Ik probeer me overeind te houden maar wat is dat zwaar zeg steeds maar vrolijk doen tegen de mensen om me heen het kost me zoveel Engery en dat energie die ik totaal niet heb. Als ik alleen ben of in me bed ligt dan breek ik steeds opnieuw en opnieuw vaak huilen omdat ik me steeds de zelfde vragen maar stel. De vraag wil ik einde van dit jaar nog halen aangezien december gewoon een klote maand is voor me veel prikkels veel trauma’s van rond die tijd veel schuld gevoelens kan zo wel door gaan. De vraag wil ik wel 32 worden dan, wil ik me zoontje nog wel 4 jaar zien worden. Wil ik deze leven nog wel.  Eigelijk niet maar kan ik de mensen om me heen wel achter laten met allemaal vragen is dat wel eerlijk. Maar is het eerlijk naar me zelf toe als ik voor hun moet blijven leven als ik dan even hart op nadenken nee dat is niet eerlijk naar me zelf hoe rot ook voor de mensen om me heen. Ik kan toch niet blijven leiden voor hun nee dat kan echt niet. Ik ga niet voor niks gevaar op zoeken als ik naar buiten ga ik zeg niet voor niks ik ga sporten maar zoek dan gevaar op. In de hoop dat het mis gaat dat iemand me aanrijdt dat de tram me raakt of de trein of gewoon de verkeerde persoon tegen het lijf loopt die het voor mijn doet dan hoef ik ook niemand met vragen achter te laten.

Wat rot dat je je zo voelt thunder.
Hopelijk lucht het een beetje om van je af te schrijven hier.
Het zou denk ik heel verdrietig zijn met je zoontje als het voor jou niet meer lukt zo.
Had je nog therapie? Jij was ook met EMDR bezig toch, of haal ik dingen door elkaar? 
December duurt nog lang als je je zo naar voelt.
En iedere keer vrolijk moeten doen is ook vermoeiend.

Hoi Joy, 

Ik krijg idd ook EMDR. Maar het ziet er zo hopeloos uit vind ik.  


—————————————-

Ik voel me echt zo slecht zo moe zo leeg zo depressief. Ik weet niet meer wat ik met me zelf aan moet.  Ik wil me medicatie niet mee innemen zodat ik nog meer kan sparen dan wat ik al had. Ik wil zeker zijn dat ik genoeg heb voor als het moment daar is.  Weet wel al dat ik de dodelijke dosis heb liggen al heb dat uitgezocht helemaal.  Der gaat zoveel door me hoofd stal dat het daar alleen niet mee lukt moet ik dan toch ook maar iets anders er bij doen. Maar dat is helemaal geen fijn gezicht voor de genen die me gaat vinden dan.. 

Ik ben zo klaar met vechten ik ben zo klaar met EMDR elke week weer schiet ik er niks mee op omdat ik me steeds maar afsluit van alles ik kan het gewoon niet. Ik ben ook zo stom dat ik geloofde dat het me zou helpen. Ik overweeg heel erg om te stoppen met therapie en dan er tussen uit te piepen. Zolang ik in behandeling ben heb ik het gevoel dat ik hun om hulp moet vragen als ik het niet meer trek.    Ik wil gewoon even rust van alles. Wil gewoon net als de meeste mensen om me heen een normaal leven hebben zonder klachten zonder nachtmerries Onder herbelvingen zond angst te moeten leven voor hun een leven zonder stemmen enzo maar dat gaat nooit mee gebeuren het is zo niet eerlijk dit leven..

Thunder, ik vind het niet stom dat je hoopte dat het zou helpen.
Ik kan me ook voorstellen dat het heel moeilijk is om te blijven proberen, weer opnieuw therapie. Weer hopen dat het wat helpend is...  Die momenten heb ik ook. 
Nou ja, ik hoop dat je in gesprek kunt blijven met omgeving. Wat gebeurd er bv. met je zoontje als jij er niet meer bent? 
Ik kan me een beetje voorstellen hoe moeilijk het voor je moet zijn om er nog te zijn als je je zo voelt.


Sterkte

Dank je wel joy




Ik kan dit niet meer, NEE NEE NEE in wil het einde van het jaar niet meer halen. NEE wil geen verplichting meer om voor andere te leven. NEE ik kan dit niet meer aan ik ven der klaar mee elke dag pijn voelen elke dag het zelfde gezeik ik kan het niet meer. Ik wil gewoon me pillen innemen. Elke dag is een nachtmerries of ik nooit meer wakker wordt uit een nachtmerrie 

Thunder, is het lichamelijke pijn? Emotioneel? 
Misschien gedachtes die continu door je hoofd gaan?

EMDR lijkt me behoorlijk pittig om te doen. Ik zou het (willen) gaan doen maar ben toen in crisis geraakt.
Als je met EMDR bezig bent kan ik me voorstellen dat je een enorm pittige en pijnlijke tijd doormaakt.
Voor iedere volwassen contact in je leven zou ik persoonlijk vinden dat je geen verplichting hebt om met je pijn er voor de ander te moeten leven. Jouw leven, jouw keuze is mijn persoonlijke mening.
Maar het lijkt me ook zo rot voor je kleintje. 
Is er geen moment dat je het nog leuk hebt met je zoontje?

Mocht je een beetje meer informatie willen zou je evt. 
met stichting de Einder eens proberen contact op te nemen. 
Met een dosis opsparen heb je kans dat je alleen maar in crisis beland. Dat lijkt me alleen maar rot voor zowel jezelf als voor je omgeving.

