Hey Sanne,

Ik heb je verhaal een beetje gevolgd en ik kan me er wel iets bij voorstellen wat je voel / meemaak. Zelf woon ik nog thuis en aan de ene kant denk ik ook van ik moet toch eens op me eigen gaan wonen. Aan de ene kant wel lekker, je eigen ding, je eigen ideeën ed, maar aan de andere kant ...
En zoals je zelf zeg, hoewel je een eigen netwerk heb ed., lijkt het me inderdaad wel 'effe wennen'. Denk dat ik dat zelf ook wel zal hebben als ik op me eigen zou gaan wonen, heimwee, of ... hoewel heimwee misschien een beetje overdreven zou zijn, ik zal denk altijd terugdenken aan hoe en wat....

En als je een vriend heb waar je naar toe kan lijkt me ook wel fijn, niet dat je in je eentje daar in je nieuwe woning zit. Ik weet niet of hij in de buurt woont? Wat dat heimwee betreft ... woon je ver van je ouders? Heb je nog regelmatig contact?

Hallo Don't know, 

Ik snap je gedachte wel, ik had dat ook. Misschien heb ik de keuze ook te snel gemaakt, maar wie weet was het wel echt gewoon tijd. Het is inderdaad fijn dat ik mijn eigen ding kan doen, maar eigenlijk kon ik dat thuis ook wel. Wel rekening houdende met mijn vader, maar over het algemeen kon ik best veel. Ik ben nu net zo goed met anderen rekening aan het houden, alleen wonen die niet precies waar ik woon. Ik wil niet te veel lawaai maken voor de buren en dat soort dingen. Dus uiteindelijk hou ik alsnog rekening met anderen. Dan denk ik weer van 'dan kan ik net zo goed rekening houden met mensen waar ik direct mee samenwoon, net zo handig'. Het gras is altijd groener aan de andere kant.

Het is dus zeker even wennen. Ik weet ook niet goed of heimwee het goede woord is, maar ook wel. Het is ook niet echt iets wat ik voorheen had voorzien. Ik denk ook niet dat de meeste mensen zo vaak verhuizen dat ze hier gewend aan kunnen raken. En de een gaat er natuurlijk beter mee om dan de ander (ik ga er dus niet zo goed mee om). 

Ik woon nog in de buurt ja, dat scheelt natuurlijk. Ik heb nu weinig contact, maar ik ben vaak ook gewoon druk met werk, dus ben ik in de avond helemaal op. Ik ben wel eens een paar keer terug naar huis gegaan, maar dan is papa vaak niet thuis. Het gedrag van veel mensen die alleen wonen, snap ik nu ook veel beter. Dus of zelf vaak weg zijn of eigenlijk altijd iemand om je heen hebben. We blijven toch meer kuddedieren. Dan kies je liever zelf wanneer je alleen wil zijn en niet andersom. 

In ieder geval bedankt voor je bericht!

Hallo Don't know, 

Ik snap je gedachte wel, ik had dat ook. Misschien heb ik de keuze ook te snel gemaakt, maar wie weet was het wel echt gewoon tijd. Het is inderdaad fijn dat ik mijn eigen ding kan doen, maar eigenlijk kon ik dat thuis ook wel. Wel rekening houdende met mijn vader, maar over het algemeen kon ik best veel. Ik ben nu net zo goed met anderen rekening aan het houden, alleen wonen die niet precies waar ik woon. Ik wil niet te veel lawaai maken voor de buren en dat soort dingen. Dus uiteindelijk hou ik alsnog rekening met anderen. Dan denk ik weer van 'dan kan ik net zo goed rekening houden met mensen waar ik direct mee samenwoon, net zo handig'. Het gras is altijd groener aan de andere kant.

Het is dus zeker even wennen. Ik weet ook niet goed of heimwee het goede woord is, maar ook wel. Het is ook niet echt iets wat ik voorheen had voorzien. Ik denk ook niet dat de meeste mensen zo vaak verhuizen dat ze hier gewend aan kunnen raken. En de een gaat er natuurlijk beter mee om dan de ander (ik ga er dus niet zo goed mee om). 

In ieder geval bedankt voor je bericht!

