Bedankt Mabel en Joy weet je het is heel moeilijk. Ik sta op en denk eraan , het eerste waar ik aan denk is aan deze situatie. Het is zo vermoeiend , ik begrijp dat ik mijn verleden totaal niet heb verwerkt. Maar ik vind het wel de juiste beslissing. Het is een verandering in de familie onderlinge relaties en het vraagt bij mij zoveel energie. Ik probeer me doorheen de dag wel af te leiden met van alles maar het blijft moeilijk. Mijn beste vriendin begrijpt het niet zo allemaal dat ik zo radicaal heb gebroken maar zijzelf heeft zulke lieve zussen en een heel andere thuissituatie, ze kan het ook niet snappen allemaal. De pijn , de onmacht, het pesten zodat je helemaal beschadigd uit de opvoeding komt. Het moeilijke is dat mijn pa er nog is , ik kan het ook nog niet allemaal afsluiten daar ik bang ben ik hen daar ga tegen komen , waar mijn pa nu woont in het centrum. Ook al gaan ze helemaal niet veel , ik ben bang telkens ik mijn pa moet bezoeken. Angst, bang , depressie ik ken het allemaal. Gelukkig heb ik wat extra medicatie anders red ik het niet. Het zijn allemaal grote zorgen , ik hoop dat ik er vrede mee krijg. Groetjes cyranno

Begrijpelijk Cyranno..

Zelf heb ik ook dat ik nog een hele tijd erover nadenk.. Ben ik niet te hard geweest? Overdrijf ik de boel? Anderen reageren anders, en iedereen ziet het weer anders..
Vragen die aan de ene kant goed zijn om te stellen, maar als ze jouw eigen waarheid/gevoel helemaal ondersneeuwen misschien niet zo'n goede vragen om te blijven stellen.. 
En, zo moeilijk ook om echt eens hard te zijn naar een ander, toch? Ik vond het heel lelijk van mezelf hoe ik gedaan heb..  en daar blijf ik dan ook over denken..  maar misschien is het soms ook eens nodig om zo lelijk tegen een ander te doen

Misschien kom je je zus nog tegen, misschien komt het dan weer tot een discussie maar misschien dat het bij haar ook iets aan't denken heeft gezet en ze zich iets anders opstelt..

Je weet het niet en ook dat is moelijk, 
veel kracht en moed gewenst op jouw pad Cyranno

Hallo Cyranno, 

Een hele mooie reactie van Joy..... Het is ook moeilijk om te breken met familie. Of het echt definitief is, zal de tijd leren. Voor nu is de breuk er en daar moet je aan wennen en dat veroorzaakt angst en onrust. Logisch en goed dat je daar nu wat medicatie voor neemt.
Breken met familie is anders dan breken met vrienden. Bij vrienden ben je dan ineens geen vrienden meer, maar jouw zus blijft jouw zus.
Bij jouw vader zou je haar tegen kunnen komen inderdaad. Maar eens kijken hoe dat gaat. Misschien gaan bij haar de ogen nu ook open, maar reken daar niet te veel op. Dit speelt al zo lang. Zou het wat zijn om jouw jeugd te gaan verwerken in therapie, Cyranno? Ik heb dat in de jaren 90 gedaan en daar heb ik best veel baat bij gehad. Ik haatte mijn vader en dat is in de loop der tijd toch veranderd, mede door deze therapie. Best zwaar en moeilijk hoor, maar het heeft mijn latere leven wel wat lichter gemaakt.
Haat of hoe je het ook wilt noemen maakt veel kapot in een mens. Voor nu, veel sterkte en je hebt niets verkeerds gedaan, vergeet dat niet! Je hebt voor jezelf gekozen, dat mag en is goed.....

