De Nieuwe Leuke Meneer (NML) leek toch wat lichamelijk ingesteld. Heb hem niet ontmoet. Hij vroeg niet zo veel, stuurde goedemorgen en een kusje. En als ik dan inhoudelijk wat vroeg reageerde hij nauwelijks. 
Hij wilde ook liever thuis afspreken maar ik vind t beter om buitenshuis af te spreken, wandelen of drankje doen ergens. 

De jeugdliefde woont hier een eind vandaan en werkt de avonden en weekenden. Hij heeft dinsdag en woensdag altijd vrij. Ik ga m toch vragen hoe het werkt, of hij alle avonden verder werkt. We hebben elkaar nog niet gezien.

https://youtube.com/shorts/ONIopFTlk08?feature=share

Soms vragen mensen hoe het verder gegaan is met ‘de man’ waar ik in september zo enthousiast over was. 

Hij doet heel slachtofferig maar heeft me eigenlijk gewoon lullig behandeld. Waar mannen (in mijn beleving) je soms langzaam toelaten vertelde hij me meteen alles over zichzelf, wilde alles weten over mij, ik mocht doen of ik thuis was, hij maakte eten voor me, we kookten samen, heel vertrouwd meteen.

Om vervolgens in een rookgordijn te verdwijnen. Ze ziek om te bellen, te moe om te appen. Hij wilde niets meer afspreken, wilde de deur niet open doen toen ik nog iets kwam brengen van hem. Ik heb altijd behoefde aan een afscheid. Dat je weet dat het je laatste kus is, in plaats van dat je later pas begrijpt dat je elkaar nooit meer gaat zien. 
Als iemand zo opgaat in een rookgordijn is het ook moeilijker om er verdrietig over te zijn. Ook omdat ik de eerste maand dacht dat hij gewoon ff geen tijd had.  

Het heeft ook helemaal niet lang geduurd maar wel vele uren bellen etc. Ik heb vooral mijn ziel bloot gelegd en dat steekt.

Hoi Feline, 
'Blij gemaakt met n dode mus' , heet een dergelijk gevoel in de contreien waar ik vandaan kom. 

Geeft idd een vervelende nasmaak, terugkijkend , kan ik me zo voorstellen.

Sterkte

Als je je ziel hebt blootgelegd zal het best nog een tijdje steken Feline.
Bij mij kan zoiets ook een hele tijd duren eer ik het een plekje kan geven. "Zit je daar nu nog mee?" Zet het/hem toch uit je hoofd" 
Die vragen en opmerkingen wat je soms krijgt van mensen.. ach, het zal goedbedoeld zijn maar heb je ook niet altijd zin in.

Dank jullie wel!! 

Alles wat ik zelf niet heb, het open stellen van mijn huis, het delen van familiegeheimen, hij deed dat allemaal. 
Om vervolgens de deur weer dicht te slaan. 

Pas toen SPV het vroeg toen voelde ik het weer, en ik ging het bij haar ook in detail vertellen. Ook hoe het laatste contact verlopen is. Ik had aangeboden boodschappen te doen als hij nog ziek was. 
Vervolgens verzocht hij mij een pakket op te halen uit de stad. Dat was eigenlijk niet wat ik bedoeld had. Maarja omdat hij zo invalide was, toch gedaan, maar het bleek een heel groot en zwaar pakket en het was precies de avond dat het hier ging hagelen en glad werd. En ik zou een gezellige avond hebben van de dagbesteding. Het was echt rot want het pakket was te duur om gewoon in de gracht te gooien maar het heeft ook heel veel moeite gekost het te vervoeren. Heb nog even overwogen het bij vrienden in het centrum te brengen dat ik in ieder geval die avond mijn handen weer vrij had...... maarja wat moesten die er dan weer mee. 

Nouja toen heb ik het pakket thuis gezet. En toch naar de dagbesteding gefietst maar het feest was letterlijk al voorbij toen ik er aan kwam. Nou is zoiets feest natuurlijk heel vroeg afgelopen en geen alcohol. En ik heb gezegd dat ik door de gladheid moest afstappen van de fiets en daarom zo laat was. 

