Och Alais,

Ik dacht al n reactie  te hebben gegeven.. vreemd.. 

Ach , soms is maar gewoon stom doorgaan met ademhalen het enige en t beste wat je kan doen als het niet wil of gaat. Als het niet te doen is, het is allemaal hel,  is het echt meer dan genoeg om gewoon in leven te blijven en meer niet. 
En soms lukt er ook wel even iets.

Mijn dagen bestaan voornamelijk uit veel slapen en op de bank liggen. Tussendoor doe ik s iets wat echt moet, ik schrijf en app wat . Ik eet wat. Sleep me soms naar buiten. Ik vind de dagen n gruwel,  vind het fijn als het donker word , neem n oxazepam  en  kijk wat tv. 
Meer is t ook niet. 
Ik accepteer t maar stom voor zover t lukt. Heb gewoon geen fut om nog te duwen en trekken om iets in deze situatie in beweging te krijgen. Ik weet niet eens welke kant op. Steeds vaker kan het me niet eens meer wat schelen ook. 
Mijn verzet, en alle tegenacties hebben me ook niet geholpen tenslotte. 

4 weken is heel lang als je niet weet waar je het moet zoeken.   Heb je mischien iets van kalmeringsmiddelen,  dat die nog wat helpen?  N beetje rust in de tent is denk ik wel heel welkom bij jou.

Veel liefs, Mabel

Och Alais,

Ik dacht al n reactie  te hebben gegeven.. vreemd.. 

Ach , soms is maar gewoon stom doorgaan met ademhalen het enige en t beste wat je kan doen als het niet wil of gaat. Als het niet te doen is, het is allemaal hel,  is het echt meer dan genoeg om gewoon in leven te blijven en meer niet. 
En soms lukt er ook wel even iets.

Mijn dagen bestaan voornamelijk uit veel slapen en op de bank liggen. Tussendoor doe ik s iets wat echt moet, ik schrijf en app wat . Ik eet wat. Sleep me soms naar buiten. Ik vind de dagen n gruwel,  vind het fijn als het donker word , neem n oxazepam  en  kijk wat tv. 
Meer is t ook niet. 
Ik accepteer t maar stom voor zover t lukt. Heb gewoon geen fut om nog te duwen en trekken om iets in deze situatie in beweging te krijgen. Ik weet niet eens welke kant op. Steeds vaker kan het me niet eens meer wat schelen ook. 
Mijn verzet, en alle tegenacties hebben me ook niet geholpen tenslotte. 

4 weken is heel lang als je niet weet waar je het moet zoeken.   Heb je mischien iets van kalmeringsmiddelen,  dat die nog wat helpen?  N beetje rust in de tent is denk ik wel heel welkom bij jou.

Veel liefs, Mabel

Hoi Mabel,

Geeft niet hoor, ik heb het hele weekend in bed gelegen, alleen eruit voor de wc en wat drinken. Heb mezelf gisteren weer bij elkaar geraapt. De dagen zijn inderdaad vreselijk en zoooo lang. Ik probeer de klok vooruit te kijken, onzin natuurlijk. De avonden zijn inderdaad beter uit te houden en ben blij als ik weer naar bed kan.
Ik kreeg gisteren een bericht van de organisatie die me gaat behandelen, dat gaat allemaal online. Met verzoek om mijn biografie te schrijven. In ieder geval heb ik dan wat te doen, maar leuk is het niet. Dan komt alles weer boven. Vrijdag heb ik dan een intake, via facetime of zo. Die 4 weken had ik van de website gehaald, maar misschien gaat het sneller, dat hoor ik vrijdag wel, hoop ik.
Ik heb ook oxazepam, maar heel veel doet dat niet. Ik slaap er wel goed van in.
Ben vandaag zowaar even buiten geweest, wandelingetje en boodschappen. Ik heb nu eindelijk wc papier kunnen kopen ;-).
Hoe gaat jouw therapie, heb je er wat aan of is het te vroeg om daar iets van te zeggen?