Het is inderdaad lastig ja. Zelf denk ik ook wel eens van 'word het geen tijd dat ik op me eigen ga wonen?'. Aan de ene kant wel, aan de andere kant ... ik kan nou ook gewoon 'mijn ding doen' (met een paar uitzonderingen zegmaar ...). Ook een ding is waar ik nou woon, we hebben gewoon leuke buren, de hele buurt eigenlijk wel, of althans de 'directe buren'. Met buurman/vrouw bedoel ik eigenlijk gewoon zo'n beetje iedereen die in een straal van zo'n 20a 30m woont. Ook altijd handig als je met oud en nieuw half zat op straat looop, vuurwerk kijken enzo. Hey buurman, hallo buurvrouw, altijd goed.

Maar goed, wat rekening houden betreft, dat kan geen kwaad natuurlijk. Zelf heb ik het idee van na 10'en geen herrie maken (boren, zagen enzo). Heb ik ooit eens gelezen of gehoord en ik vind het zelf ook wel prettig als ik dan geen herrie hoor. Gewone dingen wat mensen doen, wat je dan wel eens hoor, geen probleem, dat hou je altijd toch? Ik heb nou ook sinds een paar jaar nieuwe buren, en onlangs hebben ze 2 kleine kinderen erbij, ja dan denk je toch van zal ik wel of geen herrie maken? Moet eigenlijk ook nog boren, eens informeren wanneer de kleine slaapt?

Weer een heel verhaal maar toch, hoewel ik er geen ervaring mee heb maar wel over nagedacht heb lijkt het me wel lastig inderdaad om op je eigen te gaan wonen. Het heeft inderdaad zo zijn plus en minpunten. Aan de ene kant kan je doen en laten wat je wil, aan de andere kant mis je dan toch wel het 'contact'' met je ouders ed (in mijn geval zegmaar).
Wat ik wel weet is dat een leuke buurt, met leuke buren ook een hoop scheelt. Het is niet dat we elkaar dagelijks spreken ofzo maar als er wat is, je kan er altijd wel terecht. Da's ook wel belangrijk. Zoals ze zeggen é: Beter een goede buur, dan een verre vriend.

Ik hoop in ieder geval dat je leuke/aardige buren heb en dat het alsnog een beetje wil wennen.

Hallo Don't know, 

Het is natuurlijk dubbel. Het is voor mij ook gewoon deels alle geluiden die ik nu hoor, waar ik aan betwijfel of ik daar aan kan wennen en een deel wennen dat ik alleen ben. Ik heb dat ook heel lang gedacht en toen dit voorbij kwam, dacht ik van nou dat zal vast wel een teken zijn. Heb dus precies hetzelfde als bij jou. Ik kon ook wel mijn ding doen, op wat uitzonderingen na. Ik had ook leuke buren, die band die ik met hun had, die ga ik niet krijgen met deze buren. Maar die band heb ik in 27 jaar opgebouwd (tot mijn 2e ergens anders gewoond, maar dat herinner in mij natuurijl niet meer) en ik verwacht niet dat ik hier 27 jaar ga wonen. 

Nee, dat mag ook niet. Van 8 in de ochtend tot 10 uur in de avond mag je geen herrie maken, niet dat iedereen daar waarde aan hecht. De woningbouw is zelf ook vorige week om 7 uur begonnen met bouwwerkzaamheden, dan ontkracht je het wel een beetje. Ik weet niet zo goed wat geluiden zijn die normaal zijn van een ander. Ik heb altijd in een vrijstaand huis gewoond, dus ik zat nooit vast aan anderen. Zelfs in het oude huis, had ik niet zo veel last van deuren die dicht gaan (en die vielen echt dicht), in vergelijking met hier. Ik weet ook wel dat ze alles hier zo goedkoop mogelijk bouwen, maar kom op zeg... 

Ik denk nog steeds dat ik de foute keuze heb gemaakt en dat vind ik echt klote. Ik heb straks therapie. Ik denk dat ze gaat schrikken van mijn status. Ik hoor de onderbuurvrouw vanaf 7 uur in de ochtend al weer met stoelen schuiven en deuren knallen. Die stoelen hebben geen viltjes... Dus de week is net begonnen en ik ben weer helemaal overprikkelt. 

Hallo, 

Even een kleine update. Ik ga vandaag met papa praten, kijken wat de mogelijkheden zijn. Hij wist niet dat het niet goed met mij gaat en doen alsof er niets aan de hand is, vind ik ook stom van mezelf. Ik wil gewoon weten wat mijn opties zijn.

