Mabel,
sterkte bij het verlies van je vriend

Hey Mabel,

Ik ga weer terug naar het UMC, vertrouwde omgeving dus gelukkig. Het regelwerk is klaar, gelukkig weer een heel meewerkend/ meedenkend netwerk. Alleen de schoonmaak moet nog.

Ondertussen gaat het schreeuwend slecht, weet veelal niet waar ik het zoeken moet en lig veel op bed omdat ik het gewoon ff niet meer weet. Afleiding zoeken lukt niet en als ik wat nuttigs ga doen ben ik daarna weer helemaal van de kaart. Het is aardig onhoudbaar zo, hoop maar dat er snel plek is...

Liefs Freya

Och Freya ,

Wat enorm rot  allemaal. Je lijkt wel vertrouwen te hebben in die plek, je er vertrouwt mee te voelen   ,gelukkig maar , ook dat er mensen om je heen staan die dit mogelijk maken.

Het is niet anders lieve Freya, zo gaat het niet langer.  Hou nu maar langzaam op met vechten,  spartelen , verzet, spaar de energie die er nog is. Geef je bij wijze van spreken maar over. Klinkt raar, ik weet het,  maar je bent ziek , nuttig zijn en doen is dan niet je werk. Wees nu maar gewoon ziek. 
Echt meer dan genoeg, 

Hou me op de hoogte, als dat gaat. 

Héél véél liefs en sterkte,

Mabel

Het overgeven vind ik inderdaad heel moeilijk. Kan er nog niet aan wennen dat ik bijna niets meer kan/ aankan. Probeer met kleine stapjes toch wat te blijven doen, moet ook wel wat doen voor de kinderen. Godzijdank konden ze weer naar de noodopvang, en volgende week heeft vriend ook vakantie. Al hoop ik dat ik deze week nog terecht kan. 

Dank je wel voor je medeleven. Ik zal proberen te blijven schrijven....

Liefs Freya

Hoi Freya, 
Kijk maar of het lukt om te schrijven,  alles wat lukt of helpt is mooi meegenomen  en anders maar niet.
Waar je en waarin je je ook bevind , dit forum en ik zijn gewoon hier . 
Kan me voorstellen dat overgeven knap lastig is , en dat je je verslagen of verloren voelt. En dat is ook vreselijk. 
Ik hoop ook dat er snel plaats is . Dat je goed en veilig kan uitzieken. Dat lijkt me de prioriteit hebben.  Ontzorgt worden, om mee te beginnen. Behandelgedoe komt wel, later. 

Veel liefs! 
Mabel

Wat spannend allemaal Freya. Mabel verwoordt het mooi. 

De persoon die ik ken met ECT, heeft daarna een mooi en fijn leven opgebouwd. Haar oude werk weer opgepakt, alleen een stapje lager. Is een lieve en betrokken moeder en nu zelfs oma. Dus dat kan absoluut! 

En trouwens mijn tante heeft het ook gehad en die is nu 80+ en dat gaat ook heel goed. Soms vergeet ik dat zij vroeger ECT gehad heeft. 

Ik hoop dat het bij jou ook zo uitpakt en dat je snel aan de beurt bent.

Dank je feline, ik hoop vooral heel erg dat het werkt. Maakte me eerder wel druk om mogelijk geheugenverlies maar merk dat het me nu weinig interesseert, als ik me maar beter ga voelen dan dit.

Mabel, dank voor je lieve woorden weer. Verloren en verslagen, zo voel ik me idd. Geen vechtlust meer over. Helaas nog niets gehoord, merk aan mezelf dat ik nu zelfs wat ongeduldig begin te worden en het liefst zo snel mogelijk start. Zit dus best te wachten op het telefoontje. Geeft ook weer stress, maar eigenlijk krijg ik dat van alles dus zegt niet zoveel. 

Groetjes Freya

Hallo Freya, 

Ach tuurlijk ben je ongeduldig , je hangt er nu maar tegen aan te hikken , daar krijg je ook  stress van en zenuwen.  Je bent al uitgeput en nu wil je ook gaan, thuisblijven is passé , een uitgemaakte zaak. 
Ik hoop dat het snel gaat , ws sta je op nr 1 ,  dan is het maar gebeurt ook!

Veel liefs!

Freya, mijn tante van 80 is ontzettend scherp nog altijd, ondanks de vroegere ECT. Het zou kunnen dat ze rond die tijd misschien wel wat last gehad heeft met haar geheugen, ik heb het nooit met haar zelf besproken. IK weet het van mijn moeder. 

De persoon uit mijn praatgroep functioneert heel goed ondanks het lichte geheugenverlies. Ik denk dat haar depressies vele malen erger waren dan de geheugenproblemen en dat ze het wel geaccepteerd heeft. 

Ik snap dat het wachten moeilijk is. Het was prettiger geweest als je gewoon een datum en een tijd wist, het is zoiets groots. Alsof je op een operatie wacht misschien.

Ik ben net gebeld en wordt dinsdag opgenomen. Ben erg opgelucht dat ik nu duidelijkheid heb, én dat ik de vakantie niet thuis ben. Hoe erg ik dat ook van mezelf vind, daar zag ik echt wel enorm tegenop...

Vanavond de kinderen inlichten, dat vind ik nog wel lastig. Ze weten nu wat het inhoud en zullen erg verdrietig zijn.