Herkenning in de 'bende in je hoofd'  Hega.
En ook wel wat herkenning in andere dingen. 

Kun je het gevoel wat je hier beschrijft over je coach ook daar benoemen? 
En labeltjes kunnen soms houvast geven maar ze kunnen ook veranderen wanneer je weer verder bent met therapie of andere dingen meemaakt in je leven. Ik zou je niet met alle labeltjes identificeren in ieder geval, maar alleen bedenken of het nu helpend is voor je. 

Rot dat je je zo verloren voelt in de maatschappij. 
Hier heb je in ieder geval wel interessante boekentips gedeeld vind ik, misschien voor genoeg mensen (including moi)  waardevol.
Maar ik gun je ook wel wat contact in je omgeving, dat je je daar ook fijner voelt.

Succes met de online cursus!

Herkenning in de 'bende in je hoofd'  Hega.
En ook wel wat herkenning in andere dingen. 

Kun je het gevoel wat je hier beschrijft over je coach ook daar benoemen? 
En labeltjes kunnen soms houvast geven maar ze kunnen ook veranderen wanneer je weer verder bent met therapie of andere dingen meemaakt in je leven. Ik zou je niet met alle labeltjes identificeren in ieder geval, maar alleen bedenken of het nu helpend is voor je. 

Rot dat je je zo verloren voelt in de maatschappij. 
Hier heb je in ieder geval wel interessante boekentips gedeeld vind ik, misschien voor genoeg mensen (including moi)  waardevol.
Maar ik gun je ook wel wat contact in je omgeving, dat je je daar ook fijner voelt.

Succes met de online cursus!

hoi Joy,

Heel erg bedankt voor je fijne reactie.

Mijn coach is momenteel op vakantie.
Ik heb echter het gevoel dat ik iemand anders nodig heb.
Deze coach heb ik al 15 jaar en ik heb met hem pieken en dalen gekend.
Ik heb steeds minder het gevoel dat hij me nog ondersteuning kan bieden.
Vind het zelf ook moeilijk om hierin beslissingen te nemen.
Ik heb zeer veel moeite om verantwoordelijkheid hierin te nemen.

Moet zo trouwens weg naar mijn dagbesteding.
Wens jullie nog een fijne dag.

Het is even een tijdje geleden dat ik hier gereageerd heb.
Momenteel ben ik bezig met een online training (oa voor verbeteren sociale vaardigheden).
Om eerlijk te zijn lukt het me niet om me hierop te focussen.
Alhoewel ik de opzet en stof best interessant vind.
Ik raak in de war van de vragen en weet niet hoe ik antwoorden hierop moet formulieren.

Het is momenteel 'een bende' in mijn hoofd.
Vraag me steeds maar af wie ik nou daadwerkelijk ben.
En of ik wel daadwerkelijk autisme (ASS) heb of dat er niet iets heel anders speelt.
Heb vaak aan borderline gedacht.
In ieder geval zit ik muurvast in mijn leven.
Ik heb geen fatsoenlijke baan, geen relatie, vriendschappen gaan vaak moeizaam, doe veel dingen altijd maar alleen etc.
Heb weliswaar een psychiater, maar de medicatie werkt niet goed.
Net als het feit dat ik al 15 jaar een coach heb, waarmee ik in een vicieuze cirkel blijf hangen.
Wil hun daarvan zeker niet de schuld geven; ik voel dat ik overal in faal.
Ik voel dat ik op geen enkel vlak verder kom en voel me momenteel zeer ongelukkig.
In deze maatschappij voel ik me totaal verloren en mis elke vorm van aansluiting.
Het lijkt voortdurend ook alsof ik in het echte dagelijks leven een soort van 'rol' lijk te spelen.
Alsof ik een soort van karikatuur van mezelf neer lijk te zetten.
Ik voel echter dat het niet 'echt' is.
Het lijkt een soort van aangeleerde (sociale) houding te zijn.

Ga straks maar slapen, want dit vreet energie bij mij.
Wellicht voel ik me morgen weer wat beter.

