ik vind naar de supermarkt gaan op het moment niet leuk meer gelukkig is de puls op 7 uur open dan is het nog rustig 

en bij de lidl zitten zo met plastic schermen voor zich aan de kassa daardoor verste je ze bijna niet maar het zal wel 

ik word door de hele corona onrustig van moet bijna elke dag extra medicatie nemen tegen de onrust

en dan het video bellen ik vind het geen vooruitgang kan mij emoties niet tonen dan

ik vind naar de supermarkt gaan op het moment niet leuk meer gelukkig is de puls op 7 uur open dan is het nog rustig 

en bij de lidl zitten zo met plastic schermen voor zich aan de kassa daardoor verste je ze bijna niet maar het zal wel 

ik word door de hele corona onrustig van moet bijna elke dag extra medicatie nemen tegen de onrust

en dan het video bellen ik vind het geen vooruitgang kan mij emoties niet tonen dan

Alles went J echt waar je zult het zien en meemaken

ja denk ook niet dat het na de 28ste afgelopen is

Pff vandaag even helemaal klaar met alles.
Ik zit in zo'n tweestrijd met die corona maatregelen.
Aan de ene kant denk ik het zal wel nodig zijn, anders zouden ze het toch niet doen?
Aan de andere kant kan ik mij niet voorstellen dat dit het allemaal waard is. Mensen die geen afscheid van elkaar kunnen nemen, die alleen sterven. Bedrijven die failliet gaan. Benodigde zorg die niet geleverd wordt en ga zo maar door.
Dan denk ik, wat zit hier allemaal achter?

Het opvolgen van de maatregelen zonder voor mijzelf duidelijk te hebben of ik er goed aan doe, vind ik lastig.
Herkent iemand dit en/of tips hoe hier mee om te gaan?

Pff vandaag even helemaal klaar met alles.
Ik zit in zo'n tweestrijd met die corona maatregelen.
Aan de ene kant denk ik het zal wel nodig zijn, anders zouden ze het toch niet doen?
Aan de andere kant kan ik mij niet voorstellen dat dit het allemaal waard is. Mensen die geen afscheid van elkaar kunnen nemen, die alleen sterven. Bedrijven die failliet gaan. Benodigde zorg die niet geleverd wordt en ga zo maar door.
Dan denk ik, wat zit hier allemaal achter?

Het opvolgen van de maatregelen zonder voor mijzelf duidelijk te hebben of ik er goed aan doe, vind ik lastig.
Herkent iemand dit en/of tips hoe hier mee om te gaan?

Ja misschien hier kan gewoon logica hier helpen. 
Stoplichten bijvoorbeeld werpen ook zo een soort vraag op. Het lijkt alsof je voor niets staat te wachten omdat er toch niemand aan komt.
Interessant is dan om te vergelijken wat er gebeurt als de stoplichten uitvallen. Of met landen waar veel minder stoplichten zijn.
De doorstroomsnelheid voor IEDEREEN valt dan enorm terug, iedereen staat dan door de chaos veel langer te wachten. Bovendien neemt het aantal ongelukken niet een beetje maar dramatisch toe.
Dit kun je gewoon allemaal googlen of zelf beredeneren. Het is dezelfde logica waarom branduitgangen altijd vrij moetenb zijn van obstakels.
Ja maar er is nooit brand zeggen mensen dan en zetten er kratten en dozen voor.
Tot die ene keer dat er wel brand is, dan komt niemand er dus op tijd uit omdat mensen in paniek elkaar vast lopen in de uitgang. Hier zijn heel eerg veel voorbeelden van. 
Dit gelooft ook niemand en daarom wordt het afgedwongen met overheidsmaatregelen.

