Hoi Bert ik moet jou echt bewonderen , ik zou het niet aandurven mijn antidepressiva af te bouwen , ik neem er nl twee in lichtere dosissen. Ik hoop het goed blijft gaan met je verdere afbouw , het dag en nacht ritme zich gaat normaliseren... Er zijn nu eenmaal mensen die ook s avonds meer actief zijn zoals mijn vriendin die werkt nl s nachts en is ook een nacht mens voelt zich steeds beter naarmate de avond vordert we lachen er  soms om... Ik wil jou ook verder succes toewensen met het afbouwen hou je goed hoor... Cyranno

Ja ik ben altijd een avondmens geweest en moest mijzelf altijd opdragen om naar bed te gaan.
Ik werkte in de gezondheidzorg de laatste 10 jaar overdag dus dan moet je wel. Maar ik ben nu met pensioen en ga al tijden laat mijn bed in.
Het laatste half jaar voelt het anders. Ik ben niet erg depressief, maar ik heb amper nog activiteiten in mijn agenda staan. Er is dus niet echt een reden om voor op te staan. 
De dagen voelen als erg lang als ik wel op tijd op sta. 

Groet, Bert

Ik snap jou volkomen Bert , als je vroeg opstaat lijkt de dag nog langer. Ik vind het ook allemaal zinloos maar probeer de dagen te vullen met vrijwilligerswerk ( één maal per week) en mijn huishouden proberen op orde te brengen en dan mijn pa bezoeken in woonzorgcentrum zo gaan de dagen nog snel maar soms haal ik zelfs dat niet en ben ik gewoon depressief en verlamd van emoties en doe ik het strikte minimum dus ja ik snap je wel hou je goed ...

Hoi Bert, 

Is er iets aan de hand met je ervaringsdeskundigheids activiteiten? Of valt het in combi met de afbouw niet goed te doen? 

Het klinkt alsof het al met al , wat minder gaat? 

Groetjes

Dag allemaal,

Vandaag ben ik overgestapt van 37,5 naar 25 mg Sertraline. Voor zover ik van jullie leer en lees op internet, is dit de laagst werkzame dosis van Sertraline.
Mijn dag/nacht ritme is weer aardig op orde, Verder heb ik binnenkort een gesprek met mijn coördinator om mijn werkzaamheden als ervaringsdeskundige weer te gaan hervatten.
Het gaat niet elke dag geweldig, maar wel goed genoeg in mijn ogen. Het omgaan met de restverschijnselen van depressie lukt wel weer.
Zo dan zijn jullie weer op de hoogte.

Groet, Bert

Hee  klink best ok Bert, 

Het klinkt alsof je jezelf weer een beetje herpakt, (zoals dat dan heet...). 

Goed om te lezen! 

Liefs!

Dank je Mabel.
Ik weet niet of ik het mijzelf herpakken kan noemen. Op een gegeven moment voel ik mij langzaam wegzakken. Vroeger vocht ik daar tegen en ging dan juist heel actief worden,
wat natuurlijk niet hielp. Nu laat ik het tot op zekere hoogte maar gebeuren, er wat in te ontspannen, het maar accepteren.
Na een tijd voel ik dan wat energie terugkomen, meestal maar één dag in de week. Ik gebruik zo'n dag dan op kleine stapjes te zetten.
Nu is die hernieuwde energie weer vaker aanwezig, die ik dan weer gebruik voor wat grotere stapjes.
Punt is dat ik volgens mij geen enkele invloed heb op het wegzakken, maar ook niet bij het terug keren van mijn energie, het lijkt gewoon te gebeuren als de tijd er rijp voor is.
Ook mijn AD Sertraline afbouw lijkt er geen invloed op te hebben. Het proces van wegzakken en weer opbouwen lijkt een vast terugkerend proces te zijn. Ik heb wel beter mee leren omgaan. Het blijft vreemd dat ik geen enkele directe aanleiding zie waarom dit proces zo verloopt.

Groet, Bert

Hoi Bert, 

Lastig. En herkenbaar; Ik ervaar zo ongeveer hetzelfde. 
 Denk overigens wel dat bij mij hormonen/ overgang ook een rol spelen .   (niet helder in mn hoofd, lichamelijk geen fut) 

Het is in ieder geval onduidelijk ( qua ratio ) waarom het toch zo wisselvallig is.  Het is ook moeilijk uit te  leggen dan  vind ik. 