Goed om weer wat van jou te horen Hega! Jammer dat het even "een bende" in jouw hoofd is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de indruk heb dat het best wel wat meevalt met die "bende" , want ik vind het een helder verhaal op zich. Je zet helder uiteen wat jou allemaal dwars zit. Je kunt toch ook ASS en Borderline (in lichte mate kan ook....) hebben? Ik heb ook meerdere stoornissen, ha, ha, ha en die nemen ze mij niet meer af, ha, ha... Bij mij is de hoofdzaak neurotisch, met een lichte vorm van Borderline en licht narcisme. Jij en ik zijn natuurlijk meer dan die etiketten, maar het is wel goed om te weten. Dat gevoel van "muurvast te zitten" herken ik wel. Niet meer zozeer in het heden, maar meer in het verleden. Je draait steeds maar hetzelfde rondje (vicieuze cirkel) in jouw hoofd. Dat moet je zien te doorbreken. Je somt van alles op wat er niet goed gaat, maar maak ook eens een lijstje met dingen waar je wel blij of tevreden over bent. "Tel je zegeningen"!!
Al 15 jaar bij dezelfde coach..... In voetbal zou dat een wonder zijn. Het voordeel is dat je elkaar goed kent en het veilig voelt, maar misschien is het ook wel te veilig. Kun je dat met hem bespreken? Of heb je dat al gedaan? Een nieuwe coach kan een andere, frisse kijk op jou hebben. Uiteraard moet jij het meeste "werk" doen, maar met deze coach is het proces wat "vast geroest", lijkt het wel.
Dat gevoel dat je niet meer weet wie je nu ECHT bent, herken ik ook wel Hega. Dat heb ik in het verleden ook gevoeld en dat is een akelig gevoel. In het NU heb ik dat nauwelijks nog. Dat kun jij ook, dat weet ik zeker. Stapje voor stapje en ook wel eens een stap terug..... Schrijf eens op wat er op een dag wel goed is gegaan en je zult verrast zijn, denk ik.... Succes en blijf hier ook schrijven!

Lieve groet, Alex

Goed om weer wat van jou te horen Hega! Jammer dat het even "een bende" in jouw hoofd is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de indruk heb dat het best wel wat meevalt met die "bende" , want ik vind het een helder verhaal op zich. Je zet helder uiteen wat jou allemaal dwars zit. Je kunt toch ook ASS en Borderline (in lichte mate kan ook....) hebben? Ik heb ook meerdere stoornissen, ha, ha, ha en die nemen ze mij niet meer af, ha, ha... Bij mij is de hoofdzaak neurotisch, met een lichte vorm van Borderline en licht narcisme. Jij en ik zijn natuurlijk meer dan die etiketten, maar het is wel goed om te weten. Dat gevoel van "muurvast te zitten" herken ik wel. Niet meer zozeer in het heden, maar meer in het verleden. Je draait steeds maar hetzelfde rondje (vicieuze cirkel) in jouw hoofd. Dat moet je zien te doorbreken. Je somt van alles op wat er niet goed gaat, maar maak ook eens een lijstje met dingen waar je wel blij of tevreden over bent. "Tel je zegeningen"!!
Al 15 jaar bij dezelfde coach..... In voetbal zou dat een wonder zijn. Het voordeel is dat je elkaar goed kent en het veilig voelt, maar misschien is het ook wel te veilig. Kun je dat met hem bespreken? Of heb je dat al gedaan? Een nieuwe coach kan een andere, frisse kijk op jou hebben. Uiteraard moet jij het meeste "werk" doen, maar met deze coach is het proces wat "vast geroest", lijkt het wel.
Dat gevoel dat je niet meer weet wie je nu ECHT bent, herken ik ook wel Hega. Dat heb ik in het verleden ook gevoeld en dat is een akelig gevoel. In het NU heb ik dat nauwelijks nog. Dat kun jij ook, dat weet ik zeker. Stapje voor stapje en ook wel eens een stap terug..... Schrijf eens op wat er op een dag wel goed is gegaan en je zult verrast zijn, denk ik.... Succes en blijf hier ook schrijven!

Lieve groet, Alex

hoi Alex,

Bedankt ook voor je fijne reactie.

Je hebt wel gelijk dat jij en ik meer dan etiketten zijn.
Het is ook weer niet goed om continu met een label op je voorhoofd rond te lopen.

Vanmiddag heb ik (bij Lentis) een G-schema gemaakt.
Dit heeft mij bijzonder goed gedaan.
Ca tien jaar geleden heb ik ook G-training gevolgd.
Destijds had ik hier ook veel baat bij.
Jammer genoeg is het op den duur wat verwaterd en liet ik het 'op de plank' liggen.
Na vanmiddag wil ik het echter toch wel weer gaan oppakken.