Mensen kunnen zich niet voorstellen dat zwakkeren en ouderen gewoon dood gaan omdat ze verzorgd worden door jongeren, die op hun beurt weer, zonder het te weten, en zonder ziek te zijn, aangestoken zijn zonder ziekteverschijnselen, door andere jongeren. Kortom, omdat mensen niet voldoende afstand houden sterven zwakkeren. Dat is een persoonlijke verantwoordelijkheid die moeilijk in te zien is omdat het resultaat zich buiten ons blikveld afspeelt. Daarom is ze niet minder waar.

Ja misschien hier kan gewoon logica hier helpen. 
Stoplichten bijvoorbeeld werpen ook zo een soort vraag op. Het lijkt alsof je voor niets staat te wachten omdat er toch niemand aan komt.
Interessant is dan om te vergelijken wat er gebeurt als de stoplichten uitvallen. Of met landen waar veel minder stoplichten zijn.
De doorstroomsnelheid voor IEDEREEN valt dan enorm terug, iedereen staat dan door de chaos veel langer te wachten. Bovendien neemt het aantal ongelukken niet een beetje maar dramatisch toe.
Dit kun je gewoon allemaal googlen of zelf beredeneren. Het is dezelfde logica waarom branduitgangen altijd vrij moetenb zijn van obstakels.
Ja maar er is nooit brand zeggen mensen dan en zetten er kratten en dozen voor.
Tot die ene keer dat er wel brand is, dan komt niemand er dus op tijd uit omdat mensen in paniek elkaar vast lopen in de uitgang. Hier zijn heel eerg veel voorbeelden van. 
Dit gelooft ook niemand en daarom wordt het afgedwongen met overheidsmaatregelen.

Mensen kunnen zich niet voorstellen dat zwakkeren en ouderen gewoon dood gaan omdat ze verzorgd worden door jongeren, die op hun beurt weer, zonder het te weten, en zonder ziek te zijn, aangestoken zijn zonder ziekteverschijnselen, door andere jongeren. Kortom, omdat mensen niet voldoende afstand houden sterven zwakkeren. Dat is een persoonlijke verantwoordelijkheid die moeilijk in te zien is omdat het resultaat zich buiten ons blikveld afspeelt. Daarom is ze niet minder waar.

Hoi L+H,

Ik denk dat je mij verkeerd begrepen hebt. Ik geloof zeker wel dat covid-19 bestaat en slachtoffers maakt. Mijn afweging is of de maatregelen en de gevolgen ervan op korte plus lange termijn, opwegen tegen het aantal slachtoffers. Maar dat antwoord zal wel niemand hebben, dat kunnen we pas achteraf bekijken..

Hoi L+H,

Ik denk dat je mij verkeerd begrepen hebt. Ik geloof zeker wel dat covid-19 bestaat en slachtoffers maakt. Mijn afweging is of de maatregelen en de gevolgen ervan op korte plus lange termijn, opwegen tegen het aantal slachtoffers. Maar dat antwoord zal wel niemand hebben, dat kunnen we pas achteraf bekijken..