Er valt in ieder geval niet op te plannen , ik voel me onbetrouwbaar voor mezelf en anderen, door het willen afzeggen en telkens de strijd in mij die daar aan vooraf gaat etc . 

Heeft allemaal helemaal niet goed voor mn  toch al niet erg aanwezige zelfvertrouwen uitgepakt.  Nog onzekerder ook door geworden eigenlijk.  Daardoor begin ik nog maar moeilijk aan dingen en durf ik ook niet veel meer.  Ik houd het immers  niet vol .  
(Het verzand dan immers in niets , falen, etc . ) 

Ik weet niet hoe je ernaar moet leven. 

In mn nog functionerend bestaan negeerde ik het allemaal keihard en deed ik wat er van me werd verwacht. Stoïcijns doorgaan zeg maar . 
Dat werkte op n gegeven moment  niet meer, ik werd ziek en viel uit , zowel met het maatschappelijke als in mijn  sociale leven verloor ik de aansluiting in de jaren daarna. 

Ik probeer sindsdien mezelf middels therapieën etc  te verstevigen,  en dat werkt ook niet . Het beklijft allemaal niet. Het maakt me geen steviger persoon. 

Het is me dus onduidelijk hoe er naar -of ermee- te leven. 

Ik lijk daardoor niets op te bouwen ,  qua activiteiten/ en verbinding anderen, geen continuïteit ... los zand . 

Jij lijkt het wat  positiever te ervaren. Is mijn indruk. Dat vind ik fijn om te lezen.  

Liefs

Het is ook lastig Mabel. Het blijft lastig dat dit ongrijpbare stuk niet vast te pakken is. Ik heb in 2015 na een crisis een stukje er van in zijn kladden kunnen grijpen en ben er mee aan de slag gegaan. Ook daar is het mij onduidelijk hoe dit gelukt is, ik denk dat ik mijn situatie zo beu was dat ik ergens doorheen gebroken ben.
Het stelde me in staat om stapjes te zetten op het gebied van eigenwaarde, zelfvertrouwen en assertiviteit, het heeft mijn rol als ervaringsdeskundige ook een positieve boost gegeven. Niet te vergeten ik heb mijn alcoholverslaving aangepakt en bij het grof vuil gezet, omdat ik niets meer hoefde te verdoven. 
Dit alles heeft vandaag het effect dat mijn eigenwaarde overeind blijft, ook tijdens een mindere periode. Daar ben ik erg blij mee.
Het maakt zo'n lastige periode beter te behappen, je voelt de symptomen en je kan een periode zo goed als niets maar ik kan er beter mee omgaan, ik trap mijzelf niet meer onderuit. 
Maar het blijft lastig dat ongrijpbare stuk.
Als ik het goed begrijp Mabel zijn jouw periodes dat het wat beter gaat vrij kort, klopt dat? Kan me voorstellen dat het dan lastig bouwen is.
Bij mij gaat het een periode van 3 of 4 maanden niet best, maar daarna kan ik een 1/2 jaar tot een jaar (relatief) vrij goed functioneren. Dit heb ik in mijn achterhoofd als ik in een zware periode zit. 

Groet, Bert

Ik slik nu een maand 50 mg Sertraline.
Nog steeds veel moeite om mijn dag/nacht ritme goed te houden. Ik kom nu al weer een tijd pas 's avonds uit bed en ga er 's morgens pas weer in.
Mijn stemming is mat en er komt niets uit mijn handen, maar dit alles was al zo voor ik met afbouwen begon.
Gisteren heb ik die spiraal in één klap doorbroken. 's Nachts en overdag niet geslapen en om 19.00 uur naar bed gegaan tot vanmorgen 9.30 uur.
Poeh wel pittig hoor. Vanmiddag boodschappen, twee wassen gedraaid, een nieuwe lamp gekocht. Als afleiding een uurtje auto gaan rijden.
Vanmiddag helaas wel weer forse darmproblemen, transpireren en misselijk, het is nu weer rustig.
Ik heb besloten dat ik pas verder ga afbouwen als mijn dag/nacht ritme goed blijft en mijn stemming was beter is.

Groet, Bert

Volgens mij begrijp ik dat je van 75 naar 50 ging hier. Net als ik sinds een dag of twee/drie. Vandaar:

Had je ontrekkingsverschiijnselen bij deze stap? Ik slik 3 x per dag een kalmeringsmiddel om die te voorkomen. Ben wel bang voor verslaving, maar mijn doc zegt dat het op deze manier geen kwaad kan. Helaas maakt het middel me overdag ook wat suffig…..