Morgen laat ik oordoppen aanmeten voor het slapen. Ik heb al oordoppen, maar deze zitten niet fijn en/of vallen half uit. Misschien dat beter zittende oordoppen voor de nacht wel werkt en het overdag ook beter maakt. Ik wil het dus wel een kans geven, maar het vraagt veel van mij.

Als ik uiteindelijk terug zou gaan, dan zou ik wel balen. Al het geld dat ik geïnvesteerd heb en de mensen die mij weken hebben geholpen. Ik schaam mij. Al met al is het niets waard met een rot gevoel. Ik heb nog steeds hoop dat het bijdraait, maar de tijd zal het leren...

Lijkt me inderdaad lastig. Hoe lang probeer je het nog, wanneer besluit je ... ja. Je moet toch op een gegeven moment de knoop doorhakken denk. En wat zijn je opties? Kan je wel gewoon terug of ...

Al het geld dat ik geïnvesteerd heb en de mensen die mij weken hebben geholpen ...

Da's ook wel een dingetje inderdaad. Heb je er wel eens over gehad, de situatie, met de mensen die je hebben geholpen? Als ze je situatie kennen dan zullen ze het wel begrijpen lijkt mij. 

Wat die geluiden betreft ... ik hoor de buren ook wel eens praten, of dat ze iets neerzetten oid (enkel keertje), en een paar geleden hoorde je dat grietje wel eens huilen s'nachts. Normaal als ik 'gewoon' slaap hoor ik het toch nie, bedoel ik word er niet zo gauw wakker van. 
Van die stoelen van de buurvrouw ... heb tijdje rijdende rechter gezien en de onderbuurvrouw had echt grote bonje met de bovenbuurvrouw dat ze herrie maakte, aan het verbouwen was, dat ze met stoelen schoof enzo ... bleek uit testen dat ze beneden net zo veel herrie hoorde wanneer ze er boven op de vloer bonkte als wanneer ze 2 verdiepingen hoger op de vloer bonkte.
Om een lang verhaal kort te houden, sommige geluiden hou je toch, en als je goede buren heb, dan kan je het waarschijnlijk ook makkelijker / beter van verdragen. Sommige huizen zijn ook veel gehoriger dan anderen, dat kan ook wel schelen.
In ieder geval hoop ik dat je een beetje kan wennen, en zo niet dat je gewoon weer terug kan en daar je rust kan (terug) vinden.

Hallo Don't know, 

Precies, ik weet het niet zo goed. Ik ben dinsdag met papa wezen praten, wat ik heel lastig vond. Ik vertelde wat er aan de hand was en hij baalde eigenlijk wel flink. Niet zozeer voor zichzelf, maar voor mij. Ik heb veel moeite en geld gestoken in het appartement en dan is dit de uitkomst. Hij vindt dat ik het nog wel even moet proberen, wat ik ook helemaal snap. Gisteren heb ik namelijk oordoppen op maat laten aanmeten (weer een flinke uitgave), maar die komen pas over 2/3 weken binnen. Ik hoop gewoon dat ik daardoor beter kan slapen. De oordoppen die ik nu heb, werken soms niet, omdat ze niet fijn in mijn oor zitten. Dus al met al zou ik terug mogen gaan. Al wil ik dat ook niet helemaal, want ik wil ook aan mijn toekomst werken. Het is niet zo zwart-wit. 

Ik heb het daar niet met mijn ooms over gehad, die veel hebben geholpen. En ook die zullen wel balen, maar het uiteindelijk ook wel accepteren.

Ik vind het vervelend dat ik daar zo alert op ben. Mijn lichaam staat constant aan, helemaal paraat om te vechten of vluchten. Terwijl ik rationeel ook wel kan denken van oh het is maar geluid, het valt wel mee, het is gewoon een stoel. Maar mijn lichaam reageert daar zo heftig op. Mijn therapeut denkt dat ik misschien nog wel een trauma heb van de vorige keer dat ik uit huis ben gegaan. Het is een nieuwbouwappartement, waarvan ik vele malen heb gevraagd hoe het met het geluid zat. Zij gaven aan dat het zo goed geïsoleerd is en dat je geen geluiden moet horen (makkelijk gezegd). Als ik dit van tevoren had geweten, dan was ik denk ik, voor mijn eigen rust, thuis gebleven. 