Hoi Jorin, 
Ik wil daar wle wat over zeggen, niet perse tegen jou hoor, maar  ja die afweging waar je over spreekt kan je voor een deel gewoon uitrekenen he. Het regeringsbeleid is er niet op gericht dat we het virus niet krijgen. Dat kan ook helemaal niet. Je kan net als in Wu Han volledig isoleren maar dan weet je ook dat er naar alle waarscheinlijkheid een tweede golf moet komen. Wereldwijd zullen 60% van alle mensen het krijgen zegt men, met verschillende graden van ernst.
Net als met de griep, sommige mensen krijgen die nooit, anderen gaan er dood aan. Waarom dat is weten we niet goed precies. Overigens is 3% sterfgevallen een zeer grove schatting omdat we nog steeds niet weten hoeveel besmettingen er precies zijn omdat er geen testen genoeg zijn en mensen toch besmettelijk zijn die zich niet ziek voelen. Maar 3% overlijden, waar nu mee gerekend wordt is erg hoog hoor. Het beleid hier is er gewoon op gericht om te zorgen dat we niet allemaal tegelijk ernstig ziek worden, dat is alles. 
Want als iedereen tegelijk erg ziek wordt dan gaan er veel meer mensen aan dood dan nodig is omdat we domweg niet iedereen tegelijk in het ziekenhuis kunnen opnemen die de ernstige variant heeft, laat staan dat we het gedeelte daar weer van dat echt naar de IC moet kunnen opvangen. Die mensen zouden dan dus sterven alleen omdat de capaciteit nooit groot genoeg kan zijn in ons land om iedereen tegelijk te behandelen. En dat is dan in het rijke westen. In verreweg het grootste deel van de wereld bestaat dit probleem helemaal niet omdat ze domweg maar een heel veel kleiner aantal ziekenhuisbedden hebben vergeleken met ons. Die mensen gaan daar dus zo wie zo in veel groter getale dood. Wij hebben door onze rijkdom hier nog de mogelijkheid om de top uit te smeren over langere tijd tot 60% van iedereen aan de beurt geweest is. De mogelijkheid om net als in Duitsland een veelvoud van IC bedden en ziekenhuisbedden altijd maar beschikbaar te hebben vinden wij veel te duur in Nederland. Hoewel dat misschien nu ook zal veranderen. 
Natuurlijk trek ik ook de haren uit mijn hoofd als ik zelf ziek wordt met mijn 65 jaar. Dan wil ik ook het uiterste uit de kast. Maar ja, als we voor elke mogelijke ramp volledig toegerust willen zijn, dan moet de belasting ook verdrie of vervijfdubbeld worden, dat wil toch ook niemand? Zo rekenen mensen he, ach die zeedijken die houden het nog wel een jaartje, ja tot de westenwind eens een storm wordt en met springtij samen valt eens in de honderd jaar, ja dan is het te laat.  
Nou ik ben lekker op dreef vandaag geloof ik, weet je ik snap gewoon niet goed dat mensen geen grenzen kunnen accepteren tegenwoordig. Niet alles wat mogelijk is kan ook echt voor iedereen, dat is nu eenmaal zo. Nou ja het kan wel maar niemand wil daarvoor zo veel extra betalen. We leven in een van de allerrijkste landen van de wereld, als hier je winkel failliet gaat krijg je geld van de overheid nu, als je geen inkomen hebt krijg je bijstand. In verreweg de meeste landen kan je het mooi zelf uitzoeken en krijg je helemaal niks. Daar mogen we temidden van deze ramp ook wel eens aan denken vind ik.

