Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Waarom ik


#1

Ik ben een dame van 49 en voel me niet lekker in vel zitten. Ik ben van de week bij de huisarts geweest en die heeft geconstateerd dat ik depressief ben. Vind dit erg moeilijk. Ben altijd een vrolijke ondernemende meid die genoot van het leven. Nu voel ik me behoorlijk k... en ken mezelf niet meer terug. Heb sombere gedachten slaap slecht en wat ik nog het ergste vind is dat ik ontzettend veel moeite heb met eten. Eten staat me ontzettend tegen. Terwijl ik altijd een echte lekkerbek ben geweest. Ik eet wel wat maar dat kost me echt heel veel moeite. Heb wel goede adviezen gehad van de huisarts en bedrijfsarts. Maar het blijft moeilijk.
Antwoord

#2

(30-06-2017, 12:09)Lievemoedertje38 schreef: Ik ben een dame van 49 en voel me niet lekker in vel zitten. Ik ben van de week bij de huisarts geweest en die heeft geconstateerd dat ik depressief ben. Vind dit erg moeilijk. Ben altijd een vrolijke ondernemende meid die genoot van het leven. Nu voel ik me behoorlijk k... en ken mezelf niet meer terug. Heb sombere gedachten slaap slecht en wat ik nog het ergste vind is dat ik ontzettend veel moeite heb met eten. Eten staat me ontzettend tegen. Terwijl ik altijd een echte lekkerbek ben geweest. Ik eet wel wat maar dat kost me echt heel veel moeite. Heb wel goede adviezen gehad van de huisarts en bedrijfsarts. Maar het blijft moeilijk.

Lievemoedertjes,
Het leven deelt niet eerlijk uit. Kijk naar de wereld en je weet het. Het gaat veel mensen goed, het gaat meer mensen niet goed. Depressie is iets heel moeilijks en je bent zeker niet meer jezelf. Ook word je eigenlijk nooit meer dezelfde na een depressie. Het laat een diepe indruk achter die onuitwasbaar deel wordt van wie je in de toekomst zal zijn. Maar er is wel hoop, en je kan er wel van genezen, soms met behulp van medicatie en therapie en hopelijk begrip vanuit de mensen om je heen, maar dat laatste ontbreek helaas ook wel heel vaak. Je kan mensen verliezen, maar ook vriendschappen winnen en verdiepen is mijn ervaring.
Eten is inderdaad ook een moeilijk ding zolang je heel erg ziek bent. Mocht je je zoals velen in de ochtend minder goed voelen dan in de avond, probeer in de ochtend dan lief voor jezelf te zijn door echt te kiezen wat nog lukt, en eet in de avond wat extra's als je lichaam dat nodig heeft. Ik ben zelf ondertussen op zo'n laag gewicht dat het een risico kan vormen, dus ik spreek uit ervaring. Ik eet vaak hetzelfde omdat andere dingen er niet ingaan. Neem multivitamine tablet, ik neem die van het kruidvat en bloedonderzoek wees uit dat mijn waarden allemaal op pijl zijn, dus blijkbaar werken die ook prima. En als je eet, kies de goede dingen. Eet fruit, genoeg groenten, volle producten, volle granen en noten etc. Daarmee kan je jezelf echt iig fysiek helpen. Voor de depressie heb ik 6 mnd gestreden om zonder antidepressiva op te knappen maar het mocht niet baten. Nu heeft de AD die ik ben gaan slikken wel geholpen en je eetlust keert dan eigenlijk altijd terug.

Nog een korte persoonlijke tip:
Blijf weg bij alle andere pammetjes die dokters je kunnen voorschrijven. (Benzodiazepinen) Gebruik ze hoogstens 1x, maar nooit en dan ook nooit langdurig, zelfs geen twee weken. die kunnen je leven echt kapot maken.
Ik ga al weken echt door een hel om er vanaf te komen en zal dus iedereen waarschuwen die hier komt. Niet iedereen zal trouwens door die hel gaan, maar beter  voorkomen dan genezen denk ik maar.


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liz is fighting :   • Lievemoedertje38
Antwoord

#3

(01-07-2017, 16:40)Liz is fighting schreef: Lievemoedertjes,
Het leven deelt niet eerlijk uit. Kijk naar de wereld en je weet het. Het gaat veel mensen goed, het gaat meer mensen niet goed. Depressie is iets heel moeilijks en je bent zeker niet meer jezelf. Ook word je eigenlijk nooit meer dezelfde na een depressie. Het laat een diepe indruk achter die onuitwasbaar deel wordt van wie je in de toekomst zal zijn. Maar er is wel hoop, en je kan er wel van genezen, soms met behulp van medicatie en therapie en hopelijk begrip vanuit de mensen om je heen, maar dat laatste ontbreek helaas ook wel heel vaak. Je kan mensen verliezen, maar ook vriendschappen winnen en verdiepen is mijn ervaring.
Eten is inderdaad ook een moeilijk ding zolang je heel erg ziek bent. Mocht je je zoals velen in de ochtend minder goed voelen dan in de avond, probeer in de ochtend dan lief voor jezelf te zijn door echt te kiezen wat nog lukt, en eet in de avond wat extra's als je lichaam dat nodig heeft. Ik ben zelf ondertussen op zo'n laag gewicht dat het een risico kan vormen, dus ik spreek uit ervaring. Ik eet vaak hetzelfde omdat andere dingen er niet ingaan. Neem multivitamine tablet, ik neem die van het kruidvat en bloedonderzoek wees uit dat mijn waarden allemaal op pijl zijn, dus blijkbaar werken die ook prima. En als je eet, kies de goede dingen. Eet fruit, genoeg groenten, volle producten, volle granen en noten etc. Daarmee kan je jezelf echt iig fysiek helpen. Voor de depressie heb ik 6 mnd gestreden om zonder antidepressiva op te knappen maar het mocht niet baten. Nu heeft de AD die ik ben gaan slikken wel geholpen en je eetlust keert dan eigenlijk altijd terug.