Liefs,
Ellen

Tjee Ellen,

Nu gaat het opeens allemaal weer heel snel he... een biografie schrijven is op zich wel zinnig, hoewel niet leuk. ... maar beter 1x opschrijven en goed dan tig keer je verhaal vertellen, kun je nu verwijzen naar "kijk maar in mijn dossier" of " heb je mijn dossier gelezen?".  Ik vind beeldbellen niet fijn, maar tja... corona.
De dagen duren echt zo lang ja als je ze alleen maar kan uitzitten en verder niets . Knap dat je weer bent opgestaan  en jezelf bij elkaar raapt. 
Niemand ligt voor zn lol dagen in bed omdat het te zwaar is jezelf er uit te krijgen. Omdat t niet te doen is.
Vind t fijn dat je terug hebt geschreven! 

Liefs, Mabel

Tjee Ellen,

Nu gaat het opeens allemaal weer heel snel he... een biografie schrijven is op zich wel zinnig, hoewel niet leuk. ... maar beter 1x opschrijven en goed dan tig keer je verhaal vertellen, kun je nu verwijzen naar "kijk maar in mijn dossier" of " heb je mijn dossier gelezen?".  Ik vind beeldbellen niet fijn, maar tja... corona.
De dagen duren echt zo lang ja als je ze alleen maar kan uitzitten en verder niets . Knap dat je weer bent opgestaan  en jezelf bij elkaar raapt. 
Niemand ligt voor zn lol dagen in bed omdat het te zwaar is jezelf er uit te krijgen. Omdat t niet te doen is.
Vind t fijn dat je terug hebt geschreven! 

Liefs, Mabel

Hoi Mabel,

Ik heb al zo vaak een biografie geschreven, maar er komt steeds een stukje bij ;-). Het is nu af en dat is wel een opluchting.
Bijna weer een dag voorbij. Ik had je gevraagd hoe jouw therapie gaat, maar als je dat liever niet vertelt is dat ook prima hoor.
Het is fijn om af en toe iets van iemand te horen. Dat isolement is killing, krijg je er ook nog eens bij.

Liefs,
Ellen

Hoi Mabel,

Ik heb al zo vaak een biografie geschreven, maar er komt steeds een stukje bij ;-). Het is nu af en dat is wel een opluchting.
Bijna weer een dag voorbij. Ik had je gevraagd hoe jouw therapie gaat, maar als je dat liever niet vertelt is dat ook prima hoor.
Het is fijn om af en toe iets van iemand te horen. Dat isolement is killing, krijg je er ook nog eens bij.

Liefs,
Ellen

-bericht verwijdert-

Dank je wel , een dikke knuffel terug voor jou lieve Koekie!


Tja Ellen, 
Mijn therapie is nog aan t aanvangen. Er is pas 1 telefoongesprek gevoerd , en wat heen en weer gemaild. Daarbij wacht ik er op dat collega's van haar, het is n compleet ander, nieuw samengesteld team, contact opnemen.  Alles via beeldbellen of telefoon, tja dat vind ik absoluut  niet fijn. 
Dus tja, kan er geen zinnig woord vooralsnog over zeggen. De psychologe is wel n prettig mens in het gesprek. 
Biografie heb ik 25 jaar geleden eens moeten schrijven.  Na de eerste hulpverlener is het nooit meer ter sprake gekomen.  En mn dossier stikt van de fouten en misinterpretaties. 
Ach bleeh,  ik moet er allemaal ff niet aan denken . Goed dat jij dat al snel op een rij hebt. 
Dat isolement ken ik ook goed.  Ik heb nog maar weinig vrienden over, veel te delen viel er ook niet meer, want bij mij gebeurde er niet veel meer behalve de misère  en daar kan en heeft niemand wat mee blijkbaar.  

Liefs Mabel

Dank je wel , een dikke knuffel terug voor jou lieve Koekie!