Hoi Jorin, 
Ik wil daar wle wat over zeggen, niet perse tegen jou hoor, maar  ja die afweging waar je over spreekt kan je voor een deel gewoon uitrekenen he. Het regeringsbeleid is er niet op gericht dat we het virus niet krijgen. Dat kan ook helemaal niet. Je kan net als in Wu Han volledig isoleren maar dan weet je ook dat er naar alle waarscheinlijkheid een tweede golf moet komen. Wereldwijd zullen 60% van alle mensen het krijgen zegt men, met verschillende graden van ernst.
Net als met de griep, sommige mensen krijgen die nooit, anderen gaan er dood aan. Waarom dat is weten we niet goed precies. Overigens is 3% sterfgevallen een zeer grove schatting omdat we nog steeds niet weten hoeveel besmettingen er precies zijn omdat er geen testen genoeg zijn en mensen toch besmettelijk zijn die zich niet ziek voelen. Maar 3% overlijden, waar nu mee gerekend wordt is erg hoog hoor. Het beleid hier is er gewoon op gericht om te zorgen dat we niet allemaal tegelijk ernstig ziek worden, dat is alles. 
Want als iedereen tegelijk erg ziek wordt dan gaan er veel meer mensen aan dood dan nodig is omdat we domweg niet iedereen tegelijk in het ziekenhuis kunnen opnemen die de ernstige variant heeft, laat staan dat we het gedeelte daar weer van dat echt naar de IC moet kunnen opvangen. Die mensen zouden dan dus sterven alleen omdat de capaciteit nooit groot genoeg kan zijn in ons land om iedereen tegelijk te behandelen. En dat is dan in het rijke westen. In verreweg het grootste deel van de wereld bestaat dit probleem helemaal niet omdat ze domweg maar een heel veel kleiner aantal ziekenhuisbedden hebben vergeleken met ons. Die mensen gaan daar dus zo wie zo in veel groter getale dood. Wij hebben door onze rijkdom hier nog de mogelijkheid om de top uit te smeren over langere tijd tot 60% van iedereen aan de beurt geweest is. De mogelijkheid om net als in Duitsland een veelvoud van IC bedden en ziekenhuisbedden altijd maar beschikbaar te hebben vinden wij veel te duur in Nederland. Hoewel dat misschien nu ook zal veranderen. 
Natuurlijk trek ik ook de haren uit mijn hoofd als ik zelf ziek wordt met mijn 65 jaar. Dan wil ik ook het uiterste uit de kast. Maar ja, als we voor elke mogelijke ramp volledig toegerust willen zijn, dan moet de belasting ook verdrie of vervijfdubbeld worden, dat wil toch ook niemand? Zo rekenen mensen he, ach die zeedijken die houden het nog wel een jaartje, ja tot de westenwind eens een storm wordt en met springtij samen valt eens in de honderd jaar, ja dan is het te laat.  
Nou ik ben lekker op dreef vandaag geloof ik, weet je ik snap gewoon niet goed dat mensen geen grenzen kunnen accepteren tegenwoordig. Niet alles wat mogelijk is kan ook echt voor iedereen, dat is nu eenmaal zo. Nou ja het kan wel maar niemand wil daarvoor zo veel extra betalen. We leven in een van de allerrijkste landen van de wereld, als hier je winkel failliet gaat krijg je geld van de overheid nu, als je geen inkomen hebt krijg je bijstand. In verreweg de meeste landen kan je het mooi zelf uitzoeken en krijg je helemaal niks. Daar mogen we temidden van deze ramp ook wel eens aan denken vind ik.

Ik wil toch nog even reageren, ook al is het niet specifiek aan mij gericht.
Ik denk er anders over, m.i. valt dat niet uit te rekenen. De berekeningen worden deels gedaan op basis van aannames. Het hele verhaal over afvlakking van de curve door toedoen van de huidige maatregelen is een theorie, waarvan in de praktijk nog moet blijken wat de invloed is. Daarnaast is er gesproken over groepsimmuniteit, maar men weet nog niet wanneer je immuun bent en of mensen ook al besmettelijk zijn als er nog geen symptomen zijn, niet hoe lang het duurt voor we het bereiken, etc. Men weet gewoon te weinig om goed gefundeerde adviezen te geven. 
Ik denk dat de beslissingen grotendeels een gok zijn en pas achteraf zal blijken waar we goed aan gedaan hebben. 
Denk niet dat te ontkennen valt dat het veel trieste neveneffecten heeft. In welke verhouding dat staat tot de winst, valt niet te berekenen. 

Ben het wel eens dat mensen moeite hebben met verder vooruit te kijken en te investeren in de toekomst. Er wordt vooral gekeken naar waar men op dit moment beter van wordt. Dus niet wat het voor de toekomst kan betekenen. Dat zit in ons allen hè.
En ja het is financieel gezien best goed geregeld in Nederland vergeleken met andere landen.

Ik heb inderdaad moeite met het opvolgen van iets waarvan mij niet duidelijk is wat het effect is. Kan er altijd slecht tegen als ik iets moet doen en niet begrijp waarom. 
Overigens hou ik mij wel aan alle maatregelen. 
Dat is waar het mij om ging, ik zit in tweestrijd en dat zorgt voor spanning. Vind het lastig alles gewoon aan te nemen, te accepteren en te vertrouwen dat het allemaal wel goed zit.

