dus hebben nog weinig sociale contacten.
Ik loop er tegen aan dat ik me incompetent voel zowel ten opzichte van mijn man, die ik niet kan helpen als ten opzichte van mijn zoon die ik blootstel aan deze situatie. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen, mijn hoofd zegt dat ik weg moet gaan bij hem, omdat hij ons allemaal meetrekt in deze ellende, aan de andere kant weet ik dat hij er niks aan kan doen en wil ik mijn zoon zijn vader niet ontnemen. Mijn hart zegt dat dit mijn man is en ik hou van hem, in ziekte en gezondheid. Maar op de momenten dat hij zo is weet ik het echt niet meer.
Antwoord

#2

Hoi Kipje, welkom op het forum. Ik schrijf hier als "partner van" en begrijp wel waar je mee worstelt. Ik zou (makkelijk gezegd) jouw zoontje en jouzelf bovenaan zetten. Jullie doen je best, zolang het gaat, is het prima. Gaat het niet meer, dan moet er iets gebeuren. Hoe oud is je zoontje? Kun je het met hem bespreken? En kun je het bespreken met je man?
Antwoord

#3

Dank je voor je reactie, mijn zoon is 9 en weet niet beter dan dat papa zulke momenten heeft. Met mijn man valt hier niet over te praten want dan doet hij alles fout zegt ie en maakt ie iedereen ongelukkig en snapt ie niet waarom ik hem niet kan steunen in plaats van alles moeilijker maken. Dat is wat hij altijd zegt als ik probeer aan te geven dat hij niet de enige is doen in dit gezin leeft en er last van heeft
Antwoord

#4

(07-08-2019, 12:35)Kipje schreef: Dank je voor je reactie, mijn zoon is 9 en weet niet beter dan dat papa zulke momenten heeft. Met mijn man valt hier niet over te praten want dan doet hij alles fout zegt ie en maakt ie iedereen ongelukkig en snapt ie niet waarom ik hem niet kan steunen in plaats van alles moeilijker maken. Dat is wat hij altijd zegt als ik probeer aan te geven dat hij niet de enige is doen in dit gezin leeft en er last van heeft

Je man dient hulp te zoeken, anders wordt dit een gebed zonder eind (ok, net wat positiva zegt, makkelijk gezegd). Ik ben zelf een depressieve partner, en na 20 jaar huwelijk is het voor mijn vrouw op, en dat begrijp ik volkomen. Ik heb hulp gezocht en ga een traject in met psycholoog/psychiater, maar voor ons huwelijk was dat te laat. Anyway, zonder hulp voor je man zal dit zwaar blijven voor jou. Hij zal zijn trots opzij moeten zetten.
Antwoord

#5

Beste yodek, dank je voor je reactie, wat triest om te lezen dat jullie huwelijk het niet gered heeft. Ik wil dolgraag dat mijn man hulp krijgt/wilt, hoe ben jij zover gekomen dat je wel hulp accepteert? Misschien kan ik daar ideeën uit opdoen.
Antwoord

#6

(07-08-2019, 12:52)Kipje schreef: Beste yodek, dank je voor je reactie, wat triest om te lezen dat jullie huwelijk het niet gered heeft. Ik wil dolgraag dat mijn man hulp krijgt/wilt, hoe ben jij zover gekomen dat je wel hulp accepteert? Misschien kan ik daar ideeën uit opdoen.

Dat is nogal heftig gegaan, in een boze bui 'riep' (via de app notabene (zij was toen in het buitenland), how low did I go) ik dat ik wilde scheiden, en vervolgens zette zij dat door. Pas toen brak ik en heb ik hulp gezocht, maar zij blijft de scheiding doorzetten (terecht en begrijpelijk). Ik hoop dat het bij jullie niet zover hoeft te komen.
Antwoord

#7

Nee zover hoop ik dat het niet zal komen, maar ik kan niet tot hem doordringen. Ik wil zo graag dat ie hulp accepteert, maar ik weet niet hoe
Antwoord

