Deze week is weer zo’n week.

Ik heb nergens meer zin in.

Ik zeg mijn vrijwilligerswerk af en ik krijg het allemaal niet meer geregeld in mijn hoofd.

Dit is al het zoveelste vrijwiligerswerk dat me na een periode toch weer begint te vervelen.
Ik ben ook altijd zo gauw uitgekeken op nieuwe dingen. En ik heb ook te veel tijd om na te denken en te piekeren.

Zelfdiscipline is ook al niet mijn sterkste kant. Wel lukt het me vaker om iets milder voor mezelf te zijn, maar toch.
Ik heb nergens meer zin in. Ik wil alleen maar in bed blijven liggen en slapen. Ik sta alleen op voor wat water te drinken of als ik naar de toilet moet.

Ik ben erg verdrietig. Emotioneel. En zó somber. Ergens denk ik dat meer structuur me zou kunnen helpen. Dat ik gewoon overdag altijd wat te doen zou moeten hebben. Dan gaat het enigszins weer een paar weken en dan heb ik weer zo’n week dat ik vanmijn afspraken en vrijwilligerswerk afzie.

Ik stel mezelf vaker de vraag: “Waar doe ik het nog voor?”. Ik zou graag een zo normaal mogelijk leven willen leiden. Ik hoop vrede en rust ergens in te kunnen vinden en wellicht een nieuwe hobby of vereniging waar bij ik me zou kunnen aansluiten. Maar hoelang ga ik dat dan alweer volhouden? Ach ja…


Na bijna twee hele dagen in bed gelegen te hebben deze week, heb ik me vandaag een beetje weten te herpakken. Ik heb contact gehad met mijn ambulante begeleidster en voor zo dadelijk toch een afspraak bij de huisarts gemaakt. Eens kijken hoe ik de komende dagen weer ga doorkomen. Misschien naar familie of met een vriend afspreken. Ik weet nog niet echt waar ik behoefte aan ga hebben. Ik probeer er maar op te vertrouwen dat ik relatief de juiste dingen ga doen..

Hoi JD, 

Soms is het gewoon een kwestie van 'doen om de dagen door te komen' . Elke dag anderhalf uur iets doen is ook structuur. Het maakt niet uit wat.

Soms ben je te somber om te voelen wat je wilt, wat je kunt waar je behoefte aan hebt , of whatever. 

Dan is het zaak eerst iets minder somber te worden en doen wat haalbaar is. 

Je hoeft er geen zin in te hebben,  als je te somber bent heb je geen zin en die komt dan ook niet. 
Als je het maar kan opbrengen . De vraag is wat kan ik opbrengen? Om die dagen wat beter door te komen. Om uit dat bed te blijven. 

Als dat bijzonder weinig is dan is het misschien 
Enkel haalbaar om je van het bed naar de bank te verplaatsen. 
Probeer dan een radio of TV erbij aan te zetten dat je wat andere prikkels binnen krijgt. Of muziek. Misschien lukt lezen. 

Als het moeilijk is dan houdt het zo simpel is mogelijk. En val je zelf niet af! 

Sterkte

Hoi JD,

Herkenbaar hoor. Hier is het soms ook vermoeidheid. Net even teveel gedaan hebben en dan weer een tijdje alles afzeggen.

Er zijn veel soorten vrijwilligerswerk. Ik heb wisselende ervaringen. Bij mij boden sommige plekken juist geen structuur eigenlijk. Als er maar wat aan gerommeld werd of dingen vaak niet doorgingen dan had ik er geen houvast aan. 

Ik doe nu dagbesteding. Ik zie het als tijdelijk. Voordeel is dat ik er op tijd uit moet, mensen om me heen heb en vooral écht moe thuis kom soms. En even weg uit huis want soms word ik helemaal gek van die vier muren. Ik hoop dat het je lukt om in het weekend iets te ondernemen.

Hoi JD, 

Soms is het gewoon een kwestie van 'doen om de dagen door te komen' . Elke dag anderhalf uur iets doen is ook structuur. Het maakt niet uit wat.

Soms ben je te somber om te voelen wat je wilt, wat je kunt waar je behoefte aan hebt , of whatever. 

Dan is het zaak eerst iets minder somber te worden en doen wat haalbaar is. 