Tijdje geleden dat ik hier gescheven heb, 


Het gaat helemaal niet goed, io zit er totaal door heen, slaap jog slechter dan normaal ben zo moe dat ik soms gewoon even niet meer helder na kan denken wat best vervelend is je gaat zoveel nare dingen in je hoofd halen.  Deze week is super zwaar voor me, en ik kan alleen maar denken ik wil dit leven niet meer ben er klaar mee ik wil niet meer vechten ik wil rust op alle fronten. Vorig week had ik dit jaar voor het eerst een gesprek met me EMDR behandelaar en van heel dat gesprek blijft een vraag maar door me hoofd heen gaan of ik niet al het leven aan het afsluiten ben ik zei nee dat ze dat verkeer opvatte maar eigenlijk had ze gewoon gelijk waarom kon ik daar niet eerlijk om zijn. Waarom durf ik me niet te uiten hoe het echt met me gaat waarom zeg ik al me afspraken steeds weer af. Ik wil ergens wel op hulp vragen maar ik weet niet hoe als ik dat doe wat zijn de gevolgen er van.  Ik voel me zo alleen in alles op dit moment. Ben ook super boos op me andere behandelaar ik had een paar weken geleden me potje met pillen ingeleverd met de afspraak dat ik ze zou terug krijgen.  Nu heb ik daar dus om gevraagt en krijg ik ze gewoon nu niet terug omdat ik in de straffende ouder zit wat the fuck heeft dat daar mee te maken ik wil ze gewoon terug mijn keuze mijn verantwoording, had dat ook gestuurd en krijg alleen als bericht terudat ze donderdag ook wel om 13,30 kan afspreken ik wil geen afspraak ik wil me pillen terug en dan moet ik me wel altijd aan d afspraken houden zo niet eerlijk dit.  Laat me gewoon lekker dood gaan zijn hun ook van me af alles opgelost..

Begrijpelijk dat je boos bent dat je de pillen niet terugkrijgt Thunder
Ik zou er ook boos om zijn..

Over je behandeling weet ik verder niet hoe het precies zit. Je zou kunnen vragen waarom zij vinden dat je in bestaffende ouder zit
Bij mij werd door de PMT therapeut telkens gezegd dat ik in boos kind zat.. terwijl ik dacht, ik probeer toch te doen hoe het moet? 
De vraag die je stelt wat de bestraffende ouder te maken heeft met je pillen niet terug geven kun je ook daar stellen.

Joy dank je voor je bericht maar voor ju ben ik even klaar met ze en vraag ik niks meer aan ze.  




Ik ben zo boos, wordt ik vandaag gebeld door de apotheek met de mededeling dat me medicatie per direct gestopt wordt.  Ik gaf aan dat ik van niks wist dus hebben hun eerst contact gezocht met de behandelaar die gaf aan wegens dat ik 3 afspraken had afgezegd en risico gevaar voor nu en dat ik contact moest opnemen met me behandelaar, nou dat heb ik gedaan ik krijg het wel maar moet eerst in gesprek gaan met ze die gesprek is pas volgende week vrijdag, dus vanaf dinsdag zit ik zonder, maandag zie ik me eigen behandelaar wel dan maar of we er uit gaan komen denk het niet meer.  Nu heb ik morgen een afspraak met me huisarts om te praten of er andere opties zijn…. Maar eigenlijk door dit alles wil ik gewoon niet meer vechten of leven.   Ik moet de knoop door hakken en ben der wel uit.  

Joy dank je voor je bericht maar voor ju ben ik even klaar met ze en vraag ik niks meer aan ze.  




Ik ben zo boos, wordt ik vandaag gebeld door de apotheek met de mededeling dat me medicatie per direct gestopt wordt.  Ik gaf aan dat ik van niks wist dus hebben hun eerst contact gezocht met de behandelaar die gaf aan wegens dat ik 3 afspraken had afgezegd en risico gevaar voor nu en dat ik contact moest opnemen met me behandelaar, nou dat heb ik gedaan ik krijg het wel maar moet eerst in gesprek gaan met ze die gesprek is pas volgende week vrijdag, dus vanaf dinsdag zit ik zonder, maandag zie ik me eigen behandelaar wel dan maar of we er uit gaan komen denk het niet meer.  Nu heb ik morgen een afspraak met me huisarts om te praten of er andere opties zijn…. Maar eigenlijk door dit alles wil ik gewoon niet meer vechten of leven.   Ik moet de knoop door hakken en ben der wel uit.  

Hoi Thunder , hoe erg om te lezen dat je zo lijdt maar ik begrijp het wel , ik ben ook door zulke periodes in mijn leven gegaan en het ergst was op de leeftijd van derig jaar oud, dan was ik op de top van het lijden. Het moet zo moeilijk voor je zijn, nu deze zware periode door te komen. Jammer dat je gesprek pas volgende week vrijdag is. Hopelijk kom je er met de huisarts effe uit, de huisarts is ook de eerste aansprekingspunt en speelt zo een belangrijke rol . Ik begrijp het dat je niet meer wel vechten of leven want het is echt wel zwaar elke dag opnieuw. Vaak denk ik nog hetzelfde , maar ergens heb ik wel nog de moed om door te gaan. Ook het zich anders voordoen naar anderen is echt wel zwaar, neemt echt wel veel energie van je af. Omgeving snapt het vaak moeilijk hoe je je echt voelt, hoe reageert jouw directe omgeving op jouw lijden? Is er niemand waar je een beetje steun aan hebt in deze moeilijke tijden? Ik hoop dat je binnenin het sprankeltje moed vind om nog effe door te gaan , het is vaak ook een proces waar je door moet. Ik wens jou alvast veel moed en steun  en herken wel vele dingen hou je goed groetjes Cyranno