Hallo allemaal,

Ik vroeg mij af hoe jullie deze corona-tijd ervaren.
Voelen jullie je bijvoorbeeld meer of minder eenzaam,angstig etc.? En hoe gaan jullie hier mee om?

Krijgen jullie voldoende psychologische hulp? 
Ik hoor dat bij veel mensen de face-to-face gesprekken vervangen zijn door beeldbellen of telefonische gesprekken.
Hoe ervaren jullie dat ten opzichte van de normale face-to-face gesprekken?

Als je wilt kan je het aangeven in de poll hierboven.

Ik hoor graag van jullie.

Ik voel me minder eenzaam en minder angstig. Nu waren de gesprekken met m'n psycholoog in oktober oid al gestopt en sta k voor de volgende nog op de wachtlijst, dat gat zat er dus al. Ook m'n begeleider is al sinds december ziek, dus haar zag ik ook al voor deze coronatijd niet. We zijn nu met t gezin thuis, wat wel druk is, maar ook gezellig, samen lunchen, samen even wandelen en minder tijd om in m'n hoofd te zitten. Daarna vallen een aantal verplichtingen en vaste afspraken juist uit, wat rust geeft. Ook tijd/kans te overdenken welke van deze vaste afspraken ik door wil laten gaan na deze tijd. Het is jammer dat ik geen vrienden zie. Normaal gesproken 1-4 keer per week ongeveer. Maar ik app/bel wel elke dag meerdere mensen. Dat is natuurlijk niet hetzelfde, maar voorlopig oke. Vooralsnog geen angst voor corona of andere rampen die daaruit boort kunnen vloeien.

Ik voel me minder eenzaam en minder angstig. Nu waren de gesprekken met m'n psycholoog in oktober oid al gestopt en sta k voor de volgende nog op de wachtlijst, dat gat zat er dus al. Ook m'n begeleider is al sinds december ziek, dus haar zag ik ook al voor deze coronatijd niet. We zijn nu met t gezin thuis, wat wel druk is, maar ook gezellig, samen lunchen, samen even wandelen en minder tijd om in m'n hoofd te zitten. Daarna vallen een aantal verplichtingen en vaste afspraken juist uit, wat rust geeft. Ook tijd/kans te overdenken welke van deze vaste afspraken ik door wil laten gaan na deze tijd. Het is jammer dat ik geen vrienden zie. Normaal gesproken 1-4 keer per week ongeveer. Maar ik app/bel wel elke dag meerdere mensen. Dat is natuurlijk niet hetzelfde, maar voorlopig oke. Vooralsnog geen angst voor corona of andere rampen die daaruit boort kunnen vloeien.

Hoi Lise, 
Dank voor jouw reactie. Voor jou wel een fijnere tijd nu dus. Goed om te horen!

-bericht verwijdert-

Nee mij stemming, gevoel, gedachten etc. was net zo waardeloos als voor Corona. 
Dus bij mij geen verandering. Heb dus de laatste aangevinkt.

Hoi KoekieSoep,
Ja de optie "even goed", had ik beter "hetzelfde" kunnen zetten, want even slecht kan natuurlijk ook..
Gelukkig niet verergerd, maar het blijft waardeloos voor je.

Mijn klachten zijn iets minder omdat veel stil ligt. Normaal gesproken heb ik de nodige moeite om mijn grenzen te bewaken. Nu worden er van buitenaf grenzen opgelegd en dat is voor mij wel prettig. Binnenkort gesprek met hulpverlener via de telefoon, maar daar heb ik geen problemen mee.

Ik voel me eenzamer, maar niet angstiger. Ben niet zo bang voor het virus want ik zie niemand, behalve in de supermarkt en daar houd ik afstand. Maar eenzamer wel, want alles wat ik nog wel buiten de deur deed, zoals vrijwilligerswerk of familie/vrienden bezoeken, is uitgevallen. Ik probeer wel dagelijks contact te houden met mensen via telefoon of whatsapp. De psychologische hulp is vervangen door telefoon of beeldbellen. Dat vind ik op zich geen probleem. Ik probeer me niet te veel zorgen te maken over hoe dit verder gaat, hoe lang het duurt en wat het allemaal voor gevolgen gaat hebben.
Groetjes,
Alais

ik voel me opgesloten thuis, er niet uit kunnen wanneer je wil met wie je wil, vind ik heel lastig. Ook het thuiswerken van mijn man vind ik belastend, hij ziet de hele dag wat ik wel en vooral wat ik niet doe. We zijn met zijn vijfen thuis (een werkt in de bouw) en dat is veel om dan stil te blijven voor de werkende factor, mijn dochter maakt een puinhoop van haar huiswerk en mijn andere dochter doet eigenlijk niks meer, want ze is geslaagd. DE therapie gaat via beeldbellen, maar dat hebben ze technisch niet goed voor elkaar, dat maakt het heel vervelend om te doen, ik heb niet veel aan die afspraken. Ik raak behoorlijk gefrustreerdvan dat thuisblijven en voel me iedere dag een beetje minder.

Groet,
Run

Ik voel me toch wel wat verloren in het corona gedoe.  De hulpverlening per telefoon vind ik niet fijn. Ik heb niet veel behoefte om onder mensen te zijn , dus dat scheelt  en die zijn er zowiezo al niet meer.  Het is denk ik confronterend omdat ik er nu echt  achter kom hoe bedroevend de kwaliteit van mn sociale kontakten is. Er is geen extra contact in deze tijd, het is gewoon er helemaal niet meer. Dus dat maakt dat ik me wat  eenzamer en mischien ook angstiger voel. 

Liefs, Mabel

Hoi lieve mensen,

Bedankt voor jullie reacties.
Nogal verschillend per persoon dus. Ik zal later vandaag wat uitgebreider reageren.