Groetjes, Hega

Kwam zostraks dit artikel tegen;
https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/artik...ate-volker

Vind deze wel erg interessant om te lezen.
Ook omdat ik in het verleden behoorlijk vaak spaak ben gelopen met bepaalde vriendschappen.
Voortdurend probeer ik te achterhalen waar het fout is gegaan en of er een diepere oorzaak hiervoor is.
Om eerlijk te zijn heb ik confrontaties altijd wel moeilijk gevonden en vooral in sociale situaties, waarin veel spanning was en waarin het 'schuurde'.
Hiermee bedoel ik ondermeer vriendschappen die op den duur niet meer goed voelden.
En waarbij ik het gevoel ook had dat we 'te close' waren geworden en dat elkaar levens teveel in elkaar verstrengeld waren geraakt.
Ergens vind ik het vaak ook moeilijk als iemand 'te dichtbij' lijkt te komen en over mijn grenzen dreigt te gaan (dmv opdringerigheid en/of dominant gedrag etc).
Het voelt voor mij vaak erg beklemmend en het kan me erg benauwen.

Hoe ervaren jullie dit eigenlijk?
En hoe gaan jullie hiermee om?

Wil toch even weer van me afschrijven.
Eigenlijk heb ik het gevoel dat ik ergens best wel een 'zwakke persoonlijkheid' ben.
Ik heb altijd al erg veel moeite gehad om me staande te houden in deze maatschappij en heb veel problemen in omgang met (bepaalde) mensen.
Heb vrij veel moeite om mijn verantwoordelijkheid in het leven te nemen en weet vaak ook niet goed wat dit inhoud.
Laat veel situaties op zijn beloop gaan.
Voor mezelf opkomen heb ik altijd erg moeilijk gevonden.
En ik heb ook vrij veel hulp.
Voel me hier best wel afhankelijk in.
Mijn ouders komen regelmatig schoon maken en doen ook wekelijks boodschappen voor me.
Eigenlijk vind ik dit, als 45-jairge man, wel wat te ver gaan.
Natuurlijk waardeer ik hun hulp 
Maar anderzijds voel ik me flink afhankelijk van hun.
En zij hebben ook niet meer 'het eeuwige leven'.
Tevens heb ik al 15 jaar een coach.
En ik bij hem heb ik het gevoel dat ik over de houdbaarheidsdatum heen zit.
Het lijkt net alsof we te close zijn geworden en in elkaar verstrengeld zijn geraakt.
Ik ben ook veel te meegaand en doe altijd alsof ik alles 'prima' vind.
Wat natuurlijk niet waar is.
Ik heb erg veel moeite om zelf de regie te voeren.
Daarnaast heb ik ook nog een PGB-contactpersoon (voor administratie, financiën etc), psychiater en iemand waarmee ik G-schema's maak.
Bij laatstgenoemde heb ik best veel baat.
Toch denk ik weleens dat ik een hele andere 'setting' nodig heb.
Zoals beschermd en/of begeleid wonen.
Voel dat ik hier erg veel twijfels bij heb.

Hoi hega, 
het is zoals het is. 

Misschien zit er niet veel veranderingen in wat betreft de door jou genoemde punten.

 Er is niets mis met beschermd of begeleid wonen. Er zijn tegenwoordig heel veel opties in. 
Voor begeleid wonen hoef je niet eens elders te wonen, dat kan ambulant. 
Misschien geeft iets dergelijks je een veilig gevoel:  Je ouders hebben  niet  het eeuwige leven hebben zoals je zelf al zegt. 

Schrijf eens op waar jij behoefte aan hebt, zo specifiek mogelijk. En dan eventueel eens kijken waar je dat kan halen. 
Als je het concreet wil maken tenminste.
Er zijn namelijk veel organisaties die beschermd of begeleid wonen aanbieden en ze zijn niet allemaal hetzelfde. Daardoor zal er vast iets passend tussen zitten. 