Nog een korte persoonlijke tip:
Blijf weg bij alle andere pammetjes die dokters je kunnen voorschrijven. (Benzodiazepinen) Gebruik ze hoogstens 1x, maar nooit en dan ook nooit langdurig, zelfs geen twee weken. die kunnen je leven echt kapot maken.
Ik ga al weken echt door een hel om er vanaf te komen en zal dus iedereen waarschuwen die hier komt. Niet iedereen zal trouwens door die hel gaan, maar beter  voorkomen dan genezen denk ik maar.

Bedankt voor je reactie. Ik wil zeker geen pillen. Gelukkig heb ik lieve mensen achter me staan. Die me goed steunen. Zelfs mensen waavan ik het niet verwacht had. Eten blijft een probleem maar ik ga aan de slag met jou tips.
Antwoord

#4

Hi,
je schreef dat de huisarts en bedrijfsarts wel goede adviezen hadden gegeven. Zou je die eens willen delen? Heb je naast tips nog andere zorg gekregen?


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#5

(02-07-2017, 14:20)Liz is fighting schreef: Hi,
je schreef dat de huisarts en bedrijfsarts wel goede adviezen hadden gegeven. Zou je die eens willen delen? Heb je naast tips nog andere zorg gekregen?

Ik moet elke dag een vast ritme aan houden wat betreft naar bed gaan en opstaan. Ook vaste eetmomenten (dit lukt allen nog niet zo goed).  Ook heb ik een piekeropdracht gekregen. Dit houd in dat je elke dag op een rustig moment op een rustige plek (niet inde avonduren) alle piekeringen moet opschrijven zoals ze bij mij opkomen. Gedurende 30 tot 40 min. Daarna verscheuren en weggooien.
Buiten deze tijd proberen om je op andere gedachten te richten (dit valt niet mee ). Voor de rest minimaal 1x per dagwandelen en ook proberen om leuke dingen te doen. Het is geen wondermiddel maar wel een goed hulpmiddel. 
Verder heb ik nog een afspraak bij de praktijondersteuner om te praten en om samen te kijken hoe nu verder. Helaas kan ik daar pas volgende week terecht.
Antwoord

#6

In hoeverre gaat het goed me slapen en ritme vasthouden?

Eigenlijk zijn alle tips die zijn gegeven idd wel waar. De vraag is idd in hoeverre je in staat gaat zijn die uit te voeren en vol te houden. Als het lukt dan is het misschien ook mogelijk de balans in jezelf te herstellen en dat je je weer beter gaat voelen. Dat zou het beste scenario zijn. Dat wens ik je van harte toe. Mocht  dat niet lukken trek dan altijd weer aan de bel. Ik hoop dat de praktijkondersteuner je ligt, dat kan mogelijk ook helpen ja.
Veel sterkte!
En gewoon hier blijven schrijven en vragen. We kunnen er maar beter een beetje voor elkaar zijn is mijn idee.

Het gaat goed komen!


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liz is fighting :   • Lievemoedertje38
Antwoord

#7

Het slapen op zich gaat niet goed. Maar ik kan gewoon mijn bed niet uitkomen. Daarom zet ik de wekker elke morgen op dezelfde tijd zodat ik toch een ritme aan hou. En niet in bed blijf liggen. Het opstaan gaat niet elke dag even makkelijk maar ik doe het wel. Ook ga ik elke avond rond dezelfde tijd naar bed.
Antwoord

#8

Hallo Lieve,

Ook van mij een hartelijk welkom op dit forum.
Als ik te veel vraag hoef je niet te antwoorden hoor.
Weet jij de reden waardoor je nu depressief geworden bent of waar het mee te maken kan hebben?
Hoor het graag.

Groetjes,  Bert
Antwoord

#9

Ik weet niet waardoor het gekomen is. Het enige wat in mij opkomt is dat het misschien zou kunnen kome door de overgang en het stoppen met de pil die ik zo'n 25 jaar heb geslikt.
Antwoord

#10

Ik denk dat zoiets heel goed mogelijk is. Maar dat zeg ik zonder enige medische onderbouwing.. Dodgy
Ik ben rond de menstruatie ook vrij labiel (met velen met mij). Vind dan alles ook minder leuk en ben veel emotioneler . Gelukkig maar een dag of 2,3. In ieder geval toont zoiets wel aan dat hormonen (en dus ook de pil én de overgang) heel veel met je kunnen doen.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Lievemoedertje38
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Waarom ben ik hier? Started by Phoenix
3 Replies - 1,132 Views
07-02-2022, 14:24
Laatste bericht: Mabel
  Waarom ik? Started by RHE
4 Replies - 3,608 Views
10-09-2018, 10:52
Laatste bericht: RHE
  Waarom Started by Marpas
4 Replies - 3,467 Views
08-09-2018, 18:12
Laatste bericht: Ray
18-06-2018, 23:44
Laatste bericht: mouna
  Waarom ben ik hier? Started by Number 2766
10 Replies - 5,427 Views
26-01-2018, 21:53
Laatste bericht: Positiva



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)