Tja Ellen, 
Mijn therapie is nog aan t aanvangen. Er is pas 1 telefoongesprek gevoerd , en wat heen en weer gemaild. Daarbij wacht ik er op dat collega's van haar, het is n compleet ander, nieuw samengesteld team, contact opnemen.  Alles via beeldbellen of telefoon, tja dat vind ik absoluut  niet fijn. 
Dus tja, kan er geen zinnig woord vooralsnog over zeggen. De psychologe is wel n prettig mens in het gesprek. 
Biografie heb ik 25 jaar geleden eens moeten schrijven.  Na de eerste hulpverlener is het nooit meer ter sprake gekomen.  En mn dossier stikt van de fouten en misinterpretaties. 
Ach bleeh,  ik moet er allemaal ff niet aan denken . Goed dat jij dat al snel op een rij hebt. 
Dat isolement ken ik ook goed.  Ik heb nog maar weinig vrienden over, veel te delen viel er ook niet meer, want bij mij gebeurde er niet veel meer behalve de misère  en daar kan en heeft niemand wat mee blijkbaar.  

Liefs Mabel

Ik heb er wel wat mee hoor, en vele anderen op dit forum ook. Ik sluit me aan bij de knuffel van Koekie.
Ik vind dat beeldbellen ook niks, vooral omdat je dan steeds ook jezelf ziet. Maar ja, het is niet anders. In ieder geval fijn dat de psychologe prettig op je is overgekomen. Vind ik wel belangrijk.
Lieve groet

Hallo beide,

Het beeldbellen lukte me weer niet, het werd telefonisch.  Ik heb geen idee eigenlijk wat  ik er mee moet allemaal,  t blijft ook niet hangen. Meer t idee n telefoongesprekefoongesprek gevoerd te hebben met iemand die ik niet goed ken en die me wel aardig lijkt.  
Het gaat op het moment nog iets slechter dan normaal. Heb mn paarden- activiteit ook af gezegd . mijn hoofd staat er echt totaal niet naar, en ik heb geen fut.
Bij mij overheerst n gevoel van moe, geen fut , en ook helemaal nergens over na kunnen denken want dat word alleen maar ellende. Soms ook veel woede tegenover voormalige vrienden.  Een groot laat maar en weg met die wereld. Mijn bereidheid tot wat dan ook is nihil.  Gordijnen dicht, pil erin en ajuus.
Mischien morgen ietsje beter. Denk ik dan maar. 
Hoe gaat het met jullie?

Liefs, Mabel

Hallo beide,

Het beeldbellen lukte me weer niet, het werd telefonisch.  Ik heb geen idee eigenlijk wat  ik er mee moet allemaal,  t blijft ook niet hangen. Meer t idee n telefoongesprekefoongesprek gevoerd te hebben met iemand die ik niet goed ken en die me wel aardig lijkt.  
Het gaat op het moment nog iets slechter dan normaal. Heb mn paarden- activiteit ook af gezegd . mijn hoofd staat er echt totaal niet naar, en ik heb geen fut.
Bij mij overheerst n gevoel van moe, geen fut , en ook helemaal nergens over na kunnen denken want dat word alleen maar ellende. Soms ook veel woede tegenover voormalige vrienden.  Een groot laat maar en weg met die wereld. Mijn bereidheid tot wat dan ook is nihil.  Gordijnen dicht, pil erin en ajuus.
Mischien morgen ietsje beter. Denk ik dan maar. 
Hoe gaat het met jullie?

Liefs, Mabel

Hoi Mabel, 
intake van mijn therapie zorgde ook voor verergering van mijn klachten.
Alles wordt weer opgerakeld hè..
Dingen die je voorheen liet rusten/accepteerde of negeerde komen dan weer naar boven.
Je wilt verandering, maar je hebt de kracht en zin eigenlijk niet om weer zo'n traject aan te gaan waarvan je niet weet hoeveel het je gaat opbrengen. Zo is het bij mij tenminste.

Waarom kan de intake of therapie eigenlijk niet gewoon doorgaan? Hoor het van meer mensen, maar je kunt toch prima 1.5 meter afstand houden?


Ik hoop dat je een beetje kan richten op iets nuttigs en "leuks" om te doen, ook al is het iets kleins als een douche nemen of de vaat opruimen, even puzzelen, film kijken. 

Liefs