Hallo allemaal, Ik ben Wen en ik begon in 2016 allerlei vage klachten te krijgen. Ze dachten een burn out. Het ging met golfbewegingen met enorme dieptepunten. Ik kreeg mirtazapinetaliteit.   Het hielp niet waarschijnlijk klauterde ik steeds er zelf uit. Tot begin dit jaar ik echt diep wegzakte. Angstig alleen maar in hoekje van de bank zitten. Totaal geen energie et.  Crisesdienst en aan de venlafaxine. Ook therapie. Mijn moeder was ook depressief en meer familieleden. Dus grote deels erfelijk. Maar ook teveel op mijn bordje gekregen/genomen. Perfectionist. Als kind en jongvolwassenen me voorgenomen om nooit depressief te worden. Tja zo werkt dat niet. Zijn er meer mensen die venlafaxine slikken. Merk dat ik nu soms best een paar goede dagen heb en dan weer slechte. Dat maakt me dan ook weer angstig val ik weer terug! Ik hoop dat ik hier wat steun en tips krijg en dat ik ook steun en tips aan jullie kan geven

Hallo Wen,

Welkom op het forum.

Venlafaxine gebruik ik niet, maar er zijn vast anderen die hun ervaringen met je kunnen delen. Je schrijft 'diep wegzakte sinds begin dit jaar en daarna venlafaxine.' Hoe lang gebruik je dit middel precies? 

Sterkte en dat we maar veel aan en van elkaar kunnen leren.

groet,
Ray

Hallo Ray,

Bedankt voor je reactie!  Ik zal eens rond gaan snuffelen. Eind maart ben ik begonnen. Eerst 37 mg een week, toen 75 mg een week en daarna 150 mg. Groet,Wendy

Hallo Wendy,

Welkom op het forum.

De medicatie die je opnoemt herken ik niet, maar een burn-out die overgaat in een depressie, of die gelijktijdig wat onstaan, herken ik als geen ander.
Ook bij mij is depressie voor een deel erfelijk en hoe hard je jezelf ook voorneemt om er niet in weg te zakken, lukt dat lang niet altijd. 
De goeie en slechte dagen die afwisselen zijn moeilijk, maar probeer vooral op het positieve te focussen - dan worden de slechtere dagen vanzelf draaglijker. 

Werk je eigenlijk nog of druk met iets? Soort van regelmaat is zeker wel belangrijk, hoe zwaar dat ook is.
Heb je steun in de omgeving?

Heel veel sterkte en succes!

Groetjes,
Sanna

Hallo Sanna, 


Allereerst bedankt voor je reactie! Momenteel zit ik in de ziektewet maar maak momenteel elke dag een planning. Ook om rust in te plannen en inderdaad om regelmaat te krijgen want die was inderdaad ver weg. Ben net met therapie gestart en heb gelukkig hele lieve vrienden en man die ervoor me zijn. Tuurlijk zijn er ook mensen die er niets van willen weten. Ik probeer me inderdaad maar vast te houden aan de goede dagen als het slechter gaat. Dat lukt soms wat beter dan de andere keer maar goed beginnetje is er. Het is fijn om lotgenoten te hebben hoewel ik dit natuurlijk niemand gun! Dank je wel!

Groetjes Wendy

Hoi Wendy,

Wat goed dat je een planning maakt - daaraan houden zal lang niet altijd makkelijk zijn, maar het klinkt zeker alsof je goed bezig bent en de goeie kant op gaat! Fijn dat de rust en regelmaat wat terugkeren, daar hebben 'wij' toch vaak veel baat bij.
Goed om te horen dat je wat mensen om je heen hebt die je steunen. Ze zullen het misschien lang niet altijd begrijpen, maar dat hoeft ook niet altijd. Dat ze er voor je zijn, naar je willen luisteren en steun bieden is al enorm fijn.
De ups en downs horen er wel bij hoor. Een ene dag is het allemaal net wat beter te dragen dan de andere. Heb je het in je therapie ook wel regelmatig over je medicatie en de effecten die het heeft? Soms zorgen minimale aanpassingen voor gigantische veranderingen.

Voor nu kan ik je enkel adviseren dat, mocht je nog niet zo ver zijn, dat je vooral accepteert dat je ziek bent en het nu gewoon even niet gaat. Te lang over je eigen grenzen heen gaan, voor anderen zorgen, slecht naar je lichaam luisteren... Klinkt het enigszins bekend? Neem nu de tijd voor jezelf die je nodig hebt en blijf vooral ook dingen doen die je zelf leuk vindt!
Laat je niet te snel/hard pushen door werkgever(s) of andere instanties. Je schiet er niks mee op als je te snel terug keert en er daarna nog veel langer uit ligt.
Focus op je zelf

Groetjes,
Sanna

Dank je Sanna,  ik hen sinds gisteren je verhaal een paar keer doorgelezen. Sinds gistermiddag gaat het weer even minder. Allerlei fysieke klachten duizelig hartkloppingen waardoor het hoofd ook weer in somber stand gaat staan. Of is het andersom  Je verhaal geeft me dan steun. Zo toch proberen even naar buiten te gaan en inderdaad dan is de planning moeilijk. Accepteren is inderdaad een groot ding voor mij maar het gaat steeds wat beter. Groetjes Wendy