Ik wil toch nog even reageren, ook al is het niet specifiek aan mij gericht.
Ik denk er anders over, m.i. valt dat niet uit te rekenen. De berekeningen worden deels gedaan op basis van aannames. Het hele verhaal over afvlakking van de curve door toedoen van de huidige maatregelen is een theorie, waarvan in de praktijk nog moet blijken wat de invloed is. Daarnaast is er gesproken over groepsimmuniteit, maar men weet nog niet wanneer je immuun bent en of mensen ook al besmettelijk zijn als er nog geen symptomen zijn, niet hoe lang het duurt voor we het bereiken, etc. Men weet gewoon te weinig om goed gefundeerde adviezen te geven. 
Ik denk dat de beslissingen grotendeels een gok zijn en pas achteraf zal blijken waar we goed aan gedaan hebben. 
Denk niet dat te ontkennen valt dat het veel trieste neveneffecten heeft. In welke verhouding dat staat tot de winst, valt niet te berekenen. 

Ben het wel eens dat mensen moeite hebben met verder vooruit te kijken en te investeren in de toekomst. Er wordt vooral gekeken naar waar men op dit moment beter van wordt. Dus niet wat het voor de toekomst kan betekenen. Dat zit in ons allen hè.
En ja het is financieel gezien best goed geregeld in Nederland vergeleken met andere landen.

Ik heb inderdaad moeite met het opvolgen van iets waarvan mij niet duidelijk is wat het effect is. Kan er altijd slecht tegen als ik iets moet doen en niet begrijp waarom. 
Overigens hou ik mij wel aan alle maatregelen. 
Dat is waar het mij om ging, ik zit in tweestrijd en dat zorgt voor spanning. Vind het lastig alles gewoon aan te nemen, te accepteren en te vertrouwen dat het allemaal wel goed zit.

Ja dat begrijp ik Jorin, alleen op andere vlakken vinden we het doodnormaal om met waarschijnlijkheden te rekenen. Economie, astronomie, geneeskunde, meteorologie etc etc. Allemaal rekenen ze niet met feiten maar met voorspellingen op metingen en aannames. Je moet dat vergelijken met wat er gebeurt als je niks doet. Dan breekt er chaos uit en wordt iedereen er heel erg veel slechter van. Dat weten we uit heel veel voorbeelden zeker. Dus elk plan is beter dan geen plan. De bottom line is dat knappe koppen zich ermee bezig houden en je daarop moet vertrouwen. Het is fijn als je kunt snappen waarom iets nodig is. Maar een crisis eist snel handelen. Dat is een heel fout moment voor een breed maatschappelijke discussie. Een kapitein die omroept “mensen we vergaan maar het kan ook meevallen, vertel eens wat denken jullie er zo van?” Die begrijpt zijn taak niet. Handelen moet hij. De meeste schade komt niet door de crisis maar door de chaos er om heen. Dat is een algemeen gegeven waar zich hele grote bedrijfstakken mee bezig houden die daar nou juist wel stevig aan berekenen en dat doen ze heel goed want daar zit het meeste geld van de hele wereld. Verzekering en banken bijvoorbeeld die hebben veel meer geld dan alle overheden bij elkaar!
De verschillen tussen maatregelen in diverse landen landen zijn gevolg van eerdere politieke keuzes over wat belangrijk is en wat niet zo.  Niet omdat de ene goed en de ander fout zit. Ook als veel onbekend is moet er bestuurd worden om nog veel erger te voorkomen. Ik ben blij blij dat dat  in ons land ook gebeurt. Kijk Maar eens hoe het nu al gaat in landen met minder interne samenhang en organisatiegraad. Daar wil je echt niet wonen nu hoor. De vragen die je stelt zijn volgens mij wel kloppend maar het tijdstip niet. Dit moet je vooraf of achteraf doen, niet tijdens een crisis volgens mij. Want Dan lijk je een beetje op een parachutist die maar niet de chute opentrekt omdat ie niet zeker weet of het wel het allerbeste type chute is voor deze omstandigheden.....i rest my case.

Mijn Ervaring met Corona zover

Geen buitenbeentje meer
Toen de 'intelligente lockdown' van start ging, voelde ik mij eigenlijk in eerste instantie opgelucht. Waar ik vanwege mijn gezondheid altijd al een beetje een 'lockdown' geval ben geweest namelijk, was ik ineens niet meer de uitzondering op de regel. Maar werd mijn normaal, het nieuwe normaal. De gedachte was prettig, nu was ik niet meer het buitenbeentje en een euforisch gevoel van saamhorigheid nam tijdelijk plaats in mijn normaal gesproken 'ik moet bijdragen aan de maatschappij' gevoel. Ik zat niet meer alleen thuis want mijn partner kwam thuis werken. Leuk! Dacht ik dan kunnen we wat meer tijd samen doorbrengen. Uhuh... nee zo werkte dat dus niet.
Mijn partner moet namelijk daadwerkelijk gewoon werken, documenten schrijven, informatie bij mekaar verzamelen, vergaderen... oh god dat vergaderen de hele dag door... Na 1 week werd ik er al stapel gek van. Ik kan niet meer rustig stofzuigen, want de stofzuiger maakt teveel lawaai als er vergaderd moet worden. Mijn complete schoonmaak schema is van de streep en mijn motivatie om überhaupt huishouden te doen tussen al deze hectiek door kelderde van 0 naar -40.
Nou ben ik zelf een persoon die houd van rust en stilte om haar heen tijdens het ontbijt, mijn partner daarintegen is iemand die 24/7 muziek aan heeft. Dus hij is een vroege vogel, ik iets minder. Als ik dan 3 uurtjes na hem wakker word en naar beneden kom staat de muziek alweer aan. De vergaderingen zijn in volle gang. En er is ZO VEEL geluid ineens thuis. Dat ik na de 1ste week een enorme jank bui kreeg puur omdat ik overprikkeld was.
Wij hebben afspraken gemaakt over de muziek en gebruiken nu wat vaker koptelefoons. Niet zo gezellig als je samen in huis zit, want je kan niet echt met mekaar praten dan. Maar het was beter dan telkens overprikkeld te worden door alle geluiden.  Daarnaast ben ik ook een persoon die structuur en regelmaat nodig is omdat ik anders depressief word. En deze is zo ontzettend moeilijk aan te houden als je huishouden maar ook je hoofd voortdurend piekert. En toen kwamen de Covidioten en maakte dat laatste beetje 'saamhorigheidsgevoel' ook nog eens stuk.

Covidioten
Wat ik ervaren heb met Corona is dat het virus zowel het beste, als ook het slechtste in mensen naar boven brengt. In de eerste 2 weken van Corona virus volgde ik door mijn onzekerheid het live blog op hartvannederland.nl, het nieuws op rivm.nl en op who.int op de voet. Ik wilde precies weten wat er allemaal gebeurde. Dit sloeg al vrij snel om naar een obsessief gedrag, 5 keer per minuut de pagina refreshen in de hoop dat er iets nieuws opstond. Facebook de hele dag openstaan etc.
Terwijl ik anders zo onder mijn eigen steentje leef, bedolf ik mezelf in negatieve nieuwsberichten. En zoals stond te verwachten deed me dat geen goed.
Naast de angst om mijn familie, zag ik berichten van mensen die agenten bespugen. Mensen die over toiletpapierrollen aan het vechten waren in de winkels. Mijn buren kregen zelfs nog gewoon visite en zaten dan gezellig met zijn allen in de tuin. Nou die onrust die ik al had, die werd daardoor groter. Onbegrip heerste in mijn hoofd en hart, hoe luchtig andere mensen met deze situatie omgingen. Ik had het gevoel dat ik de enige leek te zijn die zich aan de maatregelen hield. Natuurlijk weet ik rationeel wel dat dat niet zo is, maar gevoelsmatig voelde dat wel zo.
En langzaam maar zeker werd ik steeds bozer, steeds sneller geirriteerd aan andere mensen. Tot dat ik 2 dagen geleden enorm uitviel tegen mijn familie via whatsapp omdat ook zij, risico's namen die in mijn ogen totaal onredelijk waren. Wat ons brengt bij het volgende onderdeel, angst om familie leden omdat er gewoon niet getest word.


