Wat vervelend blaadje..
Lijkt me goed dat je het met de huisarts bespreekt.
En dat je een verklaring zou willen heel herkenbaar en begrijpelijk. Ik denk dat er bij dit vaak niet een duidelijke verklaring is, vaak meerdere factoren.
Maar misschien dat het je opluchting geeft als het een naam heeft of een 'label'..

Voel je verder aansluiting bij wat mensen om je heen? 
Meer mensen die wat vermoeid zijn of wat minder in hun vel zitten.
Proberen toch daglicht te pakken en ff wat naar buiten gaan (zeg ik ook maar tegen mezelf)

Hoi Herfstblaadje, 

Bah wat rot ! 
Zouden hormonen er een rol kunnen spelen? 

Liefs

Inderdaad rot om te horen. Die sintjanskruid werkt niet (meer) of ... zijn er wellicht andere dingen die meespelen?

Elke keer een paar dagen heftig en dan ebt het weer weg. Ben dit nu aan het bijhouden in een app, wanneer en hoelang dit is.

Is het misschien idee om daarnaast dingen erbij te zetten die gebeurt zijn, waar je mee zit of dat soort dingen? Misschien dat je zo een soort van 'patroon' of reden kan ontdekken zegmaar. Misschien dat er, zonder dat je het weet of erg in heb, dingen zijn (gebeurd) die mee kunnen spelen. 
Ja, het is maar een idee, ik zeg ook maar wat. Ik zou het eerlijk gezegd ook niet zo gauw weten.

Wat vervelend blaadje..
Lijkt me goed dat je het met de huisarts bespreekt.
En dat je een verklaring zou willen heel herkenbaar en begrijpelijk. Ik denk dat er bij dit vaak niet een duidelijke verklaring is, vaak meerdere factoren.
Maar misschien dat het je opluchting geeft als het een naam heeft of een 'label'..

Voel je verder aansluiting bij wat mensen om je heen? 
Meer mensen die wat vermoeid zijn of wat minder in hun vel zitten.
Proberen toch daglicht te pakken en ff wat naar buiten gaan (zeg ik ook maar tegen mezelf)

Dank voor je lieve woorden. Huisarts gesproken en kan binnen twee weken bij GGZ psycholoog terecht. Digitaal weliswaar maar anders was er een wachttijd van 130 dagen en dat is te lang voor nu. Ik ben er heel open in naar de mensen om me heen en mijn eigen "kringetje" weet ervan en daar kan ik altijd terecht. 
Het lijkt wel sinds ik thuis ben het erger wordt, net of er nu een soort van "ruimte" is waar het mag zijn...
En dan gaat er vanalles door me heen... en hier op dit forum kan ik dat gewoon van me afschrijven en dat is fijn..
Er zijn gedachten als: toch een burnout? Toch een heftige depressie? Iets wat al jaren op de loer ligt in de vorm van burnout? Of toch die herfst/winter depressie en wordt die elk jaar erger? Is dit de maatstaf nu? 
Niet de meest positieve gedachten nu... 
Als iemand me een vraag stelt is het eigenlijk meteen huilen... het gaat gewoon niet goed nu. En ik baal, want ik wil dat het wél goed gaat...

Liefs, H

---

Hoi Herfstblaadje, 

Bah wat rot ! 
Zouden hormonen er een rol kunnen spelen? 

Liefs

Hoi Mabel,

Ik heb echt geen idee, het zou heel goed kunnen. Ik merk dat ik heel erg de behoefte heb om te weten wat het is en om er dan iets mee te kunnen of aan te kunnen doen gezien ik nu voor m'n gevoel maar wat aan frot... 
Vitamines, SJ kruid, lichtlamp, en nu dus al enkele dagen thuis zit...
Nu al sinds 4.30u wakker en niet meer kunnen slapen, heel erg vervelend...

Lieve groet, H

---

Inderdaad rot om te horen. Die sintjanskruid werkt niet (meer) of ... zijn er wellicht andere dingen die meespelen?

Is het misschien idee om daarnaast dingen erbij te zetten die gebeurt zijn, waar je mee zit of dat soort dingen? Misschien dat je zo een soort van 'patroon' of reden kan ontdekken zegmaar. Misschien dat er, zonder dat je het weet of erg in heb, dingen zijn (gebeurd) die mee kunnen spelen. 
Ja, het is maar een idee, ik zeg ook maar wat. Ik zou het eerlijk gezegd ook niet zo gauw weten.

