Dag allemaal,
Ik ben Jordy, bijna 32 jaar oud en heb ervaring met depressie eigenlijk als vanaf mijn kindertijd. Ik heb me aangemeld voor het depressieforum, omdat ik ervaringen van anderen wil lezen en graag tips van andere ervaringsdeskundigen zou willen met betrekking tot hoe ik om kan gaan met mijn hierboven persoonlijk benoemde klachten. Oftewel vooral door mijn perfectionisme /idealiseren en dwangmatig twijfelen over te maken keuzes in het leven, o.a. werk- of studiegerelateerd, kan ik keuzes maken hierin langer uitstellen. Wat dan weer depressieve gevoelens tot gevolg heeft, omdat ik naar mijn idee mijn tijd verdoe als ik me niet met werk/studie zou bezighouden en maar niet besluit om keuzes te maken hierin. Met als gevolg dat ik vind dat ik faal, misluk of mezelf of het niet waard ben /of het leven niet waard vind en/of me vergelijk waar anderen om me heen in het leven staan. Ik vraag me ook vaak af of ik wel aan het doen ben wat ik nu waardevol of zingevend in het leven vind. Eigenlijk vind ik heel veel dingen tevens belangrijk en leuk in het leven, maar als ik dan keuzes maak en als ik terugkijk om mijn leven tot nu toe, dan denk ik eveneens vaak, had ik niet beter dit of dat kunnen doen en had ik nu dit of dat bereikt in het leven.  Ik kan dan ook vaak in het verleden blijven “hangen” oftewel balen over gemaakte keuzes of uitstelgedrag en daar weer verdrietig en boos over zijn.
 
Beste mede-gebruikers van dit forum, ik heb tot nu toe al enkele jaren ervaring opgedaan met lotgenotencontact. Ik wil graag contact met anderen met depressieve gevoelens/klachten, omdat ik gemerkt heb dat erover mijn hart luchten en praten met andere mensen met soortgelijke klachten dat dat voor mij persoonlijk heel fijn kan aanvoelen:
-Ik voel me eindelijk wat minder eenzaam en meer verbondenheid met anderen.
-Door mensen die niet ongeveer dezelfde klachten zelf ooit hebben ervaren, krijg je wel vaak goed bedoeld advies, maar vaker ongevraagd naar mijn idee of het gevoel dat ik er minder of niet toe doe. Dat ik me aanstel of het gevoel veroordeeld te worden.
-En zijn begrijpen vaak een terugval ook niet zo. Dat als ik me periodes beter voel dat dan mijn familie of anderen dan kunnen denken dat ze dat gewoonweg echt niet kunnen begrijpen/voorstellen dat mijn mindere gevoelens vaker kunnen voordoen.
 
Hoe dan ook tot slot zou ik dus graag ook meer contact willen hebben en/of onderhouden met andere ervaringsdeskundigen. Het liefst mogelijk fysiek in de regio waarin ik woon (In Zuid-Limburg), maar online contact lijkt me ook al redelijk waardevol, maar voelt wel iets minder prettig.
Wellicht dat ik de wens voel om vaker op berichten van andere mensen hier op het forum te willen reageren:
– Dat ik me bijvoorbeeld herken in je verhaal
– Mijn ervaringen rondom een soortgelijke situatie te delen en daarmee je hopelijk steun kan bieden. (Adviezen/tips)
Ergens heb ik ook nog de wens om eens te ervaren hoe ik bloggen zou ervaren met thema’s rondom waar ik tegen aan loop/ervaren successen/ adviezen/tips geef rondom waar ik tegenaan gelopen ben en nu beter mee kan omgaan.

Welkom en dank je voor je bericht. Zoals ik in het andere topic zei: Blijf vooral schrijven :-) 
Hopelijk voel je je snel weer wat beter.

Hoi JD91,

Welkom op het forum. Als je niet had geschreven dat je een perfectionist was, had ik dit ook duidelijk uit je manier van schrijven kunnen halen. Ik heb dit namelijk zelf ook. Ik wil je het boek "Zeg me dat ik oké ben" van Marcel Hendrickx aanraden. Zijn andere boek is ook heel goed om tot inzichten te komen. Voor mij ging er een wereld open.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku