Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Vreemdgaan en depressieve partner


#1

Hoi, ik ben een vrouw van 41 en ik heb 2 zonen van 8 en 11 en sinds een paar maanden een depressieve partner van 42. Ik wil graag mijn verhaal doen. Mijn vriend is 5 maanden geleden vreemdgegaan met een kennis van ons. Het begon dat ze elkaar tegenkwamen op een festival en beide drugs op hadden. De eerste zoen was gegeven. Het duurde bij elkaar 2 maanden en hij is er uit zichzelf mee gestopt omdat zijn verstand begon te werken en inzag dat dit niet langer door kon gaan. Mijn vriend kent haar vriend ook al 20 jaar en dit had geen toekomst. In deze 2 maanden hebben ze een paar keer afgesproken. Leuke dingen gedaan zoals naar t strand en bos wandelen. Veel gezoend en 1x sex gehad. Hij omschrijft het als een intense periode waar hij gevoel voor haar kreeg. Toch is hij er uit zichzelf mee gestopt. Hij voelde er zich niet goed meer bij en besloot te stoppen. Dit vond zij erg jammer en bleef nog tijdje proberen maar tevergeefs. Mijn vriend kon dit niet langer geheim voor mij houden en heeft alles opgebiecht. Helaas in delen. Eerst was het alleen gezoend. Een week later ook nog de sex erbij. En alsof dit niet genoeg was heeft hij ook nog opgebiecht dat hij 3 jaar geleden met een andere scharrel 4x sex mee heeft gehad en ook hierbij ging t niet alleen om de sex maar kwam er ook gevoel bij. Ik ben hier zelf achter gekomen en hij is er meteen mee gestopt na 3 intense weken.

Toen hij een paar maanden geleden vreemd ging en hiermee uit zichzelf stopte voelde hij zich erg somber en ontzettende spijt en schuldgevoel. Hij kwam steeds dieper in zijn depressie. Na veel praten besloot ik bij hem te blijven en te vechten voor onze relatie. Onze relatie was in principe gewoon goed. Hij snapt er nu niets van waarom hij is vreemdgegaan. Hij wil ook dat het weer goedkomt met ons maar hij voelt de liefde niet meer. Hij hoopt dat dit gevoel terugkomt en wij als gezin aan een mooie toekomst kunnen werken. Maar waarom krijgt hij dit gevoel dan niet. Ik zeg ook dat dit door de depressie komt. Hij is in de war en snapt er niks meer van. Hij is somber. Huilt dagelijks en vrienden ziet hij niet meer. Soms bij goede dagen zegt hij ook dat hij minder aan denkt om weg te gaan bij mij. Maar de twijfel.om door te gaan met onze relatie blijft hangen. Hij slikt nu al 11 dagen paroxetine en mijn hoop is dat dit over paar dagen gaat werken en de twijfels afnemen. Heeft er iemand ook zoiets meegemaakt? Tips zijn welkom.
Antwoord

#2

Hoi Cindy

Ja ingewikkeld he, het lijkt wel een soort testen van jullie relatie wat hij doet. Dat herken ik wel zelf als depri man. Ik hou van mijn vrouw en toch ben ik veel aan het fantaseren over een ander. Zelfs op datingsites rondgekeken. Deels omdat de antidepressiva bij mij leidden tot impotentie wilde ik weten of dat bij een andere vrouw ook zo was.
Liefdeloos van mij natuurlijk maar de drang  is heel sterk. Ik merk dat zolang ik daarmee bezig ben ik me niet depri voel. Soort verslaving dus. Dat kan allemaal misschien wel spelen bij jouw man ook. 
Wil eigenlijk niet zeggen dat de liefde weg is. Maar ik merk bij mezelf een destructieve drang daarin. Alsof ik de liefde niet verdien. 
De pillen die je man nu heeft nemen tot zes weken om merkbaar resultaat te geven (als de dosering en het middel goed is voor hem, anders moet die aangepast en komen er nog weken bij) dus mogelijk gedraagt hij zich nu anders omdat dingen uitgesproken zijn maar dat kan haast niet al door de pillen komen.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Cindy78
Antwoord

#3

Hallo,

Dapper van je dat je je verhaal hier doet!