Groetjes

Wil toch even weer van me afschrijven.
Eigenlijk heb ik het gevoel dat ik ergens best wel een 'zwakke persoonlijkheid' ben.
Ik heb altijd al erg veel moeite gehad om me staande te houden in deze maatschappij en heb veel problemen in omgang met (bepaalde) mensen.
Heb vrij veel moeite om mijn verantwoordelijkheid in het leven te nemen en weet vaak ook niet goed wat dit inhoud.
Laat veel situaties op zijn beloop gaan.
Voor mezelf opkomen heb ik altijd erg moeilijk gevonden.
En ik heb ook vrij veel hulp.
Voel me hier best wel afhankelijk in.
Mijn ouders komen regelmatig schoon maken en doen ook wekelijks boodschappen voor me.
Eigenlijk vind ik dit, als 45-jairge man, wel wat te ver gaan.
Natuurlijk waardeer ik hun hulp 
Maar anderzijds voel ik me flink afhankelijk van hun.
En zij hebben ook niet meer 'het eeuwige leven'.
Tevens heb ik al 15 jaar een coach.
En ik bij hem heb ik het gevoel dat ik over de houdbaarheidsdatum heen zit.
Het lijkt net alsof we te close zijn geworden en in elkaar verstrengeld zijn geraakt.
Ik ben ook veel te meegaand en doe altijd alsof ik alles 'prima' vind.
Wat natuurlijk niet waar is.
Ik heb erg veel moeite om zelf de regie te voeren.
Daarnaast heb ik ook nog een PGB-contactpersoon (voor administratie, financiën etc), psychiater en iemand waarmee ik G-schema's maak.
Bij laatstgenoemde heb ik best veel baat.
Toch denk ik weleens dat ik een hele andere 'setting' nodig heb.
Zoals beschermd en/of begeleid wonen.
Voel dat ik hier erg veel twijfels bij heb.

Dag Hega, 

Allereerst bedankt voor jouw link in jouw vorige bericht naar dat artikel over het beëindigen van vriendschappen. Daar staan tips in waar ik wel wat mee kan in mijn "worsteling" met die ene vriendschap.

Goed om van je af te schrijven Hega. Wat jij zelf ook al aangeeft en wat ik ook lees in jouw berichten hier, is een grote moeite om de regie over jouw leven in handen te krijgen. In principe heb je die regie, maar je pakt hem vaak niet. Dit is geen beschuldiging, Hega. Wat ik wel bij mezelf bemerk is dat ik zo graag zou zien dat je wat meer aan "het stuur" gaat draaien. Probeer kleine stappen te maken. Zeg tegen jouw ouders dat je komende week zelf de boodschappen gaat doen en de week daarop ga je zelf schoonmaken. Waarom doen ze die dingen voor jou? Op zich is het mooi, maar ik denk dat zij ook liever zouden zien dat je die dingen zelf doet. Dat hun zoon dat "gewoon" kan en doet. Zou hun ook wel eens meer rust kunnen geven, vermoed ik.
Over het feit dat je al 15 jaar dezelfde coach hebt, heb ik al wat gezegd. Wat me opviel is, dat je daar niet op gereageerd hebt. Bespreek die twijfel met hem. Die coach is echt niet van porselein en kan wel een stootje hebben. Jullie contact zou best wel eens over de houdbaarheidsdatum heen kunnen zijn. Niks mis mee! Dan wordt het tijd voor iets nieuws..... Nieuwe bezems vegen schoon!!
Wat betreft het wonen. Er zijn vele vormen van beschermd en begeleid wonen. Wat Mabel ook al aangeeft; zet eens op papier wat de voor- en nadelen zijn van deze woonvormen en vooral ook wat de voors en tegens zijn van hoe je nu woont. Misschien kun je eens zo'n woonvorm bezoeken in jouw woonplaats om te kijken of jij jezelf daar ziet wonen. Neem dat stuur maar in handen, Hega. Wat kan jou gebeuren? Laat dat meegaande gedrag en "alles is prima" maar eens wat los, potjandorie. Wat heb je te verliezen? Zoals het nu gaat maakt je niet gelukkig, of wel? Laat Hega maar tevoorschijn komen. Volgens mij is dat een prima kerel. Je bent nu ook goed, maar verscholen achter een masker. Daarachter zit iets veel mooiers......
Ik hoop dat je hier wat mee kunt en ben ook wel benieuwd naar jouw reactie. Als iets je niet bevalt, hoor ik het ook graag.... 

Succes en een lieve groet, Alex

Hoi hega, 
het is zoals het is. 

Misschien zit er niet veel veranderingen in wat betreft de door jou genoemde punten.

 Er is niets mis met beschermd of begeleid wonen. Er zijn tegenwoordig heel veel opties in. 
Voor begeleid wonen hoef je niet eens elders te wonen, dat kan ambulant. 
Misschien geeft iets dergelijks je een veilig gevoel:  Je ouders hebben  niet  het eeuwige leven hebben zoals je zelf al zegt. 