#8

Hallo allemaal, 

Wat verschrikkelijk als je samen in zo'n situatie zit. Ik zit in een soortgelijke situatie met mijn partner, maar wij stonden op punt van samenwonen 
Hij was al geen prater, wel iemand met veel woorden maar weinig inhoud noem ik het maar.
Die plotseling zo uit de relatie stapte met de jaarwisseling.
Tot nu toe valt er nauwelijks te praten want het realiteitsbesef is behoorlijk vertekend door angst en ondertussen ook depressieve klachten.
Achteraf begon ik pas te begrijpen wat in zijn hoofd er oor gezorgd heeft dat hij heel veel zaken uit zijn verband heeft getrokken, aannames gedaan zonder te kijken of het w klopt wat je denkt. Al vanaf januari prober ik hem ertoe te bewegen om naar de huisarts te gaan. Ons contact is stroef, soms onmogelijk maar wat als hij blijft geloven in die aannames aan de ene kant en ook wel in de gaten heeft dat die manier van denken voor allerlei problemen heeft gezorgd die nergens voor nodig zijn geweest.
Ik heb besloten om er een punt achter te zetten als hij niet op zoek ga naar hulp, te beginnen bij de huisarts. Hij heeft nog vakantie tot eind volgende week en ik wil met hem meegaan als hij dat prettig vindt maar anders trek ik de stekker er uit. Ik wordt als oorzaak bestempeld ( tuurlijk) maar meer dan een enkele ergernis is nooit voorgevallen. En het heeft mij zowat kapot gemaakt. Ben ondertussen burnout, geen werk en inkomen en vooruitzicht is voorlopig van de baan. Terwijl we op punt van samenwonen stonden en ik door hem toen gesteund werd financieel vanwege dat ik leefde van de bijstand.
Maar echt lieverds, je hebt geen keus als je partner jou opzadelt met zijn eigen shit en te eigenwijs en koppig (typische mannelijke depressieve klachten) om zijn verantwoordelijkheid te nemen. Nu zijn mijn kinderen allang de deur uit naar het heeft op je kinderen ook veel effect, probeer als het kan hem naar een hulpverlener te krijgen maar pro eer de grenzen van jezelf niet steeds voor hem te overschrijden. Want als het nou andersom was? Denk dat hij dat ook van jou zou verwachten. Een relatie is iets van twee mensen en met kinderen nog grotere verantwoordelijkheid, dat het gaat om jullie leven dat wel moet blijven functioneren, denk dat je dat aan elkaar verplicht bent. Dat is commitment. 
Heel veel sterkte,

Angela
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Pantertje 1962 :   • Misssunshine2
Antwoord

#9

Dank je wel voor je reactie Angela, soms weet ik gewoon even niet meer hoe te handelen, ik durf hem niet voor het blok te zetten, want dan moet ik er ook naar handelen en ik wil niet weg bij hem, ik wil gewoon dat ie zichzelf is. Het helpt al om het eindelijk eens aan anderen toe te vertrouwen al is het via dit forum. Nu is het weer genoeg geklaagd, kop op, schouders eronder, borst vooruit en weer doorgaan. Ik ga maar eens lekker schoonmaken en dan heerlijk een stuk fietsen met mijn zoon
Antwoord

#10

(07-08-2019, 13:59)Kipje schreef: Nee zover hoop ik dat het niet zal komen, maar ik kan niet tot hem doordringen. Ik wil zo graag dat ie hulp accepteert, maar ik weet niet hoe

16 jaar geleden gescheiden van de vader van mijn kinderen die al jarenlang na de geboortes van mijn kinderen zwaar depressief was met zelfmoord gedachtes. Altijd geprobeerd om hun in mijn gevoel hoog moeten houden. Wat was het zwaar, daar hebben de kinderen erna heel veel last gehad dat hun vader er niet voor hun was. Hij was altijd bezig met zichzelf. Het heeft mij heel wat jaren na de scheiding gekost om mezelf weer te zijn omdat ik al die jaren mij had weggecijferd. Heel veel sterkte Kipje
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
01-02-2024, 00:15
Laatste bericht: don't know
31-01-2024, 11:10
Laatste bericht: Nicje
28-03-2023, 08:44
Laatste bericht: Suuz
15-01-2023, 23:34
Laatste bericht: Simba
  Een depri partner als vrouw Started by Marijn
5 Replies - 1,941 Views
23-11-2022, 21:34
Laatste bericht: Anoniem2022
  Partner verstoot mij Started by Vidiyo
2 Replies - 683 Views
22-10-2022, 17:36
Laatste bericht: Fae
21-06-2022, 08:35
Laatste bericht: Joy
19-06-2022, 23:47
Laatste bericht: Pico
09-02-2022, 00:03
Laatste bericht: Joy
  Partner van.. Started by Puk
4 Replies - 1,127 Views
21-12-2021, 09:47
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)