Veel liefs, Alex

Dank je Alex en Joy, ja Alex therapie zou een goed idee zijn vooral naar trauma verwerking toe. Ik sta op de lijst voor de GGZ maar kan er voorlopig nog niet terecht door de lange wachtlijsten. Een andere psychotherapeut buiten de ggz hebben heel hoge kostprijzen 60 a 65 euro per uur. Dat is voor mij nu niet haalbaar. Dat trauma dat ik heb opgelopen thuis zou beter zijn als ik het kon behandelen. Dan nog maar even geduld , hopelijk werken ze in de GGz daar ook aan. Momenteel voel ik me wel redelijk door ook het opdrijven van mijn medicatie en het opstarten van een tweede antidepressiva in lichte dosis. Maar inderdaad zoals Joy schrijft ga je soms ook twijfelen aan jezelf heb ik het niet te ver gedreven? Ben ik niet te hard geweest? Maar diep in mijn binnenste weet ik dat ik opgelucht ben . Mijn familie en zus heeft ook een totaal ander leven en andere opvattingen en het ligt mijlenver van wat ik elke dag ervaar. Het elkaar blijven zien vroeg zoveel energie van mezelf; ik kon het niet meer opbrengen. Het is genoeg dat ik diep in mezelf ga en daar vind ik een antwoord op mijn vraag. Ik ben angstig om ze tegen t lijf te lopen maar de kans is klein , en ook daar weet ik zeker dat ze nu niet zullen in eigen boezem kijken. Van hun gedrag zijn ze zich bijna niet bewust. Maar wel alles op mijn rug duwen dat is altijd zo geweest. Ik verwacht daar nu ook geen verandering. In ieder geval het is nu zo en ik heb er vrede mee.Veel groetjes van cyranno

Je staat dus al op de wachtlijst voor de GGZ Cyranno, da's mooi. Goed om met die trauma's aan de slag te gaan. Gelukkig voel je je wat beter. Komt vast ook door de medicatie, maar ook wel door de opluchting, denk ik. Twijfel hou je nog wel even, maar je voelt ook dat het een goede beslissing geweest is, toch?! Geen fijne beslissing, maar wel goed..... 

Groetjes, Alex

ik hoop dat je snel wat hoort van de ggz dat je eerder aan de beurt bent 

liefs J

ik word ziek van de hele situatie, krijg vragen of ik niet wil praten en krijg telefoon van een familielid. Maar ik wil het niet en ik vind een gesprek ook zinloos.  Ik ben gespannen en nerveus ze begrijpen het niet dat ik geen contact meer wil. Als dit nog lang aanhoudt word ik ziek. Ik zit in een hele moeilijke periode. Ik wil niet meer....

Hallo Cyranno, 

Mischien is t volgende nodig ;

Stuur n duidelijk bericht dat je niet wil praten en geen contact wil. Mocht je dat zelf willen in de toekomst dan geef je dat wel aan . 
Ook het urgente verzoek andere familieleden er buiten te laten en  niet benaderd of aangesproken  wensen  te worden op deze kwestie door hen-  of wie dan ook. 
Je wenst met rust te worden gelaten en privé  met je vader om te gaan. 
Of ze dat kunnen respecteren . 

Blijkbaar moet je heel duidelijk zijn , ze willen dat iedereen zsm weer in z'n positie zit , en jij doet afstand van je positie . 

Laat je niet gek maken Cyranno . Laat je niet onder druk zetten. (Be) Scherm jezelf af .

Sterkte !

Hallo Cyranno, 

Mischien is t volgende nodig ;

Stuur n duidelijk bericht dat je niet wil praten en geen contact wil. Mocht je dat zelf willen in de toekomst dan geef je dat wel aan . 
Ook het urgente verzoek andere familieleden er buiten te laten en  niet benaderd of aangesproken  wensen  te worden op deze kwestie door hen-  of wie dan ook. 
Je wenst met rust te worden gelaten en privé  met je vader om te gaan. 
Of ze dat kunnen respecteren . 

Blijkbaar moet je heel duidelijk zijn , ze willen dat iedereen zsm weer in z'n positie zit , en jij doet afstand van je positie . 

Laat je niet gek maken Cyranno . Laat je niet onder druk zetten. (Be) Scherm jezelf af .

Sterkte !

Klopt Mabel , ik wens met rust gelaten te worden en wens geen gesprek meer. Reeds vier dagen elke dag kom ik in contact met de vraag. Het probleem is dat ik ziek word ik voel me afglijden bang als de telefoon gaat . Ik heb contact opgenomen met een psycholoog en die zal me wel contacteren. Ik moet hulp nu en binnen enkele maanden met de ggz dan is het al te laat ik ben nu in crisis en wens hulp. Afwachten op de telefoon van de psycholoog ik hou  jullie op de hoogte. Bedankt lieve Mabel

Goed dat je niet hebt opgenomen ! Goed voor jezelf zorgen Cyranno!