Geen tot slechte testen
Toen corona in Nederland insloeg, kwam de schrik wel even om het hart. Omdat ikzelf, door mijn EDS hart en vaatziekte, bij de zwakkere behoor. En de rest van mijn familie ook.
Corona kwam ook al erg snel erg dichtbij, mijn vader werkt in Hoogeveen namelijk bij een bedrijf waar 1 van de eerste positief geteste mensen in Drenthe werd vastgesteld.
En ja hoor, ook daar kreeg ik al snel angst om mijn moeder die 4 jaar terug een hartinfarct heeft gehad en daar nog steeds van aan het herstellen was. Want als mijn vader het had, dan was de kans ook groot dat ie het meenam naar huis naar mijn moeder. Nog geen 2 weken later werd mijn moeder inderdaad goed ziek. Ze belde de huisarts legde de situatie uit, en de HA zei gewoon... bel maar terug als je koorts krijgt!?
Hier begon de paniek in te slaan, waarom werd er niet getest? Waarom werd het gevaar niet serieus genomen? Mijn moeder kon wel dood gaan aan covid-19.
Ook mijn jongste zusje die nog thuis woonde kreeg symptomen, maar geen koorts en ook die kreeg te horen van dezelfde huisarts. Sorry gaan we niet testen zolang je geen koorts hebt.
Mijn angst begon langzaam om te veranderen in woede, woede t.o.v het naar mijn inzicht al waardeloze zorgsysteem hier in Nederland.
Mijn oudere zusje woont namelijk in Duitsland, en via whatsapp gesprekken kreeg ik van mijn zusje mee dat in Duitsland vastgesteld was dat maar 30% van de positief besmette mensen koorts kreeg. Ik hield mijn hart vast, als dit maar goed ging. Na 2 weken vertelde mijn moeder dat ze zich inmiddels gelukkig weer beter begon te voelen. Ondanks het feit dat ze ook nadat de symptomen verdwenen, nog steeds een branderig gevoel in haar longen behield als ze bijvoorbeeld even een iets intensievere bezigheid ging doen. Dat heeft ze nu nog steeds.
Mijn zusje uit duitsland however zat inmiddels in een heel andere panarie, zij heeft namelijk een zorgkindje. Dat zorgkindje gaat normaal gesproken een halve dag naar school. Waardoor mijn zusje dan rust had en tijd om haar huishouden te onderhouden en even te ontspannen. Dat ritme is compleet weggevallen nadat de scholen weg gingen, en het zorgkindje, zo lief als ze ook is... kost 24/7 energie en tijd. In de 5de week werd het daardoor me zusje te veel. En tegen het corona advies in heeft ze daarom mijn ouders om hulp moeten vragen. Die natuurlijk geen nee zeggen tegen hun kleindochter, logisch maar wellicht niet de meeste verstandigste keuze. Maar wat moet je anders?
Dit is het moment dat mijn angst mijn verstand overnam, als mijn moeder al ziek was, al corona had (want ja zonder test weet je dat niet) hoe onverstandig was het dan om haar ook nog eens op te zadelen met een zorgkindje! Ik ben enorm uit mijn slof geschoten, ben heel boos op zowel mijn zusje (die bij nader inzien weinig keuze had)  en op mijn vader. Hoe durfden zij mijn moeder zo in gevaar te brengen?! Was de gedachte die door mijn hoofd bleef galmen. Ik heb daarna de hele dag zitten huilen.
Pas de volgende dag had ik weer de rust om over de gehele situatie na te denken en te kijken naar mijzelf, naar mijn gevoelens en waarom ik zo explodeerde.