Toen ik het besprak zei mister ZZM dat het pakket waarschijnlijk in een hele grote doos zat terwijl het eigenlijk veel kleiner was. Ik mocht het uitpakken van hem. Toen bleek dat het idd kleiner was maar nog steeds niet heel klein en best zwaar. Dat je denkt.... voor iemand die niks kan moet je toch weten dat het een heel zwaar pakket is. 
Ik had gezegd dat ik het voor de kerst mijn huis uit wilde hebben. Hoopte dat zijn broer het zou halen ofzo maar hij zei dat ik het voor zijn deur kon zetten. 

Nouja dat heb ik gedaan. Ben zelf niet zo heel slap dus op zich red ik dat wel. 
Maar hij deed niet meer open, niks. Bel was stuk ofzo, weet ik veel. Ik ben met een meneer met een scootmobiel mee naar binnen geglipt. 

Tja ik hoefde dat 'ding' ook niet hier in huis en het was te duur om het zo in de container te gooien. 

Ik vond SPV best begripvol eigenlijk. Ook geen oordeel en geen autisme blabla. Eigenlijk zei ze niks denk ik. Ze vindt het gewoon jammer dat ik geen leuke vriend heb. 

Vorige week voelde ik me alsof ik onder water getrokken werd door allemaal mensen die wat van me moeten. Het was ook een soort wake-up-call. Ik ga geen mensen meer redden want ik ben zelf aan het verzuipen.

We kunnen ook geen mensen "redden" Feline
Steun en begrip geven, dat kan wel


En vind het ook jammer voor je dat het zo is gelopen met de meneer..

Idd niet gaan redden noch gaan spartelen / verzuipen feline ..... ga  op je rug liggen drijven, een tijdje. Spaar energie. 
Tot het weer wat gaat.

Liefs

Meneer ZZM begint iets op te krabbelen wat voor hem zelf natuurlijk fijn is. We hadden gebeld nadat ik een gesprek met UWV had gehad, hij was vooral belangstellend. 
Volgens mij verblijft hij nog bij zijn familie tot het weer een beetje gaat. En gaat hij komende winter kijken of hij 'ouderwerts' kan overwinteren in het buitenland, in de zon. Zijn soort mensen, zijn 'ras', kan niet tegen de Nederlandse winters. 
En dat bedoel ik gewoon zoals het is, hij is niet van Nederlandse komaf en zijn lichaam 'doet het niet' hier. 

Los van dat ik zelf dacht dat er ook andere dingen spelen. 

Woensdag heb ik een date met iemand die ik al heel lang ken. Zijn lange relatie is uit en hij had weer contact gezocht. 
Het is wel fijn dat ik door jullie verhalen weet dat het niet (meer) allemaal vanzelf gaat nu we geen 18 meer zijn enzo. 

Laat ik zeggen, hij blijft proberen. Om de twee a drie jaar stuurt hij een berichtje, we kennen elkaar straks 17 jaar. Ik vond het stalkerig overkomen... pas voor de kerst dacht ik.... als hij het nu echt al 16 jaar probeert.... misschien meent hij het. 

En weer wil hij wel, niet, wel, niet en begin van de week zei hij nog dat hij hier mee gaat stoppen want dat ik hem totaal niet het gevoel geef dat ik hem wil zien. Wat moet ik zeggen... Hoi Willem, ik lig hele dagen in bed naar moordpodcasts te luisteren. Verdien 1 euro per uur bij de dagbesteding. Ben net gestopt met drinken maar kan zo weer beginnen. Verslaafd aan pammen, die tegenwoordig onder de drugs vallen. 
Ik kan alleen maar praten over zieke ouders en zieke buren van ouders. En over psychiaters, hele avonden praat ik over psychiaters. 

Ik heb echt mijn best moeten doen deze week, te bedenken wat leuk is om te vertellen over mezelf, nu. Want ik wil niet dat dit weer overwaait, dat ie toch weer afzegt en over twee jaar weer een berichtje stuurt dat hij me niet kan vergeten. 

Het voordeel van deze man is: Hij kan wel wat hebben. Hij weet nog niet wat er van 'zijn' Feline is geworden. Een drugsverslaafde vrouw die hele weekenden zonder eten in bed ligt met moordpodcasts. We kunnen samen kijken of we er nog wat van kunnen maken. Niks bijzonders maar gewoon iemand die een beetje kan genieten, die iemand heeft om tegen te praten. 

Hij heeft ook zijn mindere periodes gekend, dat weet ik wel.

Ja dat zijn moeilijke dingen. 
Maar de boel 'een beetje moeten verbloemen'  is ook zooo doodvermoeiend. 

Lastig.