Maandag heb ik ook een gesprek met de woningbouw. Niet dat ik verwacht dat ze iets gaan doen, maar ik wil het wel gezegd hebben. Gisteren ging het wel een stukje beter met mij, maar vandaag voel ik mij weer helemaal kut. Allemaal heel vermoeiend...

Lijkt me inderdaad vermoeiend, vooral als je niet weet hoe of wat. Heb je al wel wat (beter) contact met de buren of nog (steeds) niet? Zoals ik al zei, als je leuke buren heb, scheelt een hoop.

Heb je voor jezelf wel al een idee hoelang je het wil gaan proberen? Wat de woningbouw betreft ... Ik wil niet negatief doen maar uit ervaring (werk) weet ik dat, althans de woningbouw waar wij mee te maken hebben, niet zo happig zijn op dingen oplossen/repareren/vervangen. Goede isolatie scheelt denk wel, maar als je echt een oud pand heb dan is dat nogal gehorig. Weet niet of dan een beetje goede (vloer) isolatie veel uitmaak. Hoop in ieder geval dat het er iets positiefs uit het gesprek kom voor je.

Hoi Sanne, hoe is het nu met je? Is er al wat duidelijkheid?

Hallo Don't know en Feline, 

Ik ben druk geweest, dus had geen tijd om eerder te reageren. Van het weekend had ik wat bezoek over dat bleef slapen, zij gaven in de ochtend ook aan dat het erg gehorig is voor een nieuwbouw. Dat is voor mij wel een bevestiging dat dit niet alleen aan mij ligt. Natuurlijk weet ik dat je niet alle geluiden kunt dempen. Dit heb ik vandaag ook aangegeven bij de woningbouw. Gelukkig waren zij echt bereidt om te luisteren. Zij zijn vandaag dus bij mij gekomen. Ze gaven aan dat het een spouwmuur is en alle vloeren liggen los van elkaar, dus het zou ook niet moeten dat ik mijn naaste buurvrouw zo vaak hoor. Ik heb het idee dat ze het wel serieus nemen, alleen is het de vraag of er iets aan gedaan kan worden.

Ze gaan in ieder geval een vragenlijst naar alle nieuwe bewoners sturen, met het idee om inzicht te krijgen. Ben ik de enige die daar last van heeft of zijn er meerdere. Ik gaf ook wel aan dat ik echt voorzichtig doe met geluid (zachte schoenen en als ik op sokken loop, dan rustig lopen). Dus dat de buren geen last van mij hebben, kan ook liggen aan dat ik gewoon veel rekening houd, wat niet iedereen automatisch doet. Daarnaast gaan ze contact opnemen bij de aannemer, zodat ze kunnen kijken of er iets mis is gegaan en of ze iets kunnen doen (isolatie vergeten of niet goed gegaan?). En tot slot willen ze misschien nog een meting doen, maar daar krijg ik nog wat van te horen. Ze waren het er in ieder geval mee eens dat dit niet klopt. En ook al ben ik gevoelig voor geluid, ze willen ook dat ik hier fijn woon. Nogmaals, geen garantie dat het probleem opgelost gaat worden. 

Ik zei ook al van ja nu is het rustig, maar zij gaven ook aan van ja, dat is altijd in zo'n situatie, dus wij geloven je wel. Want ik hoor de buren ook gewoon hoesten, terwijl dit gebouw heel goed geïsoleerd is, dat merk ik ook met de temperatuur, dus apart. Natuurlijk begon iemand net nadat ze weg waren, geluid te maken. Dusja, geen idee hoe lang het gaat duren, maar ik heb iets in gang gezet. Ze vonden het goed dat ik aan de bel had getrokken, want dan kunnen ze misschien dus nog wat doen. Gaf ook aan dat er af en toe wel wat hangjeugd buiten zit, vonden ze ook wel interessant om te horen, dus ik ben super nuttig voor ze

Voel mij echt een super vervelend, klagend persoon, zo'n Karen. Maar ik wil gewoon graag woongenot, want ik ben alsnog erg blij met de plek, alleen dat geluid is zo slopend (vooral met slapen dus). Tot zover de update!