Je hoeft er geen zin in te hebben,  als je te somber bent heb je geen zin en die komt dan ook niet. 
Als je het maar kan opbrengen . De vraag is wat kan ik opbrengen? Om die dagen wat beter door te komen. Om uit dat bed te blijven. 

Als dat bijzonder weinig is dan is het misschien 
Enkel haalbaar om je van het bed naar de bank te verplaatsen. 
Probeer dan een radio of TV erbij aan te zetten dat je wat andere prikkels binnen krijgt. Of muziek. Misschien lukt lezen. 

Als het moeilijk is dan houdt het zo simpel is mogelijk. En val je zelf niet af! 

Sterkte

Hoi Mabel, 

Dankjewel voor je erg ondersteunende reactie en ik vind dat je dat zo inderdaad heel mooi en relativerend omschrijft. Ik ben het er niet geheel toevallig volledig mee eens wat je allemaal, maar het is dan denk ik de kunst om goed voor jezelf te blijven zorgen en mild voor jezelf te zijn voor iedereen in zo'n situatie. Natuurlijk is dat niet altijd even gemakkelijk, maar het is wel mogelijk inderdaad. 

Even kijken naar wat mogelijk en haalbaar is voor dat moment. En de rest proberen te accepteren en de dag zien door te komen op een voor jezelf toch zo'n prettig mogelijke manier.

De ene keer vind ik het inderdaad dan wel prettig om zacht de radio op de achtergrond te hebben aanstaan. Of lukt het me toch een beetje om te wandelen of boodschappen te doen. Een filmpje te kijken, iets te lezen of toch met een vriend weten even iets te ondernemen. 

Ik was altijd heel goed in het tellen van de alle dingen die mis zijn gegaan, terwijl er zoveel meer dingen goed gaan dan "mis". Het is eigenlijk altijd wel de kunst om je te richten op wat "wel" goed gaat en die zijn er eigenlijk altijd wel. In sommige gevallen is dat dan inderdaad bijvoorbeeld de dag weten door te komen.

Nogmaals dank voor je fijne reactie.

Gr. JD

---

Hoi JD,

Herkenbaar hoor. Hier is het soms ook vermoeidheid. Net even teveel gedaan hebben en dan weer een tijdje alles afzeggen.

Er zijn veel soorten vrijwilligerswerk. Ik heb wisselende ervaringen. Bij mij boden sommige plekken juist geen structuur eigenlijk. Als er maar wat aan gerommeld werd of dingen vaak niet doorgingen dan had ik er geen houvast aan. 

Ik doe nu dagbesteding. Ik zie het als tijdelijk. Voordeel is dat ik er op tijd uit moet, mensen om me heen heb en vooral écht moe thuis kom soms. En even weg uit huis want soms word ik helemaal gek van die vier muren. Ik hoop dat het je lukt om in het weekend iets te ondernemen.

Hoi Feline,
 
Ik herken ook deze ervaringen qua vrijwilligerswerk en ben het voor de rest ook volledig mee eens met wat je zegt in je reactie. Ik voel me gelukkig weer een beetje beter dan eerdere dagen deze week, maar nog altijd wel erg gespannen. Hopelijk ga je ook een fijn weekend tegemoet en ook dankjewel voor je begripvolle en ondersteunende reactie.

Dank je wel! 

Ik heb op de dagbesteding lekker van me af kunnen praten over dingen die niet lekker lopen, daar zijn ze gelukkig ook voor! Als ik alleen thuis in mijn bedje lig dan heb ik die mogelijkheid niet. 
Ik hoop dat je ook een goed weekend gaat hebben en blijf vooral schrijven hier.

Ach JD, je klinkt weer wat monterder. 

Er zit  toch beweging  in zo'n stemming, al is  het maar van somber naar minder somber, of richting neutraal. En dan  soms zelfs een paar dagen 'goed genoeg'. Of zo. 

Maar het kan soms zo  enorm eeuwig lijken en voelen,  als je weer s op de bodem van de put ligt. 

Ben het met Feline eens ,blijf gewoon schrijven. Dat kan ook prima vanaf een bed of een bank als het  niet wil.
Doe ik ook , liggend ,op de telefoon. 

Groet!