Schrijf eens op waar jij behoefte aan hebt, zo specifiek mogelijk. En dan eventueel eens kijken waar je dat kan halen. 
Als je het concreet wil maken tenminste.
Er zijn namelijk veel organisaties die beschermd of begeleid wonen aanbieden en ze zijn niet allemaal hetzelfde. Daardoor zal er vast iets passend tussen zitten. 

Groetjes

hoi Mabel,

Dat zou inderdaad eens goed zijn.
Om zo specifiek mogelijk te gaan opschrijven waar ik behoefte aan heb.
Ik sta zeker niet onwillig tegenover tegen begeleid en/of beschermd wonen.



Groetjes, Hega

---

Dag Hega, 

Allereerst bedankt voor jouw link in jouw vorige bericht naar dat artikel over het beëindigen van vriendschappen. Daar staan tips in waar ik wel wat mee kan in mijn "worsteling" met die ene vriendschap.

Goed om van je af te schrijven Hega. Wat jij zelf ook al aangeeft en wat ik ook lees in jouw berichten hier, is een grote moeite om de regie over jouw leven in handen te krijgen. In principe heb je die regie, maar je pakt hem vaak niet. Dit is geen beschuldiging, Hega. Wat ik wel bij mezelf bemerk is dat ik zo graag zou zien dat je wat meer aan "het stuur" gaat draaien. Probeer kleine stappen te maken. Zeg tegen jouw ouders dat je komende week zelf de boodschappen gaat doen en de week daarop ga je zelf schoonmaken. Waarom doen ze die dingen voor jou? Op zich is het mooi, maar ik denk dat zij ook liever zouden zien dat je die dingen zelf doet. Dat hun zoon dat "gewoon" kan en doet. Zou hun ook wel eens meer rust kunnen geven, vermoed ik.
Over het feit dat je al 15 jaar dezelfde coach hebt, heb ik al wat gezegd. Wat me opviel is, dat je daar niet op gereageerd hebt. Bespreek die twijfel met hem. Die coach is echt niet van porselein en kan wel een stootje hebben. Jullie contact zou best wel eens over de houdbaarheidsdatum heen kunnen zijn. Niks mis mee! Dan wordt het tijd voor iets nieuws..... Nieuwe bezems vegen schoon!!
Wat betreft het wonen. Er zijn vele vormen van beschermd en begeleid wonen. Wat Mabel ook al aangeeft; zet eens op papier wat de voor- en nadelen zijn van deze woonvormen en vooral ook wat de voors en tegens zijn van hoe je nu woont. Misschien kun je eens zo'n woonvorm bezoeken in jouw woonplaats om te kijken of jij jezelf daar ziet wonen. Neem dat stuur maar in handen, Hega. Wat kan jou gebeuren? Laat dat meegaande gedrag en "alles is prima" maar eens wat los, potjandorie. Wat heb je te verliezen? Zoals het nu gaat maakt je niet gelukkig, of wel? Laat Hega maar tevoorschijn komen. Volgens mij is dat een prima kerel. Je bent nu ook goed, maar verscholen achter een masker. Daarachter zit iets veel mooiers......
Ik hoop dat je hier wat mee kunt en ben ook wel benieuwd naar jouw reactie. Als iets je niet bevalt, hoor ik het ook graag.... 

Succes en een lieve groet, Alex

hoi Alex,


Heel graag gedaan.

Je hebt zeker wel gelijk dat ik de regie vaak niet pak.
Daar moet ik toch meer stappen in gaan maken.

Mijn excuses trouwens dat ik destijds niet heb gereageerd, toen je wat over mijn coach hebt gezegd.
Dat heb ik zeker niet bewust gedaan.
Zal dit nog weer gaan opzoeken.
Wil die twijfel over ons contact ook graag met hem ook gaan bespreken.

Begeleid en/of beschermd wonen is zeker een optie voor me.
Wil de voor- en nadelen zeker op gaan noteren hierover en een opsomming gaan maken hierin.

Verder vind ik het erg mooi wat je schrijft.
Ook over mijn persoon.
Dat vind ik erg fijn om te lezen.


Hopelijk heb ik op alles kunnen reageren.
Zo niet; laat het dan nog gerust weten.

Wens je nog een fijne avond.



Groetjes, Hega

Hega, ik had een plaatje in m'n hoofd gemaakt 
"vrouw eind 30 (misschien blond haar)"  maar dat moet ik dus bijstellen naar "man eind 40". Niet dat dat veel uitmaakt hoor! Maar grappig dat ik dat plaatje had gemaakt maar dat het een beetje anders moet.