Hi allemaal, ik ben Momo123 en vind het fijn dat ik dit forum heb gevonden.
Ik ben 60 jaar, vrouw, geen kinderen en alleenstaand (niet helemaal, want woon met mijn 5 lieve katten).
In 2009 is er bij mij een bipolaire stoornis geconstateerd. 
Gelukkig nooit een psychose had, maar toendertijd in een heftige manische periode gezeten.
Depressies heb ik vanaf mijn tienertijd, maar daar werd nooit iets aan gedaan en ik had ook geen idee dat het depressies waren.
Ik heb vanaf 2009 tm 2018 bij het RPC gelopen en heb veel baat gehad bij alle info en gesprekken.
Ik ben mijzelf nu bewust hoe en wanneer het weer zover is dat ik in een depressie zit of de neiging heb om een manie in te schieten.
Sinds 2009 geen manies meer gehad, maar moet mezelf altijd in de gaten houden.
De depressies kan ik vaak voor zijn, door te mediteren en in mezelf steeds in het 'Nu' te zetten.
Helaas lukt dat vaak ook niet en glij ik door de depressie in.

Ben me sinds afgelopen zomer weer aan het afzonderen en wil heel soms nog wel ergens op bezoek gaan.
Heb momenteel erg veel last van de winterkou en teleurstellingen in een vriendschap.
Kortom, ben veel thuis en ga alleen de deur nog uit voor een noodzakelijke boodschap.
Lig heel veel op bed en vind alles zwaar K*t.

Mijn katten verwaarloos ik nooit.
Ik sta altijd om 7 uur op om alles te doen in huis. Eten geven, schoon water, kattenbakken schoonmaken en medicatie geven. 
Ik heb 1 kat met schildklier problemen en 1 met ernstig nierfalen.
Dit doe ik ook weer elke avond.

Maar ben gewoon echt down en alweer maanden, echt waardeloos weer.

Ik duik zo mn bed weer in.
Dank voor het lezen.

Welkom op het forum Momo.
Goed dat je van je afschrijft. Ik zorg zelf ook voor huisdiertjes en vaak kunnen die fijn gezelschap geven en een reden om je bed uit te komen.
Wat is RPC?  Daar heb ik nog niet van gehoord, is dat therapie?

Hallo Momo,

Van harte welkom op het forum.
Aardige wat mee gemaakt dus, ook bij bepaalde dingen gelopen ookal weet ik zelf ook niet wat je bedoelt met RPC.
Vervelend dat je veel op bed ligt, en alles zwaar kut vind (mag je gewoon zeggen).

Heb ook wel veel last van de vrieskou de laaste tijd ook al ben ik wel een stuk jonger.
Hoop dat het snel weg gaat en beetje 15 graden of zo iets word dat zou fijn zijn toch?

Een echt katten mens dus? Ik ben zelf meer een honden mens. 
Maar katten zijn ook niet onaardig. Hier hebben we een kat die zo'n uitdager is na onze hond.
Noem hem ook altijd "De Asshole Kat" haha. 
Snap het gevoel na je katten toe. Dat zou ik ook nooit doen met geen enkele dier.

Als je eens wilt kletsen zonder voorordelen en een beetje een luisterd oor zoekt mag je me altijd een berichtje sturen mocht je dat willen.

Hoop dat het snel iets beter met je mag gaan!

Groeten Jupiter.

Hoi Momo.

Welkom hier. Ik ben zelf ook nieuw op het forum.
Wat fijn dat je katten je die goede houvast geven en respect dat je die verantwoordelijkheid neemt ook al voel je je slecht.
Mijn kat is overleden paar maanden terug na 18 jaar...zij gaf me ook veel houvast en mis haar ontzettend.
Teleurstelling in vriendschap kan ook echt zwaar wegen...ik heb afgelopen 2 jaar ook paar behoorlijke teleurstellingen gehad in mensen waarvan ik dacht dat het vrienden waren.
Toen viel ik wel in een gat en af en toe gevoelens van eenzaamheid of gevoel hebben er alleen voor te staan.
Toch zijn er ook weer uit onverwachte hoek paar nieuwe mensen in mijn leven gekomen... 
Het is echt belangrijk om wel naar buiten te gaan en je open te stellen naar jouw kunnen...ook al hou je je cirkel heel klein. Dat doen op jouw manier.
Ik doe bijvoorbeeld 2 dagen vrijwilligerswerk en probeer daarnaast een paar keer per week dingen te doen waar ik plezier aan beleef. Dit is toch voor iedereen verschillend en hoeft niet groot te zijn...bijvoorbeeld wandelen of zoals in mijn geval naar de sportschool (en wandelen/fietsen)
Ik ga soms naar vrouwen cirkels...is wat een spirituele kant van mij vind dat ook fijn om af en toe te doen.
Er is zoveel mogelijk ook als je bv financieel niet breed hebt.
Hier waar ik woon zijn bijvoorbeeld inloophuizen van ixta noa . Die organiseren ook dingen. En je hebt in elke wat grotere stad vaak wel initiatieven voor mensen met psychische problemen of eenzaamheid gevoelens.

Mijn tip is Sluit je niet teveel op want ook dat kan depressie aanwakkeren. Iedereen gedijt goed op een beetje aandacht en liefde en contact...ook einzelgangers hebben dat zo nu en dan nodig...beetje aanspraak.
Je soms terug trekken is ook helemaal niks mis mee (februari is toch een koude maand en ook wel grijs vaak)
Ik zit momenteel ook meer binnen ...ben in ieder geval vaker alleen
De meeste mensen zijn vaak heel druk..ik werk 12 uur per week dusja...heb veel tijd...en ben sowieso erg selectief in wie ik echt toelaat in mijn leven.
Sommige mensen halen je (hoeft hiet eens bewust)naar beneden (dat kan al op energetisch niveau zijn)
Steek energie in mensen die jou jezelf laten zijn en die je accepteren zoals je bent En die je respecteren.
En ikzelf ervaar dat dat schaars is....maar zeker wel bestaat. Ik probeer zelf ook een goede vriendin/gesprekspartner te zijn...en doe dat ook niet bij iedereen ofzo maar als k denk o diegene voel ik wel een klik mee....en zo kunnen soms dingen uitlopen naar vriendschap dat is mij laatste 2 jaar gebeurt.
Ook gewoon gezellige contacten op t werk die niet echt vriendschappen zijn maar wel fijn of gezellig doen me goed.
Ik heb nu ook een vriend en dat helpt ook om me minder alleen te voelen.
Soms voel ik me wel bang omdat ik mijn geluk niet wil laten afhangen van hem maar probeer en heb naast hem wel echt mijn eigen leven.
Ik leidt een veel rustiger bestaan dan hij.
Ik heb geluk dat ik me snel goed vermaak.
Vandaag bijvoorbeeld zie ik niemand alleen vanavond even thee drinken bij de buurvrouw en dan ga ik even lekker schoonmaken en opruimen en gamen en podcasts luisteren waar ik plezier aan heb of wat van opsteek ...misschien even wandelen buiten.
(Ikzelf luister momenteel graag naar kukuru van Chiel beelen n of leef je mooiste leven van michael pilarcik)
Zijn super veel interessante podcasts en die geven me soms ook het gevoel minder alleen te zijn omdat ik hun (inspirerende)gesprekken hoor.


Ik wens jou een goed weekend.