Wou er even op reageren omdat er ook zoiets is geweest tussen mijn oom en tante, bijna hetzelfde soort verhaal.
Als je mijn mening wilt weten, is dat je de eer aan jezelf moet houden.
In mijn ogen maakt het niet uit hoe je je voelt of wat je dan ook tekort komt, vreemdgaan doe je gewoon simpelweg niet als je van iemand houdt, wat je gemoed ook is. En al helemaal als je daar ook niet helemaal eerlijk over kunt zijn. Ik vind het aan de ene kant knap dat je het met hem probeert, maar ik vind ook dat je jezelf tekort doet. Je bent wel bedrogen en dat niet eens voor een keertje. En wat mij betreft zijn er geen verzachtende omstandigheden van zijn humeur of gemoed, vreemdgaan is gewoon vreemdgaan hoor. Als je jezelf zo niet in de hand hebt ben je in mijn ogen ook geen vaste relatie waard, maar dit is enkel mijn mening hoor.

Ik wens jou veel sterkte en kracht toe, want dit gelazer verdien je helemaal niet.

Liefs van Shalin  Heart
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Shalin :   • Bianca, Cindy78
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 06-10-2019, 15:31 door treurwilg.)

(06-10-2019, 13:26)Cindy78 schreef: Hoi, ik ben een vrouw van 41 en ik heb 2 zonen van 8 en 11 en sinds een paar maanden een depressieve partner van 42. Ik wil graag mijn verhaal doen. Mijn vriend is 5 maanden geleden vreemdgegaan met een kennis van ons. Het begon dat ze elkaar tegenkwamen op een festival en beide drugs op hadden. De eerste zoen was gegeven. Het duurde bij elkaar 2 maanden en hij is er uit zichzelf mee gestopt omdat zijn verstand begon te werken en inzag dat dit niet langer door kon gaan. Mijn vriend kent haar vriend ook al 20 jaar en dit had geen toekomst. In deze 2 maanden hebben ze een paar keer afgesproken. Leuke dingen gedaan zoals naar t strand en bos wandelen. Veel gezoend en 1x sex gehad. Hij omschrijft het als een intense periode waar hij gevoel voor haar kreeg. Toch is hij er uit zichzelf mee gestopt. Hij voelde er zich niet goed meer bij en besloot te stoppen. Dit vond zij erg jammer en bleef nog tijdje proberen maar tevergeefs. Mijn vriend kon dit niet langer geheim voor mij houden en heeft alles opgebiecht. Helaas in delen. Eerst was het alleen gezoend. Een week later ook nog de sex erbij. En alsof dit niet genoeg was heeft hij ook nog opgebiecht dat hij 3 jaar geleden met een andere scharrel 4x sex mee heeft gehad en ook hierbij ging t niet alleen om de sex maar kwam er ook gevoel bij. Ik ben hier zelf achter gekomen en hij is er meteen mee gestopt na 3 intense weken.

Toen hij een paar maanden geleden vreemd ging en hiermee uit zichzelf stopte voelde hij zich erg somber en ontzettende spijt en schuldgevoel. Hij kwam steeds dieper in zijn depressie. Na veel praten besloot ik bij hem te blijven en te vechten voor onze relatie. Onze relatie was in principe gewoon goed. Hij snapt er nu niets van waarom hij is vreemdgegaan. Hij wil ook dat het weer goedkomt met ons maar hij voelt de liefde niet meer. Hij hoopt dat dit gevoel terugkomt en wij als gezin aan een mooie toekomst kunnen werken. Maar waarom krijgt hij dit gevoel dan niet. Ik zeg ook dat dit door de depressie komt. Hij is in de war en snapt er niks meer van. Hij is somber. Huilt dagelijks en vrienden ziet hij niet meer. Soms bij goede dagen zegt hij ook dat hij minder aan denkt om weg te gaan bij mij. Maar de twijfel.om door te gaan met onze relatie blijft hangen. Hij slikt nu al 11 dagen paroxetine en mijn hoop is dat dit over paar dagen gaat werken en de twijfels afnemen. Heeft er iemand ook zoiets meegemaakt? Tips zijn welkom.



Ik ken natuurlijk jullie situatie niet, maar ik zie ook drugs gebruik staan,
dat vindt ik persoonlijk ook een ding wat ik niet in mijn relatie zou willen hebben, en al helemaal niet in een relatie met kids.

Ik zou (voorlopig) de eer aan me eigen houden en een periode gescheiden verder gaan, laat hem dan maar aan jou laten zien hoe hij voor je wil vechten.