Hoi don,

Dankjewel dat je meedenkt... er zijn momenteel.op het werk een aantal zaken die spelen waar ik me heel druk om maak en doe niet zomaar snel zijn opgelost. En ik heb het idee dat die mijn gevoel wel versterken... ik voel me meer vermoeid en misselijk. En ben vrijwel de hele dag verdrietig en somber. Echter klaarde het gisyeren middag weer op waardoor ik wel wat hoop kreeg dat het weer de goede kant op zou kunnen gaan... enndat is steeds zo naar, dan krabbel ik weer op en na een tijdje is het weer kei hard terug...

Blij dat dit forum er is en dat jullie er zijn...

Hebben jullie ervaring met hulp en/of medicatie? 

Lieve groet, H

---

Inderdaad rot om te horen. Die sintjanskruid werkt niet (meer) of ... zijn er wellicht andere dingen die meespelen?

Is het misschien idee om daarnaast dingen erbij te zetten die gebeurt zijn, waar je mee zit of dat soort dingen? Misschien dat je zo een soort van 'patroon' of reden kan ontdekken zegmaar. Misschien dat er, zonder dat je het weet of erg in heb, dingen zijn (gebeurd) die mee kunnen spelen. 
Ja, het is maar een idee, ik zeg ook maar wat. Ik zou het eerlijk gezegd ook niet zo gauw weten.

Hoi herfstblad, 
Wat voor werk doe jij eigenlijk? En wat voor een zaken spelen daar? Misschien kunnen wij eens mee denken. 

Veel mensen hier zitten in de of zaten in de ggz en medicatie is veel om te doen .( Zie de rubriek)

Sterkte

Hoi herfstblad, 
Wat voor werk doe jij eigenlijk? En wat voor een zaken spelen daar? Misschien kunnen wij eens mee denken. 

Veel mensen hier zitten in de of zaten in de ggz en medicatie is veel om te doen .( Zie de rubriek)

Sterkte

Hoi Mabel,

Ik ben directeur van een basisschool. Momenteel spelen er lastige casussen m.b.t. verwijdering en dreiging met rechtzaak, etc. Echt heel heel vervelend. 

Gisteren met een helengoede coach in contact gekomen. Hij prikte precies daar waar de pijn zat zeg maar. Op al zijn vragen antwoordde ik met: ja, precies, ja dat voel ik, ja precies dat, ja klopt, etc. Alleen dat al voelde heel goed. De herkenning. 
Hij eindigde het gesprek met: "je hebt niks ernstigs, je bent niet gek aan het worden en we gaan dit oplossen".
Ik moet nu, om te beginnen, enkele wetenschappelijke vragenlijsten invullen en a.s. donderdag is het gesprek waarin we opzoek gaan naar de diagnose. Voor nu zei hij dat het burnout-achtige klachten zijn maar (nog) geen burnout. Ook dat hij denkt aan winterdepressie. Maar dat ook dát op te lossen is omdat het te maken heeft met waarschijnlijk onbewuste gewoontes in mijn brein waardoor ik elk jaar dit gevoel ervaar. En daar gaan we naar opzoek.
Een ander spoor dat ik loop is dat ik wacht op een oproep van de ggz. Ik ga natuurlijk wel nog checken of het handig is als deze twee samen gaan lopen...we zullen het zien. 

Voor nu is er deze week weinig verandert in m'n gevoel. Ik blijf somber, lijkt  in de middag way weg te trekken. Blijf ook heel heel moe, slaap elke avond voor half 10 en ben vroeg wakker, zo rond 5u. Ook dat weet mijn coach en gaan we aanpakken. 

Verder heb ik hem alle symptomen verteld nu. Piekeren, hartkloppingen, van heel heel heel blij naar heel heel verdrietig etc. 

Wat lucht en hoop geeft is dat we het nu na die 15 jaar goed aan gaan pakken. Ik ga er wat aan doen en niet meer zelf aanklooien. Alleen dat al voelt heel fijn. 

Lieve groet, H

Goede stappen H!

Hou ons op de hoogte

Groet

Nou, directeur van een basisschool lijkt me ook een verantwoordelijkheid. Vooral als je heel betrokken bent.

Goed dat je met een coach gaat praten. Iemand van "buiten" kan vaak al even dingen in een ander perspectief zien of tot oplossingen komen waar je zelf niet aan gedacht hebt. 
En het gevoel hebben alles alleen te dragen kan heel zwaar zijn. 

Het slapen lijkt mij niet zo'n probleem, mits je wel een beetje goed slaapt tussen 10 en 5.. maar dan heb je in de ochtend toch mooi tijd om rustig op te starten, misschien een meditatie of een ochtendwandeling voor je werk (is mij juist wel eens aangeraden maar ik voel me daarin falen, vroege vogel zijn lukt me heeel moeilijk) 

Sterkte herfstblad, nog even en dan hebben we de donkerste dagen ook weer gehad
Dan kunnen we weer langzaam uit de winter (: 
Tot die tijd even rustig aan

Nou, directeur van een basisschool lijkt me ook een verantwoordelijkheid. Vooral als je heel betrokken bent.

