Hallo Bert,

Bedankt voor je antwoord. Ik zelf ben ook geen enorm sociaal mens in de zin van een heel druk ingepland sociaal leven, nooit geweest hoor,  maar met 6 avonden in de week en soms hele dagen alleen doorbrengen , nauwelijks telefoon, etc, ervaar ik toch wel weinig weinig betrokkenheid en wat evendigheid in die zin . Eigelijk heb ik vooral zorg- contact.  Maar met name het gebrek aan hechtere contacten vind ik een gemis. 
Op zich kan ik mezelf ook wel bezighouden en alles is ook nog steeds wel snel teveel, maar toch . Ik zou wat initiatief van anderen ook waarderen . 
Ik word er wel flauw van telkens het contact gaande te moeten houden, en bij slechtere dagen lukt het helemaal niet. Het gaat absoluut niet vanzelf of spontaan over en weer. 

Liefs, Mabel

Hallo Desireless,

Mooi hoe je dat omschrijft, van bijna zwart naar licht grijs.
De kern van mijn verandering ligt ook bij niet te veel eisen, het onderzoeken wat ik i.p.v. veel moeten graag zou willen. Als ik merk dat ik mijzelf dingen verwijt, heb ik mijzelf aangewend om daar rustig bij stil te staan. Dan vraag ik mijzelf even af, kan/wil ik hier iets aan veranderen. Als het antwoord "ja" is onderneem ik actie. Is het antwoord "nee" train ik mijzelf het los te laten. Dat gaat steeds beter. Ik heb gemerkt dat ik veel teveel energie stak en zaken die toch niet kon veranderen. Hoe is dat voor jou?
Verder is het voor mij erg belangrijk dingen te ondernemen waar ik mij goed bij voel. Bijvoorbeeld mijn werk als ervaringsdeskundige, de mooie krenten uit de pap pikken waarbij ik het gevoel heb dat ik er toe doe.
Hoor het graag.

Groet, Bert

Hallo Desireless,

Mooi hoe je dat omschrijft, van bijna zwart naar licht grijs.
De kern van mijn verandering ligt ook bij niet te veel eisen, het onderzoeken wat ik i.p.v. veel moeten graag zou willen. Als ik merk dat ik mijzelf dingen verwijt, heb ik mijzelf aangewend om daar rustig bij stil te staan. Dan vraag ik mijzelf even af, kan/wil ik hier iets aan veranderen. Als het antwoord "ja" is onderneem ik actie. Is het antwoord "nee" train ik mijzelf het los te laten. Dat gaat steeds beter. Ik heb gemerkt dat ik veel teveel energie stak en zaken die toch niet kon veranderen. Hoe is dat voor jou?
Verder is het voor mij erg belangrijk dingen te ondernemen waar ik mij goed bij voel. Bijvoorbeeld mijn werk als ervaringsdeskundige, de mooie krenten uit de pap pikken waarbij ik het gevoel heb dat ik er toe doe.
Hoor het graag.

Groet, Bert

Hoi Bert,

Heb zelf ook rust als hoofdprioriteit gesteld, dus zo weinig mogelijk eisen en verwijten die onnodig zijn.
Probeer momenteel mezelf zo weinig mogelijk te verwijten door er lering uit te trekken als ik iets verkeerd inschat.
Heb uiterst zelden slecht voor met anderen, maar ben een mens met emoties en mensen zijn nou eenmaal niet bepaald intelligent en maken eindeloos fouten, dus zo probeer ik er momenteel ook mee om te gaan.
De praktijk en theorie willen nog wel eens verschillen en er zijn nog genoeg problemen zoals benoemd in de vorige reactie, maar misschien kan ik daar ook nog enige verandering in aanbrengen ooit.
Onderneem automatisch meer dan voorheen en haal daar meer voldoening uit, maar ook daarin neem ik nog niet teveel verantwoordelijkheden die me weer stress kunnen geven.

Desireless

Hoe meer ik er bij stil sta hoe verder ik mezelf de put in trek.
De oorzaken zijn me bekend maar achterom kijken helpt me niet.
Dus ik probeer op het moment te leven en te vluchten voor die hel dat depressie heet.