Tussen dingen zeggen en werkelijk doen zit een groot verschil.
Ik heb natuurlijk makkelijk praten, maar je moet ook aan je eigen denken, en ook goed bedenken of je hem nog wil en kan vertrouwen.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen treurwilg :   • Cindy78
Antwoord

#5

(06-10-2019, 13:26)Cindy78 schreef: Hoi, ik ben een vrouw van 41 en ik heb 2 zonen van 8 en 11 en sinds een paar maanden een depressieve partner van 42. Ik wil graag mijn verhaal doen. Mijn vriend is 5 maanden geleden vreemdgegaan met een kennis van ons. Het begon dat ze elkaar tegenkwamen op een festival en beide drugs op hadden. De eerste zoen was gegeven. Het duurde bij elkaar 2 maanden en hij is er uit zichzelf mee gestopt omdat zijn verstand begon te werken en inzag dat dit niet langer door kon gaan. Mijn vriend kent haar vriend ook al 20 jaar en dit had geen toekomst. In deze 2 maanden hebben ze een paar keer afgesproken. Leuke dingen gedaan zoals naar t strand en bos wandelen. Veel gezoend en 1x sex gehad. Hij omschrijft het als een intense periode waar hij gevoel voor haar kreeg. Toch is hij er uit zichzelf mee gestopt. Hij voelde er zich niet goed meer bij en besloot te stoppen. Dit vond zij erg jammer en bleef nog tijdje proberen maar tevergeefs. Mijn vriend kon dit niet langer geheim voor mij houden en heeft alles opgebiecht. Helaas in delen. Eerst was het alleen gezoend. Een week later ook nog de sex erbij. En alsof dit niet genoeg was heeft hij ook nog opgebiecht dat hij 3 jaar geleden met een andere scharrel 4x sex mee heeft gehad en ook hierbij ging t niet alleen om de sex maar kwam er ook gevoel bij. Ik ben hier zelf achter gekomen en hij is er meteen mee gestopt na 3 intense weken.

Toen hij een paar maanden geleden vreemd ging en hiermee uit zichzelf stopte voelde hij zich erg somber en ontzettende spijt en schuldgevoel. Hij kwam steeds dieper in zijn depressie. Na veel praten besloot ik bij hem te blijven en te vechten voor onze relatie. Onze relatie was in principe gewoon goed. Hij snapt er nu niets van waarom hij is vreemdgegaan. Hij wil ook dat het weer goedkomt met ons maar hij voelt de liefde niet meer. Hij hoopt dat dit gevoel terugkomt en wij als gezin aan een mooie toekomst kunnen werken. Maar waarom krijgt hij dit gevoel dan niet. Ik zeg ook dat dit door de depressie komt. Hij is in de war en snapt er niks meer van. Hij is somber. Huilt dagelijks en vrienden ziet hij niet meer. Soms bij goede dagen zegt hij ook dat hij minder aan denkt om weg te gaan bij mij. Maar de twijfel.om door te gaan met onze relatie blijft hangen. Hij slikt nu al 11 dagen paroxetine en mijn hoop is dat dit over paar dagen gaat werken en de twijfels afnemen. Heeft er iemand ook zoiets meegemaakt? Tips zijn welkom.

Ik merk wel dat ik door de depressie meer met mijn eigen behoeftes bezig ben...en me ook moeilijker kan beheersen bij verleidingen.
Zou naar mij gevoel luisteren in zo'n situatie of het te hanteren is...en denk ik niet een langdurige "goede" relatie beeindigen door vreemdgaan.
Het is immers niet iets wat je snel kunt vervangen.
Het is maar een mening...ik sta niet in jouw schoenen...doe wat goed voor je voelt.
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Desireless :   • Cindy78, Liefde+Hoop
Antwoord

#6

Hallo Cindy,

Wat een moeilijke situatie vol verwarring waarin je zit. Op de eerste plaats veel sterkte.

Vertrouwen komt te voet en gaat weg te paard. Dat is het eerste wat in me opkomt. 

Soms kan een relatie juist sterker worden als men moeilijkheden weet te overwinnen. Pasklare antwoorden voor een dergelijke situatie zijn er niet. 

Ik heb wel een leestip voor je "Het romantische misverstand" met als ondertitel "Anders denken over liefde" van Jan Drost. 
Lezen over een probleem waarmee ik worstel helpt mij enorm.

Groetjes,
Tara
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Tara :   • Cindy78
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
01-02-2024, 00:15
Laatste bericht: don't know
31-01-2024, 11:10
Laatste bericht: Nicje
28-03-2023, 08:44
Laatste bericht: Suuz
15-01-2023, 23:34
Laatste bericht: Simba
  Een depri partner als vrouw Started by Marijn
5 Replies - 1,941 Views
23-11-2022, 21:34
Laatste bericht: Anoniem2022
  Partner verstoot mij Started by Vidiyo
2 Replies - 683 Views
22-10-2022, 17:36
Laatste bericht: Fae
21-06-2022, 08:35
Laatste bericht: Joy
19-06-2022, 23:47
Laatste bericht: Pico
09-02-2022, 00:03
Laatste bericht: Joy
  Partner van.. Started by Puk
4 Replies - 1,127 Views
21-12-2021, 09:47
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)