Goed dat je met een coach gaat praten. Iemand van "buiten" kan vaak al even dingen in een ander perspectief zien of tot oplossingen komen waar je zelf niet aan gedacht hebt. 
En het gevoel hebben alles alleen te dragen kan heel zwaar zijn. 

Het slapen lijkt mij niet zo'n probleem, mits je wel een beetje goed slaapt tussen 10 en 5.. maar dan heb je in de ochtend toch mooi tijd om rustig op te starten, misschien een meditatie of een ochtendwandeling voor je werk (is mij juist wel eens aangeraden maar ik voel me daarin falen, vroege vogel zijn lukt me heeel moeilijk) 

Sterkte herfstblad, nog even en dan hebben we de donkerste dagen ook weer gehad
Dan kunnen we weer langzaam uit de winter (: 
Tot die tijd even rustig aan

Thnx Joy,
Je laatste zin raakt me in de zin van dat die hoop geeft. Dankjewel. Ik weet het, daarna klaart de lucht letterlijk en figuurlijk weer op en ben ik al gauw weer mezelf. Maar dan nóg blijft het feit dat alles dit jaar mega heftig is en dat ik toch nieuwsgierig ben naar hoe dit komt en wat ik eraan kan doen.
Ik ben gisteren en eergisteren 1 uurtje op het werk geweest. Gewoon even kletsen en hier en daar wat mails beantwoorden en wat dingen 'aan' zetten zodat men weer door kan. En de eerste keer voelde dat heel fijn, ik kwam heel emotioneel binnen (gevoel van een drempel) maar ging héél enthousiast naar buiten, met veel meer energie dan toen ik binnenkwam.
Gisteren was het anders, minder energie, meer een zwaar gevoel. In de auto barstte ik in huilen uit. Tja..niet goed. Dus vandaag thuis. Mijn eigen kinderen hebben studiedag en spelen lekker met hun cadeautjes van gisteren. We hebben momenteel nog allemaal onze pyamas aan en doen ons eigen ding. 
De ochtend ben ik heel heel verdrietig gestart, ik kon weer niet stoppen met huilen, voelde me schuldig, angstig, hartkloppingen, zenuwen, gevoel van falen, etc. Het hele pakket was weer volledig aanwezig. Toen toch maar opgestaan en vanaf toen klaarde het iets op. Ontbeten, wat wasjes gedraaid, wat opgeruimd, met de kids gespeeld... 

Gisteren belde de GGZ en ben ik opgeroepen voor een telefonische intake morgen. D.w.z. morgen om 9.30u intake met de GGZ en smiddags met de coach. Zoals ik al zei: ik ga bij beiden even checken wat handig is. Feit blijft dat mijn doel is hier vanaf te komen, beter mee om te kunnen gaan. Een beetje minder daarmee zou ik ook al tevreden zijn, dat ik me somber voel maar wel de dag door kan komen zonder huilbuien en alle nare symptomen.
Maaar dat zullen jullie vast herkennen, die wens...

Tja en die vroege vogel, dat ben ik eigenlijk wel! Alleen vraag ik me nu bij alles af: is dit wel goed? Maak ik het niet erger door veel te wandelen, mezelf nog meer moe te maken? Etc.

Het is toch wat, dat mentale stuk dat soms niet te sturen of te verklaren is...

Nogmaals heel blij met jullie, dank voor jullie tips, begrip en steun....

Herfstblad

---

Goede stappen H!

Hou ons op de hoogte

Groet

Hi Mabel,

Zie reactie op Joy. Daar staat alles in. ik houd jullie zeker op de hoogte.
Ik kijk best wel uit naar morgen, ik heb zoiets van: slechter/erger kan niet en 'the only way is up'. 
Ik probeer morgen ook te zien als de start daarvan al snap ik heus wel dat het niet na morgen allemaal ineens over is. Maar heb het voor mezelf inmiddels zover geaccepteerd dat ik er middenin zit, het is wat het is en ik wil alle hulp aannemen die ik kan krijgen. Dus de wil en de acceptatie is er...

lieve groet,
H

Hoi Herfstblad , 

Zo te lezen is je stemming wiebelig en verre van optimaal. Goed dat je ondanks dat  toch in contact blijft met je werk ! 

Laat die twee gerust naast elkaar lopen , een ggz intake wil nog niet perse zeggen dat er al heel snel een diagnose en behandeling volgt. 
Goed  dan alvast de diensten van de coach te kunnen gebruiken! 

En inderdaad, een goed vooruitzicht dat de dagen weer gaan lengen . Ik hoop dat je daar steun aan ontleend aan die wetenschap. 

Liefs