Hoe meer ik er bij stil sta hoe verder ik mezelf de put in trek.
De oorzaken zijn me bekend maar achterom kijken helpt me niet.
Dus ik probeer op het moment te leven en te vluchten voor die hel dat depressie heet.

Welkom terug kunstenaar.
Alles wat je aandacht geeft groeit, het is een moeilijk proces dit om te draaien, maar niet onmogelijk.

Sterkte 

Desireless

Hallo Pukkie,

Dank voor jouw reactie hier.
Achterom kijken is dus voor jou niet helpend op het moment.
Wat misschien wel kan is in het hier en nu kijken welke invloed het vandaag heeft op jouw leven.
Hoe je door zaken uit het verleden nu in het leven staat. Het is belangrijk je te realiseren dat het leven wat nu leidt, niet door jouw gekozen is en ook niet jouw schuld is. Ik weet natuurlijk niet hoe het voor jou is, maar bij mij speelde veel stress, nogal angstig, laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen een belangrijke rol.
En niet te vergeten het mijzelf veroordelen. Hoe is dit voor jou?
Je schrijft"" Vluchten voor de hel dat depressie heet". Dat heb ik tot 6 jaar geleden ook mijn hele leven gedaan, het werkte voor mij niet.
Ik ben uiteindelijk gaan accepteren dat depressie nu eenmaal bij mij hoort. Dat dit een kwetsbaarheid is waar ik mee moet leren leven. Begrijp mij goed, ik bedoel niet mij aan depressie over geven, maar het integreren in mijn leven en dan juist kijken naar de mogelijkheden die er nog wel zijn. Tot verbazing werden mijn depressies hierdoor minder zwaar. Een pittig proces, maar voor mij erg waardevol. Hoe zie jij dit?
Hoor het graag. 

Groet, Bert

Pukkie,

Hoe kan je daarvoor vluchten dan?  Een depresieve toestand bepaalt je hele beleving. Er valt niet veel te vluchten is mijn ervaring.
Achterom kijken is niet persé helpend, op korte termijn niet denk ik , maar het lijkt mij  moeilijk te negeren wat je gevormd heeft. 
In een ander topic adviseer je iemand die een recept accepteert voor medicijnen toch eens verder te kijken als symptoombestrijding niet werkt. 
Ik ken je niet , maar hoe doe je het dan vraag ik me af,  hoe ga je jezelf er door krijgen? 

Groetjes,  Mabel

Het lijkt dat ik al teveel heb gezegd. Ik kijk er nou eenmaal anders tegenaan.
Heilige huisjes als pillen en zielenknijpers zijn aan mij niet besteed. Het haalt niet de oorzaak weg maar is voor de hulpverleners wel lekker gemakkelijk om je rustig te krijgen...
De oorzaken worden vaak weggemoffeld .
Ik zal er over ophouden want ik merk en begrijp dat mensen die daar wel in geloven alleen maar mee kan kwetsen.
Spijt me dat ik me hier zo in mengde.

Hallo Pukkie,

Ik vind het juist waardevol en fijn om jouw kijk op de zaak te lezen.
Inderdaad worden er bij meervoudige psychische klachten vaak standaard therapieën voorgesteld. Ook worden er vaak pillen voorgeschreven om de scherpe kantjes er een beetje af te halen. 
Ik zelf ben van mening (eigen ervaring) dat mijn verleden heeft bepaald hoe ik vandaag in het leven sta of stond. Dus ben ik zelf, zonder therapie, aan de slag gegaan met in het hier en nu mijzelf grondig onder de loep te nemen en mijn gedachten, gevoel en gedrag gaan bijstellen, veranderen.
Ik heb het eerder geschreven hier, ik ben van mening dat mijn depressie een helder signaal van mijn lijf is, Bert zo kan je niet in het leven blijven staan, hier werk ik mooi niet meer aan mee!!!
Ben benieuwd hoe jij dit ziet, hoor het graag.

Groet, Bert

ik laat het hier bij..