Overprikkeling
Nou die reden was eigenlijk niet het feit dat mijn ouders voor hun kleinkind gingen zorgen, niet het feit dat mijn zusje het niet meer zag zitten en er helemaal doorheen zat, zelfs niet de covidioten die zich totaal #schijtaancorona gedragen. Nee het was gewoon omdat ik mijzelf overprikkeld had.
Ik had mijn angst de overhand laten nemen, daarbij was ik mijn complete dagritme kwijt geraakt, en was ik teleurgesteld in mezelf geraakt omdat ik toch blijkbaar meer moeite met 'mijn nieuwe normaal' had dan ik had verwacht. Thuiszitten uit eigen keuze is toch heel anders als wanneer het moet.
Ik heb mijn facebook account inmiddels gedeactiveerd en ben uit de groepsgesprekken van whatsapp gegaan om de prikkels van buitenaf te beperken. Ik hou 1 op 1 contact met familie leden nu. Daarmee kan ik de informatie namelijk wat beter sturen en beperken. Al die negatieve berichten hebben me namelijk niet goed gedaan.
Ook het 'ik moet beter dan de rest wezen en verplicht thuis blijven' gedachte heb ik gecorrigeerd. Ik hoef niet verplicht thuis te blijven als ik maar afstand bewaar van de mensen om me heen. Een wandeling maken kan dus best wel. Ik ben nu sinds deze week weer 2 keer 30+ minuutjes gaan wandelen in de avond en ik voel me direct al zoveel beter weer.
En in plaatst van de hele dag voor de TV/Computer te zitten ben ik bezig gegaan om mijn tuin een ombouw te geven. Met een stuk minder prikkels daardoor kijk ik af en toe 1 keer in de week ofzo, nog eens op hart van nederland naar het verloop van de maatschappij, nieuwe maatregels, en ander niewtjes maar ik lees alleen de koptitels. Dingen over de covidioten sla ik gewoon over.

Normaal dagritme
Dit weekend doe ik nog rustig aan en ga gewoon lekker afwisselen tussen tuinwerk en ontspanning. Vanaf maandag wil ik toch weer gaan proberen om te werken aan mijn normale dag ritme. Dingen doen zoals de wasgoed, stofzuigen, afwassen etc. Dingen die ik normaal gesproken dagelijks deed voordat alles hectisch werd. Want een normaal dagritme is bij een depressie zo ontzettend belangerijk heb ik gemerkt. En als je ook maar even toegeeft aan dat nare stemme in je achterhoofd dat zegt 'ben ik te moe voor' of 'heb geen zin erin' dan zak je zo weer terug in dat lamlendige ellendige gevoel van nutteloos wezen. Dus ook aan de andere mensen hier het advies, blijf sterk, blijf jezelf en geef niet toe aan de paniek en hectiek die deze tijd met zich mee brengt. Probeer waar mogelijk zoveel mogelijk je normale dag ritme aan te houden. Ga op tijd slapen, blijf op tijd opstaan, blijf voor jezelf zorgen en ga niet in je pyjama de hele dag zitten want dat is zo slecht voor de motivatie he... Kleed je aan, tot aan je schoenen alsof je de deur uit zou willen gaan die dag en iedere dag. Maybe op lazy sunday een uitzondering, maar dat is voor ieder zijn eigen keuze. Maar vergeet gewoon vooral niet voor jezelf te zorgen. Want al lijkt het dat de wereld stil staat om ons heen door de rust op straat en de vele winkels die gesloten zijn, ons leven staat niet stil. Thuis word nog steeds volop geleefd.

Zo dat wou ik toch even kwijt, mijn ervaringen en mijn advies :

Ik hoop dat er iemand wat aan heeft.